Ροβέρτος του Μπαρ
| Ροβέρτος του Μπαρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Robert Ier de Bar (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 8 Νοεμβρίου 1344 |
| Θάνατος | 12 Απριλίου 1411 |
| Τόπος ταφής | Μπαρ-λε-Ντυκ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαρία της Γαλλίας (1344-1404) (από 1364)[1][2] |
| Τέκνα | Γιολάντα του Μπαρ[1] Ερρίκος του Μαρλ (1362-1397)[1][3] Εδουάρδος Γ΄ του Μπαρ[1] Λουδοβίκος Α΄ του Μπαρ[1] Μαρία του Μπαρ[1] Γιολάντα του Μπαρ[1] Μπόννη του Μπαρ[1] Ιωάννα του Μπαρ[1] Ιωάννης του Μπαρ[4] Φίλιππος του Μπαρ[1] |
| Γονείς | Ερρίκος Δ΄ του Μπαρ και Γιολάντα της Φλάνδρας[1] |
| Αδέλφια | Εδουάρδος Β΄ του Μπαρ[1] |
| Οικογένεια | Οίκος του Μονμπελιάρ |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ροβέρτος, γαλλ. Robert de Bar (8 Νοεμβρίου 1344 - 12 Απριλίου 1411) από τον Οίκο του Μονμπελιάρ ήταν δούκας του Μπαρ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ερρίκου Δ΄ κόμη του Μπαρ και της Γιολάντας των Νταμπιέρ, κόρης του Ροβέρτου κόμη του Μαρλ (γιου του Ροβέρτου Γ΄ κόμη της Φλάνδρας).
Όταν ήταν μικρότερος του ενός έτους, ο πατέρας του απεβίωσε και ο μεγαλύτερος αδελφός του Εδουάρδος Β΄ έγινε δούκας του Μπαρ υπό την επιτροπεία της μητέρας τους. Καθώς ούτε ο Εδουάρδος Α΄ ούτε ο Ροβέρτος (δεν) είχαν ισχυρή κράση, η Γιολάντα απέκτησε εξαίρεση από τον πάπα Κλήμη ΣΤ΄ να τρώνε κρέας κατά την περίοδο των νηστιών. Όταν ο Εδουάρδος Β΄ απεβίωσε 13 ετών, τον διαδέχθηκε ο 7ετής Ροβέρτος, άρχισαν όμως πολιτικά προβλήματα σχετικά με τη συνεχιζόμενη θέση της Γιολάντας ως επιτρόπου.
Η Γιολάντα ήταν έτοιμη να ξαναπαντρευτεί τον Φίλιππο των Εβρέ κόμη του Λονγκεβίλ, γιο και αδελφό βασιλέων της Ναβάρρας, του οποίου η οικογένεια προσπαθούσε να διεκδικήσει τον θρόνο της Γαλλίας από τον Ιωάννη Β΄. Τότε η Ιωάννα των Μπαρ, μεγάλη θεία του Ροβέρτου, έκανε γνωστό στον βασιλιά ότι ήταν έτοιμη να αντικαταστήσει τη Γιολάντα και να αναλάβει την επιτροπεία. Η Εθνοσυνέλευση του Παρισιού, με διάταγμα της 5ης Ιουνίου 1352, δήλωσε ότι η κομητεία ήταν υπό τον έλεγχο του βασιλιά. Έτσι ο Ιωάννης Β΄ εμπιστεύθηκε την επιτροπεία στην Ιωάννα στις 27 Ιουλίου του ίδιου έτους. Η Γιολάντα αρχικά αποκήρυξε την επιτροπεία, αλλά μετά επανήλθε διεκδικώντας την και στρατολόγησε άνδρες να πολεμήσουν την Ιωάννα. Ο Ιωάννης Β΄ παρενέβη για να αναγκάσει τη Γιολάντα να αποκηρύξει την επιτροπεία πάλι στις 2 Ιουλίου 1353.
Το 1354 η κομητεία του Μπαρ αναβαθμίστηκε σε δουκάτο από τον Ιωάννη Β΄. Το ίδιο έτος μία άλλη ιδιοκτησία, το Ποντ-α-Μουσόν, αναβιβάστηκε σε μαρκιωνία από τον Κάρολο Δ΄ της Γερμανίας. Μετέπειτα βασιλείς της Γερμανίας αναγνώρισαν τον δουκικό τίτλο του Ροβέρτου και το δικαίωμα της μαρκιωνίας του να ψηφίζει στη Βασιλική Συνέλευση (Dieta). Δεν είναι σαφές αν ο Ροβέρτος εθεωρείτο ως ευγενής της Γαλλίας, αφότου έγινε δούκας.
Η ήττα στο Πουατιέ και η αιχμαλωσία του Ιωάννη Β΄ το 1356, στέρησε από την Ιωάννα την υποστήριξη εκείνου και η Γιολάντα ανέκτησε την επιτροπεία. Ο Ροβέρτος χρίστηκε ιππότης τον Δεκέμβριο του 1356 και δήλωσε ενήλικος στις 8 Νοεμβρίου 1359. Συνέδραμε στη στέψη του Καρόλου Ε΄ της Γαλλίας στη Ρενς στις 9 Μαΐου 1364 και μετά σε αυτήν του Καρόλου ΣΤ΄ της Γαλλίας στις 4 Νοεμβρίου 1380. Κατά τη βασιλεία του πρώτου πολέμησε σε αρκετές συμπλοκές το 1374, κατά την εκστρατεία εξώθησης των Άγγλων από τη Νορμανδία. Το 1397 απεβίωσε ο πρωτότοκος γιος του Ερρίκος και το 1401 ο Ροβέρτος παραχώρησε το δουκάτο του στον δευτερότοκο γιο του Εδουάρδο Γ΄, αλλά κράτησε την επικαρπία σε αυτό. Έτσι προσπέρασε τον εγγονό του Ροβέρτο, γιο του Ερρίκου. Τότε ο νεαρός Ροβέρτος αντιτέθηκε σε αυτό στη Συνέλευση του Παρισιού (1406-09), όμως χωρίς επιτυχία. Η τρέλα του Καρόλου ΣΤ΄ τον έθεσε υπό τον έλεγχο του Λουδοβίκου Α΄ δούκα της Ορλεάνης και του Ιωάννη Α΄ δούκα της Βουργουνδίας. Ο πρεσβύτερος Ροβέρτος υποστήριξε τον πρώτο, έπειτα όμως από τη δολοφονία του Λουδοβίκου Α΄ έτεινε όλο και πιο πολύ να παραμένει στο δουκάτο του. Τα επόμενα έτη υπέφερε από ποδάγρα, που τον εμπόδιζε να βαδίσει.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε το 1364 τη Μαρία των Βαλουά, κόρη του Ιωάννη Β΄ της Γαλλίας και είχε τέκνα:
- Κάρολος απεβ.1392.
- Ερρίκος π.1362-1397, κύριος του Μαρλ και μαρκήσιος του Ποντ-α-Μουσόν.
- Φίλιππος απεβ. 1396, σκοτώθηκε στη μάχη της Νικόπολης.
- Λουδοβίκος Α΄ 1370-75 - 1430, δούκας του Μπαρ, επίσκοπος του Βερντέν και του Σαλόν, καρδινάλιος.
- Εδουάρδος Γ΄ 1377-1415, δούκας του Μπαρ, σκοτώθηκε στη μάχη του Αζενκούρ.
- Ιωάννης 1380-1415, κύριος του Πυιζάγ.
- Μαρία, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο Β΄ των Νταμπιέρ μαρκήσιο του Ναμύρ.
- Γιολάντα η Πρεσβύτερη π.1365-1431, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Α΄ του Οίκου της Βαρκελώνης βασιλιά της Αραγωνίας.
- Μπόννη, παντρεύτηκε τον Βάλεραν Γ΄ του Οίκου του Λουξεμβούργου κόμη του Λινύ.
- Ιωάννα απεβ.1402, παντρεύτηκε τον Θεόδωρο Β΄ Παλαιολόγο μαρκήσιο του Μομφερράτου.
- Γιολάντα η Νεότερη, παντρεύτηκε τον Αδόλφο των Γύλιχ δούκα του Γύλιχ-Μπεργκ.
Αναφορές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ p23402.htm#i234011. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- d'Arras, Jean (2012). Melusine; or, The Noble History of Lusignan. Translated by Maddox, Donald. The Pennsylvania State University Press.
- Brachmann, Christoph (2011). "The Crusade of Nicopolis, Burgundy, and the Entombment of Christ at Pont-a-Mousson". Journal of the Warburg and Courtauld Institutes. 74.
- Poull, Georges (1994). La Maison souveraine et ducale de Bar (in French). Presses universitaires de Nancy.
- Lanz, Eukene Lacarra, ed. (2002). Marriage and Sexuality in Medieval and Early Modern Iberia. Routledge.
- Souchal, Geneviève (1974). Masterpieces of Tapestry from the Fourteenth to the Sixteenth Century. Translated by Oxby, Richard A.H. Metropolitan Museum of Art.
- Vaughan, Richard (2009). Philip the Bold, The formation of the Burgundian State. The Boydell Press.