Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γέφυρα της Ιένας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 48°51′35″N 2°17′32″E / 48.85972°N 2.29222°E / 48.85972; 2.29222

Γέφυρα της Ιένας
Χάρτης
Είδοςπέτρινη γέφυρα[1] και τοξωτή γέφυρα
Γεωγραφικές συντεταγμένες48°51′35″N 2°17′32″E
Διοικητική υπαγωγή7ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[1], 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού, Σαγιό, Γκρο-Καγιού και Μυέτ
ΤοποθεσίαΠαρίσι
ΧώραΓαλλία[1]
Έναρξη κατασκευής1814
Ολοκλήρωση1814
ΙδιοκτήτηςΔήμος του Παρισιού[1]
Γενικές διαστάσεις155 μέτρα × 35 μέτρα
Υλικάπέτρα
ΑρχιτέκτοναςCorneille Lamandé
Προστασίαπρόσθετος κατάλογος ιστορικών μνημείο της Γαλλίας (από 1975)[1]
Commons page Πολυμέσα

Η γέφυρα της Ιένας (Γαλλικά: Pont d'Iéna, προφ. Πον ντ'Ιενά) είναι γέφυρα του ποταμού Σηκουάνα στο Παρίσι. Συνδέει τον Πύργο του Άιφελ στην αριστερή όχθη με την περιοχή Τροκαντερό στη δεξιά όχθη, οδηγώντας από το 7ο στο 16ο διαμέρισμα.[2]

Η γέφυρα κατασκευάστηκε από το 1808 έως το 1814.[3]

Καταγράφηκε ως ιστορικό μνημείο το 1975[4] και από το 1999 περιλαμβάνεται στην οριοθέτηση της περιοχής Όχθες του Σηκουάνα στο Παρίσι, που χαρακτηρίσθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ.[5]

Η περιοχή εξυπηρετείται από τον σταθμό μετρό Τροκαντερό.

Θέση στον Σηκουάνα

Πρόκειται για μια πέτρινη γέφυρα, αποτελούμενη από 5 καμάρες πλάτους 28 μέτρων που υποστηρίζονται από 4 υποστηρικτικούς πυλώνες. Το μήκος της γέφυρας είναι 155 μέτρα και το πλάτος 35 μέτρα.

Οι πλευρικές όψεις είναι διακοσμημένες με αυτοκρατορικούς αετούς. Επιπλέον, στις τέσσερις γωνίες της γέφυρας υψώνονται τέσσερα αγάλματα, κατασκευασμένα από το 1848 έως το 1853, που αντιπροσωπεύουν έναν Γαλάτη πολεμιστή, έναν Έλληνα πολεμιστή, έναν Ρωμαίο πολεμιστή και έναν Άραβα πολεμιστή. Τα τέσσερα γλυπτά δείχνουν τους πολεμιστές να στέκονται δίπλα σε άλογο.[6]

Η γέφυρα της Ιένας

Το 1807, ο Ναπολέων Α' αποφάσισε την κατασκευή γέφυρας στην προοπτική της Στρατιωτικής Σχολής. Αυτή η γέφυρα επρόκειτο να ονομαστεί Γέφυρα του Πεδίου του Άρεως ή Γέφυρα της Στρατιωτικής σχολής, αλλά ο αυτοκράτορας, μετά τη μάχη της Ιένας που κέρδισε στις 14 Οκτωβρίου 1806, αποφάσισε η γέφυρα να φέρει το όνομα αυτής της νίκης, με διάταγμα που εξέδωσε στη Βαρσοβία το 1807. Τα έργα άρχισαν το 1808 και ολοκληρώθηκαν το 1814.Τα έξοδα κατασκευής καλύφθηκαν εξ ολοκλήρου από το κράτος.

Το 1814, με την κατάρρευση της Ναπολεόντειας αυτοκρατορίας, τα συμμαχικά στρατεύματα Ρωσίας, Πρωσίας και Αυστρίας κατέλαβαν το Παρίσι μετά τη μάχη του Παρισιού. Ο Πρώσος Στρατάρχης Μπλύχερ, ο ίδιος που είχε νικηθεί από τον Ναπολέοντα στην Ιένα, διέταξε την καταστροφή της γέφυρας. Ο Ταλλεϋράνδος με τη συμπαράσταση του τσάρου Αλέξανδρου Α΄ της Ρωσίας κατάφερε να αποφύγει την καταστροφή και ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΗ' πρότεινε αλλαγή ονόματος και αφαίρεσε τους αυτοκρατορικούς αετούς. Με αυτόν τον τρόπο, η γέφυρα μετονομάστηκε σε Γέφυρα Στρατιωτικής Σχολής[7]έως το 1830, οπότε ανήλθε στον θρόνο ο Λουδοβίκος Φίλιππος Α΄που αποκατέστησε το όνομα και τους αυτοκρατορικούς αετούς.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, το πλάτος της γέφυρας αυξήθηκε από 14 σε 19 μέτρα, με την προσθήκη πεζοδρομίων και τοποθετήθηκαν μεταλλικά κάγκελα, αφού αφαιρέθηκαν τα πέτρινα στηθαία. Στη δεκαετία του 1930 τα κάγκελα αφαιρέθηκαν και αντικαταστάθηκαν από πέτρινο στηθαίο.

Για τη Διεθνή Έκθεση του 1937, η γέφυρα διευρύνθηκε πάλι με το πλάτος να αυξάνεται από 19 σε 35 μέτρα και προστέθηκαν νέοι πυλώνες. [8]

Το 1853, τέσσερα αγάλματα πολεμιστών τοποθετήθηκαν στις άκρες της γέφυρας.

Η γέφυρα της Ιένας βρίσκεται ανάντη της Γέφυρας Μπιρ-Χακίμ και κατάντη της πεζογέφυρας του Ντεμπιγί.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]