Τανάγρα (μυθολογία)
Τανάγρα στην ελληνική μυθολογία ήταν μια νύμφη που έδωσε το όνομά της στην πόλη της Τανάγρας, που βρίσκεται στη Βοιωτία. [1] [2] Σχετικά με τη γενεαλογία του κοριτσιού υπάρχουν δύο εκδοχές. Η πρώτη είναι ότι ήταν μια από τις κόρες του Αιόλου, αλλά το όνομα της μητέρας της δεν αναφέρεται.[1] Η δεύτερη είναι ότι ήταν άλλο όνομα της νύμφης Ναϊάδας, κόρης του ποταμού Ασωπού -χωρίς να προσδιορισμό της μητέρας- [3] ή μητέρα της η νύμφη Μετόπη, κόρη του Λάδωνα.[1] Κάποιοι από τους δώδεκα θεοί απήγαγαν τις κόρες του Ασωπού.[4] Η ποιήτρια Κορίννα αναφέρει ότι λόγω της Τανάγρας οι θεοί Ερμής και Άρης έδωσαν αγώνα πυγμαχίας για να κερδίσουν τη αγάπη της Ναϊάδας.[3]
Ο Παυσανίας έγραψε ότι οι Τανάγριοι πίστευαν ότι ο ιδρυτής τους ήταν ο Ποίμανδρος -γιος του Χαιρησίλαου, εγγονός του Ιάσου και δισέγγονος του Ελευθήρα. Ο Ελεύθήρας ήταν γιος του Απόλλωνα και εγγονός του Ποσειδώνα. Ο Ποίμανδρος πήρε για γυναίκα του την Τανάγρα, κόρη του Αιόλου. Καθώς η Τανάγρα είχε μεγάλη ζωή, οι κάτοικοι την ονόμασαν Γραία[1] και έτσι ονομαζόταν η πόλη που αναφέρει ο Όμηρος: «Θέσπειαν, Γραῖάν τε καὶ εὐρύχορον Μυκαλησσόν»[5] οι κάτοικοι της οποίας συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο. Η πόλη πήρε αργότερα το παλιό της όνομα Τανάγρα. [1] Ο Ποίμανδρος και η Τανάγρα απέκτησαν τον Λεύκιππο και τον Έφιπο. [6]
Μικρά ζωγραφισμένα αγαλματίδια από τερακότα που χρησίμευαν ως φυλακτά, στο τέλος της κλασικής περιόδου και στους ελληνιστικούς χρόνους, ονομάζονταν επίσης «τανάγρες».
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις IX 20,1-2.
- ↑ Στράβων, Γεωγραφικά IX, 10
- ↑ 3,0 3,1 Κόριννα, frs. 654 έως 666
- ↑ Διόδωρος Σικελιώτης: Βιβλιοθήκη Ιστορική IV 72, 1-5
- ↑ Όμηρος: Ιλιάδα Β' 498
- ↑ Πλούταρχος: Αίτια Ελληνικά 37