Έλληνες της Κάτω Ιταλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Understat (συζήτηση | συνεισφορές)
5 επεξεργασίες
μ →επίσημη ιστοσελίδα
KoriAna 1 (συζήτηση | συνεισφορές)
108 επεξεργασίες
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 16: Γραμμή 16:
|footnotes = {{smallsup|a}} Ο συνολικός πληθυσμός υπολογίζεται βάσει αυτών της Απουλία και Καλαβρίας. Ο αριθμός των Γκρίκο έξω από αυτές τις περιοχές δεν είναι γνωστός.}}
|footnotes = {{smallsup|a}} Ο συνολικός πληθυσμός υπολογίζεται βάσει αυτών της Απουλία και Καλαβρίας. Ο αριθμός των Γκρίκο έξω από αυτές τις περιοχές δεν είναι γνωστός.}}


Οι '''Έλληνες της Κάτω Ιταλίας''' ή '''Γκρίκο''' ή '''Γκρέκο''' ή '''Γρεκάνοι''''',''<ref>{{cite book |author = Brisbane, Albert; Mellen, Abigail; Stallsmith, Allaire Brisbane|title = The European travel diaries of Albert Brisbane, 1830-1832: discovering Fourierism for America|publisher = Edwin Mellen Press|year = 2005|page = 111|isbn = <!--0-7734-6070-5, -->9780773460706|quote = }}</ref> είναι η κύρια ελληνική [[μειονότητα]] της νότιας [[Ιταλία]]ς,<ref>{{cite book |author = Bornträger, Ekkehard W.|title = Borders, ethnicity, and national self-determination|publisher = Braumüller|year = 1999|page = 16|isbn = <!--3-7003-1241-5, -->9783700312413|quote = }}</ref><ref>{{cite book |author = PARDO-DE-SANTAYANA, MANUEL; Pieroni, Andrea; Puri, Rajindra K.|title = Ethnobotany in the new Europe: people, health, and wild plant resources|publisher = Berghahn Books|year = 2010|pages = 173–174|isbn = <!--1-84545-456-1, -->9781845454562|quote = }}</ref><ref name="Bekerman Zvi; Kopelowitz, Ezra 2008 390">{{cite book |author = Bekerman Zvi; Kopelowitz, Ezra|title = Cultural education -- cultural sustainability: minority, diaspora, indigenous, and ethno-religious groups in multicultural societies|publisher = Routledge|year = 2008|page = 390|isbn = <!--0-8058-5724-9, -->9780805857245|quote = }}</ref> η οποία βρίσκεται κυρίως στις περιοχές της [[Γκρέτσια Σαλεντίνα]] ([[Απουλία]]) στη χερσόνησο του [[Σαλέντο]], και της [[Καλαβρία]]ς.<ref name="Hardy, Paula ; Hole, Abigail ; Pozzan, Olivia 2008 153–154">{{cite book |author = Hardy, Paula ; Hole, Abigail ; Pozzan, Olivia|title = Puglia & Basilicata|publisher = Lonely Planet|year = 2008|pages = 153–154|isbn = <!--1-74179-089-1, -->9781741790894|quote = }}</ref> Θεωρούνται πως είναι οι εναπομείναντες πληθυσμοί των [[Δεύτερος ελληνικός αποικισμός|ελληνικών αποικιών της αρχαιότητας]], της [[Μεγάλη Ελλάδα|Μεγάλης Ελλάδας]] (''Magna Graecia''), και των κατόπιν [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινών]] κατοίκων της νότιας Ιταλίας.<ref>{{cite book |author = Commission of the European Communities, Istituto della Enciclopedia italiana|title = Linguistic minorities in countries belonging to the European community: summary report|publisher = Commission of the European Communities|year = 1986|page = 87|isbn = <!--92-825-5850-9, -->9789282558508|quote = }}</ref>
Οι '''Έλληνες της Κάτω Ιταλίας''' ή '''Γκρίκοι''' ή '''Γκρέκοι''' ή '''Γρεκάνοι''''',''<ref>{{cite book |author = Brisbane, Albert; Mellen, Abigail; Stallsmith, Allaire Brisbane|title = The European travel diaries of Albert Brisbane, 1830-1832: discovering Fourierism for America|publisher = Edwin Mellen Press|year = 2005|page = 111|isbn = <!--0-7734-6070-5, -->9780773460706|quote = }}</ref> είναι η κύρια ελληνική [[μειονότητα]] της νότιας [[Ιταλία]]ς,<ref>{{cite book |author = Bornträger, Ekkehard W.|title = Borders, ethnicity, and national self-determination|publisher = Braumüller|year = 1999|page = 16|isbn = <!--3-7003-1241-5, -->9783700312413|quote = }}</ref><ref>{{cite book |author = PARDO-DE-SANTAYANA, MANUEL; Pieroni, Andrea; Puri, Rajindra K.|title = Ethnobotany in the new Europe: people, health, and wild plant resources|publisher = Berghahn Books|year = 2010|pages = 173–174|isbn = <!--1-84545-456-1, -->9781845454562|quote = }}</ref><ref name="Bekerman Zvi; Kopelowitz, Ezra 2008 390">{{cite book |author = Bekerman Zvi; Kopelowitz, Ezra|title = Cultural education -- cultural sustainability: minority, diaspora, indigenous, and ethno-religious groups in multicultural societies|publisher = Routledge|year = 2008|page = 390|isbn = <!--0-8058-5724-9, -->9780805857245|quote = }}</ref> η οποία βρίσκεται κυρίως στις περιοχές της [[Γκρετσία Σαλεντίνα]] ([[Απουλία]]) στη χερσόνησο του [[Σαλέντο]], και της [[Καλαβρία]]ς.<ref name="Hardy, Paula ; Hole, Abigail ; Pozzan, Olivia 2008 153–154">{{cite book |author = Hardy, Paula ; Hole, Abigail ; Pozzan, Olivia|title = Puglia & Basilicata|publisher = Lonely Planet|year = 2008|pages = 153–154|isbn = <!--1-74179-089-1, -->9781741790894|quote = }}</ref> Θεωρούνται πως είναι οι εναπομείναντες πληθυσμοί των [[Δεύτερος ελληνικός αποικισμός|ελληνικών αποικιών της αρχαιότητας]], της [[Μεγάλη Ελλάδα|Μεγάλης Ελλάδας]] (''Magna Graecia''), και των κατόπιν [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινών]] κατοίκων της νότιας Ιταλίας.<ref>{{cite book |author = Commission of the European Communities, Istituto della Enciclopedia italiana|title = Linguistic minorities in countries belonging to the European community: summary report|publisher = Commission of the European Communities|year = 1986|page = 87|isbn = <!--92-825-5850-9, -->9789282558508|quote = }}</ref>


Η παρουσία ελληνικών φύλων στη νότια Ιταλία χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πριν, όταν και εγκαταστάθηκαν μετά από διαδοχικά κύματα μεταναστεύσεων, ξεκινώντας από τον αρχαιοελληνικό αποικισμό της νότιας Ιταλίας και [[Σικελία]]ς τον 8ο αιώνα π.Χ., έως και τις Βυζαντινές μετακινήσεις προς την Ιταλία ιδιαίτερα μετά την περίοδο των [[Οθωμανική περίοδος στην Ελλάδα|Οθωμανικών κατακτήσεων]]. Κατά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] οι τοπικές ελληνικές κοινότητες απομονώθηκαν και διασκορπίστηκαν. Αν και οι περισσότεροι [[Έλληνες]] της κάτω Ιταλίας έχουν πλέον ιταλοποιηθεί πλήρως με την πάροδο των αιώνων,<ref>{{cite book |author = Jaeger, Werner Wilhelm|title = Scripta minora, Volume 2|publisher = Edizioni di storia e letteratura|year = 1960|page = 361|oclc = 311270347|quote = }}</ref> η κοινότητα των Γκρίκο κατόρθωσε να διατηρήσει τον χαρακτήρα της ελληνικής της ταυτότητας, καθώς και τις παραδόσεις, γλώσσα και ξεχωριστή κουλτούρα (15% των επωνύμων στην επαρχία της Ρέτζιο Καλάμπρια έχουν Ελληνική προέλευση),<ref name="Bekerman Zvi; Kopelowitz, Ezra 2008 390" /><ref name="Hardy, Paula ; Hole, Abigail ; Pozzan, Olivia 2008 153–154" /> αν και η καθημερινή έκθεση στα ιταλικά ΜΜΕ και ανταλλαγές με άλλα σημεία της Ιταλίας έχουν βαθμιαία διαβρώσει την κουλτούρα και τη γλώσσα τους.<ref name="Calcagno, Anne; Morris, Jan 2001 319">{{cite book |author = Calcagno, Anne; Morris, Jan|title = Travelers' Tales Italy: True Stories|publisher = Travelers' Tales|year = 2001|page = 319|isbn = <!--1-885211-72-4, -->9781885211729|quote = }}</ref>
Η παρουσία ελληνικών φύλων στη νότια Ιταλία χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πριν, όταν και εγκαταστάθηκαν μετά από διαδοχικά κύματα μεταναστεύσεων, ξεκινώντας από τον αρχαιοελληνικό αποικισμό της νότιας Ιταλίας και [[Σικελία]]ς τον 8ο αιώνα π.Χ., έως και τις Βυζαντινές μετακινήσεις προς την Ιταλία ιδιαίτερα μετά την περίοδο των [[Οθωμανική περίοδος στην Ελλάδα|Οθωμανικών κατακτήσεων]]. Κατά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] οι τοπικές ελληνικές κοινότητες απομονώθηκαν και διασκορπίστηκαν. Αν και οι περισσότεροι [[Έλληνες]] της κάτω Ιταλίας έχουν πλέον ιταλοποιηθεί πλήρως με την πάροδο των αιώνων,<ref>{{cite book |author = Jaeger, Werner Wilhelm|title = Scripta minora, Volume 2|publisher = Edizioni di storia e letteratura|year = 1960|page = 361|oclc = 311270347|quote = }}</ref> η κοινότητα των Γκρίκων κατόρθωσε να διατηρήσει τον χαρακτήρα της ελληνικής της ταυτότητας, καθώς και τις παραδόσεις, γλώσσα και ξεχωριστή κουλτούρα (15% των επωνύμων στην επαρχία της Ρέτζιο Καλάμπρια έχουν Ελληνική προέλευση),<ref name="Bekerman Zvi; Kopelowitz, Ezra 2008 390" /><ref name="Hardy, Paula ; Hole, Abigail ; Pozzan, Olivia 2008 153–154" /> αν και η καθημερινή έκθεση στα ιταλικά ΜΜΕ και ανταλλαγές με άλλα σημεία της Ιταλίας έχουν βαθμιαία διαβρώσει την κουλτούρα και τη γλώσσα τους.<ref name="Calcagno, Anne; Morris, Jan 2001 319">{{cite book |author = Calcagno, Anne; Morris, Jan|title = Travelers' Tales Italy: True Stories|publisher = Travelers' Tales|year = 2001|page = 319|isbn = <!--1-885211-72-4, -->9781885211729|quote = }}</ref>


Παραδοσιακά μιλούν τη [[Κατωιταλική διάλεκτος|γλώσσα Γκρίκο]] η οποία είναι μια διάλεκτος της [[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικής γλώσσας]]. Κατά τα πρόσφατα χρόνια, ο αριθμός των ομιλητών της γλώσσας έχει μειωθεί κατά πολύ, με τους νεότερους να χρησιμοποιούν κυρίως την [[Ιταλική γλώσσα]] πλέον.<ref name="Moseley, Christopher 2007 248">{{cite book |author = Moseley, Christopher|title = Encyclopedia of the world's endangered languages|publisher = Routledge|year = 2007|page = 248|isbn = <!--0-7007-1197-X, -->9780700711970|quote = }}</ref> Στο [[θρήσκευμα]], είναι κυρίως [[Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία|Βυζαντινοί Καθολικοί]] και ανήκουν στην [[Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία]], καθώς διαθέτουν και μια [[Ρωμαιοκαθολική εκκλησία|Ρωμαιοκαθολική]] μειονότητα.
Παραδοσιακά μιλούν τη [[Κατωιταλική διάλεκτος|γλώσσα Γκρίκα]] η οποία είναι μια διάλεκτος της [[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικής γλώσσας]]. Κατά τα πρόσφατα χρόνια, ο αριθμός των ομιλητών της γλώσσας έχει μειωθεί κατά πολύ, με τους νεότερους να χρησιμοποιούν κυρίως την [[Ιταλική γλώσσα]] πλέον.<ref name="Moseley, Christopher 2007 248">{{cite book |author = Moseley, Christopher|title = Encyclopedia of the world's endangered languages|publisher = Routledge|year = 2007|page = 248|isbn = <!--0-7007-1197-X, -->9780700711970|quote = }}</ref> Στο [[θρήσκευμα]], είναι κυρίως [[Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία|Βυζαντινοί Καθολικοί]] και ανήκουν στην [[Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία]], καθώς διαθέτουν και μια [[Ρωμαιοκαθολική εκκλησία|Ρωμαιοκαθολική]] μειονότητα.


==Ονομασία==
==Ονομασία==
Γραμμή 28: Γραμμή 28:
[[File:GrikoSpeakingCommunitiesTodayV4.png|thumb|180px|Περιοχές της μεινότητας στη [[Γκρέτσια Σαλεντίνα]] ( Σαλέντο) και την Καλαβρία (Μποβέσια)]]
[[File:GrikoSpeakingCommunitiesTodayV4.png|thumb|180px|Περιοχές της μεινότητας στη [[Γκρέτσια Σαλεντίνα]] ( Σαλέντο) και την Καλαβρία (Μποβέσια)]]


Η περιοχή της [[Μποβέσια]] βρίσκεται σε πολύ ορεινή τοποθεσία και δεν είναι εύκολα προσβάσιμη. Κατά τους πρόσφατους χρόνους, πολλοί απόγονοι των αρχικών κατοίκων της περιοχής έχουν αποχωρήσει από τα βουνά για να ζήσουν κοντά στην ακτή.
Η περιοχή της [[Μποβεσία]] βρίσκεται σε πολύ ορεινή τοποθεσία και δεν είναι εύκολα προσβάσιμη. Κατά τους πρόσφατους χρόνους, πολλοί απόγονοι των αρχικών κατοίκων της περιοχής έχουν αποχωρήσει από τα βουνά για να ζήσουν κοντά στην ακτή.


Στην [[Καλαβρία]], οι ελληνικοί πληθυσμοί ζούν στα χωριά της ''Μπόβα Σουπεριόρε'', ''Μπόβα Μαρίνα'', ''Ροκκαφόρτε ντελ Γκρέκο'', ''Κονδοφούρι'', ''Παλίτσι'', ''Γκαλλιτσιάνο'' και ''Μέλιτο ντι Πόρτο Σάλβο''. Το 1999 το [[Ιταλικό Κοινοβούλιο|Ιταλικό κοινοβούλιο]] με τον νομοθετική πράξη 482 επέκτηνε τις περιοχές της μειονότητας ώστε να αποτελούνται και από τις κωμοπόλεις ''Παλισάδες'', ''Σαν Λορέντζο'', ''Σταίνες'', ''Σάμο'', ''Μοντεμπέλλο Τζόνικο'', ''Μπαγκαλάντι'', ''Μόττα Σαν Τζιοβάνι'', ''Μπρανκαλεόνε'' και περιοχές του [[Ρέτζιο-Καλάβρια (επαρχία)|Ρέτζιο]].<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299">{{cite book |author = Marcato, Gianna|title = L'Italia dei dialetti: atti del convegno, Sappada/ Plodn (Belluno), 27 giugno-1 luglio 2007|publisher = Unipress|year = 2008|page = 299|isbn = <!--88-8098-242-7, -->9788880982425|quote = }}</ref>
Στην [[Καλαβρία]], οι ελληνικοί πληθυσμοί ζούν στα χωριά της ''Μπόβα Σουπεριόρε'', ''Μπόβα Μαρίνα'', ''Ροκκαφόρτε ντελ Γκρέκο'', ''Κονδοφούρι'', ''Παλίτσι'', ''Γκαλλιτσιανό'', ''Ρογκούντι'' και ''Μέλιτο ντι Πόρτο Σάλβο''. Το 1999 το [[Ιταλικό Κοινοβούλιο|Ιταλικό κοινοβούλιο]] με τον νομοθετική πράξη 482 επέκτηνε τις περιοχές της μειονότητας ώστε να αποτελούνται και από τις κωμοπόλεις ''Παλισάδες'', ''Σαν Λορέντζο'', ''Σταίνες'', ''Σάμο'', ''Μοντεμπέλλο Τζόνικο'', ''Μπαγκαλάντι'', ''Μόττα Σαν Τζιοβάνι'', ''Μπρανκαλεόνε'' και περιοχές του [[Ρέτζιο-Καλάβρια (επαρχία)|Ρέτζιο]].<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299">{{cite book |author = Marcato, Gianna|title = L'Italia dei dialetti: atti del convegno, Sappada/ Plodn (Belluno), 27 giugno-1 luglio 2007|publisher = Unipress|year = 2008|page = 299|isbn = <!--88-8098-242-7, -->9788880982425|quote = }}</ref>


Στην περιοχή [[Γκρέτσια Σαλεντίνα]] του [[Λέτσε (επαρχία)|Λέτσε]] της [[Απουλία]]ς, οι πλυθησμοί των Γκρίκο διαμένουν κυρίως στα χωριά της ''Καλημέρα'', ''Μαρτιγκνιάνο'', ''Μαρτάνο'', ''Στερνάτια'', ''Ζολλίνο'', ''Κοριλιάνο ντ'Οτράντο'', ''Σολέτο'', ''Μελπινιάνο'' και ''Καστρινιάνο ντέι Γκρέκι'', αν και φαίνεται πως εξαφανίζονται πλέον στα ''Μαρτινιάνο'', ''Σολέτο'' και ''Μελπινιάνο''.
Στην περιοχή [[Γκρετσία Σαλεντίνα]] του [[Λέτσε (επαρχία)|Λέτσε]] της [[Απουλία]]ς, οι πληθυσμοί των Γκρίκων διαμένουν κυρίως στα χωριά της ''Καλημέρα'', ''Μαρτιγκνιάνο'', ''Μαρτάνο'', ''Στερνατία'', ''Ζολλίνο'', ''Κοριλιάνο ντ'Οτραντο'', ''Σολέτο'', ''Μελπινιάνο'' και ''Καστρινιάνο ντέι Γκρέκι'', αν και φαίνεται πως εξαφανίζονται πλέον στα ''Μαρτινιάνο'', ''Σολέτο'' και ''Μελπινιάνο''.


Οι πλυθησμοί των Γκρίκο που κατοικούν εκτός των περιοχών της Μποβέσια και της Γκρέτσια Σαλεντίνα έχουν σχεδόν χάσει ολοκληρωτικά την γνώση της [[Κατωιταλική διάλεκτος|κατωιταλικής διαλέκτου]], κάτι που συνέβη κυρίως στα τέλη του 19ου αιώνα και έπειτα. Μερικές από τις κωμοπόλεις που δε χρησιμοποιούν πλέον τη γλώσσα, είναι αυτές του ''Καρντέτο'', ''Μοντεμπέλο'', ''Σαν Πανταλεόνε'', και ''Σάντα Κατερίνα'' στην [[Καλαβρία]]. Στο ξεκίνημα του 19ου αιώνα, τα σημερινά εννέα ελληνόφωνα χωριά της Γκρέτσια Σαλεντίνα μαζί με αυτά του ''Σολιάνο Καβούρ'', ''Κούρσι'', ''Κανόλε'' και ''Κουτροφιάνο'', σχημάτιζαν τα ''Δεκατρία Χωριά'' (Decatría Choría)<ref>{{cite book |author = Cazzato, Mario; Costantini, Antonio|title = Grecia Salentina: Arte, Cultura e Territorio|publisher = Congedo Editore|year = 1996|page = 313|isbn = 88-8086-118-2|quote = }}</ref> της περιοχής του [[Οτράντο]], τα οποία διατηρούσαν τις ελληνικές παραδόσεις και γλώσσα. Σε παλαιότερες εποχές, τα ελληνικά επίσης ομιλούνταν από την πλειοψηφία των κατοίκων που ήταν Έλληνες στα χωριά της ''Γκαλατίνα'',<ref name="The Academy, Volume 4">{{cite book |url = http://books.google.com/books?id=Qh4ZAAAAYAAJ&q=since+Greek+was+also+heard+at+Melpignano%2C+Curse%2C+Caprarica+Cutrofiano#search_anchor|author = |title = The Academy, Volume 4|publisher = J. Murray - Princeton University|year = 1873|page = 198|isbn = |quote = }}</ref> ''Γκαλατόνε'', ''Γκαλίπολη'', και πολλές άλλες τοποθεσίες της [[Απουλία]]ς,<ref name="autogenerated34">{{cite book |author = Cazzato, Mario; Costantini, Antonio|title = Grecia Salentina: Arte, Cultura e Territorio|publisher = Congedo Editore|year = 1996|page = 34|isbn = 88-8086-118-2|quote = }}</ref> καθώς και στο ''Κατανζάρο'' και ''Κοσένζα'' στην [[Καλαβρία]].<ref>{{cite book |author = Loud, G. A.; Metcalfe, Alex|title = The society of Norman Italy|publisher = BRILL|year = 2002|pages = 215–216|isbn = <!--90-04-12541-8, -->9789004125414|quote = }}</ref>
Οι πληθυσμοί των Γκρίκων που κατοικούν εκτός των περιοχών της Μποβεσία και της Γκρετσία Σαλεντίνα έχουν σχεδόν χάσει ολοκληρωτικά την γνώση της [[Κατωιταλική διάλεκτος|κατωιταλικής διαλέκτου]], κάτι που συνέβη κυρίως στα τέλη του 19ου αιώνα και έπειτα. Μερικές από τις κωμοπόλεις που δε χρησιμοποιούν πλέον τη γλώσσα, είναι αυτές του ''Καρντέτο'', ''Μοντεμπέλο'', ''Σαν Πανταλεόνε'', και ''Σάντα Κατερίνα'' στην [[Καλαβρία]]. Στο ξεκίνημα του 19ου αιώνα, τα σημερινά εννέα ελληνόφωνα χωριά της Γκρετσία Σαλεντίνα μαζί με αυτά του ''Σολιάνο Καβούρ'', ''Κούρσι'', ''Κανόλε'' και ''Κουτροφιάνο'', σχημάτιζαν τα ''Δεκατρία Χωρία'' (Decatría Choría)<ref>{{cite book |author = Cazzato, Mario; Costantini, Antonio|title = Grecia Salentina: Arte, Cultura e Territorio|publisher = Congedo Editore|year = 1996|page = 313|isbn = 88-8086-118-2|quote = }}</ref> της περιοχής του [[Οτράντο]], τα οποία διατηρούσαν τις ελληνικές παραδόσεις και γλώσσα. Σε παλαιότερες εποχές, τα ελληνικά επίσης ομιλούνταν από την πλειοψηφία των κατοίκων που ήταν Έλληνες στα χωριά της ''Γκαλατίνα'',<ref name="The Academy, Volume 4">{{cite book |url = http://books.google.com/books?id=Qh4ZAAAAYAAJ&q=since+Greek+was+also+heard+at+Melpignano%2C+Curse%2C+Caprarica+Cutrofiano#search_anchor|author = |title = The Academy, Volume 4|publisher = J. Murray - Princeton University|year = 1873|page = 198|isbn = |quote = }}</ref> ''Γκαλατόνε'', ''Γκαλίπολη'', και πολλές άλλες τοποθεσίες της [[Απουλία]]ς,<ref name="autogenerated34">{{cite book |author = Cazzato, Mario; Costantini, Antonio|title = Grecia Salentina: Arte, Cultura e Territorio|publisher = Congedo Editore|year = 1996|page = 34|isbn = 88-8086-118-2|quote = }}</ref> καθώς και στο ''Κατανζάρο'' και ''Κοσένζα'' στην [[Καλαβρία]].<ref>{{cite book |author = Loud, G. A.; Metcalfe, Alex|title = The society of Norman Italy|publisher = BRILL|year = 2002|pages = 215–216|isbn = <!--90-04-12541-8, -->9789004125414|quote = }}</ref>


=== Απουλία ===
=== Απουλία ===
Γραμμή 46: Γραμμή 46:
|Grecía Salentina
|Grecía Salentina
|Grecía Salentina
|Grecía Salentina
|Γκρέτσια Σαλεντίνα
|Γκρετσία Σαλεντίνα
|Εντός της περιοχής του [[Λέτσε]]
|Εντός της περιοχής του [[Λέτσε]]
|-
|-
Γραμμή 70: Γραμμή 70:
|-
|-
|Castrignano dei Greci<ref name="Lüdtke, Karen 2009 118" />
|Castrignano dei Greci<ref name="Lüdtke, Karen 2009 118" />
|''Castrignána or Cascignána''
|''Castrignána'' ή ''Cascignána''
|Καστρινιάνα
|Καστρινιάνα
|
|
|-
|-
|Corigliano d’Otranto<ref name="Lüdtke, Karen 2009 118" />
|Corigliano d’Otranto<ref name="Lüdtke, Karen 2009 118" />
|''Choriána ή Coriána''<ref name="ReferenceA">Don Mauro Cassoni: Griko-Italiano, Vocabolario. Lecce 1999</ref>
|''Choriána''<ref name="ReferenceA">Don Mauro Cassoni: Griko-Italiano, Vocabolario. Lecce 1999</ref> ή ''Coriána''
|Χωριάνα
|Κωριανά
|''Χωριανά''
|''Χωριάνα''
|-
|-
|Cursi<ref name="Philological Society (Great Britain) 1968 493" />
|Cursi<ref name="Philological Society (Great Britain) 1968 493" />
|''Cúrze''
|''Cúrze''
|Κούρτσε
|Κούρζε
|
|
|-
|-
Γραμμή 111: Γραμμή 111:
|Sternatia:<ref name="Lüdtke, Karen 2009 118" />
|Sternatia:<ref name="Lüdtke, Karen 2009 118" />
|''i Chora, Starnaítta''
|''i Chora, Starnaítta''
|Η Χώρα, Σταρναΐττα
|Η Κώρα, Σταρναΐτα
|Η Χώρα
|''Η Χώρα''
|-
|-
|Zollino:<ref name="Lüdtke, Karen 2009 118" />
|Zollino:<ref name="Lüdtke, Karen 2009 118" />
|''Tzuddhínu''
|''Tzuḍḍínu''
|Τσουḍḍίνου
|Τζουντίνου
|
|
|-
|-
Γραμμή 122: Γραμμή 122:
|''As Pétro''
|''As Pétro''
|Ας Πέτρο
|Ας Πέτρο
|''Άγιος Πέτρος''
⚫
|
|}
|}


Γραμμή 138: Γραμμή 138:
|-
|-
|San Pietro Vernotico
|San Pietro Vernotico
⚫
|>>
|''Santu Piethru''
⚫
|
|Σάντου Πιέθρου
⚫
|
|Αγίου Πέτρου
|-
|-
|Cellino San Marco<ref name="L'Italia dialettale, 1976 250">{{cite book |url = http://books.google.com/books?id=TwtdAAAAMAAJ&q=ellenofona+Melpignano+Ver-+nole%2C+Lecce#search_anchor|author = L'Italia dialettale|title = L'Italia dialettale, Volume 39|publisher = Arti Grafiche Pacini Mariotti|year = 1976|page = 250|quote = }}</ref>
|Cellino San Marco<ref name="L'Italia dialettale, 1976 250">{{cite book |url = http://books.google.com/books?id=TwtdAAAAMAAJ&q=ellenofona+Melpignano+Ver-+nole%2C+Lecce#search_anchor|author = L'Italia dialettale|title = L'Italia dialettale, Volume 39|publisher = Arti Grafiche Pacini Mariotti|year = 1976|page = 250|quote = }}</ref>
Γραμμή 154: Γραμμή 154:
|Galatone<ref name="autogenerated34" />
|Galatone<ref name="autogenerated34" />
|''Galátuna''<ref name="autogenerated1" />
|''Galátuna''<ref name="autogenerated1" />
|Γκαλάτουνα
|Γκαλατούνα
|
|
|-
|-
|Gallipoli<ref name="autogenerated34" />
|Gallipoli<ref name="autogenerated34" />
|''Caddhípuli''
|''Caḍḍípuli''
|Καḍḍίπουλη
|Καντίπουλι
|''Καλλίπολις''
|Καντίπολη
|-
|-
|Lecce<ref name="L'Italia dialettale, 1976 250" />
|Lecce<ref name="L'Italia dialettale, 1976 250" />
|(διάφορες περιοχές): ''Luppìu''
|(διάφορες περιοχές): ''Luppìu(s)''
|Λουπίου
|Λουπίου(ς)
|από την ονομαστική ''Λουπίοι''
⚫
|
|-
|-
|Manduria<ref name="L'Italia dialettale, 1976 250" />
|Manduria<ref name="L'Italia dialettale, 1976 250" />
Γραμμή 194: Γραμμή 194:
|Vernole<ref name="L'Italia dialettale, 1976 250" />
|Vernole<ref name="L'Italia dialettale, 1976 250" />
|>>
|>>
|Βέρνολε
|Βερνόλε
|
|
|-
|-
Γραμμή 217: Γραμμή 217:
|-
|-
|Bagaladi:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|Bagaladi:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|''Bagalades''
|''Vagaládes''
|Bαγαλάδες
|Μπαγκαλάντες
|
|
|-
|-
⚫
|Bova Superiore:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|
⚫
|''Chòra tu Vùa'', ''i Chora''<ref>{{cite book |url = http://books.google.com/books?id=mHdJAAAAMAAJ&q=Vua+827+#search_anchor|author = Bellinello, Pier Francesco|title = Minoranze etniche e linguistiche|publisher = Bios|year = 1998|page = 53|isbn = <!--88-7740-121-4 -->9788877401212|quote = }}</ref>
|''Chòra tu Vùa'' (Βοῦα),
⚫
|Χώρα του Βούα, Η Χώρα
⚫
''i Chora (ἡ Χώρα)''<ref>{{cite book |url = http://books.google.com/books?id=mHdJAAAAMAAJ&q=Vua+827+#search_anchor|author = Bellinello, Pier Francesco|title = Minoranze etniche e linguistiche|publisher = Bios|year = 1998|page = 53|isbn = <!--88-7740-121-4 -->9788877401212|quote = }}</ref>
⚫
|Κόρα του Βούα
|Χώρα του Βούα
|Χώρα του Βούα
|-
⚫
|Bova Superiore:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
⚫
|>>
|Μπόβα Σουπεριόρε
|
|-
|-
|Bova Marina:
|Bova Marina:
|''Jalo tu Vùa''
|''Jalò tu Vùa''
|Τζαλό του Βούα
|Γιαλό του Βούα
|Γιαλός του Βούα
|Γιαλός του Βούα
|-
|-
Γραμμή 261: Γραμμή 255:
|-
|-
|Gallicianò<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|Gallicianò<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|Gaḍḍicianó
|>>
|Γαḍḍιτσιανό
|Γκαλιτσιανό
|Γαλλικιανό
|
|-
|-
|Laganadi:<ref name="Stamuli, Maria Francesca 2008 12" />
|Laganadi:<ref name="Stamuli, Maria Francesca 2008 12" />
|''Lachanàdi, Lachanàdes''
|''Lachanàdi, Lachanàdes''
|Λαχανάδι, Λαχανάδες
|Λακανάδι, Λακανάδες
|Λαχανάδι, Λαχανάδες
|Λαχανάδι, Λαχανάδες
|-
|-
|''Lubrichi''<ref name="Stamuli, Maria Francesca 2008 12" />
|''Lubrichi''<ref name="Stamuli, Maria Francesca 2008 12" />
|>>
|>>
|Λουμπρίκι
|Λουμπρίτσι
|
|
|-
|-
|Mélito di Porto Salvo:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|Mélito di Porto Salvo:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|''Mèlitos or Mèlito''
|''Mèlitos'' ή ''Mèlito''
|Μέλιτος, Μέλιτο
|Μέλιτος, Μέλιτο
|
|
Γραμμή 287: Γραμμή 281:
|Mosorrofa:<ref name="Stamuli, Maria Francesca 2008 12" />
|Mosorrofa:<ref name="Stamuli, Maria Francesca 2008 12" />
|''Messòchora''
|''Messòchora''
|Μεσσόχωρα
|Μεσσόκορα
|Μεσόχωρα
|Μεσόχωρα
|-
|-
Γραμμή 302: Γραμμή 296:
|Delianuova
|Delianuova
|''Dhelia''
|''Dhelia''
|Δέλια
|Ντέλια
|To ''Paracorio''<ref name="Stamuli, Maria Francesca 2008 12" />'' (Παραχώριο)'' ενώθηκε το
|To ''Paracorio''<ref name="Stamuli, Maria Francesca 2008 12" />'' (Παραχώριο)'' ενώθηκε το
1878 με το ''Pedovoli''<ref name="Stamuli, Maria Francesca 2008 12" />(''Παιδοβόλι'') στη Ντέλια
1878 με το ''Pedovoli''<ref name="Stamuli, Maria Francesca 2008 12" />(''Παιδοβόλι'') στη Δέλια
|-
|-
|Pentedattilo<ref name="Stamuli, Maria Francesca. 2008 13-14" />
|Pentedattilo<ref name="Stamuli, Maria Francesca. 2008 13-14" />
|Pentadattilo
|>>
|Πενταδάττυλο
|Πεντεντάττιλο
|''Πενταδάχτυλο''
|''Πενταδάχτυλο''
|-
|-
|Podàrgoni:<ref>{{cite book |author = Touring club italiano|title = Basilicata Calabria|publisher = Touring Editore|year = 1980|page = 652|isbn = <!--88-365-0021-8, -->9788836500215|quote = }}</ref>
|Podàrgoni:<ref>{{cite book |author = Touring club italiano|title = Basilicata Calabria|publisher = Touring Editore|year = 1980|page = 652|isbn = <!--88-365-0021-8, -->9788836500215|quote = }}</ref>
|''Podàrghoni''
|''Podàrghoni''
|Ποδάργονι
|Ποντάργκονι
|
|
|-
|-
Γραμμή 323: Γραμμή 317:
|Reggio Calabria
|Reggio Calabria
|''Rìghi''
|''Rìghi''
|Ρήγι
|Ρίγκι
|Ρήγιο
|Ρήγιο
|-
|-
|Roccaforte del Greco:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|Roccaforte del Greco:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|''Vuni''
|''Vuní''
|Βουνί
|Βουνί
|Βουνό<ref>{{cite book |url = http://books.google.com/books?id=mHdJAAAAMAAJ&q=detta+Vun%C3%AC+#search_anchor|author = Bellinello, Pier Francesco|title = Minoranze etniche e linguistiche|publisher = Bios|year = 1998|page = 54|isbn = <!--88-7740-121-4 -->9788877401212|quote = }}</ref>
|Βουνό<ref>{{cite book |url = http://books.google.com/books?id=mHdJAAAAMAAJ&q=detta+Vun%C3%AC+#search_anchor|author = Bellinello, Pier Francesco|title = Minoranze etniche e linguistiche|publisher = Bios|year = 1998|page = 54|isbn = <!--88-7740-121-4 -->9788877401212|quote = }}</ref>
|-
|-
|Roghudi:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|Roghudi:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|''Richùdi'' ή ''Rigùdi'' <ref>AA. | VV. | Dizionario di toponomastica. Storia e significato dei nomi geografici italiani | 1996 | GARZANTI | Milano | σελίδα 550</ref>, Chorío
|''Roghudion, Choriò, Richudi''
|Ρηχούδι, Χωρίο
|Ρογκούντιον, Κωριό, Ρικούντι
|Χωριό, Ρηχώδη
|Χωριό, Ρηχώδη<ref>{{cite book |url = http://books.google.com/books?id=mHdJAAAAMAAJ&q=Richudi+roccioso#search_anchor|author = Bellinello, Pier Francesco|title = Minoranze etniche e linguistiche|publisher = Bios|year = 1998|page = 54|isbn = <!--88-7740-121-4 -->9788877401212|quote = }}</ref>
|-
|-
|Samo:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />
|Samo:<ref name="Marcato, Gianna. 2008 299" />

Έκδοση από την 11:38, 31 Αυγούστου 2016

Για την διάλεκτο Γκρίκο, δείτε: Κατωιταλική διάλεκτος.
Έλληνες της Κάτω Ιταλίας
Συνολικός πληθυσμός
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Νότια Ιταλία (ειδικά στη Μποβέσια και Σαλέντο)
Απουλία54,278 (2005)[1]
Καλαβρία22,636 (2010)
Γλώσσες
Κατωιταλική διάλεκτος, Ελληνοκαλαβρέζικη διάλεκτος, Ιταλικά
Θρησκεία
Έλληνορθόδοξοι, Βυζαντινοί Καθολικοί, Ρωμαιοκαθολικοί
Σχετιζόμενες εθνικές ομάδες
Έλληνες, Νότια Ιταλία, Σικελία
a Ο συνολικός πληθυσμός υπολογίζεται βάσει αυτών της Απουλία και Καλαβρίας. Ο αριθμός των Γκρίκο έξω από αυτές τις περιοχές δεν είναι γνωστός.

Οι Έλληνες της Κάτω Ιταλίας ή Γκρίκοι ή Γκρέκοι ή Γρεκάνοι,[2] είναι η κύρια ελληνική μειονότητα της νότιας Ιταλίας,[3][4][5] η οποία βρίσκεται κυρίως στις περιοχές της Γκρετσία Σαλεντίνα (Απουλία) στη χερσόνησο του Σαλέντο, και της Καλαβρίας.[6] Θεωρούνται πως είναι οι εναπομείναντες πληθυσμοί των ελληνικών αποικιών της αρχαιότητας, της Μεγάλης Ελλάδας (Magna Graecia), και των κατόπιν Βυζαντινών κατοίκων της νότιας Ιταλίας.[7]

Η παρουσία ελληνικών φύλων στη νότια Ιταλία χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πριν, όταν και εγκαταστάθηκαν μετά από διαδοχικά κύματα μεταναστεύσεων, ξεκινώντας από τον αρχαιοελληνικό αποικισμό της νότιας Ιταλίας και Σικελίας τον 8ο αιώνα π.Χ., έως και τις Βυζαντινές μετακινήσεις προς την Ιταλία ιδιαίτερα μετά την περίοδο των Οθωμανικών κατακτήσεων. Κατά τον Μεσαίωνα οι τοπικές ελληνικές κοινότητες απομονώθηκαν και διασκορπίστηκαν. Αν και οι περισσότεροι Έλληνες της κάτω Ιταλίας έχουν πλέον ιταλοποιηθεί πλήρως με την πάροδο των αιώνων,[8] η κοινότητα των Γκρίκων κατόρθωσε να διατηρήσει τον χαρακτήρα της ελληνικής της ταυτότητας, καθώς και τις παραδόσεις, γλώσσα και ξεχωριστή κουλτούρα (15% των επωνύμων στην επαρχία της Ρέτζιο Καλάμπρια έχουν Ελληνική προέλευση),[5][6] αν και η καθημερινή έκθεση στα ιταλικά ΜΜΕ και ανταλλαγές με άλλα σημεία της Ιταλίας έχουν βαθμιαία διαβρώσει την κουλτούρα και τη γλώσσα τους.[9]

Παραδοσιακά μιλούν τη γλώσσα Γκρίκα η οποία είναι μια διάλεκτος της Ελληνικής γλώσσας. Κατά τα πρόσφατα χρόνια, ο αριθμός των ομιλητών της γλώσσας έχει μειωθεί κατά πολύ, με τους νεότερους να χρησιμοποιούν κυρίως την Ιταλική γλώσσα πλέον.[10] Στο θρήσκευμα, είναι κυρίως Βυζαντινοί Καθολικοί και ανήκουν στην Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία, καθώς διαθέτουν και μια Ρωμαιοκαθολική μειονότητα.

Ονομασία

Το όνομα Γκρίκο προέρχεται από την παραδοσιακή ονομασία για τους Έλληνες στην Ιταλική χερσόνησο, και πιστεύεται πως έχει αποδωθεί έτσι περιγράφοντας την αρχαία ελληνική φυλή των Γραικών, οι οποίοι σύμφωνα με τον μύθο πήραν το όνομα τους από τον Γραικό, και ήταν μια από τα πρώτα ελληνικά φύλα που αποίκησαν την Ιταλία. Η περιοχή η οποία έγινα αργότερα γνωστή ως Μάγκνα Γκραέτσια (Magna Graecia, Μεγάλη Ελλάδα) πήρε την ονομασία της από αυτούς. Οι Λατίνοι κάτοικοι, και αργότερα και οι Ρωμαίοι, χρησιμοποίησαν αυτό τον όρο για να περιγράψουν και όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, και οι παραλλαγές του όρου αυτού με την πάροδο των αιώνων επικράτησε σε όλες σχεδόν τις ξένες γλώσσες της Δύσης ως η ονομασία των Ελλήνων.

Γεωγραφικές περιοχές

Περιοχές της μεινότητας στη Γκρέτσια Σαλεντίνα ( Σαλέντο) και την Καλαβρία (Μποβέσια)

Η περιοχή της Μποβεσία βρίσκεται σε πολύ ορεινή τοποθεσία και δεν είναι εύκολα προσβάσιμη. Κατά τους πρόσφατους χρόνους, πολλοί απόγονοι των αρχικών κατοίκων της περιοχής έχουν αποχωρήσει από τα βουνά για να ζήσουν κοντά στην ακτή.

Στην Καλαβρία, οι ελληνικοί πληθυσμοί ζούν στα χωριά της Μπόβα Σουπεριόρε, Μπόβα Μαρίνα, Ροκκαφόρτε ντελ Γκρέκο, Κονδοφούρι, Παλίτσι, Γκαλλιτσιανό, Ρογκούντι και Μέλιτο ντι Πόρτο Σάλβο. Το 1999 το Ιταλικό κοινοβούλιο με τον νομοθετική πράξη 482 επέκτηνε τις περιοχές της μειονότητας ώστε να αποτελούνται και από τις κωμοπόλεις Παλισάδες, Σαν Λορέντζο, Σταίνες, Σάμο, Μοντεμπέλλο Τζόνικο, Μπαγκαλάντι, Μόττα Σαν Τζιοβάνι, Μπρανκαλεόνε και περιοχές του Ρέτζιο.[11]

Στην περιοχή Γκρετσία Σαλεντίνα του Λέτσε της Απουλίας, οι πληθυσμοί των Γκρίκων διαμένουν κυρίως στα χωριά της Καλημέρα, Μαρτιγκνιάνο, Μαρτάνο, Στερνατία, Ζολλίνο, Κοριλιάνο ντ'Οτραντο, Σολέτο, Μελπινιάνο και Καστρινιάνο ντέι Γκρέκι, αν και φαίνεται πως εξαφανίζονται πλέον στα Μαρτινιάνο, Σολέτο και Μελπινιάνο.

Οι πληθυσμοί των Γκρίκων που κατοικούν εκτός των περιοχών της Μποβεσία και της Γκρετσία Σαλεντίνα έχουν σχεδόν χάσει ολοκληρωτικά την γνώση της κατωιταλικής διαλέκτου, κάτι που συνέβη κυρίως στα τέλη του 19ου αιώνα και έπειτα. Μερικές από τις κωμοπόλεις που δε χρησιμοποιούν πλέον τη γλώσσα, είναι αυτές του Καρντέτο, Μοντεμπέλο, Σαν Πανταλεόνε, και Σάντα Κατερίνα στην Καλαβρία. Στο ξεκίνημα του 19ου αιώνα, τα σημερινά εννέα ελληνόφωνα χωριά της Γκρετσία Σαλεντίνα μαζί με αυτά του Σολιάνο Καβούρ, Κούρσι, Κανόλε και Κουτροφιάνο, σχημάτιζαν τα Δεκατρία Χωρία (Decatría Choría)[12] της περιοχής του Οτράντο, τα οποία διατηρούσαν τις ελληνικές παραδόσεις και γλώσσα. Σε παλαιότερες εποχές, τα ελληνικά επίσης ομιλούνταν από την πλειοψηφία των κατοίκων που ήταν Έλληνες στα χωριά της Γκαλατίνα,[13] Γκαλατόνε, Γκαλίπολη, και πολλές άλλες τοποθεσίες της Απουλίας,[14] καθώς και στο Κατανζάρο και Κοσένζα στην Καλαβρία.[15]

Απουλία

Τα χωριά έχουν συνήθως δύο ονομασίες, μια Ιταλική καθώς και μια Γκρίκο την οποία χρησιμοποιούν οι ντόπιοι όταν αναφέρονται στο χωριό τους.

Χωριό (Ιταλικά) Γκρίκο Μεταγραφή Σημειώσεις
Grecía Salentina Grecía Salentina Γκρετσία Σαλεντίνα Εντός της περιοχής του Λέτσε
Calimera[16] Calimera Καλημέρα
Cannole[17] Cánnula Κάννουλα Κάνουλα
Caprarica[17] Crapáreca[18] Κραπάρεκα
Carpignano Salentino[16] Carpignána Καρπινιάνα
Castrignano dei Greci[16] Castrignána ή Cascignána Καστρινιάνα
Corigliano d’Otranto[16] Choriána[19] ή Coriána Χωριάνα Χωριάνα
Cursi[17] Cúrze Κούρτσε
Cutrofiano:[16] Cutrufiána Κουτρουφιάνα
Martano:[16] Martána Μαρτάνα
Martignano:[16] Martignána Μαρτινιάνα
Melpignano:[16] Lipignána[19] Λιπινιάνα
Soleto:[16] Sulítu Σουλίτου
Sternatia:[16] i Chora, Starnaítta Η Χώρα, Σταρναΐττα Η Χώρα
Zollino:[16] Tzuḍḍínu Τσουḍḍίνου
Galatina[13] As Pétro Ας Πέτρο Άγιος Πέτρος

Σαλέντο (Γκρέτσια Σαλεντίνα)

Χωριό (Ιταλικά) Γκρίκο Μεταγραφή Σημειώσεις
Alliste [20] >> Αλλίστε
San Pietro Vernotico >>
Cellino San Marco[21] >> Τσελίνο Σαν Μάρκο
Francavilla Fontana[21]' >> Φρανκαβίλα Φοντάνα
Galatone[14] Galátuna[18] Γκαλάτουνα
Gallipoli[14] Caḍḍípuli Καḍḍίπουλη Καλλίπολις
Lecce[21] (διάφορες περιοχές): Luppìu(s) Λουπίου(ς) από την ονομαστική Λουπίοι
Manduria[21] >> Μαντούρια
Maruggio[21] >> Μαρούτζιο
San Cesario di Lecce[21] >> Σαν Τσεζάριο ντι Λέτσε
Squinzano[21] >> Σκουϊντζάνο
Taviano[20] >> Ταβιάνο
Vernole[21] >> Βέρνολε

Καλαβρία

Χωριό (Ιταλικά) Γκρίκο Μεταγραφή Σημειώσεις
Amendolea:[11] Amiddalia Αμιντάλια
Armo[22] >> Άρμο
Bagaladi:[11] Vagaládes Bαγαλάδες
Bova Superiore:[11] Chòra tu Vùa, i Chora[23] Χώρα του Βούα, Η Χώρα Χώρα του Βούα
Bova Marina: Jalò tu Vùa Γιαλό του Βούα Γιαλός του Βούα
Brancaleone[11] >> Μπρανκαλεόνε
Cardeto:[11][24] Kardia Καρδία
Cataforio:[22] Katachòrio Καταχώριο
Condofuri:[11][25] Kontofyria,

o Condochòri

(Κοντοχώρι «near the village»)[26]

Κοντοφυριά, Κοντοχώρι
Gallicianò[11] Gaḍḍicianó Γαḍḍιτσιανό Γαλλικιανό
Laganadi:[22] Lachanàdi, Lachanàdes Λαχανάδι, Λαχανάδες Λαχανάδι, Λαχανάδες
Lubrichi[22] >> Λουμπρίκι
Mélito di Porto Salvo:[11] Mèlitos ή Mèlito Μέλιτος, Μέλιτο
Montebello[11] >> Μοντεμπέλο
Mosorrofa:[22] Messòchora Μεσσόχωρα Μεσόχωρα
Motta San Giovanni[11] >> Μόττα Σαν Τζιοβάνι
Palizzi:[11] Spiròpoli Σπιρόπολη
Delianuova Dhelia Δέλια To Paracorio[22] (Παραχώριο) ενώθηκε το

1878 με το Pedovoli[22](Παιδοβόλι) στη Δέλια

Pentedattilo[25] Pentadattilo Πενταδάττυλο Πενταδάχτυλο
Podàrgoni:[27] Podàrghoni Ποδάργονι
Polistena[28] >> Πολιστένα
Reggio Calabria Rìghi Ρήγι Ρήγιο
Roccaforte del Greco:[11] Vuní Βουνί Βουνό[29]
Roghudi:[11] Richùdi ή Rigùdi [30], Chorío Ρηχούδι, Χωρίο Χωριό, Ρηχώδη
Samo:[11] Samu Σάμου
San Pantaleone[24] >> Σαν Παντελεόνε Άγιος Παντελεήμων
San Lorenzo[11][25] >> Σαν Λορέντζο Άγιος Λαυρέντιος
Santa Caterina[24][31] >> Σάντα Κατερίνα Αγία Αικατερίνη
San. Giorgio[22] >> Σαν Τζιόρτζιο Άγιος Γεώργιος
Scido:[22] Skidous Σκιντούς
Sinopoli:[32] Xenòpolis, Sinopolis Ξενόπολις, Σινόπολις
Sitizzano[22] >> Σιτιτζάνο
Staiti:[11] Stàti Στάτη

Βίμπο Βαλέντια

Χωριό (Ιταλικά) Γκρίκο Μεταγραφή Σημειώσεις
Calimera[33] >> Καλημέρα
Dinami:[33] Dynamis Δύναμις
Filandari:[33] Philandaris Φιλαντάρις
Garopoli[33] >> Γκαρόπολη
Ierocarne[33] >> Ιεροκάρνε
Ionadi:[33] Ionades Ιωνάντες Ιωνάδες
Orsigliadi[33] >> Ορσιγκλιάντι
Papaglionti[33] >> Παπαγκλιόντι
Paravati[33] >> Παραβάτη
Potame[33] >> Ποτάμε Ποτάμι
Melicuca:[33] Melikukià Μελικουκιά
Mesima[33] >> Μέσιμα
Stefanaconi[33] >> Στεφανακόνι
Triparni[33] >> Τριπάρνη

Επίσημη αναγνώριση

Με τον νόμο 482 του 1999, το ιταλικό κοινοβούλιο αναγνώρισε τις κοινότητες των Γκρίκο της Καλαβρίας και του Σαλέντο ώς ελληνική εθνική και γλωσσική μειονότητα, κάνοντας την ομότιμη μαζί με αυτές των Αλβανικών, Καταλανικών, Γερμανικών, Ελληνικών (με καταγωγή από τη σύγχρονη Ελλάδα), Σλοβενικών, και Κροατικών εθνικών μειονοτήτων, καθώς και των γλωσσικών μειονοτήτων της Γαλλικής, Προβενσάλ, Φριούλια, Λαντίνο, Οσετάν, και Σαρδινιακής γλώσσας.[34]

Παραπομπές

  1. ↑ «Επίσημη ιστοσελίδα (Ιταλικά) - Unione dei comuni della Grecia Salentina». http://www.comune.melpignano.le.it/melpignano-nella-grecia-salentina. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2011. La popolazione complessiva dell’Unione è di 54278 residenti così distribuiti (Dati Istat al 31° dicembre 2005. Comune Popolazione Calimera 7351 Carpignano Salentino 3868 Castrignano dei Greci 4164 Corigliano d'Otranto 5762 Cutrofiano 9250 Martano 9588 Martignano 1784 Melpignano 2234 Soleto 5551 Sternatia 2583 Zollino 2143 Totale 54278  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |publisher= (βοήθεια)
  2. ↑ Brisbane, Albert; Mellen, Abigail; Stallsmith, Allaire Brisbane (2005). The European travel diaries of Albert Brisbane, 1830-1832: discovering Fourierism for America. Edwin Mellen Press. σελ. 111. ISBN 9780773460706. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  3. ↑ Bornträger, Ekkehard W. (1999). Borders, ethnicity, and national self-determination. Braumüller. σελ. 16. ISBN 9783700312413. 
  4. ↑ PARDO-DE-SANTAYANA, MANUEL; Pieroni, Andrea; Puri, Rajindra K. (2010). Ethnobotany in the new Europe: people, health, and wild plant resources. Berghahn Books. σελίδες 173–174. ISBN 9781845454562. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  5. ↑ 5,0 5,1 Bekerman Zvi; Kopelowitz, Ezra (2008). Cultural education -- cultural sustainability: minority, diaspora, indigenous, and ethno-religious groups in multicultural societies. Routledge. σελ. 390. ISBN 9780805857245. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  6. ↑ 6,0 6,1 Hardy, Paula ; Hole, Abigail ; Pozzan, Olivia (2008). Puglia & Basilicata. Lonely Planet. σελίδες 153–154. ISBN 9781741790894. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  7. ↑ Commission of the European Communities, Istituto della Enciclopedia italiana (1986). Linguistic minorities in countries belonging to the European community: summary report. Commission of the European Communities. σελ. 87. ISBN 9789282558508. 
  8. ↑ Jaeger, Werner Wilhelm (1960). Scripta minora, Volume 2. Edizioni di storia e letteratura. σελ. 361. OCLC 311270347. 
  9. ↑ Calcagno, Anne; Morris, Jan (2001). Travelers' Tales Italy: True Stories. Travelers' Tales. σελ. 319. ISBN 9781885211729. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  10. ↑ Moseley, Christopher (2007). Encyclopedia of the world's endangered languages. Routledge. σελ. 248. ISBN 9780700711970. 
  11. ↑ 11,00 11,01 11,02 11,03 11,04 11,05 11,06 11,07 11,08 11,09 11,10 11,11 11,12 11,13 11,14 11,15 11,16 Marcato, Gianna (2008). L'Italia dei dialetti: atti del convegno, Sappada/ Plodn (Belluno), 27 giugno-1 luglio 2007. Unipress. σελ. 299. ISBN 9788880982425. 
  12. ↑ Cazzato, Mario; Costantini, Antonio (1996). Grecia Salentina: Arte, Cultura e Territorio. Congedo Editore. σελ. 313. ISBN 88-8086-118-2. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  13. ↑ 13,0 13,1 The Academy, Volume 4. J. Murray - Princeton University. 1873. σελ. 198. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Cazzato, Mario; Costantini, Antonio (1996). Grecia Salentina: Arte, Cultura e Territorio. Congedo Editore. σελ. 34. ISBN 88-8086-118-2. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  15. ↑ Loud, G. A.; Metcalfe, Alex (2002). The society of Norman Italy. BRILL. σελίδες 215–216. ISBN 9789004125414. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  16. ↑ 16,00 16,01 16,02 16,03 16,04 16,05 16,06 16,07 16,08 16,09 16,10 Lüdtke, Karen (2009). Dances with spiders: crisis, celebrity and celebration in southern Italy. Berghahn Books. σελ. 118. ISBN 9781845454456. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 Philological Society (Great Britain) (1968). Transactions of the Philological Society. Published for the Society by B. Blackwell. σελ. 493. OCLC 185468004. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Franco Corlianò: Griko-Italiano Italiano-Griko, Vocabolario. San Cesario di Lecce 2010
  19. ↑ 19,0 19,1 Don Mauro Cassoni: Griko-Italiano, Vocabolario. Lecce 1999
  20. ↑ 20,0 20,1 Commission of the European Communities, Istituto della Enciclopedia italiana (1986). Linguistic minorities in countries belonging to the European community: summary report. Commission of the European Communities. σελ. 87. ISBN 9789282558508. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 21,5 21,6 21,7 L'Italia dialettale (1976). L'Italia dialettale, Volume 39. Arti Grafiche Pacini Mariotti. σελ. 250. 
  22. ↑ 22,00 22,01 22,02 22,03 22,04 22,05 22,06 22,07 22,08 22,09 Stamuli, Maria Francesca (2008). Morte di lingua e variazione lessicale nel greco di Calabria. Tre profili dalla Bovesìa (PDF). www.fedoa.unina.it/3394/. σελ. 12. OCLC 499021399. Calabria meridonale - zona di lingua greca - Figura 1. L’enclave greco-calabra così come rappresentata da Rohlfs (1972: 238) - Armo Cataforio Laganadi Lubrichi Mosorrofa Paracorio Pedovoli San. Giorgio Scido Sitizzano 
  23. ↑ Bellinello, Pier Francesco (1998). Minoranze etniche e linguistiche. Bios. σελ. 53. ISBN 9788877401212. 
  24. ↑ 24,0 24,1 Comparetti, Domenico (1866). Saggi dei dialetti greci dell' Italia meridionale. Fratelli Nistri, Oxford University. σελ. vii-viii. 
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 Stamuli, Maria Francesca (2008). Morte di lingua e variazione lessicale nel greco di Calabria. Tre profili dalla Bovesìa (PDF). www.fedoa.unina.it/3394/. σελίδες 13–14. OCLC 499021399. 
  26. ↑ Bellinello, Pier Francesco (1998). Minoranze etniche e linguistiche. Bios. σελ. 54. ISBN 9788877401212. 
  27. ↑ Touring club italiano (1980). Basilicata Calabria. Touring Editore. σελ. 652. ISBN 9788836500215. 
  28. ↑ Bradshaw, George (1898). Bradshaw's illustrated hand-book to Italy. σελ. 272. 
  29. ↑ Bellinello, Pier Francesco (1998). Minoranze etniche e linguistiche. Bios. σελ. 54. ISBN 9788877401212. 
  30. ↑ AA. | VV. | Dizionario di toponomastica. Storia e significato dei nomi geografici italiani | 1996 | GARZANTI | Milano | σελίδα 550
  31. ↑ The Melbourne review. Oxford University. 1883. σελ. 6. 
  32. ↑ Principe, Ilario (2001). ittà nuove in Calabria nel tardo Settecento: allegato : Atlante della Calabria. Gangemi. σελ. 400. ISBN 9788849200492. La sua valle, cominciando dalle alture di Sinopoli greco, fino alle parti sottoposte all'eminenza di S. Brunello per una 
  33. ↑ 33,00 33,01 33,02 33,03 33,04 33,05 33,06 33,07 33,08 33,09 33,10 33,11 33,12 33,13 Murray, John (1890). A Handbook for Travellers in Southern Italy and Sicily Volume 1. σελ. 281. 
  34. ↑ Νόμος 482 του 1999

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Δημοσιογραφικές εκπομπές

Τραγούδια

  • Agapi mou fidella protini - Ghetonia (συγκρότημα Γκρίκο)
  • Mi mu cuddise pedimmo (Μη με πλησιάσεις παιδί μου), τραγούδι τον Γκρίκο σε εκτέλεση ντόπιου
  • Franco st'Anguria, Lo "Schiacúddhi" Δυο τραγούδια εκτελεσμένα στα Χωριανά (Choriána / Corigliano d'Otranto)
  • Andra mou paei ένα διάσημο τραγούδι σχετικά με τη μετανάστευση, μαζί με τη σύγχρονη ελληνική μετάφραση σε εκτέλεση από το συγκρότημα Encardia. Ο πλήρης τίτλος είναι "O Klama jineka u emigrantu", (Το κλάμα της γυναίκας του μετανάστη) αλλά συχνά το τραγούδι αναφέρεται και ως Κλάμα ή Άντρα μου πάει (Andramu pai)

Άλλα


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έλληνες_της_Κάτω_Ιταλίας&oldid=6002533"