Δημοσθένης Ομηρίδης Σκυλίτσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
ανάπτυξη άρθρου (προσθήκη βιογραφικών στοιχείων) |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πηγές|14|03|2015}} |
{{πηγές|14|03|2015}} |
||
{{πληροφορίες προσώπου}} |
{{πληροφορίες προσώπου}} |
||
Ο '''Δημοσθένης Ομηρίδης Σκυλίτσης''' διετέλεσε δήμαρχος της πόλης του [[Πειραιάς|Πειραιά]] την περίοδο [[1907]]-[[1914]] κερδίζοντας τον ιατρό και προηγούμενο δήμαρχο [[Παύλος Δαμαλάς|Παύλο Δαμαλά]]. Ήταν γιος του δημάρχου [[Αριστείδης Σκυλίτσης (πρεσβύτερος)|Αριστείδη Σκυλίτση]] του πρεσβύτερου και πατέρας του μετέπειτα δημάρχου της πόλης επί δικτατορίας [[Αριστείδης Σκυλίτσης|Αριστείδη Σκυλίτση]]. |
Ο '''Δημοσθένης Ομηρίδης Σκυλίτσης''' διετέλεσε δήμαρχος της πόλης του [[Πειραιάς|Πειραιά]] την περίοδο [[1907]]-[[1914]] κερδίζοντας τον ιατρό και προηγούμενο δήμαρχο [[Παύλος Δαμαλάς|Παύλο Δαμαλά]]. Ήταν γιος του δημάρχου [[Αριστείδης Σκυλίτσης (πρεσβύτερος)|Αριστείδη Σκυλίτση]] του πρεσβύτερου και πατέρας του μετέπειτα δημάρχου της πόλης επί δικτατορίας [[Αριστείδης Σκυλίτσης|Αριστείδη Σκυλίτση]]. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1856. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (η οποία στεγαζόταν στον Πειραιά εκείνη την εποχή). Ολοκληρώνοντας επταετή φοίτηση, ονομάστηκε ανθυπασπιστής του πυροβολικού. Εκλέχτηκε βουλευτής Αττικής, όντας λοχαγός του πυροβολικού. Όταν ιδρύθηκε η βουλευτική εκλογική περιφέρεια Πειραιά, παραιτήθηκε από τις τάξεις του στρατού και αφοσιώθηκε στα κοινά, εκλεγόμενος βουλευτής Πειραιά. Η παραίτησή του ήταν αποτέλεσμα νομοθετικής αλλαγής, η οποία καθιέρωσε το ασυμβίβαστο στρατιωτικών - βουλευτών. Το 1907 ο [[Δημήτριος Ράλλης]] πρότεινε τον Σκυλίτση ως υποψήφιο δήμαρχο Πειραιά. Το 1912 ο Σκυλίτσης αναγκάστηκε να αφήσει προσωρινά τον δημαρχιακό θώκο της πόλης για να πολεμήσει στον [[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος|πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο]] και [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος|δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο]]. Η θητεία του ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1914. Κατά τη διάρκεια της δημαρχίας του έγιναν προσπάθειες μείωσης του ελλείμματος του δημοτικού ταμείου, ασφαλτοστρώθηκαν κεντρικές αρτηρίες και εκτελέστηκαν έργα κοινής ωφέλειας και καλλωπισμού της πόλης. Απεβίωσε στις 29 Ιουλίου 1935, έπειτα από ολιγοήμερη ασθένεια. |
||
Το 1912 ο Δημ. Ομηρίδης Σκυλίτσης αναγκάζεται να αφήσει προσωρινά τον δημαρχιακό θώκο της πόλης για να πολεμήσει στον [[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος|πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο]] και [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος|δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο]]. |
|||
== Πηγές == |
|||
Εφημερίδα ''Χρονογράφος'', αρ. φύλλου 11746 της 30ής Ιουλίου 1935. |
|||
Τρέχουσα έκδοση από την 14:47, 11 Σεπτεμβρίου 2019
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Δημοσθένης Ομηρίδης Σκυλίτσης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δήμαρχος Πειραιά |
Ο Δημοσθένης Ομηρίδης Σκυλίτσης διετέλεσε δήμαρχος της πόλης του Πειραιά την περίοδο 1907-1914 κερδίζοντας τον ιατρό και προηγούμενο δήμαρχο Παύλο Δαμαλά. Ήταν γιος του δημάρχου Αριστείδη Σκυλίτση του πρεσβύτερου και πατέρας του μετέπειτα δημάρχου της πόλης επί δικτατορίας Αριστείδη Σκυλίτση. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1856. Φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (η οποία στεγαζόταν στον Πειραιά εκείνη την εποχή). Ολοκληρώνοντας επταετή φοίτηση, ονομάστηκε ανθυπασπιστής του πυροβολικού. Εκλέχτηκε βουλευτής Αττικής, όντας λοχαγός του πυροβολικού. Όταν ιδρύθηκε η βουλευτική εκλογική περιφέρεια Πειραιά, παραιτήθηκε από τις τάξεις του στρατού και αφοσιώθηκε στα κοινά, εκλεγόμενος βουλευτής Πειραιά. Η παραίτησή του ήταν αποτέλεσμα νομοθετικής αλλαγής, η οποία καθιέρωσε το ασυμβίβαστο στρατιωτικών - βουλευτών. Το 1907 ο Δημήτριος Ράλλης πρότεινε τον Σκυλίτση ως υποψήφιο δήμαρχο Πειραιά. Το 1912 ο Σκυλίτσης αναγκάστηκε να αφήσει προσωρινά τον δημαρχιακό θώκο της πόλης για να πολεμήσει στον πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο και δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο. Η θητεία του ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1914. Κατά τη διάρκεια της δημαρχίας του έγιναν προσπάθειες μείωσης του ελλείμματος του δημοτικού ταμείου, ασφαλτοστρώθηκαν κεντρικές αρτηρίες και εκτελέστηκαν έργα κοινής ωφέλειας και καλλωπισμού της πόλης. Απεβίωσε στις 29 Ιουλίου 1935, έπειτα από ολιγοήμερη ασθένεια.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εφημερίδα Χρονογράφος, αρ. φύλλου 11746 της 30ής Ιουλίου 1935.