Δώδεκα φυλές του Ισραήλ

Οι λεγόμενες Δώδεκα Φυλές του Ισραήλ ήταν σύμφωνα με την Εβραϊκή βίβλο Τανάκ και την Παλαιά Διαθήκη, το έθνος του Ισραήλ που είχε επιλέξει ο Γιαχβέ, ως "περιούσιο λαό" δηλαδή οι Ισραηλίτες. Στην πραγματικότητα δεν ήταν φυλές αλλά ομόφυλες οικογένειες, φάρες, των δώδεκα παιδιών του Ιακώβ, που ήταν και οι γενάρχες αυτών, συμπεριλαμβανομένων των δούλων και βοσκών της καθεμιάς.

Η ιστορία των δώδεκα αυτών φυλών προσδιορίζεται την περίοδο 1200 - 1000 π.Χ.

Σύμφωνα με την Παλαιά διαθήκη ο Ιακώβ αφού εξαπάτησε τόσο τον πατέρα του Ισαάκ όσο και τον αδελφό του Ησαύ, κατόπιν προτροπής της μητέρας του Ρεβέκκας και υπό την ανοχή του Γιαχβέ, προκειμένου να πάρει τα πρωτοτόκια κατέφυγε στη συνέχεια στο θείο του Λάβαν. Κατά την εκεί παραμονή του ο Ιακώβ παντρεύτηκε και τις δύο κόρες του Λάβαν την Λεία και την Ραχήλ, αφού προηγουμένως εγκατέλειψε εν ζωή την πρώτη, κατά παράβαση του νόμου. Από τις δύο αυτές συζύγους απέκτησε οκτώ γιους. Εκτός όμως αυτών τεκνοποίησε και με τις υπηρέτριες των συζύγων του τη Βαλλά και Ζελφά αποκτώντας και άλλους τέσσερις γιους, συνολικά δώδεκα γιους.

Στην Γένεση βρίσκουμε τις εξής αναφορές: