Καόρ

Καόρ
; Σημαία	; Έμβλημα
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	καντόνιο του Καόρ-Νορ-Εστ, Καντόνιο του Καόρ-Νορ-Ουέστ, καντόνιο του Καόρ-Συντ, Λοτ και διαμέρισμα του Καόρ
Ταχυδρομικός κώδικας	46000
Κωδικός Κοινότητας	46042
Πληθυσμός	20.141 (1 Ιανουαρίου 2021)
Έκταση	64,72 km²
Υψόμετρο	130 μέτρα, 105 μέτρα και 332 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
	Καόρ 44°26′51″N 1°26′26″E
Ιστότοπος	https://cahorsagglo.fr
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 44°26′51″N 1°26′26″E / 44.44750°N 1.44056°E / 44.44750; 1.44056

Η Καόρ (γαλλικά: Cahors) είναι κοινότητα της νοτιοδυτικής Γαλλίας, πρωτεύουσα του νομού Λοτ, στη διοικητική περιοχή Οξιτανία. Ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 19.405 κατοίκους και είναι η ιστορική πρωτεύουσα του Κερσί.

Φωλιασμένη σε μια στροφή του ποταμού Λοτ, η πόλη περιβάλλεται από απόκρημνους λόφους. Είναι πλούσια σε μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς που χρονολογούνται από την Αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα (ιστορικό κέντρο με στενά δρομάκια και πλούσια αρχοντικά, καθεδρικός ναός Σαιντ-Ετέν και ιδιαίτερα η διάσημη γέφυρα Βαλαντρέ, που είναι εγγεγραμμένη στον κατάλογο μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco, ως τμήμα της διαδρομής για τον Άγιο Ιάκωβο της Κομποστέλα). ^[6] Η Καόρ είναι ένα σημαντικό τουριστικό κέντρο, γνωστό για τους αμπελώνες και τη γαστρονομία (τρούφες, φουά γκρα) και απολαμβάνει την ετικέτα «Πόλη Τέχνης και Ιστορίας».

Οι κάτοικοι ονομάζονται Καντυρσιάν.

Γεωγραφική θέση

Η Καόρ είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Λοτ, μέσα σε μια μεγάλη στροφή σε σχήμα U του ποταμού, γνωστή ως «χερσόνησος» (presqu'île).

Βρίσκεται 115 χιλιόμετρα βόρεια της Τουλούζ, στον οδικό άξονα RN20 / A20, που συνδέει την πόλη, μέσω της Λιμόζ με την Ορλεάνη και το Παρίσι, από το οποίο απέχει 496 χιλιόμετρα κατ'ευθεία γραμμή.^[7] Το ύψος της πόλης πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας είναι μεταξύ 105 και 332 μέτρων. Έχει έκταση 6.472 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 19.405 κατοίκους και βρίσκεται στο κέντρο μιας ευρύτερης αστικής ζώνης 44.289 κατοίκων, στην απογραφή 2016, με πληθυσμιακή πυκνότητα σχετικά υψηλή για τη Γαλλία στους 303 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Ιστορία

Η ιστορία της Καόρ αρχίζει από τους Κελτικούς χρόνους, πριν τη ρωμαϊκή κατάκτηση στη δεκαετία του 50 π.Χ. Το ρωμαϊκό όνομα της πόλης ήταν Ντιβόνα ή Ντιβόνα Καντουρκόρουμ, η «Ντιβόνα των Καντούρκων», οι οποίοι ήταν κελτικός λαός της Γαλατίας που κατοικούσε στην περιοχή. Η Ντιβόνα ήταν μία πηγή, ονομαζόμενη σήμερα « Πηγή Σαρτρέ», ^[8] που αποτελούσε αντικείμενο λατρείας των Καντούρκων. Οι Καντούρκοι ήταν από τις τελευταίες γαλατικές φυλές που προσπάθησαν να αντισταθούν στη ρωμαϊκή εισβολή. Το όνομα της Καόρ προέρχεται από το Cadurcorum. ^[9] Ο εκρωμαϊσμός της πόλης ήταν γρήγορος και βαθύς: η Καόρ έγινε μια μεγάλη ρωμαϊκή πόλη, με πολλά μνημεία, τα ερείπια των οποίων μπορεί κανείς να επισκεφθεί σήμερα. Κατά τη ρωμαιογαλατική εποχή φημιζόταν για τα λινά της υφάσματα.

Αργότερα, κατακτήθηκε από Βησιγότθους και μουσουλμάνους επιδρομείς. Κατά τον Μεσαίωνα, από την Καόρ περνούσε ένας από τους δρόμους που οδηγούσε τους προσκυνητές στον Άγιο Ιάκωβο της Κομποστέλα.

Κατά τον 13ο αιώνα έγινε ονομαστό πιστωτικό κέντρο και οι αργυραμοιβοί της δάνειζαν χρήματα με τόκο. Καθώς η εκκλησία την εποχή εκείνη θεωρούσε ότι η τοκογλυφία ήταν ανήθικη και αμαρτωλή, η Καόρ έγινε συνώνυμη αυτής της αμαρτίας και αναφέρθηκε στην Κόλαση του Δάντη (XI.50) μαζί με τα Σόδομα ως διεφθαρμένη πόλη.

Ο Πάπας Ιωάννης ΚΒ', γεννημένος στην Καόρ το 1249, ίδρυσε στην πόλη Πανεπιστήμιο (το 1331), που λειτουργούσε ως το 1751, οπότε και συνενώθηκε με το Πανεπιστήμιο της Τουλούζ.

Σήμερα είναι ένα δημοφιλές τουριστικό κέντρο με ανθρώπους που έρχονται να απολαύσουν τη μεσαιωνική αύρα της και την οχυρή γέφυρα του Βαλαντρέ του 14ου αιώνα. Είναι η έδρα της Επισκοπής της Καόρ.

Κρασί

Η περιοχή γύρω από την Καόρ παράγει κρασί, κυρίως κόκκινο κρασί, διάσημο από τον Μεσαίωνα. Ο οίνος που προέρχεται από την ονομασία Καόρ πρέπει να προέρχεται από τουλάχιστον 70% Malbec, με ανώτατο όριο 30% ποικιλίες σταφυλιών Merlot ή Tannat.

Καλλιεργούνται 10.000 στρέμματα αμπελώνων Καόρ. Η ονομασία ΠΟΠ Καόρ μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για κόκκινα κρασιά. Υπάρχει επίσης λευκό και ροζέ κρασί που παράγεται στην ίδια περιοχή και πωλείται υπό την ονομασία Κρασί της περιοχής Λοτ (Vin de Pays du Lot).

Αξιοθέατα

Η γέφυρα Βαλαντρέ είναι το σύμβολο της πόλης. Η κατασκευή της άρχισε το 1308 και ολοκληρώθηκε το 1378. έχει τρεις πύργους και είναι από τις ωραιότερες οχυρωμένες γέφυρες της Γαλλίας. Ο θρύλος που συνδέεται με αυτή τη γέφυρα, της έδωσε το όνομα Γέφυρα του Διαβόλου. Όταν η γέφυρα αποκαταστάθηκε το 1879, ο αρχιτέκτονας, αναφερόμενος στον θρύλο, τοποθέτησε ένα μικρό γλυπτό διαβόλου στην κορυφή ενός από τους πύργους. Η γέφυρα είναι εγγεγραμμένη στον κατάλογο μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco, ως τμήμα της διαδρομής για τον Άγιο Ιάκωβο της Κομποστέλα.

Ο καθεδρικός ναός Σαιντ-Ετιέν, εθνικό μνημείο, η πρώτη εκκλησία με τρούλους στη Γαλλία, θεμελιώθηκε το 1119 και ολοκληρώθηκε τον 16ο αιώνα.
Η εκκλησία Σαιν-Μπαρτελεμί (14ος αιώνας).
Η οικία του Ερρίκου Δ' ή μέγαρο Ροαλντές (15ος αιώνας).
Η συνοικία Ντωράντ με σπίτια από τον Μεσαίωνα έως τον 17ο αιώνα.
Το παρατηρητήριο που δέσποζε κάποτε στην πύλη Μπαρ.
Ο πύργος των κρεμασμένων.
Το ανάκτορο Ντουέζ.
Ο πύργος του Πάπα Ιωάννη ΚΒ'.
Το Κολλέγιο Πελεγκρί. Όταν το κολλέγιο αυτό άνοιξε για πρώτη φορά το 1368, φιλοξενούσε 13 φτωχούς φοιτητές που παρακολουθούσαν μαθήματα στο πανεπιστήμιο. Ήταν ένα από τα σημαντικότερα ιδρύματα στην Καόρ μέχρι τον 18ο αιώνα. Το κτίριο έχει έναν εξαγωνικό πύργο.
Η αψίδα της Ντιάν, ερείπια αρχαίων ρωμαϊκών λουτρών.
Το Ρωμαϊκό Αμφιθέατρο - ερείπια του αμφιθεάτρου αποκαλύφθηκαν όταν ανασκάφηκε ο υπόγειος χώρος στάθμευσης στην πλατεία Γκαμπετά, στο κέντρο της πόλης. Οι πέτρινοι τοίχοι του είναι ορατοί στο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων πρώτου επιπέδου, κάτω από το άγαλμα του Λεόν Γκαμπετά, που γεννήθηκε στην πόλη, και άνοιξαν για το κοινό τον Απρίλιο του 2009.