Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λευκή της Ναβάρρας (1177-1229)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λευκή της Ναβάρρας (1177-1229)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Blanche de Navarre (Γαλλικά) και Blanca de Navarra (Ισπανικά)
Γέννηση1177
Ναβάρρα
Θάνατος13  Μαρτίου 1229
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΘεοβάλδος Γ΄ της Καμπανίας
ΤέκναΘεοβάλδος Α΄ της Ναβάρρας
ΓονείςΣάντσο ΣΤ΄ της Ναβάρρας και Σάντσα της Καστίλης, βασίλισσα της Ναβάρρας
ΑδέλφιαΣάντσο Ζ΄ της Ναβάρρας
Βερεγγαρία της Ναβάρρας
ΟικογένειαΟίκος των Χιμένεθ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααντιβασιλιάς
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Λευκή της Ναβάρρας (Blanca de Navarra, 1177 - 13 Μαρτίου 1229) ήταν κόμισσα της Καμπανίας, στην συνέχεια διετέλεσε αντιβασίλισσα της Καμπανίας και αντιβασίλισσα της Ναβάρρας.[1] Η Λευκή ήταν η νεώτερη κόρη του Σάντσο ΣΤ΄ της Ναβάρρας [2] και της Σάντσας της Καστίλης η οποία πέθανε δυο χρόνια μετά την γέννηση της Λευκής (1179).[3] Ο αδελφός της Σάντσο Ζ΄ της Ναβάρρας ήταν ο τελευταίος μονάρχης της Ναβάρρας από τον Οίκο των Χιμένεθ, πέθανε ηλικιωμένος αλλά άτεκνος. Η μεγαλύτερη αδελφή της Βερεγγαρία της Ναβάρρας παντρεύτηκε τον Άγγλο βασιλιά Ριχάρδο Α΄ τον Λεοντόκαρδο.

Κηδεμόνας του γιου της Θεοβάλδου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λευκή παντρεύτηκε στο Σαρτρ στις 1 Ιουλίου 1199 τον Θεοβάλδο Γ΄ της Καμπανίας, όταν ήταν η ίδια 22 ετών και ο σύζυγος της 20.[4] Ο Θεοβάλδος Γ΄ απεβίωσε πολύ πρόωρα, αφήνοντας την Λευκή έγκυο. Το παιδί που γεννήθηκε, έγινε αμέσως κόμης της Καμπανίας ως Θεοβάλδος Δ΄ και στην συνέχεια βασιλιάς της Ναβάρρας, χάρη στα δικαιώματα της μητέρας του, ως Θεοβάλδος Α΄ της Ναβάρρας. Η Λευκή ήταν αντιβασίλισσα και κηδεμόνας του, μέχρι που ο γιος της έγινε 21 έτους. Η αντιβασιλεία συνάντησε μια σειρά από μεγάλες δυσκολίες, αφού ο προηγούμενος κόμης Ερρίκος Β΄ (μεγαλύτερος αδελφός του Θεοβάλδου Γ΄) είχε αφήσει πίσω του τεράστια χρέη.

Τα δικαιώματα του γιου της στον θρόνο της Καμπανίας αμφισβητήθηκαν από την κόρη του Ερρίκου Β΄ Φιλίππη και από τον σύζυγο της Εράρ Α΄ του Μπριέν, ο οποίος ήταν εκείνη την εποχή ένας από τους ισχυρότερους ευγενείς της Καμπανίας. Ο εμφύλιος πόλεμος ξεκίνησε το 1215 και έμεινε γνωστός σαν Πόλεμος Διαδοχής της Καμπανίας· ολοκληρώθηκε με την ενηλικίωση του Θεοβάλδου, ο οποίος εξαγόρασε τα δικαιώματα της Φιλίππης έναντι μεγάλου χρηματικού ποσού. Ο Θεοβάλδος πλήρωσε αντίστοιχο χρηματικό ποσό και στην αδελφή της Φιλίππης Αλίκη της Καμπανίας, η οποία είχε παντρευτεί τον νεαρό Ούγο Α΄ της Κύπρου για τα δικαιώματά της στην Κύπρο. Τα μεγάλα ποσά που πλήρωσε, ανάγκασαν τον Θεοβάλδο -για να μπορέσει να αντεπεξέλθει οικονομικά- να πουλήσει το Μπλουά, το Σανσέρ και το Σατωντάν στον Λουδοβίκο Θ΄ της Γαλλίας.

Η Λευκή μετά την ολοκλήρωση της αντιβασιλείας της αποσύρθηκε στο Κιρστεσιανό μοναστήρι του Αργκενσόλ που είχε ιδρύσει η ίδια για την απόσυρση της. Οι βαρόνοι κατηγόρησαν τον γιο της Θεοβάλδο οτι δηλητηρίασε τον Λουδοβίκο Η΄ της Γαλλίας με τον οποίο βρισκόταν σε μεγάλη διαμάχη, αυτό ανάγκασε την Λευκή της Καστίλης να καλέσει την μητέρα του Λευκή αντί για τον Θεοβάλδο στην στέψη του γιου της Λουδοβίκου Θ΄.[5] Η Λευκή ανέλαβε την κυβέρνηση της Ναβάρρας όταν ο μεγάλος της αδελφός Σάντσο Ζ΄ της Ναβάρρας αποσύρθηκε.

Η Λευκή πέθανε στις 13 Μαρτίου 1229 επτά χρόνια μετά το τέλος της αντιβασιλείας της σε ηλικία 52 ετών, σύμφωνα με την επιθυμία της δώρισε 5 μάρκα χρυσού στον Καθεδρικό ναό του Ρενς με τα οποία κατασκευάστηκε ένα άγαλμα το οποίο παριστάνει το ιερό γάλα της Θεοτόκου.[6] Μετά τον θάνατο της Λευκής ο αδελφός της Σάντσο παρέμεινε βασιλιάς της Ναβάρρας και ο γιος της Θεοβάλδος Δ΄ κόμης της Καμπανίας. Η μεγαλύτερη αδελφή της Βερεγγαρία πέθανε το 1232 και ο αδελφός της Σάντσο το 1234, κληρονόμος του στο βασίλειο της Ναβάρρας ήταν ο γιος της Θεοβάλδος χάρη στα δικαιώματα της. Η Λευκή αναφέρεται ότι είχε άλλη μια κόρη με τον Θεοβάλδο την Μαρία η οποία ήταν περίπου δυο ετών όταν πέθανε ο πατέρας της, η μικρή Μαρία στάλθηκε στην αυλή του Γάλλου βασιλιά Φιλίππου Β΄ ύστερα από συμφωνία που είχε κάνει μαζί του προκειμένου να αναγνωρίσει την διαδοχή του γιου της.[4]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. Ραμίρο Σάντσεθ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
4. Γκαρθία Ραμίρεθ της Ναβάρρας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. Χριστίνα Ροδρίγεθ, ευγενής
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2. Σάντσο ΣΤ΄ της Ναβάρρας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10. Ζιλμέρ ντε Λ'Αιγκλ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
5. Μαργαρίτα του Λ'Αιγκλ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Ζυλιέτ ντυ Περς
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1. Λευκή της Ναβάρρας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12. Ραϊμόνδος της Βουργουνδίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
6. Αλφόνσος Ζ΄ της Καστίλης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
13. Ουρράκα του Λεόν
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
3. Σάντσα της Καστίλης, βασίλισσα της Ναβάρρας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
14. Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Δ΄ της Βαρκελώνης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
7. Βερεγγάρια της Βαρκελώνης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15. Ντους Α΄ της Προβηγκίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  1. Evergates, Theodore. The Aristocracy in the County of Champagne, 1100–1300. Philadelphia, University of Pennsylvania Press.
  2. Littere Baronum: The Earliest Cartulary of the Counts of Champagne, ed. Theodore Evergates, (University of Toronto Press, 2015), 11.
  3. The cartulary of Countess Blanche of Champagne, ed. Theodore Evergates, (University of Toronto Press, 2010), 21.
  4. 4,0 4,1 Theodore Evergates, The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300, (University of Pennsylvania Press, 2007), 248
  5. Abulafia, David. The New Cambridge Medieval History: c. 1198-c. 1300, 1999.
  6. Historical Aspects of the Reconstruction of Reims Cathedral, 1210-124, Robert Branner, Speculum, Vol. 36, No. 1 (Jan., 1961), 33.
  • Evergates, Theodore. The Aristocracy in the County of Champagne, 1100–1300. Philadelphia, University of Pennsylvania Press.
  • Littere Baronum: The Earliest Cartulary of the Counts of Champagne, ed. Theodore Evergates, (University of Toronto Press, 2015)
  • The cartulary of Countess Blanche of Champagne, ed. Theodore Evergates, (University of Toronto Press, 2010)
  • Theodore Evergates, The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300, (University of Pennsylvania Press, 2007)
  • Abulafia, David. The New Cambridge Medieval History: c. 1198-c. 1300, 1999.
  • Historical Aspects of the Reconstruction of Reims Cathedral, 1210-124, Robert Branner, Speculum, Vol. 36, No. 1 (Jan., 1961)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]