Αίολος ο Θεσσαλός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αίολος ο Θεσσαλός
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Εναρέτη; Ίφις; Laodice
Σύντροφος	Αιγιάλη
Τέκνα	Ἄρνη; Σίσυφος; Αθάμας; Περιήρης; Κρηθέας; Δηίων; Κανάκη; Αλκυόνη; Πεισιδίκη; Περιμήδη; Καλύκη; Σαλμωνέας; Μάγνης; Mimas; Μακεδόνας; Cercaphus; Τανάγρα
Γονείς	Έλλην και Ορσηίδα
Αδέλφια	Ξούθος; Δώρος
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 15:14, 25 Σεπτεμβρίου 2017

Ο Αίολος ο Θεσσαλός (το όνομά του σημαίνει "αυτός που κινείται γρήγορα", "ο σβέλτος") ήταν γιος του Έλληνα και της Νύμφης Ορσηίδας και εγγονός του Δευκαλίωνα. Σύμφωνα με το μύθο ήταν διαβόητος και πανίσχυρος βασιλέας της Θεσσαλίας, γενάρχης των Αιολέων. Από αυτόν κατάγονταν (σύμφωνα πάντοτε με τους τοπικούς μύθους) τα περισσότερα μεταγενέστερα βασιλικά γένη των Αχαιών και των Ελλήνων γενικώς. Μερικοί μυθογράφοι τον συγχέουν με το θεό των ανέμων Αίολο, το γιο του Ποσειδώνα, με τον οποίο πλην της συνωνυμίας δεν έχει καμία σχέση.

Ο Αίολος ήταν στην πραγματικότητα ο αντιπροσωπευτικός ηγεμόνας της αρχέγονης φυλής των Αιολέων. Οι Αιολείς, μαζί με τους Ίωνες, τους Αχαιούς και τους Δωριείς, θεωρούνται οι τέσσερεις προγονικές φυλές που συναποτέλεσαν τον κύριο κορμό του λαού των Ελλήνων. Με το όνομα Αίολος απαντάται σειρά ηγεμόνων, που οδήγησαν τους Αιολείς στην κατάκτηση της Θεσσαλίας (πριν από το 1.700 π.Χ.) και στη συνέχεια στη διακυβέρνησή της μέχρι την άφιξη των Αχαιών (από το 1.600 π.Χ και έπειτα).

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 ^1,16 «Aeolus» (Ρωσικά)
↑ «Sisyphus» (Ρωσικά)
↑ «Athamas» (Ρωσικά)
↑ Παυσανίας: (αρχαία ελληνικά) Ελλάδος περιήγησις.
↑ «Xuthus» (Ρωσικά)
↑ «Dorus» (Ρωσικά)

[fc89022cc266db567a221ea0c47e8229363006b5-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 ^1,16 «Aeolus» (Ρωσικά)

[409e82f7b7d19e141ad44d89cd69d080008b1726-2] «Sisyphus» (Ρωσικά)

[e40c38ce2d09782e32d8fef36e0c7dcc6ad2fa70-3] «Athamas» (Ρωσικά)

[864af9b912afd7d3db26042d91246413e8c3b946-4] Παυσανίας: (αρχαία ελληνικά) Ελλάδος περιήγησις.

[7aa84370d13708cb9479c098d1b6631da927fe99-5] «Xuthus» (Ρωσικά)

[c8ebd5b05367f86c6189d841759784ede3aef97e-6] «Dorus» (Ρωσικά)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{πηγές|04|09|2012}}{{πληροφορίες προσώπου}}
-Ο '''Αίολος ο Θεσσαλός''' ήταν γιος του [[Έλλην|Έλληνα]] και εγγονός του [[Δευκαλίων|Δευκαλίωνα]]. Σύμφωνα με το μύθο ήταν διαβόητος και πανίσχυρος βασιλέας της [[Θεσσαλία]]ς, γενάρχης των [[Αιολείς|Αιολέων]]. Από αυτόν κατάγονταν (σύμφωνα πάντοτε με τους τοπικούς μύθους) τα περισσότερα μεταγενέστερα βασιλικά γένη των [[Αχαιοί|Αχαιών]] και των [[Έλληνες|Ελλήνων]] γενικώς. Μερικοί μυθογράφοι τον συγχέουν με το θεό των ανέμων [[Αίολος|Αίολο]], το γιο του [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνα]], με τον οποίο πλην της συνωνυμίας δεν έχει καμία σχέση.
+Ο '''Αίολος ο Θεσσαλός''' (το όνομά του σημαίνει "αυτός που κινείται γρήγορα", "ο σβέλτος") ήταν γιος του [[Έλλην|Έλληνα]] και της [[Νύμφες|Νύμφης]] [[Ορσηίδα|Ορσηίδας]] και εγγονός του [[Δευκαλίων|Δευκαλίωνα]]. Σύμφωνα με το μύθο ήταν διαβόητος και πανίσχυρος βασιλέας της [[Θεσσαλία]]ς, γενάρχης των [[Αιολείς|Αιολέων]]. Από αυτόν κατάγονταν (σύμφωνα πάντοτε με τους τοπικούς μύθους) τα περισσότερα μεταγενέστερα βασιλικά γένη των [[Αχαιοί|Αχαιών]] και των [[Έλληνες|Ελλήνων]] γενικώς. Μερικοί μυθογράφοι τον συγχέουν με το θεό των ανέμων [[Αίολος|Αίολο]], το γιο του [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνα]], με τον οποίο πλην της συνωνυμίας δεν έχει καμία σχέση.
 Ο Αίολος ήταν στην πραγματικότητα ο αντιπροσωπευτικός ηγεμόνας της αρχέγονης φυλής των [[Αιολείς|Αιολέων]]. Οι Αιολείς, μαζί με τους [[Ίωνες]], τους [[Αχαιοί|Αχαιούς]] και τους [[Δωριείς]], θεωρούνται οι τέσσερεις προγονικές φυλές που συναποτέλεσαν τον κύριο κορμό του λαού των Ελλήνων. Με το όνομα Αίολος απαντάται σειρά ηγεμόνων, που οδήγησαν τους Αιολείς στην κατάκτηση της Θεσσαλίας (πριν από το 1.700 π.Χ.) και στη συνέχεια στη διακυβέρνησή της μέχρι την άφιξη των Αχαιών (από το 1.600 π.Χ και έπειτα).