Αμαδέα Παλαιολογίνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αμαδέα Παλαιολογίνα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1420 (περίπου)[1]
Θάνατος13  Σεπτεμβρίου 1440[1] ή 1440[2]
Λευκωσία[1]
Τόπος ταφήςΛευκωσία[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασύζυγος ηγεμόνα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙωάννης Β΄ της Κύπρου (από 1440)[1]
ΓονείςΙωάννης-Ιάκωβος του Μομφερράτου[1] και Ιωάννα της Σαβοΐας[1]
ΑδέλφιαΙσαβέλλα του Μομφερράτου
Βονιφάτιος Γ΄ του Μομφερράτου
Γουλιέλμος Η΄ του Μομφερράτου
Θεόδωρος Παλαιολόγος του Μομφερράτου
Ιωάννης Δ΄ του Μομφερράτου
Οικόσημο του Οίκου των Λουζινιάν, ως βασιλέων της Κύπρου, στον οποίο ανήκε επίσης η Αμαδέα.

Η Αμαδέα Παλαιολογίνα (3 Αυγούστου 1429 - Λευκωσία, 13 Σεπτεμβρίου 1440) ήταν ευγενής καταγόμενη από τη Δυναστεία των Παλαιολόγων και Βασίλισσα της Κύπρου, της Ιερουσαλήμ και της Αρμενίας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν κόρη του Ιωάννη-Ιάκωβου Παλαιολόγου μαρκησίου του Μονφερράτου και της Ιωάννας της Σαβοΐας, κόρης του Αμεδαίυ Ζ΄ κόμη της Σαβοΐας.

Νυμφεύθηκε το 1440[3] τον Ιωάννη Β΄ της Κύπρου, υιό του Ιωάννη Α΄ της Κύπρου και της δεύτερης συζύγου του, Καρλόττας των Βουρβόνων. Ο γάμος αυτός ήταν αποτέλεσμα του ενδιαφέροντος που έδειχναν οι Παλαιολόγοι για την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο[4].

Ο γάμος έλαβε χώρα δι'αντιπροσώπου το 1437, ενώ η σύζυγος μετέβη στην Κύπρο τον Ιούνιο του 1440[4]. Μετά την άνοδο στον θρόνο του Ιωάννη το 1432, μετά τον θάνατο του πατέρα του, η Αμαδέα έγινε, μέσω του γάμου της, βασιλικής σύζυγος της Κύπρου, της Ιερουσαλήμ και της Αρμενίας. Η τελετή της στέψης έλαβε χώρα στην Εκκλησία της Αγίας Σοφίας της Λευκωσίας στις 3 Ιουλίου 1440[4].

Ωστόσο, η Αμαδέα κατείχε τον συγκεκριμένο τίτλο για σχετικά μικρό διάστημα, καθώς απεβίωσε, ξαφνικά, δύο μήνες, μόλις, μετά τον γάμο[4]. Το σώμα της ετάφη δίπλα σε εκείνο της μητέρας του Ιωάννη, το οποίο ευρισκόταν στο μοναστήρι του Αγίου Δομίνικου.

Με τον θάνατο της Αμαδέας, ο ουμανιστής Γκουϊνιφόρτε Μπαρτζίτζα απέστειλε επιστολή υπό την μορφή στίχων στον Ιωάννη-Ιάκωβο[5], επιστολή την οποία ορισμένοι θεωρούν, σήμερα, ως απόδειξη της ίδρυσης ουμανιστικής σχολής στο Καζάλε[5].

Ο βασιλιάς, ο οποίος χρειαζόταν να αποκτήσει κάποιον διάδοχο στον θρόνο, νυμφεύθηκε, λιγότερο από δύο χρόνια αργότερα, την Ελένη, η οποία καταγόταν από τον κλάδο των Παλαιολόγων του Βυζαντίου. Ο διάδοχος του θρόνου, ωστόσο, προήλθε από τον έρωτά του με τη Μαριέττα της Πάτρας, μητέρα του Ιακώβου Β΄ της Κύπρου, ο οποίος ήταν εξαρχής γνωστός ως ο Νόθος[6].

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε το 1437/40 με τον Ιωάννη Β΄ των Πουατιέ βασιλιά της Κύπρου. Δεν απέκτησαν απογόνους.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Καρλόττα των Βουρβόνων
Βασιλική Σύζυγος της Κύπρου
1440
Διάδοχος
Ελένη Παλαιολογίνα