Λέστερ Πήρσον

Λέστερ Πήρσον
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	23  Απριλίου 1897, Τορόντο
Θάνατος	27  Δεκεμβρίου 1972 Οττάβα
Υπηκοότητα	Καναδάς
Πολιτικό κόμμα	Φιλελεύθερο Κόμμα του Καναδά
Σύζυγος	Maryon Pearson (από 1925)
Παιδιά	Geoffrey Pearson
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Τορόντο Κολέγιο Σεντ Τζονς Peterborough Collegiate
Επάγγελμα	πολιτικός παίκτης χόκεϊ επί πάγου διπλωμάτης ιστορικός στρατιωτικός
Βραβεύσεις	βραβείο Νόμπελ Ειρήνης (1957) Αξιωματικός του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας Τάγμα της Αξίας του Ηνωμένου Βασιλείου (1971) Εταίρος του Τάγματος του Καναδά (28  Ιουνίου 1968) Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Λαβάλ (1952) Συμμαχικό μετάλλιο της νίκης μετάλλιο της στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ επίτιμος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Χάρβαρντ επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πρίνστον μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Οττάβας Canadian Baseball Hall of Fame επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου ΜακΓκιλ Προσωπικότητα του Καναδικού Τύπου της Χρονιάς (1950) 1914–15 Star Herzl Award (1969) Albert B. Corey Prize (1974)
Υπογραφή
Αξίωμα	Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Πρωθυπουργός του Καναδά, μέλος της Βουλής των Κοινοτήτων του Καναδά, Καναδός πρέσβης στις ΗΠΑ, Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης του Καναδά, μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου, Leader of the Liberal Party of Canada και Chancellor of Carleton University
Σχετικά πολυμέσα

Ο Λέστερ Μπόουλς «Μάικ» Πήρσον (Lester Bowles Pearson, 23 Απριλίου 1897 – 27 Δεκεμβρίου 1972) ήταν Καναδός πολιτικός, ο 14ος Πρωθυπουργός του Καναδά, στρατιωτικός και διπλωμάτης, που βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1957 για το ότι οργάνωσε την ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση της Κρίσεως του Σουέζ.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Πήρσον γεννήθηκε στο Νιούτονμπρουκ, σήμερα προάστιο του Τορόντο. Γονείς του ήταν η Άνι Σάρα Μπόουλς-Πήρσον και ο Έντγουιν Άρθουρ Πήρσον, πάστορας των Μεθοδιστών. Σε ηλικία 16 ετών ο Λέστερ Πήρσον έγινε δεκτός στο Κολέγιο Βικτόρια του Πανεπιστημίου του Τορόντο. Υπήρξε καλός αθλητής στα φοιτητικά του χρόνια, διακρινόμενος σε διάφορα αθλήματα, ιδίως στο χόκεϊ επί πάγου.

Κατατάχθηκε ως εθελοντής για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με τη νοσοκομειακή μονάδα του Πανεπιστημίου του. Στάλθηκε ως τραυματιοφορέας στην Αίγυπτο και στην Ελλάδα, στο μέτωπο κατά του βουλγαρικού στρατού, ενώ για μια περίοδο ήταν ενσωματωμένος σε μονάδα του σερβικού στρατού. Το 1917 μετατάχθηκε στην αεροπορία, αλλά επέστρεψε σπίτι μετά από τραυματισμούς σε δύο αεροπορικά ατυχήματα, ενώ χτυπήθηκε και από λεωφορείο στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια μιας συσκοτίσεως.

Μεταπολεμικά, συνέχισε τις σπουδές του στην ιστορία στο Κολέγιο του Αγίου Ιωάννου του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ως το 1925, οπότε επέστρεψε στον Καναδά, παντρεύτηκε τη Μάριον Μούντυ (Maryon Moody, 1901–1989), και δίδαξε ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο. Με τη σύζυγό του απέκτησαν έναν γιο, τον Τζέφρεϋ, και μία κόρη, την Πατρίτσια.

Το 1927 ο Πήρσον έλαβε την πρώτη θέση στις εισαγωγικές εξετάσεις της καναδικής διπλωματικής υπηρεσίας, οπότε στράφηκε σε σταδιοδρομία διπλωμάτη. Ο τότε πρωθυπουργός Ρίτσαρντ Μπέντφορντ Μπένετ αντιλήφθηκε τις ικανότητές του και τον ενθάρρυνε στην εξέλιξή του, αναθέτοντάς του σημαντικούς ρόλους.

Η πρωθυπουργία του

Ο Πήρσον διετέλεσε Πρωθυπουργός του Καναδά από τις 22 Απριλίου 1963 μέχρι τις 20 Απριλίου 1968, επικεφαλής δύο συνεχόμενων κυβερνήσεων μειοψηφίας του Φιλελεύθερου Κόμματος.

Οι κυβερνήσεις του Πήρσον εισήγαγαν τη φροντίδα υγείας για όλους, άτοκα δάνεια για τους φοιτητές, συνταξιοδοτικό σύστημα και μια νέα σημαία για τη χώρα. Ενοποίησαν επίσης τις καναδικές ένοπλες δυνάμεις. Ο Πήρσον συγκρότησε τη Βασιλική Επιτροπή για τη Διπλή Γλώσσα και Πολιτισμό, και πάλεψε να κρατήσει τον Καναδά έξω από τον πόλεμο του Βιετνάμ. Το 1967 η κυβέρνησή του πέρασε τον νόμο C-168, που κατάργησε τη θανατική ποινή στη χώρα de facto – περιορίζοντάς την σε λίγες περιπτώσεις, για τις οποίες δεν εφαρμόσθηκε ποτέ. Εξαιτίας όλων αυτών, και μαζί με το πρωτοποριακό έργο του στον ΟΗΕ και στη διεθνή διπλωματία, ο Πήρσον θεωρείται γενικώς ένας από τους Καναδούς με τη μεγαλύτερη επίδραση στον 20ό αιώνα, κατατασσόμενος μεταξύ των 6 καλύτερων πρωθυπουργών του Καναδά.

Δείτε επίσης

• Κατάλογος Πρωθυπουργών του Καναδά

Βιβλιογραφία

• John English (2011). The Worldly Years: Life of Lester Pearson 1949–1972. Random House Digital, Inc. ISBN 978-0-307-37539-1. 
• Ferguson, Will (1999). Bastards and Boneheads: Canada's Glorious Leaders, Past and Present. Vancouver: Douglas & McIntyre. ISBN 978-1-55054-737-5. OCLC 44883908. 
• Pearson, Lester B· Fry, Michael G (1975). "Freedom and change" : essays in honour of Lester B. Pearson. Toronto: McClelland & Stewart. ISBN 978-0-7710-3187-8. OCLC 2692327.  Also OCLC 463535217 and OCLC 300360332.
• Hillmer, Norman· Granatstein, J L (1999). Prime ministers: ranking Canada's leaders. Toronto: HarperCollins. ISBN 978-0-00-200027-7. OCLC 41432030.  Also ISBN 978-0-00-638563-9.
• Hutchison, Bruce (1964). Mr. Prime Minister 1867–1964. Don Mills, Ont: Longmans Canada. OCLC 5024890.  Also OCLC 422290909.

• Engler, Yves: Lester Pearson’s Peacekeeping: The Truth May Hurt (Φεβρουάριος 2012)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• «The Four Faces of Peace» – Η διάλεξή του για το Βραβείο Νόμπελ, 11 Δεκεμβρίου 1957
• Συνέντευξη: Για την ειρήνη και τη Λωρίδα της Γάζας στα Ψηφιακά Αρχεία του CBC
• Ο Λέστερ Μπ. Πήρσον Αρχειοθετήθηκε 2008-03-24 στο Wayback Machine. στην Καναδική Εγκυκλοπαίδεια
• The Diplomat: Μία σε βάθος ανάλυση της διπλωματίας του Πήρσον κατά την κρίση του Σουέζ (1956), από τον Antony Anderson