Προκόπιος Γεωργιάδης

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Προκόπιος (κατά κόσμον Γεωργιάδης) γεννήθηκε στο Αίγιο το 1813, όπου ολοκλήρωσε τα στοιχειώδη μαθήματα. Χειροτονήθηκε διάκονος στο Αίγιο και εν συνεχεία μετέβη στην Αθήνα για να συνεχίσει τις σπουδές του. Σπούδασε θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου των Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο των Αθηνών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Διετέλεσε εφημέριος στον ελληνικό ναό της Βιέννης από το 1842, ενώ ταυτοχρόνως δίδασκε και στο Ελληνικό σχολείο της πόλης.

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα διορίστηκε καθηγητής της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και του διδασκαλείου Αθηνών. Στις 27 Οκτωβρίου 1852, με συνοδική πρόταση και βασιλική έγκριση εξελέγη και χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Μεσσηνίας. Επί της αρχιερατείας του θεμελιώθηκαν και εγκαινιάστηκαν πλήθος ναών, μεταξύ των οποίων οι ναοί της Υπαπαντής του Χριστού, του Αγίου Νικολάου του Φλαριού και του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου Παλαιάς Αγοράς Καλαμάτας. Στις 11 Ιουνίου 1874 με ομόφωνη απόφαση της Ιεράς Συνόδου εκλέχτηκε Μητροπολίτης Αθηνών. Επί των ημερών του ως μητροπολίτου Αθηνών ξέσπασε το σκάνδαλο των Σιμωνιακών 1874, εξ αφορμής του οποίου ο Προκόπιος δέχθηκε πολλές επιθέσεις. Απεβίωσε στις 30 Ιανουαρίου 1889 στην Αθήνα. Ετάφη στο Α’ Κοιμητήριο των Αθηνών.

Προκάτοχος: Θεόφιλος

'Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος' 1874–1889

Διάδοχος: Γερμανός