Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
||
| Γραμμή 35: | Γραμμή 35: | ||
[[Αρχείο:ActionPanama.JPG|μικρογραφία|320x320εσ|Παγκόσμια Εταιρεία της διώρυγας του Παναμά - Δανεισμός Ομολόγων του 1888.]] |
|||
'''Το σκάνδαλο του Παναμά''' (Γαλλικά: Le scandale de Panama) ήταν υπόθεση διαφθοράς που ξέσπασε στη [[Γαλλία]] το 1892 κατά την [[Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία]] και συνδέεται με την αποτυχημένη προσπάθεια της γαλλικής οικοδομικής Εταιρείας του Παναμά να κατασκευάσει τη [[Διώρυγα του Παναμά]]. Σχεδόν μισό δισεκατομμύριο φράγκα χάθηκαν, εκατοντάδες χιλιάδες αποταμιευτές καταστράφηκαν οικονομικά και μέλη της γαλλικής κυβέρνησης δωροδοκήθηκαν για να αποσιωπήσουν τα οικονομικά προβλήματα της εταιρείας, προκαλώντας αυτό που θεωρείται ως το μεγαλύτερο χρηματοπιστωτικό σκάνδαλο με πολιτικές διαστάσεις του 19ου αιώνα. <ref>{{Cite web|url=http://www.ak190x.de/Bauwerke/panamaen.htm|title=Why de Lesseps failed to build the Panama Canal|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> |
|||
== Τα γεγονότα == |
|||
Μετά την επιτυχία της κατασκευής της [[Διώρυγα του Σουέζ|διώρυγας του Σουέζ]] στις 17 Νοεμβρίου 1869, η φήμη του [[Φερντινάν Λεσσέψ]] εκτοξεύθηκε, και όταν το 1881 αποφασίστηκε η κατασκευή της [[Διώρυγα του Παναμά|Διώρυγας του Παναμά]], το έργο ανατέθηκε σ' αυτόν, ο οποίος ίδρυσε την Εταιρεία του Παναμά (Compagnie universelle du canal interocéanique de Panama) και ανέλαβε το έργο. Οι εργασίες όμως προχωρούσαν δύσκολα, μέσα σε λίγα χρόνια σημειώθηκαν μεγάλες απώλειες κυρίως λόγω της ελονοσίας και άλλων ασθενειών που προκαλούσε το υγρό και ζεστό κλίμα της περιοχής. |
|||
Στις 4 Φεβρουαρίου 1889, το Δικαστήριο διέταξε την εκκαθάριση της Εταιρείας του Παναμά στο Παρίσι. Οι εργασίες στον ισθμό σταμάτησαν εν τω μεταξύ, ενώ ο εκκαθαριστής που διορίστηκε από το δικαστήριο ανέλαβε τη συντήρηση των υπαρχόντων κτηρίων, εργαλείων και μηχανημάτων. Ωστόσο, η γαλλική κυβέρνηση καθυστερούσε την εκκαθάριση όλο και περισσότερο, επειδή οι προσφορές εξαγοράς από διάφορες αμερικανικές εταιρείες φαίνονταν ανεπαρκείς. Δεν ήταν δυνατή η έναρξη μιας ενδιάμεσης εταιρείας λόγω έλλειψης κεφαλαίων. Ο εκκαθαριστής όρισε μια εξεταστική επιτροπή, της οποίας η έκθεση του 1890 συνέστησε τη συνέχιση του έργου και την ανανέωση της σύμβασης του 1878 με την [[Κολομβία]]. Αυτό συμφωνήθηκε το 1890 στη [[Μπογκοτά]], με ισχύ μέχρι το 1904. |
|||
Τον Δεκέμβριο του 1892, η εταιρεία κήρυξε [[πτώχευση]]. Περίπου 800.000 Γάλλοι έχασαν τις επενδύσεις τους σε μετοχές, ομόλογα και μετοχές της εταιρείας του Παναμά, στο σημαντικό ποσό των περίπου 1,8 δισεκατομμυρίων φράγκων χρυσού. Η εταιρεία αποκόμισε 1,2 δισεκατομμύρια φράγκα χρυσού, 960 εκατομμύρια εκ των οποίων επενδύθηκαν στον Παναμά και ένα μεγάλο ποσό χρησιμοποιήθηκε για δωροδοκία χρηματιστών, πολιτικών και μέσων ενημέρωσης. <ref name=":0">Arendt, Hannah (1973 -03-21) ''The Origins of Totalitarianism (New ed.) Harvest Books.'' p. 95-99.</ref> |
|||
== Το σκάνδαλο == |
|||
Το 1892/1893, ένας μεγάλος αριθμός υπουργών (μεταξύ των οποίων και ο [[Ζωρζ Κλεμανσώ]]) κατηγορήθηκαν ότι δωροδοκήθηκαν από τον [[Φερντινάν Λεσσέψ]] το 1888, γεγονός που οδήγησε σε δίκη διαφθοράς εναντίον του Λεσσέψ και του γιου του Σαρλ. Εν τω μεταξύ, 510 μέλη του κοινοβουλίου - συμπεριλαμβανομένων έξι υπουργών - κατηγορήθηκαν ότι έλαβαν χρηματικά ποσά από την εταιρεία του Παναμά για να αποκρύψουν την οικονομική κατάσταση της εταιρείας από το κοινό. Ο Λεσσέψ, ο γιος του Σαρλ, μέλη της διοίκησης, καθώς και ο μηχανικός [[Γουστάβος Άιφελ|Γκυστάβ Εφέλ]], αρχικά καταδικάστηκαν σε πολυετείς φυλακίσεις, που αργότερα ακυρώθηκαν. |
|||
Στη δίκη δωροδοκίας, ο Μπετώ, πρώην υπουργός Ανάπτυξης της Πόλης, καταδικάστηκε σε πενταετή ποινή φυλάκισης, εκ των οποίων εξέτισε τα τρία χρόνια. Ο βαρόνος Ρενάκ -Γάλλος τραπεζίτης, οικονομικός σύμβουλος της εταιρείας και μεσάζων για τις διάφορες δωροδοκίες - αυτοκτόνησε. Άλλοι κατηγορούμενοι κατέφυγαν στην Αγγλία. Στις 7 Δεκεμβρίου 1894, ο Λεσσέψ πέθανε. |
|||
Οι πολιτικοί που κατηγορήθηκαν για ανάμιξη περιλάμβαναν τον [[Λεό Μπουρζουά]] και τον Αλφρέ Ζοζέφ Νακέ. Διαπιστώθηκε ότι 104 νομοθέτες είχαν εμπλακεί στη διαφθορά και ανατέθηκε από το γαλλικό κοινοβούλιο στον [[Ζαν Ζωρές]] να διεξάγει έρευνα, που ολοκληρώθηκε το 1893. <ref>{{Cite web|url=https://www.marxists.org/archive/jaures/1893/panama-scandal.htm|title=Jaurès, Jean (1893)On the Panama Scandal|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> Οι έρευνες για την υπόθεση του Παναμά επαναλήφθηκαν το 1897 αλλά οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν. |
|||
== Επιπτώσεις == |
|||
[[Αρχείο:The Panama Canal; Baron de Reinach, one of the promoters of Wellcome L0031403.jpg|μικρογραφία|Ο βαρόνος Ρενάκ αναγκάζεται να πιεί δηλητήριο. Γελοιογραφία, ακουαρέλα του H. Robert, 1897.]] |
|||
Ο [[Ζωρζ Κλεμανσώ]] ηττήθηκε στις εκλογές του 1893 λόγω της σχέσης του με τον εμπλεκόμενο Κορνέλιους Χερζ. Παρόλο που κατέρρευσαν τρεις κυβερνήσεις, αυτή η κρίση διέφερε από την [[Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία#Η κρίση Μπουλανζέ|υπόθεση Μπουλανζέ]] του 1889, στο ότι η Δημοκρατία δεν απειλήθηκε ποτέ πραγματικά να ανατραπεί. Ωστόσο, προκάλεσε αμφιβολίες στο κοινό και έπληξε την αξιοπιστία των πολιτικών. Για τους μοναρχικούς απέδειξε ότι η δημοκρατία ήταν διεφθαρμένη. <ref>{{Cite web|url=http://www.historyhome.co.uk/europe/3rd-rep.htm#panama|title=historyhome.co.uk/europe/3rd-rep.htm#panama|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> |
|||
Η [[Χάνα Άρεντ]] υποστηρίζει ότι η υπόθεση είχε τεράστια σημασία στην ανάπτυξη του γαλλικού αντισημιτισμού, λόγω της συμμετοχής δύο Εβραίων Γερμανικής καταγωγής, του βαρόνου Ζακ Ρενάκ και του Κορνέλιους Χερζ. Αν και δεν ήταν μεταξύ των δωροδοκούντων μελών του Κοινοβουλίου ή στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας, σύμφωνα με την Άρεντ ήταν υπεύθυνοι για τη διανομή των χρημάτων δωροδοκίας, ο Ρενάκ μεταξύ της δεξιάς πτέρυγας των αστικών κομμάτων, ο Χερζ μεταξύ των αντι-κληρικών ριζοσπαστών. Ο Ρενάκ ήταν ένας μυστικός χρηματοοικονομικός σύμβουλος της κυβέρνησης και χειρίστηκε τις σχέσεις της με την εταιρεία του Παναμά. Ο Χερζ ήταν η επαφή του Ρενάκ στη ριζοσπαστική πτέρυγα. |
|||
Ωστόσο, πριν από την αυτοκτονία του, ο Ρενάκ έδωσε μια λίστα με τα εμπλεκόμενα μέλη του Κοινοβουλίου στον ''Ελεύθερο Λόγο'' (Libre Parole), την αντισημιτική εφημερίδα του Εντουάρ Ντρυμόν, με αντάλλαγμα την κάλυψη του ρόλου του από την εφημερίδα. Ξαφνικά, η υπόθεση του Παναμά μετέτρεψε τον ''Ελεύθερο Λόγο'' από ένα σκοτεινό φύλλο σε μία από τις σημαντικότερες εφημερίδες στη χώρα. Ο κατάλογος των ενόχων δημοσιεύονταν κάθε πρωί σε μικρές δόσεις, έτσι ώστε εκατοντάδες πολιτικοί ζούσαν με την αγωνία αποκάλυψής τους για μήνες. Το σκάνδαλο έδειξε, κατά την άποψη της Άρεντ, ότι οι μεσάζοντες μεταξύ του επιχειρηματικού τομέα και του κράτους ήταν σχεδόν αποκλειστικά Εβραίοι, βοηθώντας έτσι να ανοίξει ο δρόμος για την [[Υπόθεση Ντρέιφους|υπόθεση Ντρέϋφους]]. <ref name=":0" /> |
|||
Το 1894, δημιουργήθηκε μια δεύτερη γαλλική εταιρεία, η Νέα εταιρεία της Διώρυγας του Παναμά (Compagnie Nouvelle du Canal de Panama) για τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων και ενδεχομένως την ολοκλήρωση της κατασκευής. Η νέα εταιρεία αναζήτησε αγοραστή για τα περιουσιακά στοιχεία, με ζητούμενη τιμή 109 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Η κατασκευή του καναλιού αναλήφθηκε από τις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Ηνωμένες Πολιτείες]] που αγόρασαν τη μίσθωση, τις μετοχές και τα περιουσιακά στοιχεία τον Νοέμβριο 1903, για 40 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Οι εργασίες συνεχίστηκαν το 1904 και η διώρυγα άνοιξε στις 3 Αυγούστου 1914. |
|||
== Παραπομπές == |
|||
<references /> |
|||
{{Authority control |
|||
}} |
|||
[[Κατηγορία:Πολιτικά σκάνδαλα στη Γαλλία]] |
|||
[[Κατηγορία:Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία]] |
|||
Το σκάνδαλο συνδέεται με τις χρηματοδοτικές δυσκολίες της Universal Company του Interoceanic Canal του Παναμά, της εταιρείας που δημιουργήθηκε από τον Ferdinand de Lesseps για να συγκεντρώσει τα απαραίτητα κεφάλαια και να πραγματοποιήσει το έργο. Ενώ ο ιστότοπος αποδεικνύεται πιο ακριβός από το αναμενόμενο, ο Lesseps ξεκινά μια δημόσια συνδρομή. Μέρος αυτών των κεφαλαίων χρησιμοποιείται από τον χρηματοδότη Jacques de Reinach για να δωροδοκήσει δημοσιογράφους και να λάβει παράνομα την υποστήριξη πολιτικών προσώπων. Αφού η εταιρεία τέθηκε σε εκκαθάριση, η οποία κατέστρεψε τους συνδρομητές, ο βαρόνος de Reinach βρέθηκε νεκρός, ενώ αρκετοί πολιτικοί κατηγορήθηκαν για διαφθορά. Το σκάνδαλο έσπασε έπειτα στο φως της ημέρας. Ένα παρόμοιο οικονομικό σκάνδαλο, η υπόθεση του Άρθουρ Ραφαλόβιτς με ρωσικά δάνεια, αποκαλύφθηκε λίγο αργότερα. |
|||
== 19ος αιώνας == |
== 19ος αιώνας == |
||
Έκδοση από την 16:32, 18 Οκτωβρίου 2020
 | |
| Συγγραφέας | Εμίλ Ζολά |
|---|---|
| Τίτλος | La Faute de l'abbé Mouret |
| Γλώσσα | γαλλικά |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| δεδομένα () | |
Το αμάρτημα του αββά Μουρέ (Γαλλικά: La Faute de l'abbé Mouret) είναι ένα μυθιστόρημα του Émile Zola που δημοσιεύθηκε το 1875, ο πέμπτος τόμος στη σειρά Les Rougon-Macquart. Ακολουθώντας το The Conquest of Plassans, αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο της σειράς που ασχολείται με τον Καθολικισμό. Το θέμα είναι η ζωή ενός ιερέα διχασμένου μεταξύ της θρησκευτικής του κλίσης και της αγάπης μιας γυναίκας.
Η υπόθεση
Ο ήρωας, Σερζ Μουρέ, είναι ο γιος του Φρανσουά και της Μαρτ Μουρέ, κύριων χαρακτήρων του προηγούμενου μυθιστορήματος Η κατάκτηση της Πλασσάνς. Καθορισμένος ιερέας σε ηλικία είκοσι πέντε ετών, επέλεξε να ασκήσει τη διακονία του στο μικρό χωριό Artauds, λίγα χιλιόμετρα από την Πλασσάνς, τη γενέτειρά του (που αντιστοιχεί στα μυθιστορήματα του Zola στο Aix-en-Provence) . Εκεί, ένιωσε ότι το κάλεσμα των αισθήσεων ανέβηκε μέσα του, ένα τηλεφώνημα που μέχρι στιγμής καταπιέστηκε από την εκπαίδευση και την εκπαίδευσή του στο σχολείο. Αυτός ο ενθουσιασμός τροφοδοτείται από την επαφή με τους αγρότες, κοντά στη φύση, και τις κόρες τους με αρκετά ελεύθερα έθιμα. Αυτή η δύναμη μεταμορφώνεται σε μυστικιστική αγάπη για την Παναγία, συνοδευόμενη από εκστάσεις και νευρώσεις που καταλήγουν να τον κάνουν σοβαρά άρρωστο. Στα πρόθυρα του θανάτου, τον αναθέτει ο θείος του, ο γιατρός Pascal (Le Doctor Pascal), σε έναν άθεο που ονομάζεται Jeanbernat και την ανιψιά του Albine, που ζουν σε μια εγκαταλελειμμένη ιδιοκτησία που ονομάζεται Le Paradou.
Στο Paradou, ο Albine μαθαίνει σιγά-σιγά τη ζωή από τον Father Mouret (ο οποίος αναφέρεται μόνο με το όνομά του, Serge, στο Βιβλίο II). Σε έναν τέτοιο γήινο παράδεισο με πλούσια βλάστηση, ζουν σαν τον Αδάμ και την Εύα και ανακαλύπτουν σταδιακά την αγάπη, η οποία τελικά γίνεται σαρκική. Ο Serge βρήκε την ισορροπία του. Αλλά θα διωχθεί βάναυσα από αυτόν τον παράδεισο από τον αδελφό Αρχυνία, ο οποίος του θυμίζει τα ιερατικά του καθήκοντα και τον αναγκάζει να φύγει από τον Άλμπιν. Ο πατέρας Μουρέτ επέστρεψε στην ενορία του και τότε όλη η επιθυμία του εξαφανίστηκε. Η Albine αυτοκτονεί όταν βλέπει ότι τίποτα δεν μπορεί να φέρει τον εραστή της πίσω.
Παραπομπές
19ος αιώνας
1800-1815 - Η πρώτη αυτοκρατορία
- 1800 - Δημιουργήθηκε η Τράπεζα της Γαλλίας. - Ο Ναπολέων αναδιοργανώνει την πόλη σε δώδεκα διαμερίσματα, καθένας με δήμαρχο με μικρή δύναμη, κάτω από δύο Νομάρχες, έναν για την αστυνομία και έναν για τη διοίκηση της πόλης, και οι δύο διορίζονται από αυτόν.-Ο Ναπολέοντας εγκαθίσταται στο παλάτι του Κεραμεικού.
.jpg)
- 1801 - Πληθυσμός: 548.000 - 12 Μαρτίου - Ο Ναπολέων διατάζει τη δημιουργία τριών νέων νεκροταφείων έξω από την πόλη. Μονμάρτρη προς τα βόρεια. Père-Lachaise στα ανατολικά και Montparnasse στα νότια. [108] - Ο Ναπολέων διατάζει την κατασκευή τριών νέων γεφυρών: Pont d'Austerlitz, Pont Saint-Louis και Pont des Arts.- Ανοίγει το Passage des Panoramas (εμπορική στοά).
- 1802 - Ο Ναπολέων διατάζει την κατασκευή ενός καναλιού από τον ποταμό Ourcq για να φέρει φρέσκο πόσιμο νερό στο Παρίσι. -Ο Ναπολέοντα ιδρύει μια επιτροπή δημόσιας υγείας, για τη βελτίωση της υγιεινής της πόλης. [93]
- 1803 - Ο Robert Fulton δείχνει το πρώτο ατμόπλοιο στον Σηκουάνα. -24 Σεπτεμβρίου - Το Pont des Arts, η πρώτη σιδερένια γέφυρα στο Παρίσι, ανοίγει στο κοινό. Οι πεζοί πληρώνουν πέντε σεντ για μια διέλευση.
- 1804 - 2 Δεκεμβρίου - Ο Ναπολέων Α στέφεται αυτοκράτορας των Γάλλων στον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων.-Πρώτα βραβεία της Λεγεώνας της Τιμής στους Invalides. Το πρώην hôtel de Salm γίνεται το Palais de la Légion d'honneur.-Ανοίγει το εστιατόριο Le Rocher de Cancale.
- 1805 - Ο Ναπολέων διατάσσει ένα νέο σύστημα αριθμών σπιτιών, ξεκινώντας από το Σηκουάνα, με ζυγά αριθμούς στη δεξιά πλευρά του δρόμου και περίεργους αριθμούς στα αριστερά.
- 1806 - Διάταγμα που διατάζει την κατασκευή δεκατεσσάρων νέων σιντριβανιών, συμπεριλαμβανομένου του Fontaine du Palmier στο Place du Châtelet, για παροχή πόσιμου νερού. - Κατασκευάζεται η Αψίδα του Θριάμβου του Καρουζέλ, στην πλατεία Place du Carrousel, ανάμεσα στο παλάτι του Κεραμεικού και το Λούβρο. - Εντολή για την κατασκευή της Αψίδας του Θριάμβου. Εγκαινιάστηκε στις 29 Ιουλίου 1836, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου-Φιλίππου. - Έναρξη κατασκευής της γέφυρας του Αούστερλιτς.- Διάταγμα με το οποίο διατάσσεται η δημιουργία ενός «Ναού της Δόξας» αφιερωμένου στους στρατιώτες των στρατών του Ναπολέοντα στην τοποθεσία της ημιτελούς εκκλησίας της Μαντλέν.
- 1807-Πληθυσμός: 580.000 [107] - Εγκαινιάστηκε η γέφυρα της Ιένας και το Théâtre des Variétés ανοίγει. - Διάταγμα για την κατασκευή rue Soufflot στην αριστερή όχθη, στον άξονα του Πάνθεον. - Διάταγμα για μείωση του αριθμού των θεάτρων στο Παρίσι σε οκτώ. η Όπερα, η Όπερα-Κόμικ, το Θέατρο-Φραντσάις, το Θέατρο ντε Λιμπέρρατσε (Οδησσός) · Vaudeville, Variétés, Ambigu, Gaîté. Οι Όπερες Italien, Cirque Olympique και Théâtre de Porte-Saint-Martin προστέθηκαν αργότερα. [112]
- 1808 - Ολοκλήρωση του καναλιού Ourcq, φέρνοντας φρέσκο πόσιμο νερό 107 χιλιόμετρα στο Παρίσι. - Πρώτη πέτρα τοποθετημένη στο σιντριβάνι του ελέφαντα στην Place de la Bastille. Ολοκληρώθηκε μόνο μια έκδοση πλήρους μεγέθους από ξύλο και γύψο.
- 1809-16 Αυγούστου - Άνοιγμα της αγοράς λουλουδιών στο quai Desaix (τώρα quai de Corse).
- 1810 - Για σκοπούς λογοκρισίας, ο αριθμός των τυπογραφείων στο Παρίσι περιορίζεται σε πενήντα.2 Απριλίου - Θρησκευτική τελετή του γάμου του Ναπολέοντα με τη δεύτερη σύζυγό του, τη Μαρία-Λουίζα της Αυστρίας, στο σαλόνι του Λούβρου.4 Απριλίου - πρώτη πέτρα για το Παλάτι του Υπουργείου Εξωτερικών στο quai d'Orsay. Ολοκληρώθηκε το 1838.15 Αυγούστου - Ολοκλήρωση της στήλης Place Vendôme, φτιαγμένη από 1200 καταγεγραμμένα ρωσικά και αυστριακά κανόνια - Ανακαινίζονται οι Κατακόμβες του Παρισιού.
- 1811 - Πληθυσμός: 624.000 [107] - 20 Μαρτίου - Γέννηση του Ναπολέοντα Β΄, βασιλιά της Ρώμης, γιου του Ναπολέοντα Α' και της αυτοκράτειρας Μαρί-Λουίζα, στο Tuileries. - διοργανώθηκε το πρώτο τάγμα πυροσβεστών του Παρισιού. [110]- Ο ρωσικός στρατός εισέρχεται στο Παρίσι στις 31 Μαρτίου 1814
- 1812Το Sûreté, το ερευνητικό γραφείο της αστυνομίας του Παρισιού, που ιδρύθηκε από τον Eugène François Vidocq. - Το νερό από τις βρύσες του Παρισιού παρέχεται δωρεάν.
1814 -30 Μαρτίου - Η μάχη του Παρισιού. Η πόλη υπερασπίζεται ο Ωγκύστ ντε Μαρμόν και ο Εντουάρ Μορτιέ και παραδόθηκε στις 2 Μαρτίου στις 31 Μαρτίου.
31 Μαρτίου - Ο Τσάρος Αλέξανδρος Α' της Ρωσίας και ο Βασιλιάς Γουίλιαμ Α της Πρωσίας μπαίνουν στο Παρίσι, επικεφαλής των στρατών τους. [113]
6 Απριλίου - Απαγωγή του Ναπολέοντα Η Γαλλική Γερουσία απευθύνει έκκληση στον βασιλιά Louis XVIII να πάρει το στέμμα.
3 Μαΐου - Ο Louis XVIII μπαίνει στο Παρίσι, που καταλαμβάνεται από τους συμμαχικούς στρατούς.
1815
19 Μαρτίου - Ο Louis XVIII φεύγει από το Παρίσι τα μεσάνυχτα και ο Ναπολέων επιστρέφει στις 20, την αρχή των εκατό ημερών.
Μετά τη μάχη του Βατερλώ, το Παρίσι καταλαμβάνεται και πάλι, αυτή τη φορά από τον έβδομο συνασπισμό.
Το Hôtel Meurice ανοίγει για επιχειρήσεις.