Μελισσάνθη της Τρίπολης
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Μελισάνθη της Τρίπολης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1143 |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Γονείς | Ραϋμόνδος Β΄ της Τρίπολης και Οδιέρνα της Ιερουσαλήμ |
Αδέλφια | Ραϊμόνδος Γ' της Τρίπολης |
Οικογένεια | Οίκος της Τουλούζης |
Η Μελισσάνθη γαλλ. Melisinda ή Melisende ή Melissande (άκμασε περί το 1160) από τον Οίκο της Τουλούζης ήταν κόρη του κόμη της Τρίπολης και ήταν υποψήφια νύφη για τον Μανουήλ Α΄ Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν η μόνη κόρη του Ραϋμόνδου Β΄ κόμη της Τρίπολης και της Οδιέρνας των Ρετέλ, κόρης του Βαλδουίνου Β΄ της Ιερουσαλήμ. Ο πατέρας της ήταν δισεγγονός του Ραϋμόνδου του Σαιν-Ζιλ 1ου κόμη της Τρίπολης. Η Μελισσάνθη έλαβε το όνομα της θείας της Μελισσάνθης των Ρετέλ βασίλισσας της Ιερουσαλήμ.
Η ρομαντική και τραγική ιστορία της εκτυλίσσεται στα χρόνια των Σταυροφοριών και συνδέεται με το κάστρο του Ραϊμόνδου του Σαιν-Ζιλ (Citadel of Raymond de Saint – Gilles), που δεσπόζει μέχρι σήμερα στην Τρίπολη του Λιβάνου. Σε αυτό ζούσε η πανέμορφη Μελισσάνθη, αδελφή του Ραϋμόνδου Γ΄ κόμη της Τρίπολης. Την ιστορία της διηγείται ο ιστορικός των Σταυροφοριών Γουλιέλμος της Τύρου (Guillaume de Tyre, περ. 1150 – 1185) στο εκτενές έργο του «Historia Hierosolymitana”.
Ήταν το έτος 1161 μ. Χ. Ο Μανουήλ Α΄ Κομνηνός Αυτοκράτορας των Ρωμαίων είχε ακουστά τα όσα κυκλοφορούσαν στην Κωνσταντινούπολη για την ομορφιά και τη αξεπέραστη γοητεία της Μελισσάνθης, αδελφής του Ραϋμόνδου Γ΄ κόμη της Τρίπολης. Διασταυρώνοντας τις πληροφορίες αυτές από το Αυτοκρατορικό περιβάλλον του, αποφάσισε να ζητήσει τη Μελισσάνθη σε γάμο. Ο αδελφός της Ραϋμόνδος αποδέχτηκε ευχαρίστως την πρόταση. Θα ήταν για τον κόμη της Τρίπολης μία θαυμάσια συμμαχία με τον πανίσχυρο Αυτοκρατορικό οίκο της Ρωμανίας. Προετοίμασε μια ζηλευτή και αντάξια της αδελφής του προίκα και δώδεκα γαλέρες ήταν έτοιμες να αποπλεύσουν και να μεταφέρουν με κάθε μεγαλοπρέπεια τη Μελισσάνθη στην Κωνσταντινούπολη, όπως ταίριαζε σε μια μέλλουσα Αυτοκράτειρα.
Εντούτοις, πολιτικοί καιροσκοπισμοί της τελευταίας στιγμής έκαναν τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ Κομνηνό να αλλάξει γνώμη και να αποφασίσει, ότι θα ήταν πιο συμφέρον πολιτικά να συμμαχήσει με τον Οίκο της Αντιόχειας, ζητώντας σε γάμο τη Μαρία της Αντιόχειας, αδελφή του πρίγκιπα Βοημούνδου Α΄ πρίγκιπα της Αντιόχειας και έναν από τους αρχηγούς της Α΄ Σταυροφορίας.
Ο Ραϋμόνδος, έξαλλος για την ταπεινωτική προσβολή που έγινε σ’ αυτόν και την αδελφή του, εξόπλισε τις δώδεκα γαλέρες με πειρατές και κακοποιά στοιχεία, με προορισμό να λεηλατήσουν τα εδάφη του Ρωμαίου Αυτοκράτορα. Απέπλευσαν και πρώτα λεηλάτησαν το Ρωμαϊκό νησί της Κύπρου, ενώ άλλα ελληνικά νησιά παραδόθηκαν στις φλόγες.
Η Μελισσάνθη, απογοητευμένη και συντετριμμένη, όπως ιστορείται από τον Γουλιέλμο της Τύρου, μπήκε σε μοναστήρι και απεβίωσε από τη λύπη της σε σύντομο χρονικό διάστημα, ανύπαντρη και σε νεαρή ηλικία. Η τραγική αυτή ιστορία της έγινε θλιμμένο τραγούδι, που τραγουδούσαν για χρόνια πολλά οι περιπλανώμενοι τροβαδούροι στις πόλεις της Ευρώπης. Ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας Εντμόν Ροστάν (Edmond Rostand, 1868 – 1918) δραματοποίησε τον χαρακτήρα της Μελισσάνθης στο ποιητικό δράμα του «Η μακρινή πριγκίπισσα» (La Princesse lointaine, 1895), που ερμήνευσε στη σκηνή η Γαλλίδα ηθοποιός Σάρα Μπερνάρ.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Nina Jidejian: “Tripoli through the Ages”, Dar el-Mashreq Publishers, Beirut, 1980.
- Ann Jousiffe: «Lebanon», σελ. 168 - 169, Lonely Planet Publications, 1η έκδοση, 1998.