Γιώργος Μούτσιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
Eitila (συζήτηση | συνεισφορές)
συνδεσμοι
Γραμμή 32: Γραμμή 32:


==Κινηματογραφική παρουσία==
==Κινηματογραφική παρουσία==
Παράλληλα ανέπτυξε σπουδαία καριέρα και ως ηθοποιός του ελληνικού κλασικού πλέον κινηματογράφου με πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία "Ριρίκα" το 1951, σε σκηνοθεσία του Φρίξου Ηλιάδη. Στις ταινίες που ακολούθησαν της λεγόμενης χρυσής περιόδου έλαβε μέρος σε περιισσότερες από 50, ερμηνεύοντας εκ του παρουσιαστικού του ρόλους αριστοκράτη, πλούσιου με καλές ή κακές προθέσεις με τόση επιτυχία που εναλλάσσονταν τα αισθήματα του κοινού από συμπαθητικού μέχρι αντιπαθητικού και αντίστροφα.<br /> Χαρακτηριστικές υπήρξαν οι συμμετοχές του στις ταινίες "Η αγνή του λιμανιού" (1952), "Θα σε κάνω Βασίλισσα" (1964), "Θανασάκης ο πολιτευόμενος" (1964), "Αχ και νά ΄μουν άντρας" (1966), "Ο κράχτης" (1966), "Τρούμπα 67" (1967), "Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί" (1967), "Μήδεια" (1968), "Ο αετός των σκλαβωμένων" (1970), "Ο δρόμος των Ηρώων" (1971), "Εσχάτη προδοσία" (1971), "Ο Αντιφασίστας" κ.ά.
Παράλληλα ανέπτυξε σπουδαία καριέρα και ως ηθοποιός του ελληνικού κλασικού πλέον κινηματογράφου με πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία "Ριρίκα" το 1951, σε σκηνοθεσία του Φρίξου Ηλιάδη. Στις ταινίες που ακολούθησαν της λεγόμενης χρυσής περιόδου έλαβε μέρος σε περιισσότερες από 50, ερμηνεύοντας εκ του παρουσιαστικού του ρόλους αριστοκράτη, πλούσιου με καλές ή κακές προθέσεις με τόση επιτυχία που εναλλάσσονταν τα αισθήματα του κοινού από συμπαθητικού μέχρι αντιπαθητικού και αντίστροφα.<br /> Χαρακτηριστικές υπήρξαν οι συμμετοχές του στις ταινίες "[[Η Αγνή του λιμανιού|Η αγνή του λιμανιού]]" (1952), "[[Θα σε κάνω βασίλισσα|Θα σε κάνω Βασίλισσα]]" (1964), "[[Θανασάκης ο πολιτευόμενος (ταινία)|Θανασάκης ο πολιτευόμενος]]" (1964), "[[Αχ!.. Και να 'μουν άντρας|Αχ και να ΄μουν άντρας]]" (1966), "[[Ο κράχτης|Ο κράχτη]]<nowiki/>ς" (1966), "[[Τρούμπα '67|Τρούμπα 67]]" (1967), "Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί" (1967), "Μήδεια" (1968), "[[Ο αετός των σκλαβωμένων]]" (1970), "Ο δρόμος των Ηρώων" (1971), "[[Εσχάτη προδοσία (ταινία, 1971)|Εσχάτη προδοσία]]" (1971), "Ο Αντιφασίστας" κ.ά.


Τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία του [[Δημήτρης Κολλάτος|Δ. Κολλάτου]] "Αλέξανδρος και Αϊσέ" (2002). Επίσης είχε συμμετάσχει στην αμερικανικής παραγωγής ταινία "Ο Λέων της Σπάρτης", όπως αποδόθηκε στην ελληνική "The 300 Spartans", που είχε γυριστεί στην Ελλάδα το 1962, σε σκηνοθεσία του Ρούντολφ Ματέ.
Τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία του [[Δημήτρης Κολλάτος|Δ. Κολλάτου]] "Αλέξανδρος και Αϊσέ" (2002). Επίσης είχε συμμετάσχει στην αμερικανικής παραγωγής ταινία "Ο Λέων της Σπάρτης", όπως αποδόθηκε στην ελληνική "The 300 Spartans", που είχε γυριστεί στην Ελλάδα το 1962, σε σκηνοθεσία του Ρούντολφ Ματέ.
Γραμμή 54: Γραμμή 54:
|-
|-
|1952
|1952
|Η Αγνή του λιμανιού
|[[Η Αγνή του λιμανιού]]
|-
|-
|1954
|1954
|Θανασάκης ο πολιτευόμενος
|[[Θανασάκης ο πολιτευόμενος (ταινία)|Θανασάκης ο πολιτευόμενος]]
|-
|-
|1961
|1961
Γραμμή 64: Γραμμή 64:
|1964
|1964
|Κραυγή
|Κραυγή
Ο κράχτης
[[Ο κράχτης]]

[[Αχ!.. Και να 'μουν άντρας|Αχ και να μουν άντρας]]
|-
|-
|1965
|1965
|Οι αδίστακτοι
|[[Αδίστακτοι|Οι αδίστακτοι]]
|-
|-
|1966
|1966
|Λουίζα
|Λουίζα
Άγγελοι αμαρτίας
Άγγελοι αμαρτίας

Αχ και να 'μουν άντρας


Το συρτάκι της αμαρτίας
Το συρτάκι της αμαρτίας
Γραμμή 81: Γραμμή 81:
|1967
|1967
|Η γόησσα
|Η γόησσα
Ο γεροντοκόρος
[[Ο γεροντοκόρος]]


Πατέρα κάτσε φρόνιμα
[[Πατέρα κάτσε φρόνιμα]]


Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί
Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί
Γραμμή 96: Γραμμή 96:
|1970
|1970
|Εσένα μόνο αγαπώ
|Εσένα μόνο αγαπώ
Ο αετός των σκλαβωμένων
[[Ο αετός των σκλαβωμένων]]


Γύρω μας γκρεμίστηκαν όλα
Γύρω μας γκρεμίστηκαν όλα
Γραμμή 104: Γραμμή 104:
|1971
|1971
|Μάρα, η τσιγγάνα
|Μάρα, η τσιγγάνα
Εσχάτη προδοσία
[[Εσχάτη προδοσία (ταινία, 1971)|Εσχάτη προδοσία]]


Ο δρόμος των ηρώων
Ο δρόμος των ηρώων
Γραμμή 110: Γραμμή 110:
|1972
|1972
|Ο αντιφασίστας
|Ο αντιφασίστας
Με φόβο και πάθος
[[Με φόβο και πάθος]]


Αντάρτες των πόλεων
Αντάρτες των πόλεων


Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη
[[Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη]]
|-
|-
|1975
|1975

Έκδοση από την 21:40, 18 Μαΐου 2017

Γιώργος Μούτσιος
Γέννηση31 Ιανουαρίου 1932
Καλαμάτα, Ελλάδα
Θάνατος17 Ιουλίου 2012 (80 ετών)
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
Ιδιότητατραγουδιστής, ηθοποιός και σκηνοθέτης κινηματογράφου
ΣύζυγοςΔέσποινα Νικολαΐδου
Όργαναφωνή
Είδος τέχνηςηθοποιός

Ο Γιώργος Μούτσιος (31 Ιανουαρίου 1932 - 17 Ιουλίου 2012) ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, θιασάρχης, σκηνοθέτης και ερμηνευτής κλασικού τραγουδιού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Η αγάπη του για την τέχνη φάνηκε πολύ νωρίς παρασύροντας και τις δύο αδελφές του, Σοφία και Μαρία Μουτσίου. Σπούδασε μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο (με την Άννα Σαραντίδου) και θεατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου.

Μόλις ολοκλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις συνέχισε ανώτερες σπουδές φωνητικής στη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης (με την Ελίζαμπεθ Ραντό) και συνέχισε με θέατρο και σκηνοθεσία στο Reinhardt Seminar.

Θεατρική παρουσία

Η πρώτη του εμφάνιση στη θεατρική σκηνή έγινε σε ηλικία 19 ετών σε μια παράσταση αρχαίου δράματος "Οιδίπους Τύραννος" του Σοφοκλή με το Εθνικό Θέατρο. Εκ της επιτυχίας που σημείωσε συμμετείχε ως μέλος του χορού και στις τρεις σεζόν 1951, 1952 και 1955, όταν το έργο ανεβάστηκε στους Δελφούς, στην Επίδαυρο και σε περιοδεία στο εξωτερικό.
Με το Εθνικό Θέατρο έλαβε μέρος και στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι. Στο ίδιο φεστιβάλ, με το Θέατρο Τέχνης, συμμετείχε στις "Όρνιθες", όπως και στο Φεστιβάλ Σαίξπηρ στο Λονδίνο. Συνολικά εμφανίστηκε σε 8 έργα που ανεβάστηκαν από το Εθνικό Θέατρο με τελευταίο την "Απαγωγή της Σμαράγδως" το 1955.

Σημαντικότερη από όλες τις θεατρικές του παραστάσεις, που αποτέλεσε και σταθμό στην ανάδειξή του, ήταν όταν δίδαξε και τραγούδησε σε μουσική Μ. Χατζιδάκι στους "Όρνιθες" του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν από το Θέατρο Τέχνης το 1960 που έμεινε και ιστορική, ενώ συμμετείχε και στον δίσκο του Μ. Χατζιδάκι "Κύκλος του CNS".

Στο θέατρο εργάστηκε τόσο ως ηθοποιός όσο και ως θιασάρχης, παίζοντας με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, Έλλη Λαμπέτη, Άννα Βίσση, Σμαρούλα Γιούλη, Τζένη Ρουσσέα κ.ά.

Σύζυγός του ήταν η επίσης ηθοποιός Δέσποινα Νικολαΐδου όπου μαζί συγκρότησαν θίασο το 1977.

Κινηματογραφική παρουσία

Παράλληλα ανέπτυξε σπουδαία καριέρα και ως ηθοποιός του ελληνικού κλασικού πλέον κινηματογράφου με πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στην ταινία "Ριρίκα" το 1951, σε σκηνοθεσία του Φρίξου Ηλιάδη. Στις ταινίες που ακολούθησαν της λεγόμενης χρυσής περιόδου έλαβε μέρος σε περιισσότερες από 50, ερμηνεύοντας εκ του παρουσιαστικού του ρόλους αριστοκράτη, πλούσιου με καλές ή κακές προθέσεις με τόση επιτυχία που εναλλάσσονταν τα αισθήματα του κοινού από συμπαθητικού μέχρι αντιπαθητικού και αντίστροφα.
Χαρακτηριστικές υπήρξαν οι συμμετοχές του στις ταινίες "Η αγνή του λιμανιού" (1952), "Θα σε κάνω Βασίλισσα" (1964), "Θανασάκης ο πολιτευόμενος" (1964), "Αχ και να ΄μουν άντρας" (1966), "Ο κράχτης" (1966), "Τρούμπα 67" (1967), "Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί" (1967), "Μήδεια" (1968), "Ο αετός των σκλαβωμένων" (1970), "Ο δρόμος των Ηρώων" (1971), "Εσχάτη προδοσία" (1971), "Ο Αντιφασίστας" κ.ά.

Τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία του Δ. Κολλάτου "Αλέξανδρος και Αϊσέ" (2002). Επίσης είχε συμμετάσχει στην αμερικανικής παραγωγής ταινία "Ο Λέων της Σπάρτης", όπως αποδόθηκε στην ελληνική "The 300 Spartans", που είχε γυριστεί στην Ελλάδα το 1962, σε σκηνοθεσία του Ρούντολφ Ματέ.

Λυρική παρουσία

Ο Γ. Μούτσιος είχε επίσης ευρύτατη συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή σε παραστάσεις κυρίως οπερέτας όπως στη "Πριγκίπισσα του Ιπποδρόμου" (1956-1957), "Οι Απάχηδες των Αθηνών" (2000-2001), "Το Φιόρο του Λεβάντε" (2001-2002), "Κορίτσι της Γειτονιάς" (2003-2004) και "Γενικός Γραμματέας" (2003-2004). Επίσης πολλές ήταν και οι συμμετοχές του σε όπερες του Φεστιβάλ Αθηνών όπως στη "Ναυσικά" του Χικς το 1961, κ.ά.

Ραδιοτηλεοπτική παρουσία

Η παρουσία του σε ραδιοφωνικές κυρίως θεατρικές εκπομπές και τηλεοπτικές σειρές υπήρξαν πολλές. Μάλιστα τη σειρά "Οι Θεοί του Ολύμπου", σατυρική παρωδία της ελληνικής μυθολογίας, που είχε προβληθεί το 1978, την είχε σκηνοθετήσει ο ίδιος. Τελευταία εμφάνισή του στην τηλεόραση ήταν στη σειρά "Τα παιδιά της Νιόβης". Σπουδαία υπήρξε επίσης η τηλεοπτική παρουσία περικοπών από την ιστορία της ελληνικής επιθεώρησης.

Τον Φεβρουάριο του 2010, σε εκδήλωση του πνευματικού κέντρου Παπάγου τιμήθηκε για την συνολική προσφορά του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και το τραγούδι.

Ήταν μόνιμος κάτοικος Δήμου Αγίας Παρασκευής, στην Αθήνα.

Πέθανε στις 17 Ιουλίου του 2012 και κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο Ζωγράφου. Ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Πολιτισμού Κ. Τζαβάρας, στο συλλυπητήριο μήνυμά του εξήρε την προσφορά του στη τέχνη γενικά, την πολυπραγμοσύνη του αλλά και τη σεμνότητα και το ήθος του.

Φιλμογραφία

Έτος Τίτλος
1952 Η Αγνή του λιμανιού
1954 Θανασάκης ο πολιτευόμενος
1961 Η ζωή μου αρχίζει από σένα
1964 Κραυγή

Ο κράχτης

Αχ και να μουν άντρας

1965 Οι αδίστακτοι
1966 Λουίζα

Άγγελοι αμαρτίας

Το συρτάκι της αμαρτίας

Η Κλεοπάτρα ήταν Αντώνης

1967 Η γόησσα

Ο γεροντοκόρος

Πατέρα κάτσε φρόνιμα

Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί

1968 Ζήσε για την αγάπη μας

Η επιστροφή της Μήδειας

1969 Για την τιμή και για τον έρωτα
1970 Εσένα μόνο αγαπώ

Ο αετός των σκλαβωμένων

Γύρω μας γκρεμίστηκαν όλα

Ακόμα μια φορά πριν ξεψυχήσω

1971 Μάρα, η τσιγγάνα

Εσχάτη προδοσία

Ο δρόμος των ηρώων

1972 Ο αντιφασίστας

Με φόβο και πάθος

Αντάρτες των πόλεων

Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη

1975 Ισιδώρα
1987 Η κωμωδία του έρωτα
1988 Άντζελα ο πειρασμός

Η ζωή αρχίζει από σένα

1989 Αθώος ή ένοχος

Επικίνδυνη σχέση

Αλήτης και μπάτσος

Η μάνα της φόνισσας

Η εκδίκηση του πατέρα

1993 Κόκκινο τριντάφυλλο σου έκοψα
1996 Τρεις εποχές
1998 Κόκκινος δράκος
2000 Η εποχή των ασεβών

Πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι