Οδιέρνα της Ιερουσαλήμ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Οδιέρνα της Ιερουσαλήμ | |
|---|---|
 Ο τροβαδούρος Ζωφρέ Ρυντέλ αποβιώνει στα χέρια της Οντιέρνας. | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1110 Τρίπολη |
| Θάνατος | 1164 |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ραϋμόνδος Β΄ της Τρίπολης |
| Τέκνα | Ραϊμόνδος Γ' της Τρίπολης Μελισάνθη της Τρίπολης |
| Γονείς | Βαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ και Μορφία της Μελιτηνής |
| Αδέλφια | Ιοβέτα της Μπεθανίας Αλίκη της Αντιόχειας Μελισσάνθη της Ιερουσαλήμ |
| Οικογένεια | Οίκος του Ρετέλ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αντιβασιλέας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Οντιέρνα, γαλλ. Hodierna de Rethel (π. 1110 - π. 1164) από τον Οίκο του Ρετέλ ήταν πριγκίπισσα της Ιερουσαλήμ και με τον γάμο της έγινε κόμισσα της Τρίπολης. Έγινε επίτροπος της κομητείας κατά την ανηλικιότητα του γιου της.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν η τρίτη κόρη του Βαλδουίνου Β΄ της Ιερουσαλήμ και της Αρμένιας Μορφίας, κόρης του Γαβριήλ κυρίου της Μελιτηνής. Αδελφίες της ήταν η Μελισσάνθη της Ιερουσαλήμ, η Αλίκη σύζυγος του πρίγκιπα της Αντιόχειας και η Ιοβέτα ηγουμένη στη Βηθανία.
Παντρεύτηκε περί το 1135 τον Ραϋμόνδο Β΄ κόμη της Τρίπολης. Ο Οντιέρνα κράτησε στενή σχέση με τις αδελφές της: ίσως ζήτησε από τη Μελισσάνθη να κανονίσει τη δολοφονία του Αλφόνσου κόμη της Τουλούζης, γιο του Ραϋμόνδου κόμη της Τουλούζης & της Τρίπολης, όταν ο Αλφόνσος είχε έλθει να διεκδικήσει την κομητεία της Τρίπολης. Η Οντιέρνα υποστήριξε τη Μελισσάνθη στον ανταγωνισμό για τη βασιλεία, που είχε η Μελισσάνθη με τον γιο της Βαλδουίνο Γ΄ της Ιερουσαλήμ το 1150-52. Η διένεξη τελείωσε με την ήττα της Μελισσάνθης, που έλαβε το μικρό φέουδο της Ναμπλούς. Από εκεί αυτή και η Οντιέρνα μπορούσαν να επηρεάσουν την εκλογή του Λατίνου πατριάρχη.
Επίτροπος του ανήλικου γιου της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1152 η Οντιέρνα ήταν στη μέση μίας διαμάχης με τον σύζυγό της Ραϋμόνδο Β΄. Αυτή, όπως και οι αδελφές της, ήταν πολύ ανεξάρτητες, αλλά ο Ραϋμόνδος Β΄ ήταν ζηλότυπος και την κρατούσε απομονωμένη. Υπήρχαν ακόμη φήμες, ότι η κόρη τους ήταν από άλλον πατέρα. Τότε η αδελφή της Μελισσάνθη και ο ανιψιός της Βαλδουίνος Γ΄ ήλθαν βόρεια για να παρέμβουν. Η Οντιέρνα και ο Ραϋμόνδος Β΄ συμφώνησαν να συμφιλιωθούν και η Οντιέρνα να επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ με τη Μελισσάνθη για λίγο καιρό.
Σύντομα μόλις έφυγαν από την Τρίπολη, ο Ραϋμόνδος Β΄ σκοτώθηκε από Ασσασίνους. Η Οντιέρνα επέστρεψε αμέσως για να αναλάβει την επιτροπεία της κομητείας, όσο ήταν ανήλικος ο 12ετής γιος της Ραϋμόνδος Γ΄. Ο Βαλδουίνος Γ΄ εξασφάλισε την υποστήριξη των ευγενών και η Ονιέρνα του επέτρεψε να δώσει το κάστρο της Τορτόζα στους Ναΐτες ιππότες, με σκοπό να αμυνθούν από μία επίθεση του Νουρεντίν Ζανγκί, που είχε εισβάλει όταν άκουσε το τέλος του Ραϋμόνδου Β΄. Η Οντιέρνα έμεινε επίτροπος ως το 1155, οπότε ο γιος της έγινε 15 ετών (ενήλικος).
Η μετέπειτα ζωή της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Οντιέρνα παρέμεινε στο πλευρό της αδελφής της, όταν η Μελισσάνθη ήταν κλινήρης το 1161. Τώρα που δεν είχε πια την επιρροή της μητέρας του, η οποία ήταν στην επιθανάτιο κλίνη της, ο Βαλδουίνος Γ΄ έλαβε προσωπικά τον έλεγχο του Ναμπλούς· το αντάλλαξε με τον Φίλιππο του Μιγύ, που έλαβε την κυριότητα της Υπεριορδανίας σε αντάλλαγμα. Η Οντιέρνα έδωσε τη συγκατάθεσή της στη συναλλαγή αυτή εκ μέρους της Μελισσάνθης. Η Οντιέρνα απεβίωσε 3 έτη μετά από την αδελφή της, 54 ετών.
Υστεροφημία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με το θρυλικό έργο "Η ζωή" (Vida) του τροβαδούρου Ζωφρέ Ρουντέλ από το Μπλαι (Blaye), ο θρύλος της ωραιότητάς της, που ήλθε πίσω στη Γαλλία από προσκυνητές, ενέπνευσε στον Ρουντέλ τραγούδια "αγάπης από μακριά" (amor de lonh). Η ιστορία ισχυρίζεται ότι έλαβε μέρος στη Β΄ Σταυροφορία με σκοπό να τη δει, αλλά ασθένησε και τον έβγαλαν στη στεριά για να αποβιώσει. Η Οντιέρνα λέγεται ότι, όταν άκουσε τα νέα, ήλθε από το κάστρο της κάτω και ο Ρουντέλ απεβίωσε στα χέρια της. Η ρομαντική, αλλά απίθανη ιστορία φαίνεται να προέρχεται από την αινιγματική φύση των στίχων του Ρουντέλ και το υποτιθέμενο τέλος του στη Σταυροφορία. Ο ποιητής και δραματουργός Εντμόν Ροστάν το έλαβε ως βάση για το ποιητικό του δράμα "Η μακρινή πριγκίπισσα" το 1895, αλλάζοντας το γυναικείο πρόσωπο σε αυτό της κόρης της, τής ερωτικής Μελισσάνθης.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε περί το 1135 τον Ραϋμόνδο Β΄ κόμη της Τρίπολης και είχε τέκνα:
- Μελισσάνθη άκμασε το 1160, υποψήφια νύφη για τον Μανουήλ Α΄ Κομνηνό Αυτοκράτορα των Ρωμαίων, ο οποίος τελικά επέλεξε τη Μαρία της Αντιόχειας. Αυτό διότι η φήμη την ήθελε νόθη, ή (όπως αναφέρει ο Ιωάννης Κίνναμος) η υγεία της δεν ήταν καλή.
- Ραϋμόνδος Γ΄ 1140-1187, κόμης της Τρίπολης.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hans E. Mayer, The Crusades. Oxford, 1965.
- Steven Runciman, A History of the Crusades, vol. II: The Kingdom of Jerusalem. Cambridge University Press, 1952.
- William of Tyre, A History of Deeds Done Beyond the Sea, trans. E.A. Babcock and A.C. Krey. Columbia University Press, 1943.