Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι
| Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 山口淑子 (Ιαπωνικά) |
| Γέννηση | 12 Φεβρουαρίου 1920[1] Ντένγκτα |
| Θάνατος | 7 Σεπτεμβρίου 2014 (94 ετών) Τσιγιόντα |
| Αιτία θανάτου | καρδιακή ανεπάρκεια |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Ψευδώνυμο | 李香蘭 και Shirley Yamaguchi |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ιαπωνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά Κινεζικά Αγγλικά Beijing dialect |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | τραγουδίστρια παρουσιάστρια ειδήσεων τηλεπαρουσιάστρια δημοσιογράφος ηθοποιός θεάτρου ηθοποιός ταινιών πολιτικός |
| Αξιοσημείωτο έργο | The Evening Primrose Byakuran no uta Night in China Nessa no chikai d:Q11187736 |
| Περίοδος ακμής | 1938 - 7 Σεπτεμβρίου 2014 |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα της Ιαπωνίας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ισάμου Νογκούτσι (1951–1956) Χιρόσι Οτάκα (1958–2001) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Συμβούλων (1974–1992) |
| Βραβεύσεις | Order of the Precious Crown, 2nd Class (1993) Senior Fourth Rank (2014) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι (ιαπωνικά: 山口 淑 子), 12 Φεβρουαρίου 1920 - 7 Σεπτεμβρίου 2014) ήταν Γιαπωνέζα ηθοποιός και τραγουδίστρια, γεννημένη στην Κίνα, η οποία έκανε καριέρα στην Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, συμμετείχε ενεργά στη βιομηχανία προπαγάνδας, όπου και πρωταγωνίστησε σε ιαπωνικές ταινίες, υποδυώμενη συχνά το ρόλο μιας αδύναμης και ανυπεράσπιστης Κινέζας γυναίκας που βρίσκει προστασία και υποστήριξη στο πρόσωπο ενός Ιάπωνα στρατιώτη. Μετά τον πόλεμο, κατηγορήθηκε από τις κινεζικές αρχές για «πολιτιστική κατασκοπεία», αλλά αργότερα οι κατηγορίες απεσύρθησαν.
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις αρχές της καριέρας της, ο Σύλλογος Κινηματογράφου Manchukuo έκρυψε την ιαπωνική καταγωγή της και την εμφάνισε με το κινεζικό όνομα Li Xianglan ( 李香蘭 ), που αποδόθηκε στα Ιαπωνικά ως Ri Kōran. Αυτό της επέτρεψε να εκπροσωπήσει την Κίνα σε ιαπωνικές ταινίες προπαγάνδας. Μετά τον πόλεμο, εμφανίστηκε σε ιαπωνικές ταινίες με το πραγματικό της όνομα, καθώς και σε πολλές ταινίες αγγλικής γλώσσας με το καλλιτεχνικό όνομα, Σίρλεϊ Γιαμαγκούτσι.
Η Γιαμαγκούτσι έκανε το ντεμπούτο της ως ηθοποιός και τραγουδίστρια στην ταινία Honeymoon Express του 1938 (蜜月 快車), παραγωγής της Manchuria Film Production με το όνομα Li Hsiang-lan. Η υιοθέτηση ενος κινεζικού καλλιτεχνικού ονόματος προήλθε από τα οικονομικά και πολιτικά κίνητρα της ταινίας. Οι Κινέζοι ηθοποιοί που εμφανίστηκαν στις ταινίες της Manchuria Film Productions δεν ενημερώθηκαν ποτέ ότι ήταν Γιαπωνέζα, αλλά υποψιάστηκαν ότι ήταν τουλάχιστον κατά το ήμιση, καθώς πάντα έτρωγε τα γεύματά της με τους Ιάπωνες ηθοποιούς αντί με τους Κινέζους, και πληρώθηκε δέκα φορές περισσότερο από ό,τι οι Κινέζοι ηθοποιοί. Αν και στις επόμενες ταινίες της είχε σχεδόν αποκλειστικά κάνει χρήση του ονομάτος Li Xianglan, εμφανίστηκε σε μερικές ως "Yamaguchi Yoshiko".
Στη δεκαετία του 1950, συνέχισε την καριέρα της ως Σίρλεϊ Γιαμαγκούτσι στο Χόλυγουντ και στο Μπρόντγουεϊ (στο βραχύβιο μιούζικαλ "Shangri-La") στις ΗΠΑ. Παντρεύτηκε τον Ιάπωνο-Αμερικανό γλύπτη Ισάμου Νογκούτσι το 1951.[2] Παρόλο που η Γιαμαγκούτσι ήταν Γιαπωνέζα, αλλά ως κάποια που είχε μεγαλώσει στην Κίνα, ένιωσε διχασμένη μεταξύ δύο ταυτοτήτων και αργότερα έγραψε ότι ένιωσε ελκυστική στον Νογκούτσι ως κάποια άλλη που διχάστηκε μεταξύ δύο ταυτότητων. Αναβίωσε το όνομα της ως Li Hsiang-lan και εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες κινέζικης γλώσσας που έγιναν στο Χονγκ Κονγκ. Μερικές από τις κινέζικες ταινίες της δεκαετίας του 1950 καταστράφηκαν από φωτιά στο στούντιο και δεν έχουν προβληθεί από την πρώτη κυκλοφορία τους. Τα τραγούδια της στα μανδαρίνικα της περιόδου αυτής περιλαμβάνουν τα "Three Years" (三年), "Plum Blossom" (梅花), "Childhood Times" (小時候), "Only You" (只有 你) και "Heart Song" (心曲 - ένα εξώφυλλο του "Eternally").
Τηλεοπτική παρουσιάστρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Γιαμαγκούτσι επέστρεψε στην Ιαπωνία το 1958, και ως αποτέλεσμα του γάμου της με τον Ιάπωνα διπλωμάτη Χιρόσι Οτάκα, έζησε για λίγο στη Βιρμανία (σημερινή Μιανμάρ). Μετά το γάμο της, έφυγε από τη μεγάλη οθόνη και ξεκίνησε την καριέρα της ως τηλεοπτική παρουσιάστρια: πρώτα, γυναικείες εκπομπές, και αργότερα, πολιτικά προγράμματα. Το 1969, έγινε οικοδέσποινα της τηλεοπτικής εκπομπής The Three O'Clock You (Sanji no anata) στην τηλεοπτικό σταθμό Fuji, αναφέροντας τη διαμάχη Ισραηλινών-Παλαιστινίων καθώς και τον πόλεμο του Βιετνάμ.[3] Στη δεκαετία του 1970, η Γιαμαγκούτσι έγινε πολύ ενεργή σε φιλο-παλαιστινιακούς σκοπούς στην Ιαπωνία και ευνόησε προσωπικά τον Οργανισμό Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης.[4] Ως δημοσιογράφος, η Γιαμαγκούτσι επισκέφθηκε μεγάλο αριθμό χωρών στη Μέση Ανατολή, πήρε συνέντευξη από πολλούς παγκόσμιους ηγέτες.
Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1974, εξελέγη στη Βουλή των Συμβούλων (σώμα της άνω βουλής του ιαπωνικού κοινοβουλίου). Ως μέρος της λίστας των βραβείων του 1993, της απονέμηθει το Χρυσό και Αργυρό Άστρο του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, όπου υπηρέτησε για 18 χρόνια (τρεις θητείες). Μετά την αποχώρησή της από την πολιτική, υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος του Ασιατικού Ταμείου Γυναικών.[5]
Η Γιαμαγκούτσι ήταν ένας από τους πρώτους εξέχοντες Ιάπωνες πολίτες που αναγνώρισαν την ιστορία της ιαπωνικής βίας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αργότερα έκανε εκστρατεία για μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του κοινού για αυτήν την ιστορία και υποστήριξε την καταβολή αποζημιώσεων στις λεγόμενες γυναίκες παρηγοριάς, τις κορεατίσσες γυναίκες που εξαναγκάστηκαν σε σεξουαλική δουλεία από τον ιαπωνικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου.[6]
Το 2005, έγραψε μια ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό Junichiro Koizumi, στην οποία καταδίκασε την επίσκεψή του στο ιερό Yasukuni και ζήτησε την αναγνώριση εγκλημάτων πολέμου κατά τη διάρκεια του σινο-ιαπωνικού πολέμου. Η Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι πέθανε στις 7 Σεπτεμβρίου 2014 σε ηλικία 94 ετών.
Ενδεικτική Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Ταινία | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1938 | Mí yùe kuài chē / Honeymoon Express (蜜月快車) | Bride |
| 1939 | Byakuran no uta / Song of the White Orchid (白蘭の歌) | Li Xue Xiang |
| 富貴春夢 / Fùguì Chūnmèng | ||
| 冤魂復仇 / Yuānhún Fùchóu | ||
| 東遊記 / Dōngyóu Jì | ||
| 1940 | Vow in the Desert (熱砂の誓い) | Li Fangmei |
| Monkey King (孙悟空) | Oriental Woman | |
| China Nights (支那の夜) | Chinese orphan | |
| Toyuki | Liqin, typist | |
| 1941 | Suzhou Night (蘇州の夜) | |
| Kimi to boku (君と僕) | ||
| Tǐe xǔe hùi xīn (鐵血慧心) | ||
| 君と僕 | ||
| 1942 | Yíng chūn hūa (迎春花) | |
| Eternity (萬世流芳) | ||
| 黃河 | ||
| 1943 | Chikai no gassho (誓ひの合唱) | |
| Sayon's Bell (サヨンの鐘) | Sayon | |
| Fighting Street (戦ひの街) | ||
| 1944 | Yasen gungakutai (野戦軍楽隊) | Ai Ran |
| Watashi no uguisu (私の鶯) | ||
| Noroshi wa Shanghai ni agaru | Yu Ying | |
| 1948 | The Bright Day of My Life (わが生涯のかゞやける日) | |
| Koun no isu | ||
| 情熱の人魚 | ||
| 1949 | Repatriation (帰国ダモイ) | |
| Human Patterns (人間模样) | ||
| Shooting Star (流星) | ||
| 果てしなき情熱 | ||
| 1950 | Scandal / Shubun (醜聞) | Miyako Saijo 西条美也子 |
| Escape at Dawn (暁の脱走) | Harumi | |
| 初恋問答 | ||
| Women's Fashion (女の流行) | ||
| 1952 | Fuun senryobune (風雲千両船) | |
| Woman of Shanghai (上海の女) | Li Lili (Singer) | |
| Sword for Hire (戦国無賴) | Oryo | |
| Foghorn (霧笛) | ||
| Japanese War Bride | Tae Shimizu | |
| 1953 | The Last Embrace (擁抱) | Yukiko Nogami |
| 1954 | The United States Steel Hour | Presento |
| 土曜日の天使 | ||
| 1955 | Η Γυμνή Γκέισα | Μαρίκο |
| Jīn Píng Méi (金瓶梅) | Pan Jinlian | |
| The Red Skelton Hour | Guest vocalist | |
| 1956 | The Legend of the White Serpent (白蛇傳) | Madam White |
| Navy Wife | Akashi | |
| 1957 | Shénmì měirén / The Lady of Mystery (神秘美人) | |
| Robert Montgomery Presents (The Enemy) | Hana | |
| 1958 | Yí yè fēng líu / The Unforgettable Night (一夜風流) | Ge Qiuxia |
| A Holiday in Tokyo (東京の休日) | May Kawaguchi | |
| Ankoru watto monogatari utsukushiki aishu (美しき哀愁 アンコール・ワット物語) |
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Yamaguchi, Yoshiko (1987). Ri Kōran: My Half-Life. Tokyo: Shinchosha. ISBN 9784103667018.
- Yamaguchi, Yoshiko (2015). Fragrant Orchid: the Story of my Early Life. Honolulu: University of Hawai'i Press. ISBN 978-0-8248-3984-0.
- Baskett, Michael (2008). The Attractive Empire: Transnational Film Culture in Imperial Japan. Honolulu: University of Hawai'i Press. ISBN 978-0-8248-3223-0.
- Hotta, Eri (2008). Pan-Asianism and Japan's War 1931-1945. London: Palgrave Macmillan. ISBN 0230609929.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 141991993.
- ↑ Hotta 2007, σελίδες 132
- ↑ Hotta 2007, σελίδες 132
- ↑ Hotta 2007, σελίδες 132
- ↑ 大鷹淑子副理事長に聞く「21世紀のいま、若い人々に伝えたいこと」 Asian Women's Fund
- ↑ Vitello, Paul (September 22, 2014), «Yoshiko Yamaguchi, 94, Actress in Propaganda Films», The New York Times, https://www.nytimes.com/2014/09/23/movies/yoshiko-yamaguchi-94-actress-in-propaganda-films-dies.html?hpw&rref=obituaries&action=click&pgtype=Homepage&version=HpHedThumbWell&module=well-region®ion=bottom-well&WT.nav=bottom-well&_r=0
|
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Γιοσίκο Γιαμαγκούτσι στην IMDb (Αγγλικά)
|