Διεθνείς κυρώσεις κατά του Ιράν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Έχουν επιβληθεί διάφορες κυρώσεις κατά του Ιράν από ορισμένες χώρες, ιδίως τις Ηνωμένες Πολιτείες, και διεθνείς οντότητες. Το Ιράν ήταν η χώρα με τις περισσότερες κυρώσεις στον κόσμο μέχρι που το ξεπέρασε η Ρωσία μετά την εισβολή της στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022.[1]

Οι πρώτες κυρώσεις επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες τον Νοέμβριο του 1979 όταν μια ομάδα ριζοσπαστών φοιτητών κατέλαβε την αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη και πήρε ομήρους. Αυτές οι κυρώσεις άρθηκαν τον Ιανουάριο του 1981 μετά την απελευθέρωση των ομήρων, αλλά επιβλήθηκαν εκ νέου από τις Ηνωμένες Πολιτείες το 1987 ως απάντηση στις ενέργειες του Ιράν από το 1981 έως το 1987 κατά των ΗΠΑ και πλοίων άλλων χωρών στον Περσικό Κόλπο και την υποστήριξη της τρομοκρατίας.[2] Οι κυρώσεις επεκτάθηκαν το 1995 για να συμπεριλάβουν εταιρείες που συναλλάσσονται με την ιρανική κυβέρνηση.[3]

Οι τρίτες κυρώσεις επιβλήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2006 σύμφωνα με την απόφαση 1737 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, αφού το Ιράν αρνήθηκε να συμμορφωθεί με την απόφαση 1696 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η οποία απαιτούσε από το Ιράν να σταματήσει το πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου. Αρχικά, οι κυρώσεις των ΗΠΑ στόχευαν επενδύσεις σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και πετροχημικά, εξαγωγές προϊόντων διύλισης πετρελαίου και επιχειρηματικές συναλλαγές με τους Φρουρούς της Ισλαμικής Επανάστασης. Περιλάμβανε τραπεζικές και ασφαλιστικές συναλλαγές (συμπεριλαμβανομένης της Κεντρικής Τράπεζας του Ιράν), ναυτιλία, υπηρεσίες φιλοξενίας ιστοσελίδων για εμπορικές προσπάθειες και υπηρεσίες καταχώρισης ονομάτων τομέα.[4] Μεταγενέστερα ψηφίσματα του ΟΗΕ επέκτειναν τις κυρώσεις κατά του Ιράν.

Με τα χρόνια, οι κυρώσεις έχουν προκαλέσει σοβαρό αντίκτυπο στην οικονομία και τον λαό του Ιράν. Από το 1979, οι Ηνωμένες Πολιτείες ηγήθηκαν των διεθνών προσπαθειών να χρησιμοποιήσουν κυρώσεις για να επηρεάσουν τις πολιτικές του Ιράν, [5] συμπεριλαμβανομένου του προγράμματος εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν, το οποίο οι δυτικές κυβερνήσεις φοβούνται ότι προορίζεται για την ανάπτυξη της ικανότητας παραγωγής πυρηνικών όπλων. Το Ιράν αντιτείνει ότι το πυρηνικό του πρόγραμμα είναι για μη στρατιωτικούς σκοπούς, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ιατρικών σκοπών.[6]

Όταν οι πυρηνικές συνομιλίες μεταξύ του Ιράν και των δυτικών κυβερνήσεων σταμάτησαν και θεωρήθηκαν αποτυχημένες, οι Αμερικανοί γερουσιαστές τις ανέφεραν ως λόγο για την επιβολή ισχυρότερων οικονομικών κυρώσεων στο Ιράν.[7] Στις 2 Απριλίου 2015, η ομάδα P5+1 και το Ιράν, που συναντήθηκαν στη Λωζάνη της Ελβετίας, κατέληξαν σε μια προσωρινή συμφωνία για ένα πλαίσιο που, μόλις οριστικοποιηθεί και εφαρμοστεί, θα άρει τις περισσότερες από τις κυρώσεις με αντάλλαγμα την επέκταση των ορίων στα πυρηνικά προγράμματα του Ιράν. για τουλάχιστον δέκα χρόνια. [8][9][10][11] Η τελική συμφωνία, το "Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης", εγκρίθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2015.[12]Ως αποτέλεσμα, οι κυρώσεις του ΟΗΕ άρθηκαν στις 16 Ιανουαρίου 2016.[13] Στις 8 Μαΐου 2018, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποχωρούσαν από την πυρηνική συμφωνία του Ιράν. Οι κυρώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες αποκαταστάθηκαν τον Νοέμβριο του 2018 και επεκτάθηκαν το 2019 και το 2020 για να καλύψουν τον χρηματοπιστωτικό τομέα του Ιράν. Δόθηκαν προσωρινές εξαιρέσεις σε ορισμένες χώρες για να συνεχίσουν να εισάγουν μειωμένες ποσότητες πετρελαίου από το Ιράν μέχρι το 2019.

Στις 21 Φεβρουαρίου 2020, το Ιράν μπήκε στη μαύρη λίστα της FATF.[14]

Το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στο Ιράν έληξε στις 18 Οκτωβρίου 2020, όπως συμφωνήθηκε στην πυρηνική συμφωνία του 2015 του Ιράν, επιτρέποντας στο Ιράν να εισάγει ξένο στρατιωτικό εξοπλισμό.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυρώσεις του 1979[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κυρώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών κατά του Ιράν επιβλήθηκαν τον Νοέμβριο του 1979 όταν ριζοσπάστες φοιτητές κατέλαβαν την αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη και έπιασαν ομήρους. Οι κυρώσεις επιβλήθηκαν με το Εκτελεστικό Διάταγμα 12170, το οποίο περιελάμβανε δέσμευση περίπου 8,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε περιουσιακά στοιχεία του Ιράν, συμπεριλαμβανομένων τραπεζικών καταθέσεων, χρυσού και άλλων ακινήτων, και ένα εμπορικό εμπάργκο. Οι κυρώσεις άρθηκαν τον Ιανουάριο του 1981 ως μέρος των Συμφωνιών του Αλγερίου, που ήταν μια διευθέτηση της απελευθέρωσης των ομήρων κατόπιν διαπραγματεύσεων.[15]

Κυρώσεις των ΗΠΑ από το 1984[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Κυρώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών κατά του Ιράν

Ενώ ο πόλεμος Ιράν-Ιράκ, που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1980, βρισκόταν σε εξέλιξη, το 1984, οι κυρώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών απαγόρευσαν τις πωλήσεις όπλων και κάθε αμερικανική βοήθεια στο Ιράν.

Το 1995, ως απάντηση στο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα και την ιρανική υποστήριξη των τρομοκρατικών οργανώσεων, της Χεζμπολάχ, της Χαμάς και της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ, ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον εξέδωσε διάφορα εκτελεστικά διατάγματα σχετικά με το Ιράν. Το εκτελεστικό διάταγμα 12957 της 15ης Μαρτίου 1995, απαγόρευε τις αμερικανικές επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα του Ιράν και το εκτελεστικό διάταγμα 12959 της 6ης Μαΐου 1995, απαγόρευε το εμπόριο και τις επενδύσεις των ΗΠΑ στο Ιράν. Ο νόμος περί κυρώσεων του Ιράν και της Λιβύης υπογράφηκε στις 5 Αυγούστου 1996.[16](αργότερα μετονομάστηκε το 2006 σε νόμο για τις κυρώσεις του Ιράν όταν τερματίστηκαν οι κυρώσεις κατά της Λιβύης.[16]).

Στις 8 Μαΐου 2018, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποχωρήσουν από την πυρηνική συμφωνία του Ιράν.[17][18] Μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ, η ΕΕ θέσπισε ένα ενημερωμένο καταστατικό στις 7 Αυγούστου 2018 για να ακυρώσει τις κυρώσεις των ΗΠΑ σε χώρες που εμπορεύονται το Ιράν.[19]

Το τέταρτο πακέτο κυρώσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες τέθηκε σε ισχύ τον Νοέμβριο του 2018. Ο Λευκός Οίκος ανέφερε ότι ο σκοπός των κυρώσεων δεν ήταν η αλλαγή καθεστώτος , αλλά να αναγκαστεί το Ιράν να αλλάξει τις περιφερειακές του πολιτικές, να σταματήσει την υποστήριξή του σε περιφερειακές εξτρεμιστικές ομάδες και να τερματίσει το πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων του.[20] Τον Σεπτέμβριο του 2019, ένας Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιβάλουν κυρώσεις σε όποιον συναλλάσσεται με το Ιράν ή αγοράζει το πετρέλαιο του.[21] Επίσης τον Σεπτέμβριο του 2019, ως απάντηση σε μια ύποπτη ιρανική επίθεση σε βασικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας, ο Τραμπ είπε ότι έδωσε εντολή στο Υπουργείο Οικονομικών να «αυξήσει ουσιαστικά» τις κυρώσεις στο Ιράν. Οι νέες κυρώσεις στόχευαν την ιρανική εθνική τράπεζα. Ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης Τραμπ είπε ότι οι νέες κυρώσεις στοχεύουν τα οικονομικά περιουσιακά στοιχεία του στενού κύκλου του Ανώτατου Ηγέτη. .[22]Ωστόσο, σύμφωνα με τους New York Times, η Τεχεράνη αρνήθηκε ότι έπαιξε οποιοδήποτε ρόλο στις επιθέσεις που επηρέασαν τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας.[23]

Στις 25 Αυγούστου 2020, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εμπόδισε την προσπάθεια των ΗΠΑ να επιβάλουν εκ νέου κυρώσεις στο Ιράν. Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο πρέσβης της Ινδονησίας Ντιάν Ντζανί, δήλωσε ότι "δεν είναι σε θέση να αναλάβει περαιτέρω δράση" σχετικά με το αίτημα των ΗΠΑ, αναφέροντας ως κύριο λόγο την έλλειψη συναίνεσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας σχετικά με τη στρατηγική των ΗΠΑ.[24]

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2020, οι ΗΠΑ ισχυρίστηκαν ότι οι κυρώσεις του ΟΗΕ κατά του Ιράν είχαν επανέλθει σε ισχύ, ένας ισχυρισμός που απορρίφθηκε από το Ιράν και τα άλλα εναπομείναντα μέρη στο JCPOA.[25][26] Την επόμενη μέρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν κυρώσεις σε Ιρανούς αξιωματούχους άμυνας, πυρηνικούς επιστήμονες, την Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας του Ιράν και οποιονδήποτε συμμετείχε σε συμφωνίες συμβατικών όπλων με το Ιράν. [27] Στις 8 Οκτωβρίου 2020, οι ΗΠΑ επέβαλαν περαιτέρω κυρώσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα του Ιράν, με στόχο 18 ιρανικές τράπεζες.[28]

Κυρώσεις του ΟΗΕ κατά του Ιράν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ενέκρινε ορισμένα ψηφίσματα για την επιβολή κυρώσεων στο Ιράν, μετά την έκθεση του Συμβουλίου του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας σχετικά με τη μη συμμόρφωση του Ιράν με τη συμφωνία διασφαλίσεων και τη διαπίστωση του Συμβουλίου ότι οι πυρηνικές δραστηριότητες του Ιράν εγείρουν ερωτήματα εντός της αρμοδιότητας του Συμβούλιο Ασφαλείας. Οι κυρώσεις επιβλήθηκαν για πρώτη φορά όταν το Ιράν απέρριψε το αίτημα του Συμβουλίου Ασφαλείας να αναστείλει το Ιράν όλες τις δραστηριότητες που σχετίζονται με τον εμπλουτισμό και την επανεπεξεργασία του ουρανίου. Οι κυρώσεις θα αρθούν όταν το Ιράν ικανοποιήσει αυτές τις απαιτήσεις και εκπληρώσει τις απαιτήσεις του Συμβουλίου των Διοικητών του ΔΟΑΕ. Οι περισσότερες κυρώσεις του ΟΗΕ άρθηκαν στις 16 Ιανουαρίου 2016, μετά το Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης.

  • Ψήφισμα 1696 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών – που ψηφίστηκε στις 31 Ιουλίου 2006. Απαίτησε από το Ιράν να αναστείλει όλες τις δραστηριότητες που σχετίζονται με τον εμπλουτισμό και την επανεπεξεργασία και απείλησε με κυρώσεις.[29]
  • Ψήφισμα 1737 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών – εγκρίθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2006 ως απάντηση στους κινδύνους διάδοσης που παρουσιάζει το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα και, στο πλαίσιο αυτό, από τη συνεχιζόμενη αδυναμία του Ιράν να εκπληρώσει τις απαιτήσεις του Συμβουλίου του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας και να συμμορφωθεί με τις διατάξεις του ψηφίσματος 1696 (2006) του Συμβουλίου Ασφαλείας.[30]Έγινε υποχρεωτικό για το Ιράν να αναστείλει τις δραστηριότητες που σχετίζονται με τον εμπλουτισμό και την επανεπεξεργασία και να συνεργαστεί με τον ΔΟΑΕ. Επίσης επέβαλε κυρώσεις που απαγορεύουν την προμήθεια πυρηνικών υλικών και τεχνολογίας και πάγωσε τα περιουσιακά στοιχεία βασικών ατόμων και εταιρειών που σχετίζονται με το πρόγραμμα.
  • Ψήφισμα 1747 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών – εγκρίθηκε στις 24 Μαρτίου 2007. Επέβαλε εμπάργκο όπλων και επέκτεινε το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων του Ιράν.
  • Ψήφισμα 1803[31] του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών – που ψηφίστηκε στις 3 Μαρτίου 2008. Παρέτεινε το πάγωμα περιουσιακών στοιχείων και κάλεσε τα κράτη να παρακολουθούν τις δραστηριότητες των ιρανικών τραπεζών, να επιθεωρούν ιρανικά πλοία και αεροσκάφη και να παρακολουθούν την κίνηση των ατόμων που εμπλέκονται στο πρόγραμμα μέσω της επικράτειάς τους.
  • Ψήφισμα 1835 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών – Εγκρίθηκε το 2008.
  • Ψήφισμα 1929[32] του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών – εγκρίθηκε στις 9 Ιουνίου 2010. Απαγόρευσε στο Ιράν να συμμετέχει σε οποιαδήποτε δραστηριότητα που σχετίζεται με βαλλιστικούς πυραύλους, ενίσχυσε το εμπάργκο όπλων, επέβαλε ταξιδιωτικές απαγορεύσεις σε άτομα που εμπλέκονται στο πρόγραμμα, πάγωσε τα κεφάλαια και τα περιουσιακά στοιχεία των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν και των Ναυτιλιακών Γραμμών της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν και συνέστησε στα κράτη να επιθεωρήσουν τα ιρανικά φορτία, να απαγορεύσουν την εξυπηρέτηση των ιρανικών πλοίων που εμπλέκονται σε απαγορευμένες δραστηριότητες. Επίσης να αποτρέπουν την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών που χρησιμοποιούνται για ευαίσθητες πυρηνικές δραστηριότητες, να παρακολουθούν στενά ιρανικά άτομα και οντότητες όταν συναλλάσσονται μαζί τους, να απαγορεύουν το άνοιγμα ιρανικών τραπεζών στην επικράτειά τους και εμποδίζουν τις ιρανικές τράπεζες να συνάψουν σχέσεις με τις τράπεζές τους, εάν αυτές μπορεί να συνεισφέρει στο πυρηνικό πρόγραμμα και να εμποδίσουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στην επικράτειά τους να ανοίγουν γραφεία και λογαριασμούς στο Ιράν.
  • Ψήφισμα 1984 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών – εγκρίθηκε στις 9 Ιουνίου 2011. Το ψήφισμα αυτό παρέτεινε την εντολή της ομάδας εμπειρογνωμόνων που υποστηρίζει την Επιτροπή Κυρώσεων στο Ιράν για ένα έτος.
  • Ψήφισμα 2049 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών – που ψηφίστηκε στις 7 Ιουνίου 2012. Ανανέωσε την εντολή της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής Κυρώσεων του Ιράν για 13 μήνες.
  • Ψήφισμα 2231 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών – εγκρίθηκε στις 20 Ιουλίου 2015. Καθορίζει ένα χρονοδιάγραμμα για την αναστολή και τελικά την άρση των κυρώσεων του ΟΗΕ, με διατάξεις για την εκ νέου επιβολή κυρώσεων του ΟΗΕ σε περίπτωση μη εκτέλεσης από το Ιράν, σύμφωνα με το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης.

Οι κυρώσεις του ΟΗΕ κατά του Ιράν δεν περιλαμβάνουν τις εξαγωγές πετρελαίου από το Ιράν. [33] Από το 2019, εκτιμάται ότι το ένα τρίτο του συνόλου του πετρελαίου που διακινείται στη θάλασσα διέρχεται από τα στενά του Ορμούζ. Τον Αύγουστο του 2018, η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ Φεντερίκα Μογκερίνι, μιλώντας σε ενημέρωση με τον Υπουργό Εξωτερικών της Νέας Ζηλανδίας Ουίνστον Πίτερς , αμφισβήτησε τις κυρώσεις των ΗΠΑ στο Ιράν, δηλώνοντας ότι η ΕΕ ενθαρρύνει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ιδίως να αυξήσουν τις συναλλαγές με το Ιράν ως μέρος που αποτελεί για την ΕΕ «Προτεραιότητα Ασφάλειας».[34][35]

Τον Σεπτέμβριο του 2019, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε, μονομερώς, ότι θα αρχίσει να επιβάλλει κυρώσεις σε ορισμένους κινέζικους οργανισμούς που εισήγαγαν πετρέλαιο από το Ιράν.[36]

Στις 14 Αυγούστου 2020, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών απέρριψε ψήφισμα που πρότειναν οι Ηνωμένες Πολιτείες για την παράταση του παγκόσμιου εμπάργκο όπλων στο Ιράν, το οποίο επρόκειτο να λήξει στις 18 Οκτωβρίου 2020. Έντεκα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, μεταξύ των οποίων η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, απείχαν ενώ η Ρωσία και η Κίνα καταψήφισαν το ψήφισμα.[37]

Μιλώντας για την επιθυμία των ΗΠΑ να αποκαταστήσουν τις κυρώσεις του ΟΗΕ κατά του Ιράν και να επεκτείνουν το εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων στη χώρα το 2020, η πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών στα Ηνωμένα Έθνη, Κέλι Κραφτ είπε: «Η ιστορία είναι γεμάτη τραγωδίες αυταρχικών καθεστώτων όπως αυτό, που για δεκαετίες έχουν κρατήσει τους ανθρώπους υπό τον έλεγχο τους. Η κυβέρνηση Τραμπ δεν φοβάται να συμμετάσχει σε αυτό το θέμα, υπό το φως της αναμφισβήτητης αλήθειας που καθοδηγεί τις ενέργειές μας. Λυπάμαι μόνο που άλλα μέλη αυτού του Συμβουλίου Ασφαλείας έχασαν τρόπο, και τώρα βρίσκονται παρέα με τρομοκράτες».[38] Η Κραφτ έγραψε επίσης μια επιστολή στις 20 Σεπτεμβρίου 2020 στον Πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, πιέζοντας για τις κυρώσεις.[39][40][41] Μιλώντας στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο του 2020, δήλωσε: «Όπως και στο παρελθόν, θα είμαστε μόνοι μας για να προστατεύσουμε την ειρήνη και την ασφάλεια ανά πάσα στιγμή».[40]

Σύμφωνα με τους όρους που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο της πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν , το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ έληξε στις 18 Οκτωβρίου 2020, μετά το οποίο επετράπη στο Ιράν να αγοράσει ξένα όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό.[42] Μια προσπάθεια των ΗΠΑ να επεκτείνουν τις κυρώσεις του ΟΗΕ κατά του Ιράν στο πλαίσιο μιας διάταξης της JCPoA "αντιτάχθηκαν από 13 μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας , τα οποία υποστήριξαν ότι οι ΗΠΑ αποχώρησαν από τη συμφωνία με το Ιράν το 2018.[43]

Κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά του Ιράν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης: Κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά του Ιράν

Οι σχέσεις ΕΕ-Ιράν έχουν τεταθεί στις αρχές της δεκαετίας του 2010 λόγω της διαμάχης για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επιβάλει κυρώσεις κατά του Ιράν λόγω των αντιπαραθέσεων γύρω από το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Αυτές οι κυρώσεις, οι οποίες έχουν περιγραφεί ως οι πιο σκληρές κυρώσεις της ΕΕ που επιβλήθηκαν σε οποιαδήποτε άλλη χώρα από ευρωπαίους αξιωματούχους, ενισχύθηκαν τελευταία φορά στις 15 Οκτωβρίου 2012 από το Συμβούλιο της ΕΕ.[44][45]

Στις 23 Ιανουαρίου 2012, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δημοσίευσε μια έκθεση στην οποία επανέλαβε τις ανησυχίες του για την ανάπτυξη και τη φύση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.[46] Ως αποτέλεσμα, το Συμβούλιο ανακοίνωσε ότι θα επιβάλει εμπάργκο στις ιρανικές εξαγωγές πετρελαίου. Περαιτέρω, δήλωσε ότι θα παγώσει επίσης περιουσιακά στοιχεία που κατέχει η Κεντρική Τράπεζα του Ιράν και θα εμποδίσει τις συναλλαγές πολύτιμων μετάλλων και πετροχημικών από και προς τη χώρα. [47] Αυτό αντικαθιστά και επικαιροποιεί τον προηγούμενο Κανονισμό 423/2007 του Συμβουλίου που δημοσιεύθηκε στις 27 Ιουλίου 2010. Οι νέες κυρώσεις θέτουν περιορισμούς στο εξωτερικό εμπόριο, τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, τους ενεργειακούς τομείς και τις τεχνολογίες και περιλαμβάνει απαγόρευση παροχής ασφάλισης και αντασφάλισης από ασφαλιστές της ΕΕ το κράτος του Ιράν και ιρανικές εταιρείες.[48] Το Ιράν έχει δηλώσει έκτοτε τις προθέσεις του να κλείσει τα στενά του Ορμούζ σε περίπτωση που επιβληθεί το εμπάργκο.[49] ​​Εκείνη την εποχή, η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιπροσώπευε το 20% των εξαγωγών πετρελαίου του Ιράν, με το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου να εξάγεται σε ασιατικές χώρες όπως η Κίνα , η Ιαπωνία, η Ινδία και η Νότια Κορέα.[50] Τα υπάρχοντα συμβόλαια πετρελαίου θα ισχύουν μέχρι τον Ιούλιο του 2012.[51]

Σε απάντηση στις κυρώσεις, εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν, δήλωσε ότι το εμπάργκο δεν θα επηρεάσει σημαντικά τα έσοδα από το ιρανικό πετρέλαιο. Πρόσθεσε ότι «όποια χώρα στερηθεί από την ενεργειακή αγορά του Ιράν, σύντομα θα δει ότι έχει αντικατασταθεί από άλλες».[52] Επιπλέον, το κοινοβούλιο του Ιράν εξετάζει έναν νόμο που θα προλάβει την απαγόρευση της ΕΕ διακόπτοντας αμέσως τις αποστολές προς την Ευρώπη, προτού οι ευρωπαϊκές χώρες μπορέσουν να κανονίσουν εναλλακτικές προμήθειες.[53]

Στις 12 Απριλίου 2021, η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε κυρώσεις σε οκτώ Ιρανούς διοικητές πολιτοφυλακών και αξιωματούχους ασφαλείας για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.[54]

Κυρώσεις του SWIFT[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Μαρτίου 2012, μετά από συμφωνία δύο ημέρες νωρίτερα μεταξύ και των 27 κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την επακόλουθη απόφαση του Συμβουλίου, το ηλεκτρονικό τραπεζικό δίκτυο SWIFT , ο παγκόσμιος κόμβος ηλεκτρονικών χρηματοοικονομικών συναλλαγών, αποσύνδεσε όλες τις ιρανικές τράπεζες από τις διεθνείς του δίκτυο που είχε αναγνωριστεί ως ιδρύματα που παραβιάζουν τις τρέχουσες κυρώσεις της ΕΕ και ότι άλλα ιρανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα μπορούσαν να αποσυνδεθούν από το δίκτυό του.[55]

Κυρώσεις που δεν επιβάλλονται από τον ΟΗΕ κατά του Ιράν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυρώσεις ανά τομέα και πηγή [56]
Τομείς ΗΠΑ (1995–) ΕΕ (2007– ) ΟΗΕ (2006–16)
Βιομηχανία πυραύλων/όπλων Περιορισμένες Περιορισμένες Καταργήθηκαν
Φρουροί της Ισλαμικής Επανάστασης Περιορισμένες Περιορισμένες Καταργήθηκαν
Πυρηνική βιομηχανία Περιορισμένες Περιορισμένες Καταργήθηκαν
Βιομηχανία ενέργειας/πετρελαίου Περιορισμένες Περιορισμένες Καταργήθηκαν
Τραπεζικές εργασίες Περιορισμένες Περιορισμένες Καταργήθηκαν
Κεντρική Τράπεζα του Ιράν Περιορισμένες Περιορισμένες Καταργήθηκαν
Ναυτιλιακή βιομηχανία Περιορισμένες Περιορισμένες Καταργήθηκαν
Διεθνές εμπόριο Περιορισμένες Περιορισμένες Καταργήθηκαν
Ασφάλιση Περιορισμένες Περιορισμένες Καταργήθηκαν
Ξένες εταιρείες που δραστηριοπιούνται με το Ιράν Περιορισμένες

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιβάλει περιορισμούς στη συνεργασία με το Ιράν στο εξωτερικό εμπόριο, τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, τους ενεργειακούς τομείς και τις τεχνολογίες και απαγόρευσε την παροχή ασφάλισης και αντασφάλισης από ασφαλιστές σε κράτη μέλη προς το Ιράν και εταιρείες ιρανικής ιδιοκτησίας.[57] Στις 23 Ιανουαρίου 2012, η ​​ΕΕ συμφώνησε σε εμπάργκο πετρελαίου στο Ιράν, με ισχύ από τον Ιούλιο, και να παγώσει τα περιουσιακά στοιχεία της κεντρικής τράπεζας του Ιράν. [58]Τον επόμενο μήνα, το Ιράν προέτρεψε συμβολικά το εμπάργκο σταματώντας τις πωλήσεις στη Βρετανία και τη Γαλλία (και οι δύο χώρες είχαν ήδη σχεδόν εξαλείψει την εξάρτησή τους από το ιρανικό πετρέλαιο και η Ευρώπη στο σύνολό της είχε σχεδόν στο μισό τις ιρανικές εισαγωγές της), αν και ορισμένοι Ιρανοί πολιτικοί ζήτησαν άμεση διακοπή των πωλήσεων σε όλα τα κράτη της ΕΕ, ώστε να πλήξουν χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία που δεν είχαν βρει ακόμη εναλλακτικές πηγές.[59][60]

Στις 17 Μαρτίου 2012, όλες οι ιρανικές τράπεζες που προσδιορίστηκαν ως ιδρύματα που παραβιάζουν τις κυρώσεις της ΕΕ αποσυνδέθηκαν από το SWIFT, τον παγκόσμιο κόμβο ηλεκτρονικών χρηματοοικονομικών συναλλαγών.[61] Στις 10 Νοεμβρίου 2018, ο Γκότφριντ Λέιμπραντ, διευθύνων σύμβουλος της SWIFT, δήλωσε στο Βέλγιο ότι ορισμένες τράπεζες στο Ιράν θα αποσυνδεθούν από αυτήν την υπηρεσία χρηματοοικονομικών μηνυμάτων.[62]

Μια παρενέργεια των κυρώσεων είναι ότι οι παγκόσμιες ασφαλιστικές εταιρείες ναυτιλίας που εδρεύουν στο Λονδίνο δεν είναι σε θέση να παρέχουν κάλυψη για φορτία τόσο μακρινά όπως οι ιαπωνικές αποστολές Ιρανικού υγραερίου στη Νότια Κορέα.[63]

  • Η Κίνα προσπάθησε να ικανοποιήσει τις ανησυχίες των ΗΠΑ για το Ιράν. Δεν έχει αναπτύξει εμπορικές και επενδυτικές θέσεις εκεί τόσο γρήγορα όσο θα μπορούσε να είχε, και έχει μετατοπίσει ορισμένες ροές συναλλαγών που σχετίζονται με το Ιράν στο Renminbi για να βοηθήσει την κυβέρνηση Ομπάμα να αποφύγει τις κυρώσεις στις κινεζικές τράπεζες (ομοίως, η Ινδία πληρώνει τώρα για ορισμένες εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου σε ρουπίες).[64][65]
  • Η Αυστραλία έχει επιβάλει οικονομικές κυρώσεις και ταξιδιωτικές απαγορεύσεις σε άτομα και οντότητες που εμπλέκονται στα πυρηνικά και πυραυλικά προγράμματα του Ιράν ή βοηθούν το Ιράν να παραβιάσει τις κυρώσεις, καθώς και εμπάργκο όπλων.[66]
  • Ο Καναδάς επέβαλε απαγόρευση σε: συναλλαγές σε περιουσιακά στοιχεία καθορισμένων Ιρανών υπηκόων, πλήρες εμπάργκο όπλων, εξοπλισμό διύλισης πετρελαίου, είδη που θα μπορούσαν να συμβάλουν στο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ίδρυση ιρανικού χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, υποκαταστήματος, θυγατρικής ή γραφείου στον Καναδά ή καναδικού στο Ιράν, επενδύσεις στον τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου του Ιράν, σχέσεις με ιρανικές τράπεζες, αγορά χρέους από την ιρανική κυβέρνηση ή παροχή πλοίου ή υπηρεσιών στις Ναυτιλιακές Γραμμές Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν , αλλά επιτρέπει στον Υπουργό Εξωτερικών να εκδώσει άδεια διεξαγωγής μιας καθορισμένης απαγορευμένης δραστηριότητας ή συναλλαγής.[67]
  • Η Ινδία απαγόρευσε την εξαγωγή όλων των αντικειμένων, υλικών, εξοπλισμού, αγαθών και τεχνολογίας που θα μπορούσαν να συμβάλουν στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.[68] Το 2012, η ​​χώρα δήλωσε ότι ήταν ενάντια στην επέκταση των κυρώσεων.[69]Η Ινδία εισάγει το 12% του πετρελαίου της από το Ιράν και δεν μπορεί χωρίς αυτό, [70] και η χώρα σχεδίαζε να στείλει μια «τεράστια αντιπροσωπεία» στο Ιράν στα μέσα Μαρτίου 2012 για περαιτέρω διμερείς οικονομικούς δεσμούς.[71][72] Τον Ιούλιο του 2012, η ​​Ινδία δεν ενέκρινε την απαραίτητη ασφάλιση για τα ιρανικά πλοία που επλήγησαν από τις αμερικανικές κυρώσεις, εμποδίζοντάς τους ουσιαστικά να εισέλθουν στα ινδικά χωρικά ύδατα.[73]
  • Το Ισραήλ απαγόρευσε τις συναλλαγές με ή τα μη εξουσιοδοτημένα ταξίδια στο Ιράν βάσει νόμου που απαγορεύει τις σχέσεις με εχθρικά κράτη. [74] Το Ισραήλ έχει επίσης θεσπίσει νομοθεσία που τιμωρεί οποιεσδήποτε εταιρείες παραβιάζουν τις διεθνείς κυρώσεις.[75] Μετά από αναφορές για κρυφό ισραηλινο-ιρανικό εμπόριο και αφού οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις σε μια ισραηλινή εταιρεία για δεσμούς με το Ιράν, το Ισραήλ επέβαλε μια σειρά διοικητικών και κανονιστικών μέτρων για να εμποδίσει τις ισραηλινές εταιρείες να εμπορεύονται με το Ιράν και ανακοίνωσε τη σύσταση εθνικής διεύθυνσης για την εφαρμογή των κυρώσεων.[76]
  • Η Ιαπωνία επέβαλε απαγόρευση συναλλαγών με ορισμένες ιρανικές τράπεζες, επενδύσεις με τον ιρανικό ενεργειακό τομέα και δέσμευση περιουσιακών στοιχείων σε άτομα και οντότητες που εμπλέκονται στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.[77]Τον Ιανουάριο του 2012, ο δεύτερος μεγαλύτερος πελάτης για το ιρανικό πετρέλαιο ανακοίνωσε ότι θα λάβει «συγκεκριμένα βήματα» για να μειώσει την εξάρτησή του από το πετρέλαιο κατά 10%.[78]
  • Η Νότια Κορέα επέβαλε κυρώσεις σε 126 ιρανικά άτομα και εταιρείες.[79] Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα μαζί αντιπροσωπεύουν το 26% των εξαγωγών πετρελαίου του Ιράν.[80]
  • Η Ελβετία απαγόρευσε την πώληση όπλων και αντικειμένων διπλής χρήσης στο Ιράν, καθώς και προϊόντων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στον ιρανικό τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου, τη χρηματοδότηση αυτού του τομέα και περιορισμούς στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες.[81]
  • Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επιβάλει απαγόρευση όπλων και σχεδόν ολοκληρωτικό οικονομικό εμπάργκο στο Ιράν, το οποίο περιλαμβάνει κυρώσεις σε εταιρείες που συναλλάσσονται με το Ιράν, απαγόρευση όλων των εισαγωγών ιρανικής καταγωγής, κυρώσεις σε ιρανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και σχεδόν πλήρη απαγόρευση πώλησης αεροσκαφών. ή επισκευή ανταλλακτικών σε ιρανικές αεροπορικές εταιρείες. Απαιτείται άδεια από το Υπουργείο Οικονομικών για συναλλαγές με το Ιράν. Τον Ιούνιο του 2011, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν κυρώσεις κατά της Iran Air και της Tidewater Middle East Co. (η οποία διαχειρίζεται επτά ιρανικά λιμάνια), δηλώνοντας ότι η Iran Air είχε παράσχει υλική υποστήριξη στους Φρουρούς της Ισλαμικής Επανάστασης, οι οποίοι υπόκειται ήδη σε κυρώσεις του ΟΗΕ, ότι η Tidewater Middle East ανήκει στους Φρουρούς και ότι και οι δύο έχουν εμπλακεί σε δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της παράνομης μεταφοράς όπλων.[82] ] Οι ΗΠΑ άρχισαν επίσης να ορίζουν έναν αριθμό ανώτατων Ιρανών αξιωματούχων σύμφωνα με τους Κανονισμούς Κυρώσεων για την Παραβίαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ιράν. Στις 14 Δεκεμβρίου 2011, το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ όρισε τους Hassan Firouzabadi και Abdollah Araqi στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος κυρώσεων.[83] Τον Φεβρουάριο του 2012 οι ΗΠΑ πάγωσαν όλη την περιουσία της Κεντρικής Τράπεζας του Ιράν και άλλων ιρανικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, καθώς και της ιρανικής κυβέρνησης, εντός των Ηνωμένων Πολιτειών.[84] Η αμερικανική άποψη είναι ότι οι κυρώσεις πρέπει να στοχεύουν τον ενεργειακό τομέα του Ιράν που παρέχει περίπου το 80% των κρατικών εσόδων και να προσπαθήσουν να απομονώσουν το Ιράν από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.[85] Στις 6 Φεβρουαρίου 2013 η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έθεσε στη μαύρη λίστα σημαντικούς Ιρανούς παραγωγούς ηλεκτρονικών ειδών, υπηρεσίες αστυνόμευσης του Διαδικτύου και την κρατική αρχή ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης, σε μια προσπάθεια να μειώσει τους περιορισμούς πρόσβασης σε πληροφορίες για το ευρύ κοινό. Οι κυρώσεις επιβλήθηκαν με στόχο τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, η οποία είναι υπεύθυνη για την πολιτική εκπομπής στο Ιράν και επιβλέπει την παραγωγή ιρανικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών καναλιών. Στο στόχαστρο ήταν επίσης η "Ιρανική Αστυνομία στον Κυβερνοχώρο" και η "Ρυθμιστική Αρχή Επικοινωνιών", τις οποίες το Υπουργείο Οικονομικών περιγράφει ως αρχές που δημιουργήθηκαν πριν από τρία χρόνια για να φιλτράρουν τοποθεσίες Διαδικτύου και να παρακολουθούν τη συμπεριφορά του Διαδικτύου ενώ μπλοκάρουν ιστοσελίδες που η ιρανική κυβέρνηση θεωρεί απαράδεκτες. Επί του παρόντος, βάσει των αμερικανικών νόμων κυρώσεων,[[86] τον Ιανουάριο του 2015, η Τραπεζική Επιτροπή της Γερουσίας των ΗΠΑ προώθησε «ένα νομοσχέδιο που θα ενίσχυε τις κυρώσεις στο Ιράν εάν οι διεθνείς διαπραγματευτές αποτύχουν να καταλήξουν σε συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης μέχρι τα τέλη Ιουνίου».[87] Στις 5 Νοεμβρίου 2018, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών επανέφερε όλες τις κυρώσεις κατά του Ιράν. Αυτές οι κυρώσεις είχαν προηγουμένως αρθεί σύμφωνα με το Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης.[88] Στις 24 Ιουνίου 2019 η κυβέρνηση Τραμπ ανακοίνωσε περαιτέρω κυρώσεις στο Ιράν ως απάντηση στην κατάρριψη ενός αμερικανικού μη επανδρωμένου αεροσκάφους.[89]

Στις 16 Απριλίου 2019, μια μέρα αφότου οι Ηνωμένες Πολιτείες χαρακτήρισαν τους Φρουρούς της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν ως ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις , η πλατφόρμα κοινωνικών μέσων Instagram μπλόκαρε τους λογαριασμούς των Φρουρών, της Δύναμης Quds, του διοικητή της Qasem Soleimani και τριών άλλων διοικητών.[90]

Λόγοι κυρώσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης: Εξωτερικές σχέσεις του Ιράν

Το 2012, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ δήλωσε:

"Σε απάντηση στις συνεχιζόμενες παράνομες πυρηνικές δραστηριότητες του Ιράν, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες έχουν επιβάλει κυρώσεις άνευ προηγουμένου για να επικρίνουν το Ιράν και να αποτρέψουν την περαιτέρω πρόοδό του στις απαγορευμένες πυρηνικές δραστηριότητες, καθώς και για να πείσουν την Τεχεράνη να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες της διεθνούς κοινότητας για το πυρηνικό της πρόγραμμα. Ενεργώντας τόσο μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών όσο και μέσω περιφερειακών ή εθνικών αρχών, οι Ηνωμένες Πολιτείες, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ιαπωνία, η Δημοκρατία της Κορέας, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νορβηγία, η Ελβετία και άλλοι έχουν θέσει σε εφαρμογή έναν ισχυρό, αλληλοκλειδωμένο πίνακα μέτρων κυρώσεων που σχετίζονται με τα πυρηνικά, πυραύλους, ενέργεια, ναυτιλία, μεταφορές και χρηματοοικονομικούς τομείς του Ιράν. Αυτά τα μέτρα έχουν σχεδιαστεί: (1) για να εμποδίζουν τη μεταφορά όπλων, εξαρτημάτων, τεχνολογίας, και είδη διπλής χρήσης στα απαγορευμένα πυρηνικά και πυραυλικά προγράμματα του Ιράν· (2) να στοχεύει επιλεγμένους τομείς της ιρανικής οικονομίας που σχετίζονται με τις δραστηριότητές της διάδοσης και (3) να παρακινηθεί το Ιράν να δεσμευτεί εποικοδομητικά, μέσω συζητήσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Ρωσία στη «διαδικασία E3+3», ώστε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του για μη διάδοση. Αυτά τα έθνη έχουν καταστήσει σαφές ότι η πλήρης συμμόρφωση του Ιράν με τις διεθνείς πυρηνικές του υποχρεώσεις θα άνοιγε την πόρτα στη μεταχείρισή του ως κανονικού κράτους που δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα βάσει της Συνθήκης για τη μη διάδοση και των κυρώσεων που θα αρθούν. Η Γαλλία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσία στη «διαδικασία E3+3», για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της για μη διάδοση."[91]

Ο ιστότοπος της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου αναφέρει:

"Στις 16 Οκτωβρίου 2012, η ​​ΕΕ ενέκρινε νέα δέσμη περιοριστικών μέτρων κατά του Ιράν, όπως ανακοινώθηκε στην απόφαση 2012/635/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου. Τα μέτρα αυτά στοχεύουν στα πυρηνικά και βαλλιστικά προγράμματα του Ιράν και στα έσοδα από αυτά τα προγράμματα της ιρανικής κυβέρνησης." Ως απάντηση στην επιδείνωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, η ΕΕ ενέκρινε επίσης τον κανονισμό (ΕΕ) που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για εσωτερική καταστολή και συναφείς υπηρεσίες (π.χ. χρηματοοικονομικές, τεχνικές, διαμεσολάβηση) και εξοπλισμός παρακολούθησης και τηλεπικοινωνιών στο Διαδίκτυο και συναφείς υπηρεσίες. [92]

Το BBC, απαντώντας "Γιατί υπάρχουν κυρώσεις;" έγραψε το 2015:

"Από τότε που δημοσιοποιήθηκε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν το 2002, ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς της Τεχεράνης ότι οι πυρηνικές δραστηριότητές της είναι αποκλειστικά για ειρηνικούς σκοπούς και ότι δεν επιδίωξε να αναπτύξει πυρηνικά όπλα. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε έξι ψηφίσματα από το 2006 που απαιτούν από το Ιράν να σταματήσει τον εμπλουτισμό ουρανίου -το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μη στρατιωτικούς σκοπούς, αλλά για την κατασκευή πυρηνικών βομβών- και να συνεργαστεί με τον ΔΟΑΕ. Τέσσερα ψηφίσματα περιλαμβάνουν προοδευτικά επεκτατικές κυρώσεις για να πείσουν την Τεχεράνη να συμμορφωθεί. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν επιβάλει πρόσθετες κυρώσεις στις εξαγωγές πετρελαίου και τις τράπεζες του Ιράν από το 2012."[93]

Τον Νοέμβριο του 2011 ο ΔΟΑΕ ανέφερε "σοβαρές ανησυχίες σχετικά με πιθανές στρατιωτικές διαστάσεις του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν" και ενδείξεις ότι "ορισμένες δραστηριότητες ενδέχεται να συνεχίζονται".[94]

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είπαν ότι οι κυρώσεις δεν έγιναν για να ανατρέψουν την ιρανική κυβέρνηση, αλλά να την πείσουν να αλλάξει αρκετές από τις πολιτικές της.[95]

Νομικές προκλήσεις για τις κυρώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακύρωσε τις κυρώσεις της ΕΕ κατά δύο από τις μεγαλύτερες τράπεζες του Ιράν (Bank Saderat & Bank Mellat). Οι δύο τράπεζες είχαν καταθέσει μήνυση στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο για να αμφισβητήσουν αυτές τις κυρώσεις.[εκκρεμεί παραπομπή]

Επιπτώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης: Οικονομία του Ιράν και Λαθρεμπόριο στο Ιράν
Οι ηγέτες των ΗΠΑ και της ΕΕ προσπαθούν να ενισχύσουν τους περιορισμούς στις συναλλαγές με το Ιράν, το οποίο παρήγαγε 3,55 εκατομμύρια βαρέλια αργού ημερησίως τον Ιανουάριο, το 11% του συνόλου του ΟΠΕΚ, σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε το Bloomberg.[96]

—Bloomberg, 13 Φεβρουαρίου 2012

Οι κυρώσεις φέρνουν δυσκολίες στην οικονομία του Ιράν (η οποία υπολογίζεται σε 483 δισ. δολάρια), που κυριαρχείται από το πετρέλαιο.[58] Στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την Κεντρική Τράπεζα του Ιράν δείχνουν μια πτωτική τάση στο μερίδιο των ιρανικών εξαγωγών από προϊόντα πετρελαίου (2006–2007: 84,9%, 2007–2008: 86,5%, 2008–2009: 85,5%, 2009–2010: 79,8%, 2010–2011 (πρώτα 3 τρίμηνα): 78,9%). [97] Οι κυρώσεις είχαν σημαντικές δυσμενείς επιπτώσεις στο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα καθιστώντας δυσκολότερη την απόκτηση εξειδικευμένων υλικών και εξοπλισμού που απαιτούνται για το πρόγραμμα. Οι κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις των κυρώσεων ήταν επίσης σοβαρές,[98][99] με ακόμη και εκείνους που αμφιβάλλουν για την αποτελεσματικότητά τους, όπως ο Τζον Μπόλτον, που περιγράφει τις κυρώσεις, ιδίως, ως «σκληρές, ακόμη και βάναυσες».[100] Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Αλί Αχμπάρ Σαλεχί παραδέχτηκε ότι οι κυρώσεις έχουν αντίκτυπο, [101] με την Κίνα να έχει γίνει ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Ιράν.[77]

Οι κυρώσεις έχουν μειώσει την πρόσβαση του Ιράν σε προϊόντα που απαιτούνται για τους τομείς του πετρελαίου και της ενέργειας, έχουν ωθήσει πολλές πετρελαϊκές εταιρείες να αποσυρθούν από το Ιράν και προκάλεσαν επίσης μείωση της παραγωγής πετρελαίου λόγω μειωμένης πρόσβασης στις τεχνολογίες που απαιτούνται για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς τους. Σύμφωνα με τον υφυπουργό Εξωτερικών Γουίλιαμ Μπερνς, το Ιράν μπορεί να χάνει ετησίως έως και 60 δισ. δολάρια σε ενεργειακές επενδύσεις.[102] Πολλές διεθνείς εταιρείες είναι επίσης απρόθυμες να συναλλάσσονται με το Ιράν από φόβο μήπως χάσουν την πρόσβαση σε μεγαλύτερες δυτικές αγορές. Εκτός από τον περιορισμό των εξαγωγικών αγορών, οι κυρώσεις έχουν μειώσει τα έσοδα από το πετρέλαιο του Ιράν αυξάνοντας το κόστος του επαναπατρισμού των εσόδων με περίπλοκους τρόπους που παρακάμπτουν τις κυρώσεις. Ιρανοί αναλυτές εκτιμούν το δημοσιονομικό έλλειμμα για το οικονομικό έτος 2011-2012, το οποίο στο Ιράν λήγει στα τέλη Μαρτίου, μεταξύ 30 και 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων.[103] Οι επιπτώσεις των κυρώσεων των ΗΠΑ περιλαμβάνουν ακριβά βασικά αγαθά για τους Ιρανούς πολίτες και έναν γηρασμένο και ολοένα πιο ανασφαλή στόλο πολιτικών αεροσκαφών. Σύμφωνα με την Ένωση Ελέγχου Όπλων, το διεθνές εμπάργκο όπλων κατά του Ιράν μειώνει αργά τις στρατιωτικές δυνατότητες του Ιράν, σε μεγάλο βαθμό λόγω της εξάρτησής του από τη ρωσική και την κινεζική στρατιωτική βοήθεια. Το μόνο υποκατάστατο είναι να βρεθούν αντισταθμιστικά μέτρα που απαιτούν περισσότερο χρόνο και χρήμα και τα οποία είναι λιγότερο αποτελεσματικά.[104] [105] Σύμφωνα με τον αναλυτή Φαρίντ Ζακαρία, η αγορά εισαγωγών στο Ιράν κυριαρχείται από κρατικές επιχειρήσεις και φιλικές προς το κράτος επιχειρήσεις, επειδή ο τρόπος για να ξεπεραστούν οι κυρώσεις είναι το λαθρεμπόριο, το οποίοαπαιτεί ισχυρές διασυνδέσεις με την κυβέρνηση. Αυτό έχει αποδυναμώσει την ιρανική κοινωνία των πολιτών και έχει ενισχύσει το κράτος.[εκκρεμεί παραπομπή]

Η αξία του ιρανικού ριάλ έχει βυθιστεί από το φθινόπωρο του 2011, αναφέρεται ότι έχει υποτιμηθεί έως και 80%, σημειώνοντας πτώση 10% αμέσως μετά την επιβολή του εμπάργκο πετρελαίου της ΕΕ [106] από τις αρχές Οκτωβρίου 2012, [107] προκαλώντας εκτεταμένες ταραχές μεταξύ των ιρανών.[103] Τον Ιανουάριο του 2012, η ​​χώρα αύξησε το επιτόκιο των τραπεζικών καταθέσεων έως και 6 ποσοστιαίες μονάδες προκειμένου να περιορίσει την υποτίμηση του ριάλ. Η αύξηση των επιτοκίων ήταν μια οπισθοδρόμηση για τον Αχμαντινετζάντ, ο οποίος χρησιμοποιούσε επιτόκια κάτω του πληθωρισμού για να παρέχει φθηνά δάνεια στους φτωχούς, αν και φυσικά οι Ιρανοί τραπεζίτες ήταν ευχαριστημένοι από την αύξηση.[103] Λίγο αργότερα, και μόλις λίγες μέρες αφότου ο υπουργός Οικονομικών του Ιράν δήλωσε ότι «δεν υπήρχε οικονομική δικαιολογία» για την υποτίμηση του νομίσματος, επειδή τα συναλλαγματικά αποθέματα του Ιράν ήταν «όχι μόνο καλά, αλλά τα επιπλέον έσοδα από πετρέλαιο είναι άνευ προηγουμένου».[103] Η χώρα ανακοίνωσε την πρόθεσή της να υποτιμήσει κατά περίπου 8,5 % έναντι του δολαρίου ΗΠΑ, όρισε νέα συναλλαγματική ισοτιμία και υποσχέθηκε να μειώσει την επιρροή της μαύρης αγοράς (που προφανώς ανθεί λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης στο ριάλ).[108] Η ιρανική Κεντρική Τράπεζα προσπάθησε απεγνωσμένα να διατηρήσει την αξία του ριάλ στη ζωή εν μέσω της πτώσης του το 2012 αντλώντας δολάρια από το σύστημα για να επιτρέψει στο ριάλ να ανταγωνιστεί το δολάριο των ΗΠΑ. [109] Οι προσπάθειες για τον έλεγχο των ποσοστών πληθωρισμού παρουσιάστηκαν από την κυβέρνηση μέσω μιας συναλλαγματικής ισοτιμίας τριών πολλαπλών επιπέδων.[110] Αυτό το αποτέλεσμα απέτυχε να αποτρέψει την αύξηση του κόστους των βασικών αγαθών, προσθέτοντας ταυτόχρονα στην εξάρτηση του κοινού από το δίκτυο συναλλαγματικών ισοτιμιών της μαύρης αγοράς του Ιράν.[109] Κυβερνητικά στελέχη προσπάθησαν να τερματίσουν τη μαύρη αγορά προσφέροντας επιτόκια 2% χαμηλότερα από τα υποτιθέμενα επιτόκια της μαύρης αγοράς, αλλά η ζήτηση φαίνεται να υπερτερεί των προσπαθειών τους.[111][112]

Αλλαγές στην παραγωγή πετρελαίου του Ιράν ως απάντηση στις κυρώσεις, 2011–2018.

Οι κυρώσεις έγιναν ακόμη πιο αυστηρές όταν μεγάλες εταιρείες δεξαμενόπλοιων δήλωσαν ότι θα σταματήσουν να φορτώνουν ιρανικό φορτίο. Οι προηγούμενες προσπάθειες να μειωθούν τα έσοδα του Ιράν από το πετρέλαιο απέτυχαν επειδή πολλά πλοία συχνά διαχειρίζονται από εταιρείες εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών και της ΕΕ. Ωστόσο, οι ενέργειες της ΕΕ τον Ιανουάριο επέκτεινε την απαγόρευση στην ασφάλιση πλοίων. Αυτή η απαγόρευση ασφάλισης θα επηρεάσει το 95% του στόλου των δεξαμενόπλοιων, επειδή η ασφάλισή τους εμπίπτει σε κανόνες που διέπονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία. «Είναι η ασφάλεια που ολοκλήρωσε την απαγόρευση συναλλαγών με το Ιράν», σχολίασε ένας βετεράνος ναυλομεσίτης.[113] Αυτή η ολοκλήρωση της εμπορικής απαγόρευσης άφησε το Ιράν να δυσκολεύεται να βρει αγοραστή για σχεδόν το 1/4 των ετήσιων εξαγωγών πετρελαίου του.[59]

Ένα άλλο αποτέλεσμα των κυρώσεων, με τη μορφή της απειλής αντιποίνων του Ιράν να κλείσει τα στενά του Ορμούζ, οδήγησε στα σχέδια του Ιράκ να ανοίξει οδούς εξαγωγής για το αργό του μέσω της Συρίας, αν και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός του Ιράκ για θέματα ενέργειας αμφέβαλλε ότι το Ιράν θα επιχειρούσε ποτέ να κλείσει.[113]

Μετά την αποσύνδεση των ιρανικών τραπεζών που περιλαμβάνονται στη μαύρη λίστα από την ΕΕ από το τραπεζικό δίκτυο SWIFT, ο τότε υπουργός Οικονομικών του Ισραήλ Γιαβάλ Στάινιτς δήλωσε ότι το Ιράν θα δυσκολευόταν πλέον να εξάγει πετρέλαιο και να εισάγει προϊόντα. Σύμφωνα με τον Στάινιτς, το Ιράν θα αναγκαζόταν να δεχτεί μόνο μετρητά ή χρυσό, κάτι που είναι αδύνατο όταν έχουμε να κάνουμε με δισεκατομμύρια δολάρια. Ο Στάινιτς ανέφερε στο ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο ότι η οικονομία του Ιράν μπορεί να καταρρεύσει ως αποτέλεσμα αυτών των κυρώσεων.[114][115]

Τα αποτελέσματα των κυρώσεων συνήθως διαψεύδονται στον ιρανικό Τύπο.[116][117]Το Ιράν έχει επίσης λάβει μέτρα για να παρακάμψει τις κυρώσεις, ιδίως χρησιμοποιώντας χώρες ή εταιρείες προπορευόμενου και χρησιμοποιώντας ανταλλακτικό εμπόριο. [118] Άλλες φορές η ιρανική κυβέρνηση έχει υποστηρίξει μια «οικονομία αντίστασης» ως απάντηση στις κυρώσεις, όπως η χρήση περισσότερου πετρελαίου στο εσωτερικό καθώς οι εξαγωγικές αγορές τελειώνουν και η εκβιομηχάνιση του Ιράν γίνεται με υποκατάσταση εισαγωγών. [119][120]

Τον Οκτώβριο του 2012, το Ιράν άρχισε να παλεύει να σταματήσει τη μείωση των εξαγωγών πετρελαίου που θα μπορούσε να μειωθεί περαιτέρω λόγω των δυτικών κυρώσεων και ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας υπολόγισε ότι οι ιρανικές εξαγωγές μειώθηκαν σε επίπεδο ρεκόρ σε 860.000 βαρέλια τον Σεπτέμβριο του 2012 από 2,2 εκατομμύρια στο τέλος του 2011. Τα αποτελέσματα αυτής της πτώσης οδήγησαν σε πτώση των εσόδων και συγκρούσεις στους δρόμους της Τεχεράνης όταν το τοπικό νόμισμα, το ριάλ, κατέρρευσε. Η παραγωγή τον Σεπτέμβριο του 2012 ήταν η χαμηλότερη του Ιράν από το 1988.[121]

Ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών Ραμίν Μεχμανπαράστ δήλωσε ότι οι κυρώσεις δεν στοχεύουν μόνο στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και θα συνεχιστούν ακόμη και αν επιλυθεί η πυρηνική διαμάχη.[122] Το 2018, ως απάντηση στους περιορισμούς έκδοσης βίζας των ΗΠΑ για όσους έχουν επισκεφθεί το Ιράν μετά το 2011, το Ιράν σταμάτησε να χορηγεί βίζες και να σφραγίζει διαβατήρια κατά την είσοδο αλλοδαπών από τις περισσότερες χώρες.[123][124][125]

«Αντιστασιακή οικονομία»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενόψει της αυξημένης οικονομικής πίεσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη και την αξιοσημείωτη μείωση των εξαγωγών πετρελαίου, το Ιράν προσπάθησε να διαχειριστεί τον αντίκτυπο των διεθνών κυρώσεων και να περιορίσει τις εκροές κεφαλαίων επιδιώκοντας να οικοδομήσει μια «οικονομία αντίστασης» [126][127] με αντικατάσταση των εισαγωγών με εγχώρια αγαθά και απαγόρευση εισαγωγών πολυτελείας όπως υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα.[128] Αυτό προβλέπεται ότι θα οδηγήσει σε αύξηση του λαθρεμπορίου, καθώς «οι άνθρωποι θα βρουν τρόπο να κάνουν λαθρεμπόριο σε αυτό που θέλει ο Ιρανός καταναλωτής».[129] Το 2012, το Ιράν προσπάθησε να πουλήσει περισσότερο αργό πετρέλαιο σε κινεζικά και ινδικά διυλιστήρια, αλλά η Κίνα - ο μοναδικός μεγαλύτερος αγοραστής ιρανικού αργού - έχει περιορίσει τις εισαγωγές πετρελαίου από το Ιράν στο μισό του προηγούμενου επιπέδου.[59]

Στις 20 Οκτωβρίου 2018 , η Ένωση Γερμανικών Τραπεζών δήλωσε ότι οι εξαγωγές από τη Γερμανία στο Ιράν μειώθηκαν κατά 4% σε 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ από τον Ιανουάριο.[130]

Το Ιράν έχει εντείνει τη βιομηχανική συνεργασία με τη Ρωσική Ομοσπονδία για τη στήριξη της πετροχημικής βιομηχανίας του, παρά τις κυρώσεις. Το Ιράν αύξησε τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου μέσω του Αζερμπαϊτζάν και επεκτείνει τον αγωγό προς το Πακιστάν και το Ομάν. Τον Ιούλιο του 2022, το Ιράν και η Gazprom υπέγραψαν ένα μνημόνιο κατανόησης αξίας 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων, υποστηρίζοντας την ανάπτυξη του Πεδίου Αερίου Κις και του Πεδίου φυσικού αερίου του Βόρειου Παρς.[131]Τον Σεπτέμβριο του 2022, μετά την καθυστέρηση των επαναδιαπραγματεύσεων της συμφωνίας για τα πυρηνικά, το Ιράν αύξησε τις εξαγωγές πετρελαίου του προς την Κίνα με ευνοϊκές τιμές, παρακάμπτοντας τις οικονομικές κυρώσεις.[132]

Επίδραση στην τιμή του πετρελαίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Βιομηχανία πετρελαίου στο Ιράν

Σύμφωνα με τις ΗΠΑ, το Ιράν θα μπορούσε να μειώσει την παγκόσμια τιμή του αργού πετρελαίου κατά 10%, εξοικονομώντας στις Ηνωμένες Πολιτείες ετησίως 76 δισεκατομμύρια δολάρια (στην παγκόσμια τιμή του πετρελαίου περίπου του 2008 των 100 δολ/βαρέλι). Το άνοιγμα της αγοράς του Ιράν σε ξένες επενδύσεις θα μπορούσε επίσης να είναι ένα όφελος για ανταγωνιστικές πολυεθνικές εταιρείες των ΗΠΑ που δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς παραγωγής και υπηρεσιών.[133]

Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με μια μελέτη του 2012 από πρώην αξιωματούχους των ΗΠΑ από το Δικομματικό Κέντρο Πολιτικής, οι τιμές του πετρελαίου «θα μπορούσαν να διπλασιαστούν» εάν επιτραπεί στο Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.[134] Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν των ΗΠΑ θα μπορούσε να μειωθεί κατά περίπου 0,6% το πρώτο έτος - κοστίζοντας στην οικονομία περίπου 90 δισ. δολάρια - και έως και 2,5% (ή 360 δισ. δολάρια) μέχρι το τρίτο έτος. Αυτό είναι αρκετό, με τους ρυθμούς ανάπτυξης του 2012, για να οδηγήσει τις ΗΠΑ σε ύφεση.[135]

Τον Σεπτέμβριο του 2018, ο Ιρανός υπουργός Πετρελαίου Μπιζάν Ζανγκάνε προειδοποίησε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να σταματήσει να παρεμβαίνει στη Μέση Ανατολή, εάν θέλει να σταματήσουν να αυξάνονται οι τιμές του πετρελαίου. Ο Ζανγκάνε δήλωσε: "Εάν (ο Τραμπ) θέλει να μην ανέβει η τιμή του πετρελαίου και να μην αποσταθεροποιηθεί η αγορά, θα πρέπει να σταματήσει την αδικαιολόγητη και ανατρεπτική παρέμβαση στη Μέση Ανατολή και να μην αποτελεί εμπόδιο στην παραγωγή και την εξαγωγή του πετρελαίου του Ιράν."[136]

Τον Οκτώβριο του 2021, ο Ιρανός υπουργός Πετρελαίου Τζαβάντ Οουτζί δήλωσε ότι εάν αρθούν οι κυρώσεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου του Ιράν, το Ιράν θα έχει κάθε ικανότητα να αντιμετωπίσει την παγκόσμια ενεργειακή κρίση του 2021.[137] Με τις οικονομικές κυρώσεις σε ισχύ κατά του Ιράν, οι αναλυτές της αγοράς ενέργειας αναμένουν μια σφιχτή αγορά πετρελαίου μέχρι το 2023. Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ευρωπαϊκές χώρες θα ήθελαν να δουν την επιστροφή του Ιράν (και της Βενεζουέλας) στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου για να αμβλύνουν τις πληθωριστικές πιέσεις παγκοσμίως.[138]

Επιπτώσεις στις περιφερειακές οικονομίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Οικονομία του Ιράν

Το Ιράν βασίζεται σε περιφερειακές οικονομίες για τη διεξαγωγή ιδιωτικών και κρατικών επιχειρήσεων. Το 2018, μετά την εκ νέου επιβολή κυρώσεων από τις ΗΠΑ, οι εμπορικές σχέσεις με γειτονικές χώρες, όπως το Αφγανιστάν και το Ιράκ, οι οποίες είχαν αυξηθεί σημαντικά πριν από το 2016, δέχθηκαν σημαντικό πλήγμα.[139] Τον Νοέμβριο του 2019, όταν οι οικονομικές κυρώσεις έγιναν περαιτέρω αυστηρότερες από την κυβέρνηση Τραμπ και η υποτίμηση του ριάλ συνεχίστηκε, μια επακόλουθη αύξηση των τιμών της ενέργειας προκάλεσε εκτεταμένες διαμαρτυρίες και βίαιες αντιπαραθέσεις στην Τεχεράνη και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Οι οικονομίες των παραμεθόριων περιοχών με αστικές περιοχές, όπως το Ζαχεντάν, ένιωσε τον πιο δραστικό αντίκτυπο καθώς οι έμποροι έπρεπε να πληρώσουν περισσότερα για εισαγωγές, π.χ. ηλεκτρονικές συσκευές, ενώ ταυτόχρονα, μειώθηκε η αξία των εξαγωγών για βιομηχανικά προϊόντα, όπως τα περσικά χαλιά.[140] Η οικονομία του Ιράκ επηρεάστηκε επίσης σοβαρά από τις συνεχιζόμενες οικονομικές κυρώσεις, καθώς το Ιράν είναι σημαντικός εξαγωγέας σιταριού στο Ιράκ, και οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν στο Ιράκ μετά το 2016.[141]

Στις αρχές Μαΐου 2020, με την κοινοβουλευτική εκλογή νέου πρωθυπουργού του Ιράκ, οι ΗΠΑ παρέτεινε την απαλλαγή από τις κυρώσεις του Ιράκ για την εισαγωγή διυλισμένων ιρανικών καυσίμων και ηλεκτρικής ενέργειας από 30 ημέρες σε 4 μήνες, προκειμένου να αυξηθεί η πολιτική και οικονομική σταθερότητα στην περιοχή.[142]

Σύμφωνα με τον Ειδικό Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών, Ίντρις Τζαζάιρι, η εκ νέου επιβολή οικονομικών κυρώσεων μετά τη μονομερή αποχώρηση των ΗΠΑ το 2018 "καταστρέφει την οικονομία και το νόμισμα του Ιράν, οδηγώντας εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια και καθιστά τα εισαγόμενα αγαθά απρόσιτα". Ο Τζαζάιρι έκανε έκκληση στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση να διασφαλίσουν ότι τα ιρανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι σε θέση να πραγματοποιούν πληρωμές για βασικά αγαθά, συμπεριλαμβανομένων τροφίμων, φαρμάκων και βιομηχανικών εισαγωγών. Το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα τόνισε ότι "οι κυρώσεις δεν πρέπει να βλάπτουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των απλών πολιτών".[143]

Ανθρωπιστικός αντίκτυπος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα φαρμακευτικά προϊόντα και ο ιατρικός εξοπλισμός δεν υπόκεινται σε διεθνείς κυρώσεις, αλλά το Ιράν αντιμετωπίζει ελλείψεις φαρμάκων για τη θεραπεία 30 ασθενειών—συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου , των καρδιακών και αναπνευστικών προβλημάτων, της θαλασσαιμίας και της σκλήρυνσης κατά πλάκας — επειδή δεν επιτρέπεται η χρήση διεθνών συστημάτων πληρωμών.[144] Ένα έφηβο αγόρι πέθανε από αιμορροφιλία εξαιτίας της έλλειψης φαρμάκων που προκλήθηκε από τις κυρώσεις.[145] Οι παραδόσεις ορισμένων γεωργικών προϊόντων στο Ιράν επηρεάστηκαν επίσης για τους ίδιους λόγους.[146]

Οι εισαγωγές φαρμάκων στο Ιράν από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη μειώθηκαν κατά περίπου 30% το 2012, σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Κέντρου για Μελετητές Γουντρόου Γουίλσον.[147] Το 2013, η βρετανική εφημερίδα The Guardian ανέφερε ότι περίπου 85.000 ασθενείς με καρκίνο χρειάζονταν μορφές χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας που είχαν γίνει σπάνιες. Οι δυτικές κυβερνήσεις είχαν ενσωματώσει εξαιρέσεις στο καθεστώς κυρώσεων για να διασφαλίσουν ότι τα βασικά φάρμακα θα μπορούσαν να περάσουν, αλλά αυτές οι εξαιρέσεις έρχονταν σε αντίθεση με γενικούς περιορισμούς στις τραπεζικές συναλλαγές, καθώς και με απαγορεύσεις σε χημικά "διπλής χρήσης" που μπορεί να έχουν στρατιωτική και ιατρική εφαρμογή. Υπολογίζεται ότι 40.000 αιμορροφιλικοί δεν μπορούσαν να λάβουν φάρμακα για την πήξη του αίματος και οι επεμβάσεις σε αιμορροφιλικούς ουσιαστικά ανεστάλησαν λόγω των κινδύνων που δημιουργούνταν από τις ελλείψεις. Υπολογίζεται ότι 23.000 Ιρανοί με HIV/AIDS είχαν αυστηρά περιορισμένη πρόσβαση στα φάρμακα που χρειάζονται. Η ένωση που εκπροσωπεί τους 8.000 Ιρανούς που πάσχουν από θαλασσαιμία, μια κληρονομική διαταραχή του αίματος, ανέφερε ότι τα μέλη της άρχισαν να πεθαίνουν εξαιτίας της έλλειψης ενός απαραίτητου φαρμάκου, της δεφεροξαμίνης, που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της περιεκτικότητας σε σίδηρο στο αίμα. Επιπλέον, το Ιράν δεν μπορούσε πλέον να αγοράζει ιατρικό εξοπλισμό, όπως αυτόκλειστα , απαραίτητο για την παραγωγή πολλών φαρμάκων, επειδή μερικές από τις μεγαλύτερες δυτικές φαρμακευτικές εταιρείες αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τη χώρα.[148]

Οι δημοσιογράφοι ανέφεραν την ανάπτυξη μαύρης αγοράς φαρμάκων.[149] Αν και τα ζωτικά φάρμακα δεν επηρεάστηκαν άμεσα από τις κυρώσεις, το ποσό του σκληρού νομίσματος που ήταν διαθέσιμο στο υπουργείο Υγείας ήταν πολύ περιορισμένο. Η Marzieh Vahid-Dastjerdi, η πρώτη γυναίκα υπουργός της κυβέρνησης του Ιράν μετά την Ιρανική Επανάσταση, απολύθηκε τον Δεκέμβριο του 2012 επειδή μίλησε ανοιχτά κατά της έλλειψης υποστήριξης από την κυβέρνηση σε περιόδους οικονομικής δυσπραγίας. [150] Επιπλέον, οι Ιρανοί ασθενείς κινδύνευαν από ενισχυμένες παρενέργειες και μειωμένη αποτελεσματικότητα επειδή το Ιράν αναγκάστηκε να εισάγει φάρμακα και χημικά δομικά στοιχεία για άλλα φάρμακα, από την Ινδία και την Κίνα, σε αντίθεση με την αγορά προϊόντων υψηλότερης ποιότητας από δυτικούς κατασκευαστές. Λόγω της προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, τα υποκατάστατα προηγμένων φαρμάκων ήταν συχνά ανέφικτα, ιδιαίτερα όταν επρόκειτο για ασθένειες όπως ο καρκίνος και η σκλήρυνση κατά πλάκας.[151]

Η Κίνα, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ομάδα των 77 και ειδικοί πιέζουν τις ΗΠΑ να χαλαρώσουν τις κυρώσεις στο Ιράν για να το βοηθήσουν να καταπολεμήσει την αυξανόμενη επιδημία του κορωνοϊού.[152] "Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ικανότητα του Ιράν να ανταποκριθεί στον νέο κορωνοϊό έχει παρεμποδιστεί από τις οικονομικές κυρώσεις της κυβέρνησης Τραμπ και ο αριθμός των νεκρών είναι πιθανώς πολύ μεγαλύτερος από ό,τι θα ήταν ως αποτέλεσμα", δήλωσε ο Μαρκ Γουέσμπρο του Κέντρο Οικονομικής και Πολιτικής. "Δεν μπορεί επίσης να αμφισβητηθεί ότι οι κυρώσεις έχουν επηρεάσει την ικανότητα του Ιράν να περιορίσει το ξέσπασμα, οδηγώντας με τη σειρά του σε περισσότερες μολύνσεις και πιθανώς στην εξάπλωση του ιού πέρα ​​από τα σύνορα του Ιράν".[153]

Στις 6 Απριλίου 2020, το παρατηρητήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων δημοσίευσε μια έκθεση που προτρέπει τις Ηνωμένες Πολιτείες να χαλαρώσουν τις κυρώσεις στο Ιράν "για να εξασφαλίσουν την πρόσβαση του Ιράν σε βασικούς ανθρωπιστικούς πόρους κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού".[154] Ο αντίκτυπος των κυρώσεων στο Ιράν έκανε τη διαχείριση του COVID-19 ένα δύσκολο ζήτημα στο Ιράν.[155]

Τον Οκτώβριο του 2020, το Bloomberg ανέφερε ότι οι αμερικανικές κυρώσεις είχαν σταματήσει μια αποστολή εμβολίων 2 εκατομμυρίων δόσεων κατά της γρίπης. Η Ερυθρά Ημισέληνος του Ιράν ανέφερε πώς οι δραστικές οικονομικές κυρώσεις κατέστησαν αφερέγγυα την κοινότητα Shahr Bank, γεγονός που σταμάτησε την κρίσιμη αποστολή.[156]

Κίνημα πολιτών κατά των κυρώσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης: Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Το «Κίνημα Πολιτών» ξεκίνησε από δύο εξέχοντες Ιρανούς οικονομολόγους — τον Δρ Mousa Ghaninejad , του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Πετρελαίου της Τεχεράνης, και τον Δρ. Mohammad Mehdi Behkish, του Πανεπιστημίου Allameh Tabatabaei της Τεχεράνης — στις 14 Ιουλίου 2013. Περιέγραψαν τις κυρώσεις ως "άδικο" και "παράλογο" εργαλείο, υποστηρίζοντας ότι μια πιο ελεύθερη οικονομία θα οδηγούσε σε λιγότερη πολιτική εχθρότητα και θα ενθάρρυνε φιλικές σχέσεις μεταξύ των χωρών. Σημείωσαν επίσης ότι οι κυρώσεις εναντίον μιας χώρας τιμωρούν όχι μόνο τους ανθρώπους αυτής της χώρας, αλλά και τους ανθρώπους των εμπορικών εταίρων της.[157]

Το κίνημα υποστηρίχθηκε από μια μεγάλη ομάδα διανοουμένων, ακαδημαϊκών, ακτιβιστών της κοινωνίας των πολιτών, ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως και καλλιτεχνών.[157] Τον Σεπτέμβριο του 2013, το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο-Ιράν δημοσίευσε μια ανοιχτή επιστολή 157 Ιρανών οικονομολόγων, δικηγόρων και δημοσιογράφων που επέκρινε τις ανθρωπιστικές συνέπειες των κυρώσεων και καλούσε τους συναδέλφους τους σε όλο τον κόσμο να πιέσουν τις κυβερνήσεις τους να λάβουν μέτρα για την επίλυση της υποκείμενης διαμάχης.[158]

Τον Απρίλιο του 2021, περισσότερες από 40 οργανώσεις κάλεσαν την κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν να άρει τους περιορισμούς που "εμποδίζουν την αποστολή κρίσιμων εμβολίων, φαρμάκων και ανθρωπιστικών αγαθών στο Ιράν". Το Ιράν είχε δυσκολευτεί να αποκτήσει δυτικά εμβόλια λόγω κυρώσεων και ήταν μια από τις χώρες που επλήγησαν περισσότερο από την πανδημία Covid-19.[159]

Δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την Ιρανική Επανάσταση το 1979, οι Ηνωμένες Πολιτείες σταμάτησαν τους οικονομικούς και διπλωματικούς δεσμούς τους με το Ιράν, απαγόρευσαν τις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου και πάγωσαν περίπου 11 δισ. δολάρια του 1980. [160] Κατά τα έτη 2008 έως 2013, δισ. δολάρια περιουσιακών στοιχείων του Ιράν στο εξωτερικό κατασχέθηκαν ή δεσμεύτηκαν, συμπεριλαμβανομένου ενός κτιρίου στη Νέα Υόρκη[161] και τραπεζικών λογαριασμών στη Μεγάλη Βρετανία, το Λουξεμβούργο, [162] την Ιαπωνία [163]και τον Καναδά.[164]

Το 2012, το Ιράν ανέφερε ότι τα περιουσιακά στοιχεία εταιρειών που συνδέονται με τους Φρουρούς της Ισλαμικής Επανάστασης σε πολλές χώρες δεσμεύτηκαν, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις τα περιουσιακά στοιχεία επιστράφηκαν.[165]

Ο πρόεδρος της Επιτροπής Σχεδιασμού και Προϋπολογισμού του ιρανικού κοινοβουλίου Ματζλίς δηλωσε ότι 100 δισ. δολάρια από τα κεφάλαια του Ιράν πάγωσαν σε ξένες τράπεζες λόγω των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη χώρα. [166] Το 2013, μόνο 30 έως 50 δισ. δολάρια των συναλλαγματικών αποθεμάτων της (δηλαδή περίπου το 50% του συνόλου) ήταν προσβάσιμα λόγω κυρώσεων.[167]

Ελάφρυνση των κυρώσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν το Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης μεταξύ του Ιράν και της Ομάδας 5+1 εφαρμόστηκε στις αρχές του 2016, η ελάφρυνση των κυρώσεων επηρέασε την οικονομία του Ιράν με τέσσερις κύριους τρόπους:[168]

  • Αποδέσμευση των παγωμένων κεφαλαίων του Ιράν στο εξωτερικό , που υπολογίζεται σε 29 δισεκατομμύρια δολάρια, που αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα τρίτο των συναλλαγματικών διαθεσίμων του Ιράν.[169]
  • Άρση των κυρώσεων κατά των εξαγωγών ιρανικού πετρελαίου.
  • Επέτρεψε σε ξένες εταιρείες να επενδύσουν στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, τα αυτοκίνητα, τα ξενοδοχεία και άλλους τομείς του Ιράν.
  • Επέτρεψε στο Ιράν να εμπορεύεται με τον υπόλοιπο κόσμο και να χρησιμοποιήσει το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα όπως το SWIFT.

Σύμφωνα με την Κεντρική Τράπεζα του Ιράν, το Ιράν θα χρησιμοποιούσε κεφάλαια που δεν είχαν παγώσει από την πυρηνική του συμφωνία κυρίως για να χρηματοδοτήσει εγχώριες επενδύσεις, διατηρώντας τα χρήματα στο εξωτερικό μέχρι αυτά να χρειαστούν.[170]

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον το 2015: "Το πάγωμα περιουσιακών στοιχείων πριν από τη συμφωνία δεν είχε τόσο μεγάλο αντίκτυπο στην ιρανική κυβέρνηση όπως υποδείκνυαν ορισμένες δηλώσεις από την Ουάσιγκτον. Και στο εξής, η χαλάρωση των περιορισμών μετά τη συμφωνία δεν θα έχει τόσο μεγάλη αντίκτυπο όπως προτείνουν ορισμένοι επικριτές της συμφωνίας".[171]

Στις 16 Ιανουαρίου 2016, ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας δήλωσε ότι το Ιράν περιόρισε επαρκώς το πυρηνικό του πρόγραμμα, με αποτέλεσμα τα Ηνωμένα Έθνη να άρουν ορισμένες από τις κυρώσεις.[172][173][174]

Τον Φεβρουάριο του 2019, η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο ανακοίνωσαν ότι δημιούργησαν ένα κανάλι πληρωμών με το όνομα INSTEX για να παρακάμψουν τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν πρόσφατα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά τη μονομερή αποχώρηση από τη συμφωνία από την κυβέρνηση Τραμπ.[175] Η κυβέρνηση Τραμπ προειδοποίησε ότι οι χώρες που συμμετέχουν σε οικονομικές συναλλαγές με το Ιράν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν δευτερεύουσες κυρώσεις των ΗΠΑ.[176]

Στα τέλη Ιανουαρίου 2020, τέθηκε σε εφαρμογή η Ελβετική Ανθρωπιστική Εμπορική Συμφωνία με το Ιράν, η οποία διασφαλίζει εγγυήσεις εξαγωγών μέσω ελβετικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων για αποστολές τροφίμων και ιατρικών προϊόντων στην Ισλαμική Δημοκρατία. Η τράπεζα BCP με έδρα τη Γενεύη καθώς και μια μεγάλη ελβετική φαρμακοβιομηχανία συμμετείχαν στην αρχική πιλοτική αποστολή βασικών φαρμάκων αξίας 2,3 εκατομμυρίων ευρώ.[177]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Russia is Now the World's Most-Sanctioned Nation». Bloomberg.com. 7 March 2022. https://www.bloomberg.com/news/articles/2022-03-07/russia-surges-past-iran-to-become-world-s-most-sanctioned-nation. 
  2. ↑ Levs, Josh (23 January 2012). «A summary of sanctions against Iran». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 May 2018. https://web.archive.org/web/20180510051142/https://www.cnn.com/2012/01/23/world/meast/iran-sanctions-facts/index.html. Ανακτήθηκε στις 9 May 2018. 
  3. ↑ Zirulnick, Ariel (24 February 2011). «Sanction Qaddafi? How 5 nations have reacted to sanctions: Iran». The Christian Science Monitor. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 November 2011. https://web.archive.org/web/20111115110523/http://www.csmonitor.com/World/Global-Issues/2011/0224/Sanction-Qaddafi-How-5-nations-have-reacted-to-sanctions./Iran. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  4. ↑ «31 CFR 560.540 – Exportation of certain services and software incident to Internet-based communications». Legal Information Institute, Cornell University Law School. United States Statutes at Large. 10 Μαρτίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2013. 
  5. ↑ Younis, Mohamed (7 Φεβρουαρίου 2013). «Iranians Feel Bite of Sanctions, Blame U.S., Not Own Leaders». Gallup World. Gallup. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2013. 
  6. ↑ Nichols, Michelle; Charbonneau, Louis (5 October 2012). «U.N. chief says sanctions on Iran affecting its people». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 May 2013. https://web.archive.org/web/20130501204853/http://www.reuters.com/article/2012/10/05/us-iran-sanctions-un-idUSBRE89412Z20121005. Ανακτήθηκε στις 5 May 2013. 
  7. ↑ Lakshmanan, Indira A.R. (9 Απριλίου 2013). «U.S. Senators Seeking Tougher Economic Sanctions on Iran»Απαιτείται συνδρομή επί πληρωμή. Bloomberg News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019. 
  8. ↑ «Iranian nuclear deal: Mixed reaction greets tentative agreement». CBC. 3 Απριλίου 2015. 
  9. ↑ Charbonneau, Louis· Nebehay, Stephanie (2 Απριλίου 2015). «Iran, world powers reach initial deal on reining in Tehran's nuclear program». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2017.  Unknown parameter |name-list-style= ignored (βοήθεια)
  10. ↑ «Iran nuclear talks: 'Framework' deal agreed». BBC News. 3 April 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 June 2018. https://web.archive.org/web/20180619185620/https://www.bbc.com/news/world-middle-east-32166814. Ανακτήθηκε στις 20 June 2018. 
  11. ↑ Labott, Elise· Castillo, Mariano· Shoichet, Catherine E. (2 Απριλίου 2015). «Iran nuclear deal framework announced». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2015. 
  12. ↑ «EU officially announces October 18 adoption day of JCPOA». Islamic Republic News Agency. 18 October 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 April 2019. https://web.archive.org/web/20190409162707/http://www.irna.ir/en/News/81804426. Ανακτήθηκε στις 22 February 2019. 
  13. ↑ «UN chief welcomes implementation day under JCPOA». Islamic Republic News Agency. 17 January 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 April 2019. https://web.archive.org/web/20190409161145/http://www.irna.ir/en/News/81923263. Ανακτήθηκε στις 22 February 2019. 
  14. ↑ «Iran blacklisted by 200 member nations of Financial Action Task Force». The Jerusalem Post. 
  15. ↑ Charles Nelson Brower, Jason D. Brueschke, The Iran-United States Claims Tribunal (1998) p. 7 online.
  16. ↑ 16,0 16,1 Katzman, Kenneth (13 Ιουνίου 2013). «Iran Sanctions» (PDF). Federation of American Scientists. Congressional Research Service. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2013. 
  17. ↑ Landler, Mark (8 May 2018). «Trump Announces U.S. Will Withdraw From Iran Nuclear Deal». MSN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 May 2018. https://web.archive.org/web/20180509013208/https://www.msn.com/en-us/news/world/trump-announces-us-will-withdraw-from-iran-nuclear-deal/ar-AAwXlQq?ocid=spartandhp. Ανακτήθηκε στις 17 December 2018. 
  18. ↑ Landler, Mark (8 May 2018). «Trump Withdraws U.S. From 'One-Sided' Iran Nuclear Deal». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 May 2018. https://web.archive.org/web/20180508181319/https://www.nytimes.com/2018/05/08/world/middleeast/trump-iran-nuclear-deal.html. Ανακτήθηκε στις 8 May 2018. 
  19. ↑ «Updated Blocking Statute in support of Iran nuclear deal enters into force». Europa.eu. European Commission Press Release Database. 6 Αυγούστου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2018. 
  20. ↑ «US targets arms program with strongest sanctions since scrapping Iran deal». ABC News. 3 Νοεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2018. 
  21. ↑ «U.S. will sanction whoever purchases Iran's oil: official» (στα αγγλικά). Reuters. 8 September 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 September 2019. https://web.archive.org/web/20190909064252/https://www.reuters.com/article/us-usa-iran-oil-idUSKCN1VT0H2. Ανακτήθηκε στις 9 September 2019. 
  22. ↑ «US puts new sanctions on Iranian supreme leader's inner circle». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2019. 
  23. ↑ Sullivan, Eileen (20 September 2019). «Trump Announces New Sanctions on Iran.». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 September 2019. https://web.archive.org/web/20190920150005/https://www.nytimes.com/2019/09/20/world/middleeast/trump-sanctions-iran.html. Ανακτήθηκε στις 1 December 2019. 
  24. ↑ hermesauto (26 Αυγούστου 2020). «UN blocks US bid to trigger 'snapback' sanctions on Iran». The Straits Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2020. 
  25. ↑ Motamedi, Maziar. «US claims UN sanctions on Iran reinstated. The world disagrees». www.aljazeera.com. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2020. 
  26. ↑ Jennifer Hansler. «US has reimposed UN sanctions on Iran, Pompeo says». CNN. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2020. 
  27. ↑ Wintour, Patrick. «US announces new Iran sanctions and claims it is enforcing UN arms embargo». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-02-15. https://web.archive.org/web/20210215223041/https://www.theguardian.com/world/2020/sep/21/donald-trump-legal-power-to-impose-sanctions-on-iranians-questioned. Ανακτήθηκε στις 2021-04-02. 
  28. ↑ US hits Iran's financial sector with fresh round of sanctions
  29. ↑ «Security Council demands Iran suspend uranium enrichment by 31 August, or face possible economic, diplomatic sanctions». United Nations. 31 July 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2014. https://web.archive.org/web/20140816102056/http://www.un.org/News/Press/docs//2006/sc8792.doc.htm. Ανακτήθηκε στις 29 June 2017. 
  30. ↑ «UN Sanctions». Department of foreign affairs and Trade. Australia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2013. 
  31. ↑ «Ψήφισμα 1803 του ΟΗΕ» (PDF) (στα Αγγλικά). iaea.org. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2022. 
  32. ↑ «Ψήφισμα 1929 του ΟΗΕ» (PDF) (στα Αγγλικά). iaea.org. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. 
  33. ↑ Leigh, Karen (29 May 2019). «Hong Kong Rejects U.S. Warning on Ship Breaching Iran Sanctions» (στα αγγλικά). Bloomberg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 May 2019. https://web.archive.org/web/20190529135622/https://news.yahoo.com/hong-kong-rejects-u-warning-122706014.html. Ανακτήθηκε στις 30 May 2019. 
  34. ↑ «Council of EU - Newsroom». newsroom.consilium.europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2019. 
  35. ↑ Mitnick, Joshua (19 June 2014). «U.S. Treasury Secretary Reassures Israel on Iran Sanctions». Wall Street Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 June 2014. https://web.archive.org/web/20140623010201/http://blogs.wsj.com/middleeast/2014/06/19/u-s-treasury-secretary-reassures-israel-on-iran-sanctions/. Ανακτήθηκε στις 23 June 2014. 
  36. ↑ «U.S. to sanction Chinese entities over Iranian oil: Pompeo». Reuters. Reuters. 25 September 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2019. https://web.archive.org/web/20190925205744/https://news.yahoo.com/u-sanction-chinese-entities-over-134606861.html. Ανακτήθηκε στις 25 September 2019. 
  37. ↑ «'Bullying will fail': US loses bid to extend Iran arms embargo». Al Jazeera. 
  38. ↑ Gladstone, Rick (25 Αυγούστου 2020). «Security Council Leader Rejects U.S. Demand for U.N. Sanctions on Iran; The setback elicited an angry reaction from the U.S. ambassador to the United Nations, who accused her counterparts of standing with terrorists.». The New York Times. 
  39. ↑ Craft, Ambassador Kelly (21 Σεπτεμβρίου 2020). «letter to #UN Security President @Niger_ONU demanding "all Member States" to "implement the re-imposed measures" on #Iran, including nuclear, ballistic missile related, arms embargo & other targeted sanctions on individuals & entities...». Twitter (στα Αγγλικά). 
  40. ↑ 40,0 40,1 Jakes, Lara· Sanger, David E.· Fassihi, Farnaz (21 Σεπτεμβρίου 2020). «Trying to Hammer Iran With U.N. Sanctions, U.S. Issues More of Its Own». The New York Times. 
  41. ↑ Schwirtz, Michael (14 Αυγούστου 2020). «U.N. Security Council Rejects U.S. Proposal to Extend Arms Embargo on Iran». The New York Times. 
  42. ↑ «Iran says UN arms embargo lifted, allowing it to buy weapons». Deutsche Welle. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2020. 
  43. ↑ «Iran sanctions: nearly all UN security council unites against 'unpleasant' US». The Guardian. 21 August 2020. https://www.theguardian.com/world/2020/aug/21/us-iran-sanctions-un-mike-pompeo. 
  44. ↑ «EU imposes new sanctions on Iran». BBC. 15 October 2012. https://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-19947507. Ανακτήθηκε στις 16 October 2012. 
  45. ↑ Haidar, J.I., 2015."Sanctions and Exports Deflection: Evidence from Iran," Paris School of Economics, University of Paris 1 Pantheon Sorbonne, Mimeo
  46. ↑ «Council conclusions on Iran» (PDF). Council of the European Union. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2012. 
  47. ↑ «New European Union sanctions target Iran nuclear program». CNN. 23 January 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 January 2012. https://web.archive.org/web/20120125132426/http://articles.cnn.com/2012-01-23/world/world_europe_iran-eu-oil_1_sanctions-target-nuclear-program-islamic-republic-news-agency?_s=PM:EUROPE. Ανακτήθηκε στις 25 January 2012. 
  48. ↑ Akbar E. Torbat, EU Embargoes Iran over the Nuke Issue, 8 July 2012, http://www.informationclearinghouse.info/article31795.htm Αρχειοθετήθηκε 12 July 2012 στο Wayback Machine.
  49. ↑ «Iran Raises Stakes in U.S. Showdown With Threat to Close Hormuz» (στα αγγλικά). Bloomberg.com. 2019-04-22. https://www.bloomberg.com/news/articles/2019-04-22/iran-will-close-strait-of-hormuz-if-it-can-t-use-it-fars. Ανακτήθηκε στις 2021-01-12. 
  50. ↑ Marcus, Jonathan (23 January 2012). «What will be the impact of the EU ban on Iranian oil?». BBC News. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-16678342. 
  51. ↑ Traynor, Ian; Hopkins, Nick (23 January 2012). «Iran oil sanctions spark war of words between Tehran and Washington». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/world/2012/jan/23/sanctions-spark-war-words-tehran-washington. Ανακτήθηκε στις 26 January 2012. 
  52. ↑ «Iran defiant as EU imposes oil embargo». Al Jazeera. 24 January 2012. http://www.aljazeera.com/news/middleeast/2012/01/201212423852753532.html. 
  53. ↑ «Germany urges restraint after Iran oil stop threat». Times of Oman. Agence France-Presse. 29 January 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 March 2016. https://web.archive.org/web/20160304001944/http://timesofoman.com/innercat.asp?detail=54148&rand=. Ανακτήθηκε στις 29 January 2012. 
  54. ↑ «EU sanctions Iran over human rights abuses for first time since 2013». Yahoo. https://news.yahoo.com/eu-sanctions-iran-over-human-163053571.html. 
  55. ↑ «SWIFT News & Events». SWIFT - The global provider of secure financial messaging services (στα Αγγλικά). 
  56. ↑ Solomon, Jay (26 June 2015). «Shift Clouds Iran Nuclear Deal». Wall Street Journal: A9. 
  57. ↑ Akbar E. Torbat, EU Embargoes Iran over the Nuke Issue, 8 July 2012, http://www.informationclearinghouse.info/article31795.htm Αρχειοθετήθηκε 12 July 2012 στο Wayback Machine.
  58. ↑ 58,0 58,1 Nasseri, Ladane (12 February 2012). «Iran Won't Yield to Pressure, Foreign Minister Says; Nuclear News Awaited». Bloomberg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 December 2014. https://web.archive.org/web/20141223033805/http://www.bloomberg.com/news/2012-02-12/iran-won-t-yield-to-pressure-foreign-minister-says-nuclear-news-awaited.html. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  59. ↑ 59,0 59,1 59,2 Blas, Javier; Bozorgmehr, Najmeh (20 February 2012). «Iran struggles to find new oil customers». The Financial times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 February 2012. https://web.archive.org/web/20120221071252/http://www.ft.com/cms/s/0/afb3f180-5b0f-11e1-a2b3-00144feabdc0.html. Ανακτήθηκε στις 21 February 2012. 
  60. ↑ «Iran stops oil sales to British, French companies». Reuters. 19 February 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 February 2012. https://web.archive.org/web/20120219132627/http://www.reuters.com/article/2012/02/19/us-iran-oil-europe-idUSTRE81I07W20120219. Ανακτήθηκε στις 19 February 2012. 
  61. ↑ «Iranian banks reconnected to SWIFT network after four-year hiatus». Reuters. 17 February 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 June 2017. https://web.archive.org/web/20170628064434/http://www.reuters.com/article/us-iran-banks-swift-idUSKCN0VQ1FD. Ανακτήθηκε στις 1 July 2017. 
  62. ↑ «SWIFT system to disconnect some Iranian banks this weekend». Arab News. 9 Νοεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2019. 
  63. ↑ «EU sanctions bring Iran's LPG exports to near halt». Reuters. 31 October 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 November 2012. https://web.archive.org/web/20121101162359/http://www.haaretz.com/news/israel-s-eye-on-iran/latest-news-on-iran/eu-sanctions-bring-iran-s-lpg-exports-to-near-halt.premium-1.473527?localLinksEnabled=false. Ανακτήθηκε στις 1 November 2012. 
  64. ↑ «New sanctions on Iran constrict trade flows to Asia». Reuters. 7 February 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 September 2015. https://web.archive.org/web/20150930134641/http://www.reuters.com/article/2012/02/07/iran-sanctions-trade-idUSL4E8D71VP20120207. Ανακτήθηκε στις 1 July 2017. 
  65. ↑ «Iran And China Macgyver A Way Around US Sanctions». The American Interest. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2013. 
  66. ↑ Government of Australia, Australia's autonomous sanctions: Iran Αρχειοθετήθηκε 30 April 2011 στο Wayback Machine., 29 July 2010
  67. ↑ Government of Canada, Sanctions against Iran Αρχειοθετήθηκε 16 December 2013 στο Wayback Machine., 26 July 2010
  68. ↑ «India imposes more sanctions on Iran». The Hindu. 1 April 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 October 2012. https://web.archive.org/web/20121007223614/http://www.thehindubusinessline.com/industry-and-economy/government-and-policy/article1591852.ece. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  69. ↑ Dikshit, Sandeep (11 February 2012). «India against more sanctions on Iran». The Hindu (Chennai, India). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 February 2012. https://web.archive.org/web/20120213070944/http://www.thehindu.com/news/national/article2880316.ece. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  70. ↑ «India won't cut Iranian oil imports despite US, EU sanctions: Pranab Mukherjee». The Times of India. Reuters. 30 January 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 February 2012. https://web.archive.org/web/20120202133216/http://timesofindia.indiatimes.com/business/india-business/India-wont-cut-Iranian-oil-imports-despite-US-EU-sanctions-Pranab-Mukherjee/articleshow/11682476.cms. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  71. ↑ «Govt wants more exports to Iran». The Times of India. TNN. 10 February 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 January 2016. https://web.archive.org/web/20160130033913/http://timesofindia.indiatimes.com/business/india-business/Govt-wants-more-exports-to-Iran/articleshow/11831613.cms. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  72. ↑ «Payment issue with Iran resolved: FIEO». The Economic Times. 2 March 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 December 2016. https://web.archive.org/web/20161203040104/http://economictimes.indiatimes.com/news/economy/foreign-trade/payment-issue-with-iran-resolved-fieo/articleshow/12111037.cms. Ανακτήθηκε στις 3 March 2012. 
  73. ↑ Mehdudia, Sujay (27 July 2012). «India bans U.S.-sanctioned Iranian ships from its waters». The Hindu (Chennai, India). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 July 2012. https://web.archive.org/web/20120728195319/http://www.thehindu.com/news/national/article3692907.ece. Ανακτήθηκε στις 27 July 2012. 
  74. ↑ Somfalvi, Attila (30 May 2011). «PM clarifies: Ties with Iran forbidden». Yedioth Ahronoth. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 June 2011. https://web.archive.org/web/20110602063411/http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4075924,00.html. Ανακτήθηκε στις 13 February 2011. 
  75. ↑ France 24, "Israel to 'finally' impose sanctions on Iran", 3 March 2011
  76. ↑ Keinon, Herb (26 June 2011). «Gov't expands economic sanctions against Iran». The Jerusalem Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 July 2011. https://web.archive.org/web/20110701000106/http://www.jpost.com/DiplomacyAndPolitics/Article.aspx?id=226652. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  77. ↑ 77,0 77,1 «Japan imposes new Iran sanctions over nuclear programme». BBC News. 3 September 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 October 2012. https://web.archive.org/web/20121008030639/http://www.bbc.co.uk/news/world-asia-pacific-11173774. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  78. ↑ «Q&A: Iran sanctions». BBC News. 6 February 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 February 2012. https://web.archive.org/web/20120211032034/http://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-15983302. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  79. ↑ Sang-Hun, Choe (8 September 2010). «South Korea Aims Sanctions at Iran». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 June 2011. https://web.archive.org/web/20110627080920/http://www.nytimes.com/2010/09/09/world/asia/09korea.html. Ανακτήθηκε στις 14 February 2012. 
  80. ↑ «Japan 'to reduce Iran oil imports'». BBC News. 12 January 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 January 2012. https://web.archive.org/web/20120127075805/http://www.bbc.co.uk/news/world-asia-16523422. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  81. ↑ Reid, Katie (19 January 2011). «Switzerland brings Iran sanctions in line with EU». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 September 2011. https://web.archive.org/web/20110928040641/http://www.reuters.com/article/2011/01/19/swiss-iran-idUSLDE70I1I320110119. Ανακτήθηκε στις 25 February 2012. 
  82. ↑ Dombey, Daniel (24 June 2011). «US widens scope of Iran sanctions». The Financial Times. http://www.ft.com/intl/cms/s/0/7341ec48-9deb-11e0-958b-00144feabdc0.html. Ανακτήθηκε στις 14 February 2012. 
  83. ↑ OFAC Targets Two Iranians for SDN Designations, Sanction Law, 14 December 2011
  84. ↑ Calmes, Jackie; Gladstone, Rick (6 February 2012). «Obama Imposes Freeze on Iran Property in U.S.». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 February 2012. https://web.archive.org/web/20120212230115/http://www.nytimes.com/2012/02/07/world/middleeast/white-house-moves-to-tighten-sanctions-on-iran.html. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  85. ↑ Katzman, Kenneth (3 Φεβρουαρίου 2011). «Summary» (PDF). Iran Sanctions. Congressional Research Service. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 
  86. ↑ Gladstone, Rick (6 February 2013). «United States Announces New Iran Sanctions». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 January 2016. https://web.archive.org/web/20160127224015/http://www.nytimes.com/2013/02/07/world/middleeast/united-states-announces-new-iran-sanctions.html?_r=2&. Ανακτήθηκε στις 25 February 2017. 
  87. ↑ Zengerle, Patricia. "Senate panel advances Iran sanctions bill." Αρχειοθετήθηκε 31 January 2015 στο Wayback Machine. Jewish Journal. 29 January 2015. 29 January 2015.
  88. ↑ Borak, Donna· Gaouette, Nicole (5 Νοεμβρίου 2018). «US officially reimposes all sanctions lifted under 2015 Iran nuclear deal». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2019. 
  89. ↑ «Trump's new Iran sanctions may have modest effect». Los Angeles Times. 24 Ιουνίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019. 
  90. ↑ «Instagram Blocks Guards', Soleimani's Pages». RFE/RL. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2019. 
  91. ↑ «Iran Sanctions». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2017. 
  92. ↑ «Embargoes and sanctions on Iran». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2014. 
  93. ↑ «What are the sanctions on Iran?». BBC News. 30 March 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 September 2019. https://web.archive.org/web/20190923191329/https://www.bbc.com/news/world-middle-east-15983302. Ανακτήθηκε στις 25 September 2019. 
  94. ↑ «Implementation of the NPT Safeguards Agreement and relevant provisions of Security Council resolutions in the Islamic Republic of Iran» (PDF). GOV/2011/65. paragraph 53: International Atomic Energy Agency. 8 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2013. 
  95. ↑ «Trump administration unveils full extent of US sanctions on Iran». TheGuardian.com. 6 Νοεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2019. 
  96. ↑ Arnsdorf, Isaac (13 February 2012). «Iran Sanctions Tighten as Shippers Stop Loading». Bloomberg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 February 2012. https://web.archive.org/web/20120213215209/http://www.bloomberg.com/news/2012-02-13/iran-sanctions-tightening-as-osg-to-frontline-halt-shipping-nation-s-crude.html. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  97. ↑ Iranian National Bank. «Economic Trends No 62, Third Quarter 1389 (2010/2011), Balance of Payments, p.16». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2012. 
  98. ↑ Oryoie, Ali Reza; Abbasinejad, Hossien (2017). «The Rise and Fall of Top Incomes in Iran 1985-2015». Iranian Economic Review 21 (4): 941–968. doi:10.22059/ier.2017.64104. 
  99. ↑ Editorial (17 February 2012). «Time to test Iran's nuclear intentions». The Financial Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 February 2012. https://web.archive.org/web/20120219060525/http://www.ft.com/cms/s/0/b1851c66-596e-11e1-abf1-00144feabdc0.html. Ανακτήθηκε στις 19 February 2012. 
  100. ↑ Bolton, John R. (26 January 2012). «Don't Let Iran Benefit From EU Financial Crisis». Bloomberg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 January 2012. https://web.archive.org/web/20120126211912/http://www.bloomberg.com/news/2012-01-26/don-t-let-iran-benefit-from-eu-financial-crisis-john-r-bolton.html. Ανακτήθηκε στις 27 January 2012. 
  101. ↑ Gladstone, Rick (20 December 2011). «Iran Admits Western Sanctions Are Inflicting Damage». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 January 2012. https://web.archive.org/web/20120117062926/http://www.nytimes.com/2011/12/20/world/middleeast/iran-admits-western-sanctions-are-inflicting-damage.html. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  102. ↑ Krause-Jackson, Flavia (1 December 2010). «Sanctions Cost Iran $60 Billion in Oil Investments, Burns Says». Bloomberg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 September 2012. https://web.archive.org/web/20120901104826/http://www.bloomberg.com/news/2010-12-01/sanctions-cost-iran-60-billion-in-oil-investments-burns-says.html. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  103. ↑ 103,0 103,1 103,2 103,3 Bozorgmehr, Najmeh (25 January 2012). «Iran raises interest rate on bank deposits». The Financial Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 January 2012. https://web.archive.org/web/20120127120020/http://www.ft.com/cms/s/0/e14a9e1e-4760-11e1-b847-00144feabdc0.html. Ανακτήθηκε στις 27 January 2012. 
  104. ↑ «The UN Sanctions' Impact on Iran's Military». Issue Brief – Volume 1, Number 7. Arms Control Association. 11 Ιουνίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 
  105. ↑ «Toward a Negotiated Solution – Solving the Iranian Nuclear Puzzle Briefing Series». Arms Control Association. 20 Ιανουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 
  106. ↑ «Iran's rial drops 10 percent as EU bans oil imports». Al Arabiya. Reuters. 23 January 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 January 2016. https://web.archive.org/web/20160130033912/http://www.alarabiya.net/articles/2012/01/23/190110.html. Ανακτήθηκε στις 27 January 2012. 
  107. ↑ «Iran's rial hits an all-time-low against the US dollar». BBC News. 1 October 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 August 2018. https://web.archive.org/web/20180802161634/https://www.bbc.co.uk/news/business-19786662. Ανακτήθηκε στις 20 June 2018. 
  108. ↑ Nasseri, Ladane (26 January 2012). «Iran Central Bank Will Devalue Rial 8.5% Against Dollar as Sanctions Bite». Bloomberg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 January 2012. https://web.archive.org/web/20120129003658/http://www.bloomberg.com/news/2012-01-26/iran-central-bank-will-devalue-rial-8-5-against-dollar-as-sanctions-bite.html. Ανακτήθηκε στις 26 January 2012. 
  109. ↑ 109,0 109,1 «Iran currency crisis: Sanctions detonate unstable rial». BBC News. 2 October 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 November 2018. https://web.archive.org/web/20181121020139/https://www.bbc.co.uk/news/business-19800532. Ανακτήθηκε στις 20 June 2018. 
  110. ↑ «Archived copy» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2013. 
  111. ↑ «Iran's currency traders forced underground». Financial Times. 26 October 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 December 2012. https://web.archive.org/web/20121203235105/http://www.ft.com/cms/s/0/d3396c9c-1c4e-11e2-a63b-00144feabdc0.html#axzz2Kkf9GUJG. Ανακτήθηκε στις 13 February 2013. 
  112. ↑ «Iran's Lying Exchange Rates». Cato Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2013. 
  113. ↑ 113,0 113,1 Ajrash, Kadhim; Razzouk, Nayla (12 February 2012). «Iraq Opens Offshore Oil Facility to Boost Export Capacity in Persian Gulf». Bloomberg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 February 2012. https://web.archive.org/web/20120215102641/http://www.bloomberg.com/news/2012-02-12/iraq-opens-offshore-oil-facility-to-boost-export-capacity-1-.html. Ανακτήθηκε στις 13 February 2012. 
  114. ↑ Altman, Yair (18 March 2012). «Steinitz: SWIFT sanctions may lead to Iran's economic collapse». ynet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 March 2012. https://web.archive.org/web/20120319221601/http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4204264,00.html. Ανακτήθηκε στις 19 March 2012. 
  115. ↑ Saeed Kamali Dehghan (24 February 2012). «Tehran prepares for an unhappy holiday season». guardian.co.uk (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 January 2016. https://web.archive.org/web/20160130033915/http://www.theguardian.com/world/2012/feb/24/tehran-prepares-unhappy-holiday-season. Ανακτήθηκε στις 25 February 2012. 
  116. ↑ Economic Desk (24 February 2012). «Sanctions not affecting Iran's oil output». Tehran Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 February 2012. https://web.archive.org/web/20120229034406/http://www.tehrantimes.com/economy-and-business/95760-sanctions-not-affecting-irans-oil-output. Ανακτήθηκε στις 25 February 2012. 
  117. ↑ «Iran media warned off of reporting negatively on economy, sanctions». Los Angeles Times. 12 July 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 July 2012. https://web.archive.org/web/20120715015127/http://latimesblogs.latimes.com/world_now/2012/07/iran-warning-media-sanctions-economy-nuclear-program-journalists-crackdown.html. Ανακτήθηκε στις 14 July 2012. 
  118. ↑ Bengali, Shashank (9 September 2012). «Iran finds ways around sanctions targeting oil sales». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 September 2012. https://web.archive.org/web/20120930162013/http://www.latimes.com/news/nationworld/world/la-fg-iran-sanctions-20120910,0,5797266,full.story. Ανακτήθηκε στις 2 October 2012. 
  119. ↑ John Pike. «Iran mulls cut to crude oil sale». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2012. 
  120. ↑ «Iran develops 'economy of resistance'». Financial Times. 10 September 2012. http://www.ft.com/intl/cms/s/0/27ec70a6-f911-11e1-8d92-00144feabdc0.html. 
  121. ↑ «IEA: Iran's oil exports fell, may slip further». The Jerusalem Post. Reuters. 12 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2012. 
  122. ↑ Pike, John. «Iran decries Western governments analysis about sanctions on Iran». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2013. 
  123. ↑ «Iran Relaxes Visa Process to Incentivize Foreign Tourists». Οκτωβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019. 
  124. ↑ «Iran Waives Visa Stamping Rules to Boost Tourism». IFP News. 23 Νοεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019. 
  125. ↑ «No more passport stamps for foreign nationals visiting Iran». 24 Ιουνίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019. 
  126. ↑ Farideh Farhi (27 July 2012).Sanctions and the shaping of Iran’s"Resistance Economy"[νεκρός σύνδεσμος]LobeLog.com-Foreign Policy. Retrieved 9 February 2013.
  127. ↑ T. Erdbrink and D. Sanger (6 February 2013)."U.S. Increases Pressure of Economic War on Tehran" Αρχειοθετήθηκε 16 March 2018 στο Wayback Machine. The New York Times. Retrieved 9 February 2013.
  128. ↑ «Iran bans 'luxury' imports in bid to boost sanctions-hit economy». Associated Press. 8 November 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 November 2012. https://web.archive.org/web/20121109233730/http://www.washingtonpost.com/business/report-iran-bans-wide-range-of-luxury-imports-in-hope-of-saving-billions/2012/11/08/b1b62fec-299b-11e2-aaa5-ac786110c486_story.html. Ανακτήθηκε στις 12 November 2012. 
  129. ↑ Murphy, Brian· Karim, Nasser. «Iran bans 'luxury' imports as sanctions bite». Yahoo News. Associated Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2013.  Unknown parameter |name-list-style= ignored (βοήθεια)
  130. ↑ «German Banks Report Sharp Fall In Iran Exports Amid New US Sanctions». RFE/RL. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2018. 
  131. ↑ "Iran agrees to import 3.3 bcm/year of Russia gas through Azerbaijan" enerdata.net. Retrieved 22 Sept 2022.
  132. ↑ "Oil Gains 2% As Iran Deal Fades, Market Eyes Tight Supply" oilprice.com. Retrieved 14 September 2022.
  133. ↑ Dean A. DeRosa & Gary Clyde Hufbauer: "Normalization of Economic Relations" Αρχειοθετήθηκε 10 August 2017 στο Wayback Machine.. (U.S.) National Foreign Trade Council. 21 November 2008. Retrieved 30 March 2012.
  134. ↑ «REPORT: Nuclear Iran would 'double' oil prices, cost millions of U.S. jobs». Washington Free Beacon. 10 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2013. 
  135. ↑ «The Economic Cost of a Nuclear Iran». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2013. 
  136. ↑ «If Trump wants oil price to stop going up, he should stop interfering in Middle East: Iran oil minister». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 September 2018. https://web.archive.org/web/20180926104039/https://www.reuters.com/article/us-iran-oil/if-trump-wants-oil-price-to-stop-going-up-he-should-stop-interfering-in-middle-east-iran-oil-minister-idUSKCN1M6124. Ανακτήθηκε στις 26 September 2018. 
  137. ↑ «Iran ready to resolve global energy crisis if sanctions lifted: minister». Tehran Times. 5 October 2021. https://www.tehrantimes.com/news/465745/Iran-ready-to-resolve-global-energy-crisis-if-sanctions-lifted. 
  138. ↑ "Biden fails to secure major security, oil commitments at Arab summit" Reuters. Retrieved 31 July 2022.
  139. ↑ Dehghanpisheh B. & Shalizi H. (April 2019). "Afghanistan feels impact of Iran's economic isolation". Reuters World News. Retrieved 12 January 2020.
  140. ↑ "Iran sanctions: How Iranians are feeling the impact". Retrieved 12 January 2020.
  141. ↑ Iraq food prices HDX.org. Retrieved 12 January 2020.
  142. ↑ Hashem A. (May 2020). US grants Iraq a summer break from Iran electricity sanctions Al-Monitor. Retrieved 9 May 2020.
  143. ↑ "Iran sanctions are unjust and harmful, says UN expert warning against generalised economic war" ohchr.org. Retrieved 22 September 2022.
  144. ↑ «Iran Sanctions Result In Shortages of Cancer Drugs, Heart Medicine». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2012. 
  145. ↑ Dehghan, Saeed Kamali (14 November 2012). «Haemophiliac Iranian boy 'dies after sanctions disrupt medicine supplies'». The Guardian (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 November 2016. https://web.archive.org/web/20161122020547/https://www.theguardian.com/world/2012/nov/14/sanctions-stop-medicines-reaching-sick-iranians. Ανακτήθηκε στις 17 December 2016. 
  146. ↑ Saul, Jonathan; George, Marcus (28 November 2012). «Sanctions side effect hits Iran's food system». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 December 2012. https://web.archive.org/web/20121201022810/http://news.yahoo.com/sanctions-side-effect-hits-irans-food-system-112536463.html. Ανακτήθηκε στις 15 January 2017. 
  147. ↑ Varkiani, Adrienne. «Ordinary People Will Finally Begin To See Benefits Of The Iranian Nuclear Deal». ThinkProgress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 January 2016. https://web.archive.org/web/20160117191716/http://thinkprogress.org/world/2016/01/15/3740016/ordinary-people-will-finally-begin-to-see-benefits-of-the-iranian-nuclear-deal/. Ανακτήθηκε στις 18 January 2016. 
  148. ↑ Borger, Julian; Dehghan, Saeed Kamali (13 January 2013). «Iran unable to get life-saving drugs due to international sanctions». The Guardian (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 February 2017. https://web.archive.org/web/20170226060552/https://www.theguardian.com/world/2013/jan/13/iran-lifesaving-drugs-international-sanctions. Ανακτήθηκε στις 17 December 2016. 
  149. ↑ «Iran's medical crisis deepens as economy sputters». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2013. 
  150. ↑ Tomlinson, Hugh. «Iran's only woman minister sacked for speaking out over health cuts». The Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 January 2013. https://web.archive.org/web/20130116020042/http://www.thetimes.co.uk/tto/news/world/middleeast/article3641694.ece. Ανακτήθηκε στις 13 February 2013. 
  151. ↑ «Archived copy» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 9 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2013. 
  152. ↑ Wintour, Patrick (18 March 2020). «UK presses US to ease Iran sanctions to help fight coronavirus» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/world/2020/mar/18/uk-presses-us-to-ease-iran-sanctions-to-help-fight-coronavirus. Ανακτήθηκε στις 21 March 2020. 
  153. ↑ «US Government Should Immediately Lift Economic Sanctions to Avoid Causing More Deaths From Pandemic, Economists Say». Center for Economic and Policy Research (στα Αγγλικά). 18 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2020. 
  154. ↑ «Human Rights Watch Urges US to Ease Sanctions on Iran Amidst Growing Pandemic». VOA News. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  155. ↑ Takian, Amirhossein; Raoofi, Azam; Kazempour-Ardebili, Sara (March 2020). «COVID-19 battle during the toughest sanctions against Iran». The Lancet 395 (10229): 1035–1036. doi:10.1016/s0140-6736(20)30668-1. ISSN 0140-6736. PMID 32199073. 
  156. ↑ Motevalli G.(Oct. 2020). "Iran Says U.S. Sanctions Halted Delivery of 2 Million Flu Vaccines". Bloomberg. Retrieved 2 December 2020.
  157. ↑ 157,0 157,1 «Iran's Civil Society Movement Against Sanctions - Al-Monitor: the Pulse of the Middle East». Al-Monitor. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2013. 
  158. ↑ «A Call by Iranian Economists, Lawyers, and Journalists to their Colleagues across the Globe for Support of the Campaign against Sanctions on Iran». ICC-Iran. 21 Σεπτεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2013. 
  159. ↑ "Biden urged to lift sanctions 'obstructing' Iran's Covid-19 response" middleeasteye.net. Retrieved 22 Sept 2022.
  160. ↑ Suzanne Maloney (2010): "The Revolutionary Economy" Αρχειοθετήθηκε 29 November 2012 στο Wayback Machine.. United States Institute of Peace. Retrieved 17 November 2010.
  161. ↑ Kessler, Glenn. «U.S. Links Iranian Bank To Fifth Avenue Building». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 November 2016. https://web.archive.org/web/20161114223754/http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/12/17/AR2008121703844_pf.html. Ανακτήθηκε στις 11 September 2017. 
  162. ↑ «U.S. froze $2 billion held for Iran in Citibank: report». Reuters. 12 December 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 March 2010. https://web.archive.org/web/20100328092125/http://www.reuters.com/article/idUSTRE5BB0ID20091212. Ανακτήθηκε στις 1 July 2017. 
  163. ↑ «Japanese bank freezes Iranian assets». Financial Times. 17 May 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 July 2012. https://web.archive.org/web/20120728061351/http://www.ft.com/cms/s/0/4c20d056-a00c-11e1-90f3-00144feabdc0.html. Ανακτήθηκε στις 11 November 2012. 
  164. ↑ Humphreys, Adrian (1 Νοεμβρίου 2012). «Iran's Canadian assets frozen over $13M U.S. terrorism payout». National Post. 
  165. ↑ «News – Industry and Trade Minister: Western Sanctions 'Paralyzing' Iran». FRONTLINE – Tehran Bureau. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2017. 
  166. ↑ «$100 billion of Iran's money frozen in foreign banks: MP - Tehran Times». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2013. 
  167. ↑ Olster, Marjorie (23 August 2013). «Sanctions Biting but Iran Not Budging». Associated Press. ABC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 September 2013. https://web.archive.org/web/20130901072819/http://abcnews.go.com/Politics/wireStory/sanctions-biting-iran-budging-20044000. Ανακτήθηκε στις 24 August 2013. 
  168. ↑ «How Sanctions Relief Can Help and Hurt the Iranian Economy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2015. 
  169. ↑ «Iran to use frozen funds to fund investments -c.bank». Reuters. 23 July 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 May 2017. https://web.archive.org/web/20170510082618/http://www.reuters.com/article/iran-nuclear-funds-idUSL5N1033Q420150723. Ανακτήθηκε στις 1 July 2017. 
  170. ↑ «Iran to use frozen funds to fund investments -c.bank». Yahoo Finance. 23 Ιουλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2015. 
  171. ↑ Clawson, Patrick (1 Σεπτεμβρίου 2015). «Iran's 'Frozen' Assets: Exaggeration on Both Sides of the Debate». The Washington Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2017. 
  172. ↑ Nasrella, Shadia (16 January 2016). «Iran Says International Sanctions To Be Lifted Saturday». The Huffington Post. Reuters. https://www.huffingtonpost.com/entry/iran-sanctions-lifted_569a3500e4b0ce496424a2b2. Ανακτήθηκε στις 16 January 2016. 
  173. ↑ Chuck, Elizabeth (16 January 2016). «Iran Sanctions Lifted After Watchdog Verifies Nuclear Compliance». NBC News. Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 March 2016. https://web.archive.org/web/20160323220024/http://www.nbcnews.com/news/world/nuclear-sanctions-be-lifted-iran-fm-zarif-n497861. Ανακτήθηκε στις 16 January 2016. 
  174. ↑ Melvin, Dan. «UN regulator to certify Iran compliance with nuke pact – CNN.com». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 January 2016. https://web.archive.org/web/20160117034104/http://www.cnn.com/2016/01/16/middleeast/vienna-iran-iaea-nuclear-deal/. Ανακτήθηκε στις 16 January 2016. 
  175. ↑ «Europe sets up Iran trade mechanism to bypass US sanctions». France 24. 31 Ιανουαρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2019. 
  176. ↑ «More European Nations Join Effort to Bypass US Sanctions on Iran». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2019. 
  177. ↑ "U.S. says first shipments of medicine to Iran delivered via Swiss humanitarian channel". Reuters World News. Retrieved 2 February 2020.

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Cordesman, Anthony H., Bryan Gold, and Chloe Coughlin-Schulte. Iran: Sanctions, Energy, Arms Control, and Regime Change (Rowman & Littlefield, 2014)
  • Marossi, Ali Z., and Marisa R. Bassett, eds. Economic Sanctions under International Law: Unilateralism, Multilateralism, Legitimacy, and Consequences ( T.M.C. Asser Press, 2015), specialized essays by experts online

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Διεθνείς_κυρώσεις_κατά_του_Ιράν&oldid=10399397"