Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι

Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι
	Новодевичье кладбище
Είδος	κοιμητήριο
Γεωγραφικές συντεταγμένες	55°43′29″N 37°33′15″E
Διοικητική υπαγωγή	Μόσχα και Luzhnetsky Passage
Χώρα	Ρωσία
Έναρξη κατασκευής	1524
Ολοκλήρωση	1849
Προστασία	μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς στη Ρωσία
Ιστότοπος
	Επίσημος ιστότοπος
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Το Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι (ρώσικα: Новоде́вичье кла́дбище,ΔΦΑ: [nəvɐˈdʲevʲɪt͡ɕjə ˈkladbʲɪɕːə]) είναι ιστορικό νεκροταφείο της Μόσχας, όπου έχουν την τελευταία κατοικία τους διάσημες προσωπικότητες της ρωσικής διανόησης, τέχνης και πολιτικής. Συνορεύει με την Μονή Νοβοντέβιτσι, που ίδρυσε ο ηγεμόνας της Μόσχας Βασίλειος ο Γ΄ το 1524 και είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Δεν πρέπει να συγχέεται με το Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι της Αγίας Πετρούπολης.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι άρχισε να λειτουργεί το 1898, όταν διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν εφικτό να γίνονται πλέον ταφές μέσα στο εκκλησιαστικό συγκρότημα της Μονής Νοβοντέβιτσι. Στο κοιμητήριο υπάρχουν πλείστα ταφικά μνημεία, φιλοτεχνημένα περίτεχνα από διάσημους Ρώσους καλλιτέχνες. Ένας από τους πρώτους διάσημους που θάφτηκαν εκεί ήταν ο Άντον Τσέχοφ, τον τάφο του οποίου φιλοτέχνησε ο Φιοντόρ Σέχτελ (Фёдор Шехтель).

Η έκταση του νεκροταφείου είναι 75.000 τ. μ., όπου έχουν ταφεί πάνω από 26.000 άτομα. Έχει περιβάλλον πάρκου και είναι διάστικτο από μικρά παρεκκλήσια και γλυπτά μνημεία. Ο χώρος της νεκρόπολης είναι χωρισμένος σε ανατολικό και δυτικό τομέα και διαιρείται σε ζώνες: παλαιές ζώνες (1 – 4), νέες ζώνες (5 – 8) και πρόσφατες ζώνες (9 – 11).

Υπό το Σοβιετικό καθεστώς μόνο η ταφή στη Νεκρόπολη του Τείχους του Κρεμλίνου είχε περισσότερο κύρος. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, τα τείχη του Κρεμλίνου δεν χρησιμοποιούνται πλέον για ταφές και το Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι χρησιμοποιείται, λόγω της ιστορικότητάς του, μόνο για ταφές με υψηλό συμβολισμό. Για παράδειγμα, τον Απρίλιο του 2007 θάφτηκαν εκεί ο πρώτος πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μπορίς Γιέλτσιν και ο παγκοσμίως διάσημος βιολοντσελίστας Μστισλάβ Ροστροπόβιτς.

Το 2001 έγινε προσπάθεια να μεταφερθούν τα οστά της μπαλαρίνας Άννας Πάβλοβα στο κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι κατά την εκφρασμένη επιθυμία της και μετά από αξιοσημίωτες διαφωνίες.

Ενταφιασμοί και ταφικά μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι έχουν ταφεί πολλοί διάσημοι Ρώσοι συγγραφείς, ποιητές, συνθέτες, ζωγράφοι και γλύπτες, ηθοποιοί και χορευτές, πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες, επιστήμονες και κοσμοναύτες. Ανάμεσα στα πρόσωπα που έχουν ενταφιαστεί στο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται:

Συγγραφείς – ποιητές: Νικολάι Γκόγκολ (1809 – 1852), Σεργκέι Ακσάκοφ (1791 - 1859), Άντον Τσέχωφ (1860 – 1904), Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι (1893 – 1930), Νικολάι Οστρόφσκι (1904 – 1936), Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ ( 1891 – 1940), Αλεξέι Τολστόι ( 1883 – 1945), Αλεξάντρ Φαντέγεφ (1901 – 1956), Ιλιά Έρενμπουργκ (1891 – 1967), Βαλεντίν Κατάγεφ (1897 – 1986), αλλά και ο κομμουνιστής Τούρκος ποιητής Ναζίμ Χικμέτ (1901 – 1963).

Συνθέτες: Αλεξάντρ Σκριάμπιν (1872 – 1915), Σεργκέι Προκόφιεφ (1891 – 1953), Ντίμτρι Σοστακόβιτς (1906 – 1975).

Ζωγράφοι – γλύπτες: Ισαάκ Λεβιτάν (1860/61 – 1900), Βαλεντίν Σερόφ (1865 – 1911), Βλαντίμιρ Τάτλιν (1885 – 1953).

Καλλιτέχνες μουσικής, θεάτρου, χορού και κινηματογράφου: Κονσταντίν Στανισλάφσκι (1863 – 1938), σκηνοθέτης και ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας, Φιόντορ Σαλιάπιν (1873 – 1938), βαρύτονος, Σεργκέι Άιζενσταϊν (1898 – 1948), σκηνοθέτης του σοβιετικού κινηματογράφου, Νταβίντ Όιστραχ (1908 – 1974), βιολονίστας, Νικολάι Ρουμπιστάιν (1835 – 1881), πιανίστας και συνθέτης, Σβιάτοσλαβ Ρίχτερ (1915 – 1997), πιανίστας, Γκαλίνα Ουλάνοβα (1909 – 1998), πρίμα μπαλαρίνα, Λεονίντ Κογκάν (1924 – 1982), βιολονίστας, Μστισλάβ Ροστροπόβιτς (1927 – 2007), πιανίστας.

Επιστήμονες: Άντον Μακαρένκο (1888 – 1939), παιδαγωγός, Βλαντίμιρ Βερνάντσκι (1863 – 1945), γεωχημικός και ορυκτολόγος, ένας από τους θεμελιωτές της Γεωχημείας, Αντρέι Τούπολεφ (1888 – 1972) και Σεργκέι Ιλιούσιν (1894 – 1977), σχεδιαστές αεροσκαφών, Λεβ Λαντάου (1908 – 1968), Νόμπελ Φυσικής (1962), Πάβελ Αλεξέγιεβιτς Τσερενκόφ (1904 – 1990), Νόμπελ Φυσικής (1958).

Πολιτικοί ηγέτες: Νικίτα Χρουστσόφ (1894 – 1971), Αναστάς Μικογιάν (1895 – 1978), Βιατσεσλάβ Μόλοτοφ (1890 – 1986), Αντρέι Γκρομύκο ( 1909 – 1989), Νικολάι Τιχόνοφ (1905 - 1997), Μπόρις Γιέλτσιν (1931 – 2007).

Λοιπά πρόσωπα: Πιοτρ Κροπότκιν (1842 – 1921), φιλόσοφος και θεωρητικός του κινήματος των αναρχικών, Πάβελ Τρετιάκοφ (1832 – 1898), βιομήχανος, συλλέκτης έργων τέχνης και ιδρυτής της Πινακοθήκης Τρετιάκοφ της Μόσχας, Ναντέζντα Αλληλούγεβα – Στάλιν (1901 – αυτοκτόνησε το 1932), σύζυγος του Ιωσήφ Στάλιν, Ράισα Γκορμπάτσοβα (1932 – 1999), σύζυγος του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

Μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τάφος του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, συγγραφέα του 20ου αιώνα.
Ο τάφος του Άντον Τσέχωφ (Ρώσικα: Анто́н Па́влович Че́хов,) Ρώσος θεατρικός συγγραφέας.
Ο τάφος του συνθέτη Σεργκέι Προκόφιεφ.