Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
山口淑子 (Ιαπωνικά)
Γέννηση12  Φεβρουαρίου 1920[1]
Ντένγκτα
Θάνατος7 Σεπτεμβρίου 2014 (94 ετών)
Τσιγιόντα
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανεπάρκεια
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Ψευδώνυμο李香蘭 και Shirley Yamaguchi
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
Ιαπωνική Αυτοκρατορία (έως 1947)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙαπωνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙαπωνικά
Κινεζικά
Αγγλικά
Beijing dialect
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδίστρια
παρουσιάστρια ειδήσεων
τηλεπαρουσιάστρια
δημοσιογράφος
ηθοποιός θεάτρου
ηθοποιός ταινιών
πολιτικός
Αξιοσημείωτο έργοThe Evening Primrose
Byakuran no uta
Night in China
Nessa no chikai
d:Q11187736
Περίοδος ακμής1938 - 7  Σεπτεμβρίου 2014
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΦιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα της Ιαπωνίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙσάμου Νογκούτσι (1951–1956)
Χιρόσι Οτάκα (1958–2001)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Συμβούλων (1974–1992)
ΒραβεύσειςOrder of the Precious Crown, 2nd Class (1993)
Senior Fourth Rank (2014)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι (ιαπωνικά: 山口 淑 子‎‎), 12 Φεβρουαρίου 1920 - 7 Σεπτεμβρίου 2014) ήταν Γιαπωνέζα ηθοποιός και τραγουδίστρια, γεννημένη στην Κίνα, η οποία έκανε καριέρα στην Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, συμμετείχε ενεργά στη βιομηχανία προπαγάνδας, όπου και πρωταγωνίστησε σε ιαπωνικές ταινίες, υποδυώμενη συχνά το ρόλο μιας αδύναμης και ανυπεράσπιστης Κινέζας γυναίκας που βρίσκει προστασία και υποστήριξη στο πρόσωπο ενός Ιάπωνα στρατιώτη. Μετά τον πόλεμο, κατηγορήθηκε από τις κινεζικές αρχές για «πολιτιστική κατασκοπεία», αλλά αργότερα οι κατηγορίες απεσύρθησαν.

Η Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι το 1933
Li Xianglan & Kazuo Hasegawa

Στις αρχές της καριέρας της, ο Σύλλογος Κινηματογράφου Manchukuo έκρυψε την ιαπωνική καταγωγή της και την εμφάνισε με το κινεζικό όνομα Li Xianglan ( 李香蘭 ), που αποδόθηκε στα Ιαπωνικά ως Ri Kōran. Αυτό της επέτρεψε να εκπροσωπήσει την Κίνα σε ιαπωνικές ταινίες προπαγάνδας. Μετά τον πόλεμο, εμφανίστηκε σε ιαπωνικές ταινίες με το πραγματικό της όνομα, καθώς και σε πολλές ταινίες αγγλικής γλώσσας με το καλλιτεχνικό όνομα, Σίρλεϊ Γιαμαγκούτσι.

Η Γιαμαγκούτσι έκανε το ντεμπούτο της ως ηθοποιός και τραγουδίστρια στην ταινία Honeymoon Express του 1938 (蜜月 快車), παραγωγής της Manchuria Film Production με το όνομα Li Hsiang-lan. Η υιοθέτηση ενος κινεζικού καλλιτεχνικού ονόματος προήλθε από τα οικονομικά και πολιτικά κίνητρα της ταινίας. Οι Κινέζοι ηθοποιοί που εμφανίστηκαν στις ταινίες της Manchuria Film Productions δεν ενημερώθηκαν ποτέ ότι ήταν Γιαπωνέζα, αλλά υποψιάστηκαν ότι ήταν τουλάχιστον κατά το ήμιση, καθώς πάντα έτρωγε τα γεύματά της με τους Ιάπωνες ηθοποιούς αντί με τους Κινέζους, και πληρώθηκε δέκα φορές περισσότερο από ό,τι οι Κινέζοι ηθοποιοί. Αν και στις επόμενες ταινίες της είχε σχεδόν αποκλειστικά κάνει χρήση του ονομάτος Li Xianglan, εμφανίστηκε σε μερικές ως "Yamaguchi Yoshiko".

Η Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι με τον κωμικό Entatsu Yokoyama το 1948
Η Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι το 1950

Στη δεκαετία του 1950, συνέχισε την καριέρα της ως Σίρλεϊ Γιαμαγκούτσι στο Χόλυγουντ και στο Μπρόντγουεϊ (στο βραχύβιο μιούζικαλ "Shangri-La") στις ΗΠΑ. Παντρεύτηκε τον Ιάπωνο-Αμερικανό γλύπτη Ισάμου Νογκούτσι το 1951.[2] Παρόλο που η Γιαμαγκούτσι ήταν Γιαπωνέζα, αλλά ως κάποια που είχε μεγαλώσει στην Κίνα, ένιωσε διχασμένη μεταξύ δύο ταυτοτήτων και αργότερα έγραψε ότι ένιωσε ελκυστική στον Νογκούτσι ως κάποια άλλη που διχάστηκε μεταξύ δύο ταυτότητων. Αναβίωσε το όνομα της ως Li Hsiang-lan και εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες κινέζικης γλώσσας που έγιναν στο Χονγκ Κονγκ. Μερικές από τις κινέζικες ταινίες της δεκαετίας του 1950 καταστράφηκαν από φωτιά στο στούντιο και δεν έχουν προβληθεί από την πρώτη κυκλοφορία τους. Τα τραγούδια της στα μανδαρίνικα της περιόδου αυτής περιλαμβάνουν τα "Three Years" (三年), "Plum Blossom" (梅花), "Childhood Times" (小時候), "Only You" (只有 你) και "Heart Song" (心曲 - ένα εξώφυλλο του "Eternally").

Τηλεοπτική παρουσιάστρια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γιαμαγκούτσι επέστρεψε στην Ιαπωνία το 1958, και ως αποτέλεσμα του γάμου της με τον Ιάπωνα διπλωμάτη Χιρόσι Οτάκα, έζησε για λίγο στη Βιρμανία (σημερινή Μιανμάρ). Μετά το γάμο της, έφυγε από τη μεγάλη οθόνη και ξεκίνησε την καριέρα της ως τηλεοπτική παρουσιάστρια: πρώτα, γυναικείες εκπομπές, και αργότερα, πολιτικά προγράμματα. Το 1969, έγινε οικοδέσποινα της τηλεοπτικής εκπομπής The Three O'Clock You (Sanji no anata) στην τηλεοπτικό σταθμό Fuji, αναφέροντας τη διαμάχη Ισραηλινών-Παλαιστινίων καθώς και τον πόλεμο του Βιετνάμ.[2] Στη δεκαετία του 1970, η Γιαμαγκούτσι έγινε πολύ ενεργή σε φιλο-παλαιστινιακούς σκοπούς στην Ιαπωνία και ευνόησε προσωπικά τον Οργανισμό Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης.[2] Ως δημοσιογράφος, η Γιαμαγκούτσι επισκέφθηκε μεγάλο αριθμό χωρών στη Μέση Ανατολή, πήρε συνέντευξη από πολλούς παγκόσμιους ηγέτες.

Το 1974, εξελέγη στη Βουλή των Συμβούλων (σώμα της άνω βουλής του ιαπωνικού κοινοβουλίου). Ως μέρος της λίστας των βραβείων του 1993, της απονέμηθει το Χρυσό και Αργυρό Άστρο του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, όπου υπηρέτησε για 18 χρόνια (τρεις θητείες). Μετά την αποχώρησή της από την πολιτική, υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος του Ασιατικού Ταμείου Γυναικών.[3]

Η Γιαμαγκούτσι ήταν ένας από τους πρώτους εξέχοντες Ιάπωνες πολίτες που αναγνώρισαν την ιστορία της ιαπωνικής βίας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αργότερα έκανε εκστρατεία για μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του κοινού για αυτήν την ιστορία και υποστήριξε την καταβολή αποζημιώσεων στις λεγόμενες γυναίκες παρηγοριάς, τις κορεατίσσες γυναίκες που εξαναγκάστηκαν σε σεξουαλική δουλεία από τον ιαπωνικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου.[4]

Το 2005, έγραψε μια ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό Junichiro Koizumi, στην οποία καταδίκασε την επίσκεψή του στο ιερό Yasukuni και ζήτησε την αναγνώριση εγκλημάτων πολέμου κατά τη διάρκεια του σινο-ιαπωνικού πολέμου. Η Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι πέθανε στις 7 Σεπτεμβρίου 2014 σε ηλικία 94 ετών.

Ενδεικτική Φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Ταινία Ρόλος
1938 Mí yùe kuài chē / Honeymoon Express (蜜月快車) Bride
1939 Byakuran no uta / Song of the White Orchid (白蘭の歌) Li Xue Xiang
富貴春夢 / Fùguì Chūnmèng
冤魂復仇 / Yuānhún Fùchóu
東遊記 / Dōngyóu Jì
1940 Vow in the Desert (熱砂の誓い) Li Fangmei
Monkey King (孙悟空) Oriental Woman
China Nights (支那の夜) Chinese orphan
Toyuki Liqin, typist
1941 Suzhou Night (蘇州の夜)
Kimi to boku (君と僕)
Tǐe xǔe hùi xīn (鐵血慧心)
君と僕
1942 Yíng chūn hūa (迎春花)
Eternity (萬世流芳)
黃河
1943 Chikai no gassho (誓ひの合唱)
Sayon's Bell (サヨンの鐘) Sayon
Fighting Street (戦ひの街)
1944 Yasen gungakutai (野戦軍楽隊) Ai Ran
Watashi no uguisu (私の鶯)
Noroshi wa Shanghai ni agaru Yu Ying
1948 The Bright Day of My Life (わが生涯のかゞやける日)
Koun no isu
情熱の人魚
1949 Repatriation (帰国ダモイ)
Human Patterns (人間模样)
Shooting Star (流星)
果てしなき情熱
1950 Scandal / Shubun (醜聞) Miyako Saijo 西条美也子
Escape at Dawn (暁の脱走) Harumi
初恋問答
Women's Fashion (女の流行)
1952 Fuun senryobune (風雲千両船)
Woman of Shanghai (上海の女) Li Lili (Singer)
Sword for Hire (戦国無賴) Oryo
Foghorn (霧笛)
Japanese War Bride Tae Shimizu
1953 The Last Embrace (擁抱) Yukiko Nogami
1954 The United States Steel Hour Presento
土曜日の天使
1955 Η Γυμνή Γκέισα Μαρίκο
Jīn Píng Méi (金瓶梅) Pan Jinlian
The Red Skelton Hour Guest vocalist
1956 The Legend of the White Serpent (白蛇傳) Madam White
Navy Wife Akashi
1957 Shénmì měirén / The Lady of Mystery (神秘美人)
Robert Montgomery Presents (The Enemy) Hana
1958 Yí yè fēng líu / The Unforgettable Night (一夜風流) Ge Qiuxia
A Holiday in Tokyo (東京の休日) May Kawaguchi
Ankoru watto monogatari utsukushiki aishu (美しき哀愁 アンコール・ワット物語)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]