Φυτοπαθολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +{{επιμέλεια}}
επιμέλεια
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
'''Φυτοπαθολογία''' είναι η σύνθετη [[γεωπονία|Γεωπονική]] και [[βιολογία|Βιολογική]] επιστήμη, που έχει ως αντικείμενο μελέτης τις ασθένειες των καλλιεργούμενων φυτών, σύνθετη λόγω του αντικειμένου της, αλλά και των απαιτήσεων της σύγχρονης Γεωργίας.
{{επιμέλεια}}


Η Φυτοπαθολογία ανήκει στην ευρύτερη έννοια της Φυτοπροστασίας, όπως ανήκουν η Γεωργική [[Εντομολογία]], η Νηματοδολογία, η Ακαρεολογία, η Ζιζανιολογία και η Γεωργική [[Φαρμακολογία]]. Επίσης, η Φυτοπαθολογία εμπεριέχει πολλές βιολογικές επιστήμες, όπως είναι η [[Μυκητολογία]], η [[Βακτηριολογία]], η [[Ιολογία]], η [[Συστηματική]] και η Γενική [[Βοτανική]]. Όλοι αυτοί οι επιμέρους κλάδοι της Φυτοπαθολογίας προέρχονται από την μελέτη των παθογόνων αίτιων των ασθενειών των φυτών.
'''Φυτοπαθολογία''' είναι η σύνθετη Γεωπονική και Βιολογική επιστήμη, που έχει ως αντικείμενο μελέτης τις ασθένειες των καλλιεργούμενων φυτών. Είναι η σύνθετη Γεωπονική και Βιολογική επιστήμη, λόγω του αντικειμένου της αλλά και των απαιτήσεων της συγχρονης Γεωργίας.
Η Φυτοπαθολογία ανήκει στην ευρύτερη έννοια της Φυτοπροστασίας, όπως ανήκουν η Γεωργική Εντομολογία, η Νηματοδολογία, η Ακαρεολογία, η Ζιζανιολογία και η Γεωργική Φαρμακολογία. Επίσης η Φυτοπαθολογία εμπεριέχει πολλές βιολογικές επιστήμες, όπως είναι η Μυκητολογία, η Βακτηριολογία, η Ιολογία, η Συστηματική και η Γενική Βοτανική. Όλοι αυτοί οι επιμέρους κλάδοι της Φυτοπαθολογίας προέρχονται από την μελέτη των παθογόνων αίτιων των ασθενειών των φυτών. Η ταχύτατη ανάπτυξη των βιολογικών επιστημών επιβάλλει ακόμη περισσότερο τη διασύνδεση της Φυτοπαθολογίας με τις σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις. Διότι η εμπεριστατωμένη μελέτη της Φυσιολογίας του Παρασιτισμού, δηλαδή έρευνες σχετικές με την Αλληλεπίδραση Ξενιστή-Παθογόνου, απαιτούν πλήρη γνωστική εξοικείωση με τη Φυσιολογία, Μορφολογία, Ιστολογία και Κυτταρολογία των φυτών ως και τις βασικές γνώσεις Μοριακής Βιολογίας και Βιοχημείας. Η καθοριστική συμβολή του περιβάλλοντος στην εμφάνιση, ανάπτυξη και επέκταση των παρασιτικών ασθενειών αλλά και στην εκδήλωση των μη παρασιτικών ασθενειών επιβάλλουν τη διασύνδεση της Φυτοπαθολογίας με την Αγρομετεωρολογία, Εδαφολογία, Λιπασματολογία, Διατροφή των Φυτών και άλλες συναφείς επιστήμες.
Η Φυτοπαθολογία είναι επιστήμη που χαρακτηρίζεται από τη θεωριτική αλλά και την πρακτική προσέγγιση ως αφορά στην κατανόηση και την αντιμετώπιση των ασθενειών των φυτών. Αναφέρεται στο πλήθος των φυτών μιας καλλιέργιας που νοσεί και σπάνια σε μεμονωμένα περιστάτικά.


Η ταχύτατη ανάπτυξη των βιολογικών επιστημών επιβάλλει ακόμη περισσότερο τη διασύνδεση της Φυτοπαθολογίας με τις σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις, διότι η εμπεριστατωμένη μελέτη της Φυσιολογίας του [[παρασιτισμός|Παρασιτισμού]], δηλαδή έρευνες σχετικές με την Αλληλεπίδραση Ξενιστή-Παθογόνου, απαιτούν πλήρη γνωστική εξοικείωση με τη Φυσιολογία, Μορφολογία, Ιστολογία και Κυτταρολογία των φυτών ως και τις βασικές γνώσεις [[Μοριακή βιολογία|Μοριακής Βιολογίας]] και [[βιοχημεία|Βιοχημείας]]. Η καθοριστική συμβολή του περιβάλλοντος στην εμφάνιση, ανάπτυξη και επέκταση των παρασιτικών ασθενειών αλλά και στην εκδήλωση των μη παρασιτικών ασθενειών επιβάλλουν τη διασύνδεση της Φυτοπαθολογίας με την Αγρομετεωρολογία, Εδαφολογία, Λιπασματολογία, Διατροφή των Φυτών και άλλες συναφείς επιστήμες.


==Σημασία της επιστήμης==
== Η Φυτοπαθολογία στα αρχαία χρόνια ==
Η σημασία της Φυτοπαθολογίας είναι μεγάλη, ως πρωταρχικού παράγοντα επιτυχούς ενασκήσεως της Γεωργίας αλλά και ως παράγοντα περιορισμού των επιπτώσεων των ασθενειών των φυτών στην ευρύτερη οικονομική δραστηριότητα μιας χώρας.
Στα αρχαία χρόνια έχουμε την εμφάνιση της έννοιας της ασθένειας που χρησιμοποιείται με τον όρο νόσος. Μαρτυρίες υπάρχουν από τον Πλάτωνα στο Συμπόσιο του Πλάτωνος. Από τον Αριστοτέλη που αναφέρει τις επιφυτείες σκωριάσεις ως λοιμούς των αγρών και από τον Θεόφραστο τον Ερέσσιο, μαθητή του Αριστοτέλη από τη Λέσβο που θεωρείται ο πατέρας της Βοτανικής και ο πρώτος φυτοπαθολόγος. Στα γραπτά του κείμενα υπάρχει πλήρη περιγραφή και αναφορά ασθενειών των φυτών. Αναφορές υπάρχουν στη Βίβλο και συγκεκριμένα στην Παλαιά Διαθήκη. Επίσης αναφορές υπάρχουν στη Ρωμαϊκή εποχή από τον Πλίνιο τον πρεσβύτερο που ήταν μεγάλος εγκυκλοπαιδιστής.


Η Φυτοπαθολογία είναι επιστήμη που χαρακτηρίζεται από τη θεωρητική αλλά και την πρακτική προσέγγιση, όσον αφορά στην κατανόηση και την αντιμετώπιση των ασθενειών των φυτών. Αναφέρεται στο πλήθος των φυτών μιας καλλιέργειας που νοσεί και σπάνια σε μεμονωμένα περιστατικά.
== Η Φυτοπαθολογία στον Μεσαίωνα ==


== Αρχαία χρόνια ==
Έχουμε την προσφορά του Άραβα Ibn-al-Awan και έγραψε κείμενα σχετικά με τις ασθένειες δέντρων και της αμπέλου.
Στα αρχαία χρόνια έχουμε την εμφάνιση της έννοιας της ασθένειας που χρησιμοποιείται με τον όρο "''νόσος''". Μαρτυρίες υπάρχουν από τον [[Πλάτων|Πλάτωνα]] στο ''[[Συμπόσιο (Πλάτων)|Συμπόσιό]]'' του, από τον [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]], ο οποίος αναφέρει τις επιφυτείες σκωριάσεις ως λοιμούς των αγρών, και από το [[Θεόφραστος|Θεόφραστο]] τον [[Ερεσός|Ερέσιο]], μαθητή του Αριστοτέλη από τη [[Λέσβος|Λέσβο]], που θεωρείται ο πατέρας της [[Βοτανική|Βοτανικής]] και ο πρώτος φυτοπαθολόγος. Στα γραπτά του κείμενα υπάρχει πλήρης περιγραφή και αναφορά ασθενειών των φυτών. Αναφορές υπάρχουν επίσης στη [[Βίβλος|Βίβλο]] και συγκεκριμένα στην [[Παλαιά Διαθήκη]], όπως και κατά τη [[ρωμαϊκή εποχή]] από τον [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλίνιο τον Πρεσβύτερο]], που ήταν μεγάλος εγκυκλοπαιδιστής.


== Μεσαίωνας και μεταμεσαιωνική περίοδος==


Κατά το [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], έχουμε την προσφορά του [[άραβες|Άραβα]] Ibn-al-Awan, ο οποίος έγραψε κείμενα σχετικά με τις ασθένειες δέντρων και της [[αμπέλι|αμπέλου]].
== Η Φυτοπαθολογία στην Μετα-Μεσαιωνική περίοδο ==


Με την έκδοση του βιβλίου Horticultura ο P. Lauremberg, το 1631 δίνει τις δικές του απόψεις πάνω στην εκδήλωση των ασθενειών. Έπειτα από την ανακάλυψη του μικροσκοπίου (1667) βοηθήθηκε ουσιαστικά η παρατήρηση των παθογόνων μύκητων. Στο 18ο αιώνα, πρωτοπόρους ερευνητές έχουμε τον Zallinger, τον Ιταλό μυκητολόγο Antonio Michelli, το Γάλλο Tillet, τον Prevost, και τον Αυστριακό Franz Unger.
Το [[1631]], με την έκδοση του βιβλίου ''Horticultura'', ο P. Lauremberg δίνει τις δικές του απόψεις πάνω στην εκδήλωση των ασθενειών. Έπειτα από την ανακάλυψη του [[μικροσκόπιο|μικροσκοπίου]] το [[1667]], βοηθήθηκε ουσιαστικά η παρατήρηση των παθογόνων [[μύκητας|μυκήτων]]. Στο [[18ος αιώνας|18ο αιώνα]], πρωτοπόροι ερευνητές θεωρούνται οι: Zallinger, ο [[ιταλία|Ιταλός]] [[μυκητολογία|μυκητολόγο]] [[Αντόνιο Μιτσέλι]], ο [[γαλλία|Γάλλος]] Tillet, ο Prevost και ο [[αυστρία|Αυστριακός]] Franz Unger.


== Σύγχρονη εποχή ==


Τη σύγχρονη εποχή σηματοδότησαν επιστήμονες που έφεραν στο φως της επιστημονικής κοινότητας σημαντικές αποδείξεις και εδραίωσαν την σύγχρονη περίοδο της Φυτοπαθολογίας. Επιστήμονες όπως ο [[Γερμανία|Γερμανός]] [[Χάινριχ Άντον ντε Μπάρι]], εδραιωτής της [[μυκητολογία|μυκητολογίας]], ο [[Λουί Παστέρ]], ο [[Ρίχαρντ Κουν]] ([[Νόμπελ Χημείας]] [[1938]]), o [[Πιέρ Μιγιαρντέ]], ο [[ΗΠΑ|Αμερικάνος]] [[βοτανολογία|βοτανολόγος]] [[Τόμας Τζόναθαν Μπέριλ]], ο [[ιταλία|Ιταλός]] Savastano, o [[Άντολφ Μάγιερ]], ο [[Ρωσία|Ρώσος]] [[Ντιμίτρι Ιβανόφσκι]], o [[Ολλανδία|Ολλανδός]] [[Μαρτίνους Μπέιχερινκ]], ο Γκούσταβ Κάους, o Stahel, o Vermeulen και ο [[Ιαπωνία|Ιάπωνας]] Doi.
== Η Φυτοπαθολογία στη σύγχρονη εποχή ==

Τη σύγχρονη εποχή σηματοδότησαν επιστήμονες που έφεραν στο φως της επιστημονικής κοινότητας σημαντικές αποδείξεις και εδραίωσαν την σύγχρονη περίοδο της Φυτοπαθολογίας. Επιστήμονες όπως ο Γερμανός De Bary, ο Louis Pasteur, o Kuhn, o Millardet, o Αμερικάνος Burril, ο Ιταλός Savastano, o Mayer, o Ivanowski, o Beijerinck, o Stanley, o Bawden, o Kausche, o Diener, o Stahel, o Vermeulen και ο Ιάπωνας Doi.


== H Σύγχρονη Φυτοπαθολογία ==


H Σύγχρονη Φυτοπαθολογία εστιάζεται κυρίως στην αναζήτηση, ανάπτυξη και εφαρμογή τεχνικών και μεθόδων στη διάγνωση και στην αντιμετώπιση των ασθενειών των φυτών. Επικεντρώνεται επίσης στην περαιτέρω κατανόηση των βιοχημικών και μοριακών σχέσεων αλληλεπιδράσεως ξενιστών-παθογόνων με στόχο την εκμετάλλευση των νέων γνώσεων και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των αίτιων των ασθενειών.
H Σύγχρονη Φυτοπαθολογία εστιάζεται κυρίως στην αναζήτηση, ανάπτυξη και εφαρμογή τεχνικών και μεθόδων στη διάγνωση και στην αντιμετώπιση των ασθενειών των φυτών. Επικεντρώνεται επίσης στην περαιτέρω κατανόηση των βιοχημικών και μοριακών σχέσεων αλληλεπιδράσεως ξενιστών-παθογόνων με στόχο την εκμετάλλευση των νέων γνώσεων και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των αίτιων των ασθενειών.


== Η Σημασία της Φυτοπαθολογίας ==

Η σημασία της Φυτοπαθολογίας είναι μεγάλη. Η σημασία της Φυτοπαθολογίας ως προταρχικού παράγοντα επιτυχούς ενασκήσεως της Γεωργίας αλλά και ως παράγοντα περιορισμού των επιπτώσεων των ασθενειών των φυτών στην ευρύτερη οικονομική δραστηριότητα μιας χώρας.



== Βιβλιογραφία ==
== Βιβλιογραφία ==
*"Φυτοπαθολογία", του καθηγητή Φυτοπαθολογίας του [[Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών]] Ελευθέριου Κ. Τζάμου


==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==

* [http://www.apsnet.org/ American Phytopathological Society]
'''ΦΥΤΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ''' του καθηγητή Φυτοπαθολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Ελευθέριου Κ. Τζάμου
* [http://www.bspp.org.uk/ British Society for Plant Pathology]
* [http://www.plantmanagementnetwork.org/php/ Plant Health Progress, Online journal of applied plant pathology]


[[Κατηγορία:Βοτανική]]
[[Κατηγορία:Βοτανική]]

[[bg:Фитопатология]]
[[ca:Fitopatologia]]
[[da:Plantesygdom]]
[[de:Phytopathologie]]
[[en:Plant pathology]]
[[es:Fitopatología]]
[[eo:Fitopatologio]]
[[fa:گیاه‌پزشکی]]
[[fr:Pathologie végétale]]
[[id:Fitopatologi]]
[[it:Patologia vegetale]]
[[he:פיתופתולוגיה]]
[[lv:Fitopatoloģija]]
[[lt:Augalų ligos]]
[[mk:Фитопатологија]]
[[ms:Fitopatologi]]
[[nl:Fytopathologie]]
[[ja:植物病理学]]
[[pl:Fitopatologia]]
[[pt:Fitopatologia]]
[[ro:Fitopatologie]]
[[ru:Фитопатология]]
[[simple:Plant pathology]]
[[sk:Fytopatológia]]
[[su:Pitopatologi]]
[[fi:Kasvipatologia]]
[[sv:Fytopatologi]]
[[vi:Bệnh học thực vật]]

Έκδοση από την 22:45, 13 Ιανουαρίου 2009

Φυτοπαθολογία είναι η σύνθετη Γεωπονική και Βιολογική επιστήμη, που έχει ως αντικείμενο μελέτης τις ασθένειες των καλλιεργούμενων φυτών, σύνθετη λόγω του αντικειμένου της, αλλά και των απαιτήσεων της σύγχρονης Γεωργίας.

Η Φυτοπαθολογία ανήκει στην ευρύτερη έννοια της Φυτοπροστασίας, όπως ανήκουν η Γεωργική Εντομολογία, η Νηματοδολογία, η Ακαρεολογία, η Ζιζανιολογία και η Γεωργική Φαρμακολογία. Επίσης, η Φυτοπαθολογία εμπεριέχει πολλές βιολογικές επιστήμες, όπως είναι η Μυκητολογία, η Βακτηριολογία, η Ιολογία, η Συστηματική και η Γενική Βοτανική. Όλοι αυτοί οι επιμέρους κλάδοι της Φυτοπαθολογίας προέρχονται από την μελέτη των παθογόνων αίτιων των ασθενειών των φυτών.

Η ταχύτατη ανάπτυξη των βιολογικών επιστημών επιβάλλει ακόμη περισσότερο τη διασύνδεση της Φυτοπαθολογίας με τις σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις, διότι η εμπεριστατωμένη μελέτη της Φυσιολογίας του Παρασιτισμού, δηλαδή έρευνες σχετικές με την Αλληλεπίδραση Ξενιστή-Παθογόνου, απαιτούν πλήρη γνωστική εξοικείωση με τη Φυσιολογία, Μορφολογία, Ιστολογία και Κυτταρολογία των φυτών ως και τις βασικές γνώσεις Μοριακής Βιολογίας και Βιοχημείας. Η καθοριστική συμβολή του περιβάλλοντος στην εμφάνιση, ανάπτυξη και επέκταση των παρασιτικών ασθενειών αλλά και στην εκδήλωση των μη παρασιτικών ασθενειών επιβάλλουν τη διασύνδεση της Φυτοπαθολογίας με την Αγρομετεωρολογία, Εδαφολογία, Λιπασματολογία, Διατροφή των Φυτών και άλλες συναφείς επιστήμες.

Σημασία της επιστήμης

Η σημασία της Φυτοπαθολογίας είναι μεγάλη, ως πρωταρχικού παράγοντα επιτυχούς ενασκήσεως της Γεωργίας αλλά και ως παράγοντα περιορισμού των επιπτώσεων των ασθενειών των φυτών στην ευρύτερη οικονομική δραστηριότητα μιας χώρας.

Η Φυτοπαθολογία είναι επιστήμη που χαρακτηρίζεται από τη θεωρητική αλλά και την πρακτική προσέγγιση, όσον αφορά στην κατανόηση και την αντιμετώπιση των ασθενειών των φυτών. Αναφέρεται στο πλήθος των φυτών μιας καλλιέργειας που νοσεί και σπάνια σε μεμονωμένα περιστατικά.

Αρχαία χρόνια

Στα αρχαία χρόνια έχουμε την εμφάνιση της έννοιας της ασθένειας που χρησιμοποιείται με τον όρο "νόσος". Μαρτυρίες υπάρχουν από τον Πλάτωνα στο Συμπόσιό του, από τον Αριστοτέλη, ο οποίος αναφέρει τις επιφυτείες σκωριάσεις ως λοιμούς των αγρών, και από το Θεόφραστο τον Ερέσιο, μαθητή του Αριστοτέλη από τη Λέσβο, που θεωρείται ο πατέρας της Βοτανικής και ο πρώτος φυτοπαθολόγος. Στα γραπτά του κείμενα υπάρχει πλήρης περιγραφή και αναφορά ασθενειών των φυτών. Αναφορές υπάρχουν επίσης στη Βίβλο και συγκεκριμένα στην Παλαιά Διαθήκη, όπως και κατά τη ρωμαϊκή εποχή από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, που ήταν μεγάλος εγκυκλοπαιδιστής.

Μεσαίωνας και μεταμεσαιωνική περίοδος

Κατά το Μεσαίωνα, έχουμε την προσφορά του Άραβα Ibn-al-Awan, ο οποίος έγραψε κείμενα σχετικά με τις ασθένειες δέντρων και της αμπέλου.

Το 1631, με την έκδοση του βιβλίου Horticultura, ο P. Lauremberg δίνει τις δικές του απόψεις πάνω στην εκδήλωση των ασθενειών. Έπειτα από την ανακάλυψη του μικροσκοπίου το 1667, βοηθήθηκε ουσιαστικά η παρατήρηση των παθογόνων μυκήτων. Στο 18ο αιώνα, πρωτοπόροι ερευνητές θεωρούνται οι: Zallinger, ο Ιταλός μυκητολόγο Αντόνιο Μιτσέλι, ο Γάλλος Tillet, ο Prevost και ο Αυστριακός Franz Unger.

Σύγχρονη εποχή

Τη σύγχρονη εποχή σηματοδότησαν επιστήμονες που έφεραν στο φως της επιστημονικής κοινότητας σημαντικές αποδείξεις και εδραίωσαν την σύγχρονη περίοδο της Φυτοπαθολογίας. Επιστήμονες όπως ο Γερμανός Χάινριχ Άντον ντε Μπάρι, εδραιωτής της μυκητολογίας, ο Λουί Παστέρ, ο Ρίχαρντ Κουν (Νόμπελ Χημείας 1938), o Πιέρ Μιγιαρντέ, ο Αμερικάνος βοτανολόγος Τόμας Τζόναθαν Μπέριλ, ο Ιταλός Savastano, o Άντολφ Μάγιερ, ο Ρώσος Ντιμίτρι Ιβανόφσκι, o Ολλανδός Μαρτίνους Μπέιχερινκ, ο Γκούσταβ Κάους, o Stahel, o Vermeulen και ο Ιάπωνας Doi.

H Σύγχρονη Φυτοπαθολογία εστιάζεται κυρίως στην αναζήτηση, ανάπτυξη και εφαρμογή τεχνικών και μεθόδων στη διάγνωση και στην αντιμετώπιση των ασθενειών των φυτών. Επικεντρώνεται επίσης στην περαιτέρω κατανόηση των βιοχημικών και μοριακών σχέσεων αλληλεπιδράσεως ξενιστών-παθογόνων με στόχο την εκμετάλλευση των νέων γνώσεων και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των αίτιων των ασθενειών.

Βιβλιογραφία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι