Σατανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 19: | Γραμμή 19: | ||
==Παραπομπές== |
==Παραπομπές== |
||
<references /> |
<references /> |
||
==Βιβλιογραφία== |
==Βιβλιογραφία== |
||
{{Commons|category:Satanism}} |
{{Commons|category:Satanism}} |
||
Γραμμή 31: | Γραμμή 32: | ||
*Robert Muchembled, ''Mια ιστορία του διαβόλου 12ος -20ος αιώνας'', μτφρ. Τσελέντη Ευγενία, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα 2003 |
*Robert Muchembled, ''Mια ιστορία του διαβόλου 12ος -20ος αιώνας'', μτφρ. Τσελέντη Ευγενία, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα 2003 |
||
*Απόστολος Νικολαΐδης, ''Η σατανολατρία ως κοινωνικό φαινόμενο, ανάτυπο Αθήνα 1995.[πρώτη δημοσίευση στο περ. "Κοινωνία", τεύχη 3 και 4 του 1994, σσ. 265-271 και 385-390] |
*Απόστολος Νικολαΐδης, ''Η σατανολατρία ως κοινωνικό φαινόμενο, ανάτυπο Αθήνα 1995.[πρώτη δημοσίευση στο περ. "Κοινωνία", τεύχη 3 και 4 του 1994, σσ. 265-271 και 385-390] |
||
{{DEFAULTSORT:Σατανισμος}} |
|||
[[Κατηγορία:Σατανισμός]] |
|||
[[Κατηγορία:Θρησκευτικές πίστεις, παραδόσεις και κινήματα]] |
Έκδοση από την 13:49, 13 Μαΐου 2018
Συνοπτικές πληροφορίες |
Σατανισμός |
---|
Σατανισμός |
Ο Σατανισμός είναι λατρευτική πίστη η οποία έχει ως επίκεντρό της τον Σατανά, ή διάβολο, οντότητα που σύμφωνα με την παράδοση των ιουδαίων, των μουσουλμάνων και των χριστιανών είναι ο έσχατος αντίπαλος του Θεού, ενσαρκώνοντας την Ελεύθερη Θέληση (ελεύθερη βούληση) σύμφωνα με τους Σατανιστές, ή την αρχή του απόλυτου κακού σύμφωνα με τους Ιουδαίους τους μουσουλμάνους και τους Χριστιανούς.
Δεν λείπουν λατρείες αρνητικών δυνάμεων στο περιθώριο και των άλλων θρησκειών, όμως ο σατανισμός εντοπίζεται στο θρησκευτικό ορίζοντα του ιουδαιοχριστιανισμού, επειδή αποδέχεται κατ' αρχήν τον μονοθεϊσμό και την αντίληψη της Βίβλου για το διάβολο.
Οι ερευνητές θρησκειολόγοι προτείνουν τέσσερις τύπους σατανισμού: α) τον μεσαιωνικό, β) τον θρησκευτικό γ) τον ερασιτεχνικό δ) τον πνευματικό ή συμβολικό.
Ο μεσαιωνικός σατανισμός
Κύρια γνωρίσματά του είναι οι τελετουργικές ανθρωποθυσίες και τα συμβόλαια με το διάβολο, οι παρά φύση σεξουαλικές σχέσεις με τους δαίμονες ή μεταξύ των συμμετεχόντων, οι φόνοι παιδιών και η πρόκληση καταστροφής σε τρίτα πρόσωπα ή αγαθά με τη χρήση μαγγανείας[1] Πρόκειται για φανταστικό επινόημα της χριστιανικής Εκκλησίας η οποία μέσα από τη δράση της Ιεράς Εξέτασης και τις συνεχείς επίσημες και ανεπίσημες διώξεις μαγισσών,οδήγησε στην ταύτιση της λαϊκής μαγείας και διαφόρων παγανιστικών αντιλήψεων με ό,τι αποκαλείτο διαβολικό. Η καταστολή έτρεφε τη θεωρητική δαιμονολογία, η οποία ξεφτούσε πολύ σύντομα όταν δεν αυξάνονταν οι συγκεκριμένες περιπτώσεις[2] Οι περιπτώσεις πραγματικής λατρείας του Σατανά πρέπει να θεωρούνται ελάχιστες. Τα αριστοκρατικά κοινωνικά στρώματα μάλλον είναι αυτά που υπερεκπροσωπούνται στην άσκηση της λατρείας του Σατανά κι όχι τα λαϊκά στρώματα.[3]
Δείτε επίσης
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Παραπομπές
Βιβλιογραφία
- Γιώργος Βλάχος, σατανισμός, Θρησκειολογικό Λεξικό, Ελληνικά Γράμματα ,Αθήνα, 2000, σελ.483-486
- Γκερτ Σβέρχοφ, Ιερά Εξέταση, μτφρ. Ηλίας Τσιριγκάκης, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα,2010
- Εμμανουήλ Ροΐδης, Οι μάγισσες του Μεσαίωνα, εκδ. Μάριος Βερέττας, Αθήνα 2006
- Robert Thurston, Μάγοι και μάγισσες. Η άνοδος και η πτώση των κυνηγιών μάγων και μαγισσών στη Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, μτφρ. Ιωάννα Παπαστάμου, εκδ. Παπαζήσης, Αθήνα 2006
- Βασίλης Αδραχτάς, Σατανισμός. Άλλη μια Νέα Θρησκεία χωρίς Θεό, εκδ. Ιερά/Βέβηλα Αθήνα 2010
- Henry Ansgar Kelly, Σατανάς: μια βιογραφία, μτφρ. Γιάννης Βογιατζής, εκδ. Πολύτροπον 2008
- Νίκος Ματσούκας, Σατανάς, εκδ. Π. Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1999
- Charles Stewart, Δαίμονες και διάβολος στην Ελλάδα, μτφρ. Μαριάννα Σωκράτους, εκδ. Ταξιδευτής, Αθήνα, 2008
- Robert Muchembled, Mια ιστορία του διαβόλου 12ος -20ος αιώνας, μτφρ. Τσελέντη Ευγενία, εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα 2003
- Απόστολος Νικολαΐδης, Η σατανολατρία ως κοινωνικό φαινόμενο, ανάτυπο Αθήνα 1995.[πρώτη δημοσίευση στο περ. "Κοινωνία", τεύχη 3 και 4 του 1994, σσ. 265-271 και 385-390]