Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λεβ Κουλέσωφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Λεβ Κουλέσωφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1ιουλ. / 13  Ιανουαρίου 1899γρηγ.[1]
Ταμπόφ,[2]
Θάνατος29  Μαρτίου 1970[3][1][4] ή 30  Μαρτίου 1970[5]
Μόσχα[2]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Νοβοντέβιτσι
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[7][8]
ΕκπαίδευσηDoctor of Sciences in History of art
ΣπουδέςΣχολή ζωγραφικής, γλυπτικής και αρχιτεκτονικής της Μόσχας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου
σεναριογράφος
ηθοποιός
εφευρέτης
ΕργοδότηςΙνστιτούτο κινηματογράφου Γερασίμωφ
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Οικογένεια
ΣύζυγοςAleksandra Khokhlova
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςτάγμα του Λένιν
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας
Καλλιτέχνης του Λαού της ΡΣΟΣΔ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λεβ Βλαντιμίροβιτς Κουλέσωφ (ρώσικα: Лев Владимирович Кулешов, 14 Ιανουαρίου 1899, Ταμπόβ - 29 Μαρτίου 1970, Μόσχα) ήταν Ρώσος κινηματογραφιστής και θεωρητικός του κινηματογράφου. Βοήθησε στη δημιουργία της πρώτης στον κόσμο σχολής κινηματογράφου, όπου και μετέπειτα δίδαξε.

Ο Κουλέσωφ είναι ανάμεσα στους πρώτους, αν όχι ο πρώτος, θεωρητικός του κινηματογράφου. Πρωτοπόρος στη Σοβιετική θεωρία του μοντάζ, παρουσίασε τις απόψεις του πάνω στο μοντάζ πριν από τον Σεργκέι Αϊζενστάιν (που υπήρξε για ένα μικρό χρονικό διάστημα μαθητής του) και τον Βσέβολοντ Πουντόβκιν. Η ουσία του σινεμά για τον Κουλέσωφ ήταν στο μοντάζ, στην αντιπαράθεση της μιας εικόνας με την επόμενη. Για να επιδείξει την θεωρία του δημιούργησε αυτό που πλέον αποκαλείται "το πείραμα του Κουλέσωφ". Στην κινηματογραφική αυτή άσκηση αντιπαρέθεσε την ίδια εικόνα (ενός σχετικά ανέκφραστου ηθοποιού) με εικόνες έντονες σε νοήματα (ένα πιάτο σούπα, ένα φέρετρο, ένα κορίτσι) προκειμένου να δείξει ότι το μοντάζ μπορούσε να αλλάξει την ερμηνεία που έδιναν οι θεατές σε κάθε εικόνα και έκφραση.

Εκτός από την εργασία του στο θεωρητικό πεδίο ο Κουλέσωφ υπήρξε και παραγωγικότατος σκηνοθέτης ταινιών μέχρι τη στιγμή που έχασε την εύνοια του σταλινικού καθεστώτος.

  • 1917 — За счастьем
  • 1917 — Чёрная любовь
  • 1918 — Песнь любви недопетая
  • 1924 — Необычайные приключения мистера Веста в стране большевиков
  • 1925 — Луч смерти
  • 1926 — По закону
  • 1927 — Ваша знакомая
  • 1929 — Весёлая канарейка
  • 1929 — Два-бульди-два
  • 1932 — Горизонт
  • 1933 — Великий утешитель
  • 1934 — Кража зрения
  • 1940 — Сибиряки
  • 1942 — Клятва Тимура
  • 1942 — Юные партизаны : Учительница Карташова
  • 1943 — Мы с Урала
  • Народный артист СССР, 1969.
  • Орден Ленина.
  • Орден Трудового Красного Знамени.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]