Κορράδος της Ιβρέας

Κορράδος της Ιβρέας
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος	1001
Χώρα πολιτογράφησης	Δημοκρατία της Γένοβας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Γονείς	Βερεγγάριος Β΄ της Ιταλίας και Βίλλα της Τοσκάνης
Αδέλφια	Ροζάλα της Λομβαρδίας Αδαλβέρτος Β΄ της Ιβρέας Γκυ της Ιβρέας Γκεμπέργκα της Ιβρέας
Οικογένεια	Οίκος της Ιβρέας

O Κορράδος (ιταλ. Corrado Conone, απεβ. 1001) από τον Οίκο της Ιβρέας ήταν μάργραβος της Ιβρέας (970-1001) και δούκας του Σπολέτο & Καμερίνο (996-1001).

Βιογραφία

Ήταν ο τρίτος γιος του Βερεγγάριου Β΄ της Λομβαρδίας ("Ιταλίας") & μαργράβου της Ιβρέας και της Βίλλας των Μποζονιδών, κόρης του Μπόζο μαργράβου της Τοσκάνης.

Μεγαλύτεροι αδελφοί του ήταν ο Άνταλμπερτ της Λομβαρδίας και ο Γκυ μάργραβος της Ιβρέας. Ο Κορράδος έγινε από τον πατέρα του κόμης της Βεντιμίλια, μάλλον ο πρώτος της περιοχής. Στην εποχή του η Λομβαρδία με πρωτεύουσα την Παβία διεκδικούσε ανεξαρτησία από τον βασιλιά της Γερμανίας.

Οι Gesta Mediolanensium αναφέρουν ότι έκανε ειρήνη με τον Όθωνα Α΄ της Γερμανίας, ενώ ο πατέρας του και οι αδελφοί του όχι. Γι' αυτό το 957 έγινε κόμης του Μιλάνου. Το 962 ο Όθων Α΄ πήρε γαίες, που ανήκαν στον Γκυ και στον Κορράδο και τις έδωσε στον επίσκοπο της Μόντενα. Όταν το 965 ο Άνταλμπερτ εγκατέλειψε την Ιβρέα, ο Όθων Α΄ εγκατέστησε τον Κορράδο ως μάργραβό της.

Με το γάμο του με την κόρη του Αρδουίνου κόμη του Τουρίνου επιβεβαίωσε τη συμμαχία με το γειτονικό Τουρίνο. Περί το 990 παραχώρησε την Ιβρέα στον γιο του εξαδέλφου του, τον Αρντουίνο, μετέπειτα βασιλιά της Λομβαρδίας.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πριν το 987 τη Ρικίλντα, κόρη του Αρντουίνου του φαλακρού κόμη του Τουρίνο.