Κανναβουργείο Έδεσσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κανναβουργείο Έδεσσας
	Άποψη του εργοστασίου
Γενικές πληροφορίες
Είδος	Βιομηχανία
Αρχιτεκτονική	Βιομηχανική Ευρωπαϊκή
Διεύθυνση	Περιοχή Καταρρακτών, Έδεσσα, ΤΚ. 58200
Γεωγραφικές συντεταγμένες	Καταρράκτες Έδεσσας; 40°48′8″N 22°3′20″E
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Έδεσσας
Τοποθεσία	Έδεσσα
Χώρα	Ελλάδα
Έναρξη κατασκευής	1905
Ολοκλήρωση	1908
Λειτουργία	1913-1967
Ανακαίνιση	1997-2000
Κατάσταση	Άφθαρτο (εκτεθειμένο)
Χρήση	Από 1913 με 1967:Πρότυπη βιομηχανική μονάδα παραγωγής σχοινιών και σπάγκων; Από το 1997 έως το 2014: Βιομηχανικό Μουσείο, Πολυχώρος Πολιτισμού και Αναψυχής.
Ιδιοκτήτης	Δήμος Έδεσσας
Διαστάσεις
Γενικές διαστάσεις	130 × 40
Ύψος	4
Τεχνικές λεπτομέρειες
Περίμετρος	280 μ.
Εμβαδόν	5.200 m2
Όροφοι	1
Υλικά κατασκευής
Υλικά	Σκυρόδεμα
Σχεδιασμός και κατασκευή
Αρχιτέκτονας	Ιάσων Ρίζος
Δημιουργός	Τότσκα και ΣΙΑ Α.Ε
Χρηματοδότης	Τότσκα και ΣΙΑ Α.Ε
Βραβεία	Ευρωπαϊκό Βραβείο "Ανάδειξη Καταρρακτών Έδεσσας"
Προστασία	διατηρητέο κτήριο στην Ελλάδα
Ιστότοπος
	Πολυχώρος Κανναβουργείου
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 18:22, 12 Δεκεμβρίου 2017

Το Κανναβουργείο της Έδεσσας ήταν μια πρότυπη βιομηχανική μονάδα, δημιουργίας σχοινιών και σπάγκων από ινδική κάνναβη. Ήταν το μεγαλύτερο από τα 4 Κανναβουργεία της Ελλάδας,σε παραγωγή και εγκαταστάσεις. Αποτελεί παράρτημα του Υπαίθριου Μουσείου Νερού Έδεσσας, όπου τοποθετείται στο σημείο "Μεγάλος Κρημνός" δίπλα στην παραδοσιακή συνοικία της πόλης, και στο γνωστό Γεωπάρκο των Καταρρακτών. Λειτούργησε ως εργοστάσιο ως το 1967, και έπειτα παραμένει εγκαταλελειμμένο. Αργότερα το 1997 μετατρέπεται σε Πολυχώρο αναψυχής και εκπαίδευσης, όπου συνεχίζει την λειτουργία του ως το 2014 όπου κλείνει οριστικά.

Ίδρυση της εταιρείας

Η ίδρυση της εταιρίας έγινε το 1908 από την Εταιρεία Τότσκα και ΣΙΑ και άλλους μικρότερους μετόχους από την Θεσσαλονίκη, οι οποίοι ήθελαν να αναπτύξουν την κλωστοϋφαντουργία στον Ελλαδικό χώρο. Η επιλογή της τοποθεσίας όπου χτίστηκε το εργοστάσιο έγινε επειδή η ευρύτερη περιοχή της Έδεσσας ήταν άφθονη σε υδατοπτώσεις όπου αυτό θα βοηθούσε στην λειτουργία των μηχανών καθώς υποστηριζόντουσαν από την υδροκίνηση. Η διεύθυνσή του ανατέθηκε στον έμπειρο βιομήχανο Ηρακλή Χατζηδημούλα.

Ακμή 1928-1950

Η πλήρης ακμή του εργοστασίου τοποθετείται στο χρονικό διάστημα 1928 – 1940, περίοδο κατά την οποία απασχολεί 150 εργάτες (κυρίως από την Έδεσσα). Ιδιαίτερα στη διάρκεια του Μεσοπολέμου το συγκεκριμένο Κανναβουργείο κάλυπτε συνολικά τη ζήτηση υφασμάτων και σπάγκων σε όλη την Ελλάδα. Τα χοντρά σχοινιά πηγαίνανε στην Κρήτη (μεγαλύτερο κέντρο κατανάλωσης), στην Θεσσαλία και στην Ήπειρο, ενώ οι λεπτοί σπάγκοι στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη. Όμως κατά την περίοδο Οκτωβρίου – Μαρτίου υπήρχε στασιμότητα ως προς τη διανομή των προϊόντων.^[2]

Παρακμή 1952-1966

Η απώλεια του κεκτημένου εκμετάλλευσης των υδατοπτώσεων, το ύψος των οφειλών προς τις τράπεζες, οι διαφωνίες των μετόχων, Ι.Κ.Α. και δημόσιο οδηγούν στη διακοπή των εργασιών του τον Μάιο του 1966. Οι 100 εργάτες του Κανναβουργείου ιδρύουν τον «Παραγωγικό συνεταιρισμό η Πέλλα» και αναλαμβάνουν τη διαχείριση του. Αργότερα το 1967 η διαχειριστική επιτροπή ζητά από την Ε.Τ.Β.Α. δάνειο για να συνεχίσει το εργοστάσιο τη λειτουργία του, όμως μάταια. Το εργοστάσιο κλείνει και ο νέος ιδιοκτήτης είναι το Δημόσιο.

Εγκαταστάσεις Συγκροτήματος

Προϋπάρχουσες Υποδομές

Διώροφο κτίσμα συσκευασίας και αποστολής του προϊόντος.
Το κτίσμα αποθήκευσης της πρώτης ύλης.
Σταθμός διευθέτησης της πορείας του νερού για την κίνηση των μηχανών.
Μονόροφο κτίσμα παραγωγής του προϊόντος .
Το κτίσμα του μηχανουργείου και το λεβητοστάσιου.
Δύο φυλάκια (υπάρχουν ένα στην είσοδο του εργοστασίου και το άλλο στη βόρεια πλευρά του).
Διώροφο κτίσμα με τα γραφεία και τους χώρους υγιεινής.

Μετέπειτα Υποδομές

2 υπαίθριοι Ανελκυστήρες
Μονοπάτι κατά μήκος του βράχου
Κέντρο Αναψυχής
Κτήριο Πληροφοριών
Περιβάλλοντα κτήρια κοινόχρηστης χρήσης

Πολύχωρος πολιτισμού, εκπαίδευσης και αναψυχής

Άποψη των Υπαίθριων Ανελκυστήρων του Πολυχώρου.

Έναρξη Λειτουργίας 1997

Στα τέλη του 1990 μετά από 40 χρόνια εγκατάλειψης ο χώρος ανακαινίζεται εν μέρει από τον Δήμο Έδεσσας όπου το 1997 ξεκινάει την λειτουργία του εστιατόριο και κέντρο αναψυχής εξυπηρετούμενο από διπλό ανελκυστήρα κατά μήκος του βράχου. Αργότερα το Κανναβουργείο εντάχθηκε στο "Πρόγραμμα ανάπλασης των Μύλων" για την πλήρη αναβάθμιση και ανακαίνιση του περιβάλλοντος χώρου.[1]

Το πρόγραμμα περιελάμβανε:

Αναδιαμόρφωση του Βιομηχανικού Συγκροτήματος
Ανακατασκευή παλιού Μηχανουργείου και Φυλακίων
Ίδρυση Βιομηχανικού Μουσείου.
Ανέγερση 2 υπαίθριων ανελκυστήρων για διευκόλυνση της πρόσβασης
Κατασκευή χώρου αναψυχής και πολιτισμού.

Κατά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης ο χώρος λειτουργεί εκ νέου ως Πολύχωρος Πολιτισμού και εκδηλώσεων με κύριο θέμα την ανάδειξη της ιστορίας του εργοστασίου. Επίσης εντάχθηκε ως νέο τμήμα του Υπαίθριου Μουσείου Νερού Έδεσσας

και καθιερώνεται η λειτουργία Βιομηχανικού Μουσείου. Συνεχίζει την λειτουργία του καθ' όλη την διάρκεια του έτους και φιλοξενεί ποικίλες δράσεις και εκδηλώσεις προς όφελος του τουρισμού. Όμως τα προβλήματα ξεκίνησαν 10 χρόνια αργότερα όπου η μειωμένη τουριστική κίνηση και η έλλειψη διαφήμισης του χώρου ανάγκασε το συγκρότημα να υπολειτουργεί. Έτσι στη συνέχεια ο θεσμός του Βιομηχανικού Μουσείου χάθηκε και συνέχισε να λειτουργεί ως χώρος αναψυχής και εκδηλώσεων έως το 2014 όπου αναστέλλει την λειτουργία του.^[3]

Παύση Λειτουργίας το 2014-σήμερα

Μετά από 17 χρόνια συνεχούς λειτουργίας ο χώρος βάζει λουκέτο και το συγκρότημα ερημώνει. Το κόστος επαναλειτουργίας είναι υψηλό καθώς τα χρέη και τα έξοδα συντήρησης είναι πολλά. Οι ανελκυστήρες είχαν απενεργοποιηθεί από τα τέλη του 2013 για περικοπή το δαπανών το οποίο στην συνέχεια απεδείχθει μοιραίο καθώς μείωσε ακόμη περισσότερο την τουριστική κίνηση. Υπήρξε προσπάθεια επαναλειτουργίας το 2015 αλλά δυστυχώς δεν ευδόκησε. Το συγκρότημα έκλεισε οριστικά τον Δεκέμβριο του 2014 και νέος του ιδιοκτήτης είναι ο Δήμος Έδεσσας. Δυστυχώς ο χώρος δεν προφυλάχτηκε σωστά και δέχθηκε τεράστιες ζημιές.Ωστόσο έως σήμερα δεν έχει υπάρξει κάποια επίσημη ανακοίνωση για επαναλειτουργία ή εκμίσθωση του χώρου.

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ιστορικό Βιομηχανικού Μουσείου, στην ιστοσελίδα: kannavourgio.gr

[1] Πληροφορίες Μουσείου

[Harvard_Sustainable_Project-2] «Edessa Project». http://isites.harvard.edu/icb/icb.do?keyword=k62921.

[3] «EDESSA SUSTAINABLE PROGRAM».

[1]

[2]

[3]

@@ Γραμμή 36: / Γραμμή 36: @@
 | λεζάντα χάρτη   =
 }}
-Το '''Κανναβουργείο''' της [[Έδεσσα|Έδεσσας]] ήταν μια πρότυπη βιομηχανική μονάδα, δημιουργίας σχοινιών και σπάγκων από ινδική κάνναβη. Ήταν το μεγαλύτερο από τα 4 '''Κανναβουργεία''' της [[Ελλάδα|Ελλάδας]],σε παραγωγή και εγκαταστάσεις. Βρίσκεται δίπλα στους μύλους, στην τοποθεσία ''Μεγάλος Κρημνός'' δίπλα στην παραδοσιακή συνοικία της πόλης, και στο γνωστό Γε''ωπάρκο των Καταρρακτών.'' Η λειτουργία του εργοστασίου σταμάτησε το 1967 έπειτα από οικονομικές δυσκολίες που οφείλονταν στην εισαγωγή νημάτων και υφάσματος σε χαμηλότερη τιμή από το εξωτερικό.
+Το '''Κανναβουργείο''' της [[Έδεσσα|'''Έδεσσας''']] ήταν μια πρότυπη βιομηχανική μονάδα, δημιουργίας σχοινιών και σπάγκων από ινδική κάνναβη. Ήταν το μεγαλύτερο από τα 4 '''Κανναβουργεία''' της [[Ελλάδα|Ελλάδας]],σε παραγωγή και εγκαταστάσεις. Αποτελεί παράρτημα του [[Υπαίθριο Μουσείο Νερού Έδεσσας|Υπαίθριου Μουσείου Νερού Έδεσσας]], όπου τοποθετείται στο σημείο "Μεγάλος Κρημνός''"'' δίπλα στην παραδοσιακή συνοικία της πόλης, και στο γνωστό Γεωπάρκο των Καταρρακτών''.'' Λειτούργησε ως εργοστάσιο ως το 1967, και έπειτα παραμένει εγκαταλελειμμένο. Αργότερα το 1997 μετατρέπεται σε Πολυχώρο αναψυχής και εκπαίδευσης, όπου συνεχίζει την λειτουργία του ως το 2014 όπου κλείνει οριστικά.
 == Ίδρυση της εταιρείας ==
 [[Αρχείο:Άποψη του Μηχανουργείου Κανναβουργείου Έδεσσας.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Άποψη του Τμήματος του Μηχανουργείου του Εργοστασίου.]]
@@ Γραμμή 72: / Γραμμή 72: @@
 Το πρόγραμμα περιελάμβανε:
-* Αναδιαμόρφωση εξωτερικών χώρων
+* Αναδιαμόρφωση του Βιομηχανικού Συγκροτήματος
 *
 * Ανακατασκευή παλιού Μηχανουργείου και Φυλακίων
 * Ίδρυση Βιομηχανικού Μουσείου.
+* Ανέγερση 2 υπαίθριων ανελκυστήρων για διευκόλυνση της πρόσβασης
-* Πλήρης Αποκατάσταση περιβαλλόντων κτηρίων και αποκατάσταση κουφωμάτων και θυρών.
+* Κατασκευή χώρου αναψυχής και πολιτισμού.
-* Γενική επισκευή της στέγης της μονάδας παραγωγής.
+Κατά την ολοκλήρωση της αποκατάστασης ο χώρος λειτουργεί εκ νέου ως Πολύχωρος Πολιτισμού και εκδηλώσεων με κύριο θέμα την ανάδειξη της ιστορίας του εργοστασίου. Επίσης εντάχθηκε ως νέο τμήμα του [[Υπαίθριο Μουσείο Νερού Έδεσσας|Υπαίθριου Μουσείου Νερού Έδεσσας]]
-Από το 2000 τα κτίρια και ο περιβάλλoν χώρος του '''''Κανναβουργείου'''''   έχουν αξιοποιηθεί ως '''πολυχώρος''' πολιτισμού, εκπαίδευσης και αναψυχής. Ιδρύθηκε Βι''ομηχανικό μουσείο'' για την ιστορία της [[Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης|υδροκίνησης]] και χώρος ''αναψυχής'' και ''πολιτιστικών εκδηλώσεων''. Επίσης τα 2/10 της μονάδας παραγωγής έχουν μετατραπεί σε εστιατόριο και καφετέρια ενώ ακριβώς κάτω από το εργοστάσιο λειτουργεί χώρος αναψυχής. Η προσέλευση σε αυτό το σημείο μπορεί να πραγματοποιηθεί από τους σύγχρονους γυάλινους ανελκυστήρες του δήμου κατά μήκος του βράχου, από τις σκάλες επίσης κατά μήκος του βράχου, από το καλντερίμι (ο δρόμος όπου ενώνει την πόλη με το εργοστάσιο, τον οποίον χρησιμοποιούσαν οι εργάτες), και από τα σκαλοπάτια δίπλα στον [[Εδεσσαίος|καταρράκτη της Έδεσσας]] και στην συνέχεια τον λιθόστρωτο δρόμο που οδηγεί στην κεντρική πύλη του εργοστασίου.<ref>{{Cite web|url=https://evripiotis.eu/projects/edessa-satellite-village|title=EDESSA SUSTAINABLE PROGRAM|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref>
+και καθιερώνεται η λειτουργία Βιομηχανικού Μουσείου. Συνεχίζει την λειτουργία του καθ' όλη την διάρκεια του έτους και φιλοξενεί ποικίλες δράσεις και εκδηλώσεις προς όφελος του τουρισμού. Όμως τα προβλήματα ξεκίνησαν 10 χρόνια αργότερα όπου η μειωμένη τουριστική κίνηση και η έλλειψη διαφήμισης του χώρου ανάγκασε το συγκρότημα να υπολειτουργεί. Έτσι στη συνέχεια ο θεσμός του Βιομηχανικού Μουσείου χάθηκε και συνέχισε να λειτουργεί ως χώρος αναψυχής και εκδηλώσεων έως το 2014 όπου αναστέλλει την λειτουργία του.<ref>{{Cite web|url=https://evripiotis.eu/projects/edessa-satellite-village|title=EDESSA SUSTAINABLE PROGRAM|last=|first=|date=|website=|publisher=|accessdate=}}</ref>
 === Παύση Λειτουργίας το 2014-σήμερα ===
-Μετά από 17 χρόνια συνεχούς λειτουργίας ο χώρος βάζει λουκέτο και το συγκρότημα ερημώνει.  Το κόστος επαναλειτουργίας είναι υψηλό καθώς τα χρέη και τα έξοδα συντήρησης είναι πολλά. Οι ανελκυστήρες είχαν απενεργοποιηθεί από τα τέλη του 2013 για περικοπή το δαπανών το οποίο στην συνέχεια αποδείχθει μοιραίο καθώς η πρόσβαση στον χώρο θα γινόταν πλέον μόνο από σκαλοπάτια κάτι που μείωσε αρκετά την τουριστική κίνηση καθώς τα μόνα που λειτουργούσαν ήταν το Μουσείο και το εστιατόριο. Υπήρξε προσπάθεια επαναλειτουργίας το 2015 μόνο όμως για τον χώρο αναψυχής αλλά δυστυχώς δεν πραγματοποιήθει. Ο Πολύχωρος έκλεισε οριστικά τον Δεκέμβριο του 2014 και νέος του ιδιοκτήτης είναι ο Δήμος Έδεσσας. Δυστυχώς ο χώρος δεν προφυλάχτηκε σωστά και δέχθηκε τεράστιες ζημιές που τις οποίες η επιδιόρθωση είναι ακριβή για τα σημερινά οικονομικά δεδομένα. Ωστόσο έως σήμερα δεν έχει υπάρξει κάποια επίσημη ανακοίνωση για επαναλειτουργία ή εκμίσθωση του χώρου.
+Μετά από 17 χρόνια συνεχούς λειτουργίας ο χώρος βάζει λουκέτο και το συγκρότημα ερημώνει.  Το κόστος επαναλειτουργίας είναι υψηλό καθώς τα χρέη και τα έξοδα συντήρησης είναι πολλά. Οι ανελκυστήρες είχαν απενεργοποιηθεί από τα τέλη του 2013 για περικοπή το δαπανών το οποίο στην συνέχεια απεδείχθει μοιραίο καθώς μείωσε ακόμη περισσότερο την τουριστική κίνηση. Υπήρξε προσπάθεια επαναλειτουργίας το 2015  αλλά δυστυχώς δεν ευδόκησε. Το συγκρότημα έκλεισε οριστικά τον Δεκέμβριο του 2014 και νέος του ιδιοκτήτης είναι ο Δήμος Έδεσσας. Δυστυχώς ο χώρος δεν προφυλάχτηκε σωστά και δέχθηκε τεράστιες ζημιές.Ωστόσο έως σήμερα δεν έχει υπάρξει κάποια επίσημη ανακοίνωση για επαναλειτουργία ή εκμίσθωση του χώρου.
 ==Παραπομπές==