Δημοκρατικός σοσιαλισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
JohnMad (συζήτηση | συνεισφορές)
αποδημαροποίηση του λήμματος, εμπλουτισμός των ιστορικών στοιχείων
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|22|08|2012}}
{{πηγές|22|08|2012}}
Ο '''δημοκρατικός σοσιαλισμός''' είναι [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερή]] - [[Κεντροαριστερά|κεντροαριστερή]] πολιτική ιδεολογία. Συνήθως εκπροσωπείται από τα κόμματα τα οποία ήταν σοσιαλιστικά και μετατράπηκαν λόγω των θεσμών σε δημοκρατικά σοσιαλιστικά. Ο δημοκρατικός σοσιαλισμός πιστεύει πως θα πρέπει να υπάρχει μια δημοκρατική κοινωνία με ιδιωτικές επιχειρήσεις και ενεργή συμμετοχή των ιδιωτών στην ανάπτυξη της χώρας αλλά θα πρέπει το δημόσιο να μπορεί να ελέγξει τον ιδιώτη ανά πάσα στιγμή. Ακόμη υποστηρίζει πως θα πρέπει το κράτος να επιτηρεί αυστηρά τις αγορές και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις ώστε να υπηρετούν το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου. Τέλος οι αποφάσεις μια κυβέρνησης του δημοκρατικού σοσιαλισμού θα έχουν ως γνώμονα τους πολίτες πρώτα και έπειτα τις αγορές. Οι πιο αδύναμοι θα προστατεύονται ενώ θα υπάρχει κράτος δικαίου και ο καθένας θα συνεισφέρει στα δημόσια βάρη ανάλογα με την δύναμή του.
Ο '''δημοκρατικός σοσιαλισμός''' είναι [[Κεντροαριστερά|κεντροαριστερός]] πολιτικός χώρος, συγγενής με τη [[σοσιαλδημοκρατία]]. Συνήθως εκπροσωπείται από κόμματα τα οποία ήταν παλαιότερα σοσιαλιστικά και μετατράπηκαν λόγω των θεσμών της [[φιλελεύθερη δημοκρατία|φιλελεύθερης δημοκρατίας]] σε δημοκρατικά σοσιαλιστικά. Ο δημοκρατικός σοσιαλισμός δεν αντιτίθεται ούτε στον [[φιλελευθερισμός|φιλελεύθερο]] [[κοινοβουλευτισμός|κοινοβουλευτισμό]] ούτε στον [[καπιταλισμός|καπιταλισμό]], πιστεύοντας σε μια [[αντιπροσωπευτική δημοκρατία]] όπου επιτρέπεται η ιδιωτική ιδιοκτησία των επιχειρήσεων και των μέσων παραγωγής, αλλά το [[κράτος]] είναι σε θέση να ελέγξει τους ιδιώτες επιχειρηματίες ανά πάσα στιγμή. Ακόμη, ο δημοκρατικός σοσιαλισμός υποστηρίζει πως το κράτος πρέπει να επιτηρεί αυστηρά την [[ελεύθερη αγορά]] και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις ώστε να υπηρετείται το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου. Έτσι, ιδανικά, το κράτος συντηρεί ένα πλέγμα προστασίας των πιο αδύναμων πολιτών, ενώ ο καθένας συνεισφέρει στα δημόσια βάρη αναλόγως με τη δύναμή του.


Η διαφοροποίηση του δημοκρατικού σοσιαλισμού από τα επίσης κεντροαριστερά κινήματα και κόμματα της [[Σοσιαλδημοκρατία|σοσιαλδημοκρατίας]] είναι ότι η σοσιαλδημοκρατία κινείται περισσότερο στα πλαίσια ενός φιλελεύθερου κράτους εμπλουτισμένου με στοιχεία κρατικοσοσιαλιστικής αντίληψης: [[μεικτή οικονομία]], [[κράτος πρόνοιας]] κλπ. Η διαφορά του από τον [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερό]] κρατικιστικό [[Σοσιαλισμός|σοσιαλισμό]], όπως ο [[λενινισμός]], είναι ότι ο δημοκρατικός σοσιαλισμός δεν στοχεύει ούτε στην κατάργηση της [[κοινωνική τάξη|ταξικής διαίρεσης]] μέσω της όξυνσης της [[ταξική πάλη|ταξικής πάλης]], ούτε στον βίαιο, επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας σε σοσιαλιστική, ενώ αποδέχεται πλήρως την ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και τη διανομή των παραγόμενων αγαθών μέσω της ελεύθερης αγοράς, στο πλαίσιο μίας καπιταλιστικής οικονομίας.
Η διαφορά του από τα κινήματα της [[Σοσιαλδημοκρατία|σοσιαλδημοκρατίας]] είναι ότι η σοσιαλδημοκρατία κινείται περισσότερο στα πλαίσια ενός φιλελεύθερου κράτους με σοσιαλιστική αντίληψη.


Μετά την [[Άνοιξη της Πράγας]] το [[1968]], και ακόμα περισσότερα μετά την [[περεστρόικα]] κατά τη [[δεκαετία του 1980]] και την κατάρρευση του [[ανατολικό μπλοκ|ανατολικού μπλοκ]] το 1991, ένα μεγάλο υποσύνολο των λενινιστικών κομμάτων διεθνώς διασπάστηκαν και μετακινήθηκαν σταδιακά πρώτα προς τον [[ευρωκομμουνισμός|ευρωκομμουνισμό]] και κατόπιν προς την κεντροαριστερά, τοποθετούμενα συνήθως σήμερα είτε στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, είτε στον χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Η διαφορά του με τον [[Σοσιαλισμός|σοσιαλισμό]] είναι ότι ο δημοκρατικός σοσιαλισμός δεν υποστηρίζει την αναρχία και την βίαιη μετατροπή της κοινωνίας σε σοσιαλιστική αλλά επίσης ενθαρρύνει τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες, κάτι που είναι αντίθετο με τον σοσιαλισμό.

Το φάσμα του σοσιαλισμού κινείται από τον κομμουνιστικό σοσιαλισμό (ευρωκομμουνισμό) και φτάνει μέχρι τον δημοκρατικό σοσιαλισμό. Πολλά κινήματα που ήταν (στην εποχή της ΕΣΣΔ) κομμουνιστικά, λόγω των εξελίξεων, μετατράπηκαν σε κινήματα του κομμουνιστικού σοσιαλισμού και σήμερα έχουν πλέον ασπαστεί δημοκρατικές πρακτικές.


{{πολιτικές ιδεολογίες}}
{{πολιτικές ιδεολογίες}}

Έκδοση από την 20:32, 9 Ιουνίου 2014

Ο δημοκρατικός σοσιαλισμός είναι κεντροαριστερός πολιτικός χώρος, συγγενής με τη σοσιαλδημοκρατία. Συνήθως εκπροσωπείται από κόμματα τα οποία ήταν παλαιότερα σοσιαλιστικά και μετατράπηκαν λόγω των θεσμών της φιλελεύθερης δημοκρατίας σε δημοκρατικά σοσιαλιστικά. Ο δημοκρατικός σοσιαλισμός δεν αντιτίθεται ούτε στον φιλελεύθερο κοινοβουλευτισμό ούτε στον καπιταλισμό, πιστεύοντας σε μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία όπου επιτρέπεται η ιδιωτική ιδιοκτησία των επιχειρήσεων και των μέσων παραγωγής, αλλά το κράτος είναι σε θέση να ελέγξει τους ιδιώτες επιχειρηματίες ανά πάσα στιγμή. Ακόμη, ο δημοκρατικός σοσιαλισμός υποστηρίζει πως το κράτος πρέπει να επιτηρεί αυστηρά την ελεύθερη αγορά και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις ώστε να υπηρετείται το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου. Έτσι, ιδανικά, το κράτος συντηρεί ένα πλέγμα προστασίας των πιο αδύναμων πολιτών, ενώ ο καθένας συνεισφέρει στα δημόσια βάρη αναλόγως με τη δύναμή του.

Η διαφοροποίηση του δημοκρατικού σοσιαλισμού από τα επίσης κεντροαριστερά κινήματα και κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας είναι ότι η σοσιαλδημοκρατία κινείται περισσότερο στα πλαίσια ενός φιλελεύθερου κράτους εμπλουτισμένου με στοιχεία κρατικοσοσιαλιστικής αντίληψης: μεικτή οικονομία, κράτος πρόνοιας κλπ. Η διαφορά του από τον αριστερό κρατικιστικό σοσιαλισμό, όπως ο λενινισμός, είναι ότι ο δημοκρατικός σοσιαλισμός δεν στοχεύει ούτε στην κατάργηση της ταξικής διαίρεσης μέσω της όξυνσης της ταξικής πάλης, ούτε στον βίαιο, επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας σε σοσιαλιστική, ενώ αποδέχεται πλήρως την ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και τη διανομή των παραγόμενων αγαθών μέσω της ελεύθερης αγοράς, στο πλαίσιο μίας καπιταλιστικής οικονομίας.

Μετά την Άνοιξη της Πράγας το 1968, και ακόμα περισσότερα μετά την περεστρόικα κατά τη δεκαετία του 1980 και την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ το 1991, ένα μεγάλο υποσύνολο των λενινιστικών κομμάτων διεθνώς διασπάστηκαν και μετακινήθηκαν σταδιακά πρώτα προς τον ευρωκομμουνισμό και κατόπιν προς την κεντροαριστερά, τοποθετούμενα συνήθως σήμερα είτε στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, είτε στον χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού.