Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάρτιν Χάιρερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάρτιν Χάιρερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Martin Hairer (Αγγλικά)
Γέννηση14 Νοεμβρίου 1975
Γενεύη
ΚατοικίαΛονδίνο
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία
Ηνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Γενεύης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Ουόρικ (2002–2003)[1]
Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης
Αυτοκρατορικό Κολέγιο του Λονδίνου[2]
Πανεπιστήμιο του Ουόρικ (2014–2017)[3]
Πανεπιστήμιο του Ουόρικ (2010–2014)[4]
Courant Institute of Mathematical Sciences, NYU (2009–2010)[5]
Πανεπιστήμιο του Ουόρικ (2007–2010)[6]
Πανεπιστήμιο του Ουόρικ (2006–2007)[7]
Πανεπιστήμιο του Ουόρικ (2004–2006)[8]
Πανεπιστήμιο του Ουόρικ (2003–2004)[9]
Πανεπιστήμιο της Γενεύης (2001–2002)[10]
Οικογένεια
ΓονείςΕρνστ Χάιρερ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαRegius Professor of Mathematics (2013–2017)
Βραβεύσειςμετάλλιο Φιλντς (2014)[11]
Royal Society Wolfson Fellowship
βραβείο Φρέλιχ (2014)[12]
βραβείο Φερμά (2013)[13]
εταίρος της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρίας (2016)[14][15]
βραβείο Φίλιπ Λέβερχολμ (2008)[16]
βραβείο Γουάιτχεντ (2008)[17]
Breakthrough Prize in Mathematics (2021)[18]
Ταξιάρχης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας
διεθνές βραβείο επιστημών «Βασιλιάς Φεϊζάλ» (2022)
Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας (2014)[19]
Ιστότοπος
www.hairer.org
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Sir Μάρτιν Χάιρερ KBE FRS ( γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 1975[20]) είναι Αυστρο-Βρετανός μαθηματικός που εργάζεται στον τομέα της στοχαστικής ανάλυσης, ιδίως των στοχαστικών μερικών διαφορικών εξισώσεων. Είναι καθηγητής Μαθηματικών στην EPFL ("Πολυτεχνική Σχολή της Λωζάνης") και στο Αυτοκρατορικό Κολέγιο του Λονδίνου. Στο παρελθόν κατείχε θέσεις στο Πανεπιστήμιο του Ουόρικ και στο Ινστιτούτο Courant του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.[21][22] Το 2014 του απονεμήθηκε το Μετάλλιο Φιλντς,[23] μία από τις υψηλότερες διακρίσεις που μπορεί να επιτύχει ένας μαθηματικός.[24] Το 2020 κέρδισε το Βραβείο Breakthrough στα Μαθηματικά 2021.[25]

Εκπαίδευση και σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χάιρερ γεννήθηκε στη Γενεύη της Ελβετίας[26]. Φοίτησε στο κολλέγιο Κλαπαρέντ της Γενεύης, όπου πήρε το απολυτήριο λυκείου το 1994. Συμμετείχε σε έναν σχολικό επιστημονικό διαγωνισμό με λογισμικό επεξεργασίας ήχου που εξελίχθηκε στο Amadeus,[27] και αργότερα συνέχισε να συντηρεί το λογισμικό εκτός από την επιστημονική του εργασία- συνέχισε να χρησιμοποιείται ευρέως από το 2020.[28] Στη συνέχεια φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, όπου πήρε το πτυχίο του στα Μαθηματικά τον Ιούλιο του 1998, το μεταπτυχιακό του στη Φυσική τον Οκτώβριο του 1998 και το διδακτορικό του στη Φυσική υπό την επίβλεψη του Jean-Pierre Eckmann τον Νοέμβριο του 2001[29] .

Έρευνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χάιρερ δραστηριοποιείται στον τομέα των στοχαστικών μερικών διαφορικών εξισώσεων ειδικότερα, και στη στοχαστική ανάλυση και τη στοχαστική δυναμική γενικότερα[30]. Εργάστηκε πάνω σε παραλλαγές του θεωρήματος του Χέρμαντερ, στη συστηματοποίηση της κατασκευής συναρτήσεων Lyapunov για στοχαστικά συστήματα, στην ανάπτυξη μιας γενικής θεωρίας της Εργοδικότητας για μη Μάρκοφ συστήματα, στην Ανάλυση πολλαπλής κλίμακας, στη θεωρία της ομογενοποίησης, στη θεωρία της δειγματοληψίας διαδρομών και τη θεωρία ανώμαλων διαδρομώνν[30] και, το 2014, στη θεωρία του για τις δομές κανονικότητας.[31]

Με την επωνυμία HairerSoft, ανέπτυξε λογισμικό λογισμικό για Macintosh[32].

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χάιρερ έχει αυστριακή και βρετανική υπηκοότητα, μιλάει γαλλικά, γερμανικά και αγγλικά και παντρεύτηκε τη συνάδελφό του μαθηματικό Λι Χουε Μέι το 2003[33]. Ο Πατέρας του είναι ο Ερνστ Χάιρερ, μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης.

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιλεγμένες δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Jean-Pierre Eckmann: Uniqueness of the invariant measure for a stochastic PDE driven by degenerate noise. Comm. Math. Phys. 219 (2001), no. 3, 523–565.
  • Jonathan Mattingly: Ergodicity of the 2D Navier-Stokes equations with degenerate stochastic forcing. Ann. of Math. (2) 164 (2006), no. 3, 993–1032.
  • Solving the KPZ equation. Ann. of Math. (2) 178 (2013), no. 2, 559–664.
  • A theory of regularity structures. Inv. Math. (2014) doi:10.1007/s00222-014-0505-4
  • mit Peter Friz: A Course on Rough Paths: With an Introduction to Regularity Structures, Springer 2014

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  2. ↑ scholar.google.com/citations?user=iEBjl8wAAAAJ.
  3. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  4. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  5. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  6. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  7. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  8. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  9. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  10. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  11. ↑ www.mathunion.org/imu-awards/fields-medal/fields-medals-2014.
  12. ↑ www.lms.ac.uk/prizes/list-lms-prize-winners#FrohlichPrize.
  13. ↑ www.ams.org/notices/201404/rnoti-p411.pdf.
  14. ↑ www.ams.org/fellows_by_year.cgi?year=2016. Ανακτήθηκε στις 24  Νοεμβρίου 2022.
  15. ↑ www.ams.org/news?news_id=2847. Ανακτήθηκε στις 24  Νοεμβρίου 2022.
  16. ↑ www.leverhulme.ac.uk/sites/default/files/imported_pdfs/2008.pdf.
  17. ↑ www.lms.ac.uk/sites/default/files/About_Us/news/2008-3%20LMS%20Prizes%20(4%20July).pdf.
  18. ↑ breakthroughprize.org/News/60.
  19. ↑ web.archive.org/web/20140502004332/https://royalsociety.org/about-us/fellowship/new-fellows-2014/. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2022.
  20. ↑ «Hairer, Prof. Martin, (born 14 Nov. 1975), Professor of Probability and Stochastic Analysis, Imperial College London, since 2017». WHO'S WHO & WHO WAS WHO (στα Αγγλικά). doi:10.1093/ww/9780199540884.001.0001/ww-9780199540884-e-282027. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2023. 
  21. ↑ Eckmann, J.-P.; Hairer, M. (2001). «Uniqueness of the Invariant Measure for a Stochastic PDE Driven by Degenerate Noise». Communications in Mathematical Physics 219 (3): 523. doi:10.1007/s002200100424. Bibcode: 2001CMaPh.219..523E. https://archive.org/details/sim_communications-in-mathematical-physics_2001-06_219_3/page/n46. 
  22. ↑ Hairer, M.; Mattingly, J. (2006). «Ergodicity of the 2D Navier–Stokes equations with degenerate stochastic forcing». Annals of Mathematics 164 (3): 993. doi:10.4007/annals.2006.164.993. https://archive.org/details/sim_annals-of-mathematics_2006-11_164_3/page/n264. 
  23. ↑ Mireille Chaleyat-Maurel (2014). «IMU-Net 66b : Special issue on IMU Prizes and Medals at ICM 2014 in Seoul». International Mathematical Union (IMU). 
  24. ↑ Daniel Saraga: The equation Tamer, in: Horizons, Swiss National Science Foundation No. 103, p. 26–7
  25. ↑ Sample, Ian (10 Σεπτεμβρίου 2020). «UK mathematician wins richest prize in academia». The Guardian. 
  26. ↑ «Hairer, Prof. Martin, (born 14 Nov. 1975), Professor of Probability and Stochastic Analysis, Imperial College London, since 2017». WHO'S WHO & WHO WAS WHO (στα Αγγλικά). doi:10.1093/ww/9780199540884.001.0001/ww-9780199540884-e-282027. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2023. 
  27. ↑ «Amadeus – Audio waveform editors / sound and voice recorders for macOS X». hairersoft.com. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2020. 
  28. ↑ Sample, Ian; editor, Ian Sample Science (2020-09-10). «UK mathematician wins richest prize in academia» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/science/2020/sep/10/uk-mathematician-martin-hairer-wins-richest-prize-in-academia-breakthrough. Ανακτήθηκε στις 2023-02-22. 
  29. ↑ «Martin Hairer CV» (PDF). 
  30. ↑ 30,0 30,1 «Martin Hairer». royalsociety.org. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2023. 
  31. ↑ Hairer, Martin (2014). «A theory of regularity structures». Inventiones Mathematicae 198 (2): 269–504. doi:10.1007/s00222-014-0505-4. Bibcode: 2014InMat.198..269H. 
  32. ↑ «Amadeus - Audio waveform editors / sound and voice recorders for macOS X». www.hairersoft.com. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2023. 
  33. ↑ Xue-Mei, Li (2017). «Xue-Mei Li: About me». xuemei.org. 
  34. ↑ Warwick Mathematics Institute (29 Μαΐου 2006). «EPSRC Advanced Research Fellowship awarded to Martin Hairer». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  35. ↑ Macworld (19 Δεκεμβρίου 2007). «The 23rd Annual Editors' Choice Awards». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  36. ↑ London Mathematical Society. «List of LMS prize winners: Whitehead Prize». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  37. ↑ London Mathematical Society (4 Ιουλίου 2008). «London Mathematical Society Prizes 2008» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2010. 
  38. ↑ Warwick Mathematics Institute (6 Ιουλίου 2008). «Martin Hairer receives LMS Whitehead Prize». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  39. ↑ Warwick Mathematics Institute (6 Νοεμβρίου 2008). «Martin Hairer wins Philip Leverhulme Prize». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  40. ↑ «Report of the Leverhulme Trustees 2008» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2014. 
  41. ↑ Sheng, Yunhe. «Mathematician receives top honour». London Mathematical Society. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. 
  42. ↑ Warwick Mathematics Institute (27 Νοεμβρίου 2012). «Martin Hairer wins Leverhulme Research Leadership Award». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  43. ↑ Institut de Mathématiques de Toulouse (6 Νοεμβρίου 2013). «Prix Fermat 2013». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  44. ↑ Warwick Mathematics Institute (10 Νοεμβρίου 2013). «Martin Hairer awarded 2013 Fermat Prize». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  45. ↑ Warwick Mathematics Institute (4 Φεβρουαρίου 2014). «Martin Hairer & José Luis Rodrigo win ERC Consolidator grants». Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2014. 
  46. ↑ «Professor Martin Hairer FRS». London: Royal Society. 2014. 
  47. ↑ London Mathematical Society. «List of LMS prize winners: Fröhlich Prize». Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2014. 
  48. ↑ «IMU-Net 66b : Special issue on IMU Prizes and Medals at ICM 2014 in Seoul | International Mathematical Union (IMU)». www.mathunion.org. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2023. 
  49. ↑ 2016 Class of the Fellows of the AMS, American Mathematical Society, https://www.ams.org/profession/ams-fellows/new-fellows, ανακτήθηκε στις 16 November 2015 .
  50. ↑ «ÖAW wählte 40 neue Mitglieder». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2016. 
  51. ↑ «Nationalakademie Leopoldina ernennt neue Mitglieder». 
  52. ↑ «Martin Hairer – member of AE». 
  53. ↑ «Honorary awards» (PDF). 
  54. ↑ «Wydział III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi PAN – Członkowie zagraniczni». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2023. 
  55. ↑ «Central Chancery of the Orders of Knighthood». 
  56. ↑ Ian Sample (10 Σεπτεμβρίου 2020). «UK mathematician wins richest prize in academia». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2020. 
  57. ↑ Hayley Dunning (10 Σεπτεμβρίου 2020). «Imperial mathematician scoops $3m Breakthrough Prize». Imperial College London. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2020. 
  58. ↑ King Faisal Prize 2022

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μάρτιν_Χάιρερ&oldid=10736488"