Γενικές εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου 2024
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Οι γενικές εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου του 2024 διεξήχθησαν την Πέμπτη, 4 Ιουλίου 2024, για να εκλεγούν τα 650 μέλη του Κοινοβουλίου στη Βουλή των Κοινοτήτων, την κάτω βουλή του κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου. Προκήρυχθηκαν από τον Πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Ρίσι Σούνακ, στις 22 Μαΐου. Το Εργατικό Κόμμα αναδείχθηκε ο νικητής αυτών με πάνω από 400 από τις 650 έδρες. Το Συντηρητικό Κόμμα έχασε πάνω από τις μισές του έδρες και μετακινήθηκε στην Πλέον Πιστή Αντιπολίτευση. Πρωθυπουργός ορκίστηκε την επόμενη μέρα ο Σερ Κιρ Στάρμερ.
Οι εκλογές ήταν η πρώτη νίκη για το Εργατικό Κόμμα από τις γενικές εκλογές του 2005 και τερμάτισαν τη δεκατετράχρονη θητεία του Συντηρητικού Κόμματος. Οι Εργατικοί κέρδισαν, με σχετική πλειοψηφία στην λαϊκή ψήφο, πλειοψηφία 174 εδρών στην βουλή των κοινοτήτων, και συνολικά 411 έδρες, το τρίτο καλύτερο αποτέλεσμα του κόμματος όσον αφορά το μερίδιο των εδρών μετά τις γενικές εκλογές του 1997 και τις γενικές εκλογές του 2001. Έλαβαν 33,7% και 211 περισσότερες έδρες από τις προηγούμενες γενικές εκλογές του 2019, αλλά έλαβαν μισό εκατομμύριο λιγότερες συνολικές ψήφους. Το κόμμα έγινε το μεγαλύτερο στην Αγγλία για πρώτη φορά από το 2005, στη Σκωτία για πρώτη φορά από το 2010, και διατήρησε το καθεστώς του ως το μεγαλύτερο κόμμα στην Ουαλία.[1] Έχασε επτά έδρες: πέντε από ανεξάρτητους υποψηφίους, που αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στη στάση του για τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς και την ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα, μία από τους Πράσινους, και μία από τους Συντηρητικούς. Το Συντηρητικό Κόμμα έλαβε 121 έδρες με μερίδιο ψήφων 23,7%, το χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορία του. Έχασε 251 έδρες συνολικά, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των δώδεκα υπουργών του Υπουργικού Συμβουλίου και της πρώην πρωθυπουργού Λιζ Τρας.[2] Έχασε επίσης όλες τις έδρες του στην Ουαλία.[3]. Επίσης, οι Εργατικοί και οι Συντηρητικοί μαζί αθροίζουν το 57,4% των ψήφων, το χαμηλότερο από το 1918, κάτι που σημαίνει την υποχώρηση του δικομματισμού που ίσως αποδίδεται στη ραγδαία άνοδο του κόμματος του Νάιτζελ Φάρατζ, το Μεταρρυθμιστικό.
Η συζήτηση γύρω από τις εκλογές εστιάστηκε στην πιθανότητα αλλαγής κυβέρνησης, αφού το αντιπολιτευόμενο Εργατικό Κόμμα, ηγούμενο από τον Κιρ Στάρμερ είχε μεγάλο προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις ενάντια στο κυβερνών Συντηρητικό Κόμμα ηγόυμενο από τον Πρωθυπουργό Ρίσι Σούνακ. Οι προβλέψεις τέσσερεις εβδομάδες από τις εκλογές υπεδείκνυαν μια συντριπτική νίκη που θα ξεπερνούσε αυτή του Τόνι Μπλερ στις εκλογές του 1997, ενώ στα ΜΜΕ έγιναν συγκρίσεις με τις Καναδικές εκλογές του 1993, λόγω της πιθανότητας μιας εκλογικής καταστροφής των Συντηρητικών.[4][5]
Εν τέλη, οι Εργατικοί είχαν χειρότερες επιδόσεις από αυτές που προέβλεψαν οι δημοσκοπήσεις, και απέκτησαν ελαφρώς λιγότερες έδρες από την ισοπεδωτική νίκη του Τόνι Μπλέρ στις εκλογές του 1997, αλλά ο Κίρ Στάρμερ έγινε Πρωθυπουργός με πλειοψηφία άνω των 150 εδρών. Οι Συντηρητικοί έχασαν πάνω από 250 έδρες και σχεδόν τους μισούς ψηφοφόρους τους. Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες πήραν την τρίτη θέση (σε έδρες) και αύξησαν τις έδρες τους κατά 64. Το Σκωτικό Εθνικό Κόμμα έχασε 39 έδρες. Το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα πήρε την τρίτη θέση σε ψήφους, αλλά μόνο 5 έδρες. Οι Πράσινοι απέκτησαν σχεδόν το 7% των ψήφων, το μεγαλύτερο τους ποσοστό διαχρονικά, αλλά μόνο 4 έδρες. 6 ανεξάρτητοι υποψήφιοι κέρδισαν στις έδρες τους. Το ουαλικό Plaid Cymru αύξησε τις έδρες του κατά 2 σε σύνολο 4. Στην Βόρεια Ιρλανδία, το Σιν Φέιν κέρδισε την σχετική πλειοψηφία των εδρών για πρώτη φορά, με 7 έδρες, και ακολούθησε το Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα με 5 έδρες, το Σοσιαλδημοκρατικό και Εργατικό Κόμμα με 2 έδρες, το Κόμμα Συμμαχίας της Βόρειας Ιρλανδίας, το Ενωτικό Κόμμα του Όλστερ, και η Παραδοσιακή Ενωτική Φωνή της Βόρειας Ιρλανδίας με 1 έδρα το καθένα.
Αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολιτικό Κόμμα | Αρχηγός | Υποψήφιοι | Βουλευτές | Συνολικές ψήφοι | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Συνολικές | Αύξηση | Μείωση | Καθαρά | Ποσοστό συνόλου (%) | Συνολικές | Ποσοστό συνόλου (%) | Αλλαγή στο ποσοστό (%) | ||||||
Εργατικό | Κιρ Στάρμερ | 631 | 411 | 218 | 7 | 211 | 63.2 | 9,704,655 | 33.69 | 1.6 | |||
Συντηρητικό | Ρίσι Σούνακ | 635 | 121 | 1 | 252 | 252 | 18.6 | 6,827,311 | 23.70 | 19.9 | |||
Μεταρρυθμιστικό Κόμμα | Νάιτζελ Φάρατζ | 609 | 5 | 5 | 0 | 5 | 0.8 | 4,117,221 | 14.29 | 12.3 | |||
Φιλελεύθεροι Δημοκράτες | Έντ Ντέιβι | 630 | 72 | 64 | 0 | 64 | 11.1 | 3,519,199 | 12.22 | 0.7 | |||
Πράσινο Κόμμα της Αγγλίας και της Ουαλίας | Κάρλα Ντένιερ & Άντριαν Ράμσεϊ | 574 | 4 | 3 | 0 | 3 | 0.6 | 1,841,888 | 6.39 | 3.8 | |||
Σκωτικό Εθνικό Κόμμα | Τζον Σουίνεϊ | 57 | 9 | 1 | 40 | 39 | 1.4 | 724,758 | 2.52 | 1.3 | |||
Ανεξάρτητοι | — | 459 | 6 | 6 | 0 | 6 | 0.9 | 564,243 | 1.96 | 1.4 | |||
Σιν Φέιν | Μέρι Λου Μακντόναλντ | 14 | 7 | 0 | 0 | 1.1 | 210,891 | 0.73 | 0.1 | ||||
Κόμμα των Εργατών της Βρετανίας | Τζωρτζ Γκάλογουεϊ | 152 | 0 | Νέο | 0.0 | 210,194 | 0.73 | Νέο | |||||
Plaid Cymru | Rhun ap Iorwerth | 32 | 4 | 2 | 0 | 2 | 0.6 | 194,811 | 0.68 | 0.2 | |||
Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα | Γκάβιν Ρόμπινσον | 16 | 5 | 0 | 3 | 3 | 0.8 | 172,058 | 0.60 | 0.2 | |||
Κόμμα Συμμαχίας της Βόρειας Ιρλανδίας | Ναόμι Λονγκ | 18 | 1 | 1 | 1 | 0.2 | 117,191 | 0.41 | |||||
Ενωτικό Κόμμα του Όλστερ | Νταγκ Μπίτι | 17 | 1 | 1 | 0 | 1 | 0.2 | 94,779 | 0.33 | ||||
Πράσινοι της Σκωτίας | Πάτρικ Χάρβι & Λόρνα Σλέιτερ | 44 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 92,685 | 0.32 | 0.2 | |||
Σοσιαλδημοκρατικό και Εργατικό Κόμμα | Κόλουμ Ίστγουντ | 18 | 2 | 0 | 0 | 0.3 | 86,861 | 0.3 | 0.1 | ||||
Παραδοσιακή Ενωτική Φωνή της Βόρειας Ιρλανδίας | Τζιμ Άλιστερ | 14 | 1 | Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2019 | 0.1 | 48,685 | 0.17 | — | |||||
Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα | Ουίλιαμ Κλούστον | 122 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 33,811 | 0.12 | 0.1 | ||||
Πρόεδρος της Βουλής των Κοινοτήτων | Λίντσεϊ Χόιλ [α] | 1 | 1 | 0 | 0 | 0.1 | 25,238 | 0.09 | |||||
Κόμμα του Γιόρκσαϊρ | Μπόμπ Μπάξτον & Σάιμον Μπίλτκλιφ | 27 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 17,227 | 0.06 | |||||
Δίκτυο Ανεξάρτητων | Μαριάν Όβερτον | 5 | 0 | Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2019 | 0.0 | 13,663 | 0.05 | — | |||||
Συνδικαλιστικός και Σοσιαλιστικός Συνασπισμός | Ντέιβ Νέλιστ | 40 | 0 | Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2019 | 0.0 | 12,562 | 0.04 | — | |||||
Κόμμα Άλμπα | Άλεξ Σάλμοντ | 19 | 0 | Νέο | 0.0 | 11,784 | 0.04 | Νέο | |||||
Επανένταξη στην ΕΕ | Μπρένταν Ο'Ντόνελι | 26 | 0 | Νέο | 0.0 | 9,245 | 0.03 | Νέο | |||||
Πράσινο Κόμμα Βόρεια Ιρλανδία | Μαλαχάι Ο'Χάρα | 11 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 8,692 | 0.03 | |||||
Οι άνθρωποι πριν από το κέρδος | Συλλογική Ηγεσία [β] | 3 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 8,438 | 0.03 | |||||
Aontú | Πίτερ Τόμπιν | 10 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 7,466 | 0.03 | |||||
Κόμμα Ανεξάρτητων του Νιούχαμ | Μεχμούντ Μίρζα | 1 | 0 | Νέο | 0.0 | 7,180 | 0.02 | Νέο | |||||
Κόμμα Κληρονομιάς | Ντέιβιντ Κέρτεν | 41 | 0 | Νέο | 0.0 | 6,597 | 0.02 | Νέο | |||||
Κόμμα Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου | Νικ Τενκόνι (προσωρινός) | 24 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 6,530 | 0.02 | 0.1 | ||||
Φιλελεύθερο Κόμμα | Στηβ Ράντφορντ | 12 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 6,375 | 0.02 | |||||
Ανεξάρτητοι του Άσφιλντ | Τζέισον Ζαντρόζνι | 1 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 6,276 | 0.02 | |||||
Επίσημο Monster Raving Loony Κόμμα | Χάουλινγκ Λόντ Χόουπ | 22 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 5,814 | 0.02 | |||||
Χριστιανική Λαϊκή Συμμαχία | Σίντνεϊ Κόρντλ | 22 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 5,604 | 0.02 | |||||
Σκωτικό Οικογενειακό Κόμμα | Ρίτσαρντ Λούκας | 16 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 5,425 | 0.02 | |||||
Άγγλοι Δημοκράτες | Ρόμπιν Τίλμπρουκ | 15 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 5,182 | 0.02 | |||||
Κόμμα Γυναικών | Κέλι-Τζέι Κιν-Μίνσχολ | 16 | 0 | Νέο | 0.0 | 5,077 | 0.02 | Νέο | |||||
Ανεξάρτητοι του Λίνκολνσαϊρ | Μαριάν Όβερτον | 2 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 4,277 | 0.01 | |||||
Ένα Λέστερ | Ρίτα Πατέλ | 2 | 0 | Νέο | 0.0 | 4,008 | 0.01 | Νέο | |||||
Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα | Τζιμ ΜακΝτέιντ | 12 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 3,609 | 0.01 | |||||
Ανεξάρτητοι της Κοινότητας του Λίβερπουλ | Άλαν Γκίμπονς | 1 | 0 | Νέο | 0.0 | 3,293 | 0.01 | Νέο | |||||
Ανεξάρτητοι του Σουέιλ | Μάικ Μπάλντοκ | 1 | 0 | Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2019 | 0.0 | 3,238 | 0.01 | — | |||||
Ανεξάρτητοι του Χάμσαϊρ | Άλαν Στόουν | 10 | 0 | Νέο | 0.0 | 2,872 | 0.01 | Νέο | |||||
Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας | Ρόμπερτ Γκρίφιθς | 14 | 0 | Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2019 | 0.0 | 2,622 | 0.01 | — | |||||
Δημοκρατία για το Τσόρλεϊ | Μπεν Χόλντεν-Κρόουθερ | 1 | 0 | Νέο | 0.0 | 2,424 | 0.01 | Νέο | |||||
Ανεξάρτητη Συμμαχία της Οξφόρδης | Ανν Γκουίνετ | 1 | 0 | Νέο | 0.0 | 2,381 | 0.01 | Νέο | |||||
Κόμμα του Κλίματος | Έντμουντ Γκέμελ | 13 | 0 | Νέο | 0.0 | 1,967 | 0.01 | Νέο | |||||
Συμμαχία του Νότιου Ντέβον | Ρίτσαρντ Ντος | 1 | 0 | Νέο | 0.0 | 1,924 | 0.01 | Νέο | |||||
Βρετανικό Δημοκρατικό Κόμμα | Τζέιμς Λιούθουεϊτ | 4 | 0 | Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2019 | 0.0 | 1,860 | 0.01 | — | |||||
Αληθινό και Δίκαιο Κόμμα | Τζίνα Μίλερ | 4 | 0 | Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2019 | 0.0 | 1,695 | 0.01 | — | |||||
Συμμαχία για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία | Τεκ Κόνγκ | 9 | 0 | Νέο | 0.0 | 1,586 | 0.01 | Νέο | |||||
Βορειοανατολικό Κόμμα | Μπράιαν Μουρ | 1 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 1,581 | 0.01 | |||||
Αγγλικό Συνταγματικό Κόμμα | Γκράχαμ Μουρ | 4 | 0 | Νέο | 0.0 | 1,563 | 0.01 | Νέο | |||||
Κόμμα «Καταργήστε την Ουαλική Συνέλευση» | Ρίτσαρντ Σουχορζέφσκι | 3 | 0 | Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2019 | 0.0 | 1,521 | 0.01 | — | |||||
Κόμμα Ευημερίας των Ζώων | Βανέσα Χάντσον | 4 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 1,486 | 0.01 | |||||
Συναίνεση | Ίαν Μπέρκλεϊ-Χερστ | 1 | 0 | Νέο | 0.0 | 1,289 | 0.00 | Νέο | |||||
Κόμμα Ισότητας Γυναικών | Μαντού Ριντ | 4 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 1,275 | 0.00 | |||||
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα | Τζόσουα Ογκούνλιε | 5 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 1,190 | 0.00 | |||||
Προωθήστε το | Νιλ ΜακΕβόι | 1 | 0 | Νέο | 0.0 | 1,041 | 0.00 | Νέο | |||||
Σκωτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα | Κόλιν Φοξ & Νάταλι Ριντ | 2 | 0 | Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2019 | 0.0 | 1,007 | 0.00 | — | |||||
Ανεξάρτητη Συμμαχία (Κεντ) | Φράνσις Μάικλ Τέιλορ | 1 | 0 | Νέο | 0.0 | 926 | 0.00 | Νέο | |||||
Συμμαχία Ελευθερίας | Κάθριν Έβανς | 5 | 0 | Νέο | 0.0 | 895 | 0.00 | Νέο | |||||
Χριστιανικό Κόμμα | Τζορτζ Χάργκριβς | 2 | 0 | Σε συνασπισμό με την Χριστιανική Λαϊκή Συμμαχία το 2019 | 0.0 | 806 | 0.00 | — | |||||
Κονφελίσιτι | Τζέιμς Μίλερ | 2 | 0 | Νέο | 0.0 | 750 | 0.00 | Νέο | |||||
Κόμμα Ανεξάρτητων του Πόρτσμουθ | Μπράιαν Μουρ | 1 | 0 | Νέο | 0.0 | 733 | 0.00 | Νέο | |||||
Κόμμα Ανεξαρτησία για τη Σκωτία | Κολέτ Γουόκερ | 2 | 0 | Νέο | 0.0 | 678 | 0.00 | Νέο | |||||
Κοινό έδαφος | Τόμας Χολ | 2 | 0 | Νέο | 0.0 | 664 | 0.00 | Νέο | |||||
Διακοινοτική εργατική εναλλακτική | Όουεν ΜακΚράκεν | 1 | 0 | Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2019 | 0.0 | 624 | 0.00 | — | |||||
Βρετανικό Ενωτικό Κόμμα | Τζον Φέργκιουσον | 2 | 0 | Νέο | 0.0 | 614 | 0.00 | Νέο | |||||
Μεταμόρφωση | Ανγουαρούλ Καν | 2 | 0 | Νέο | 0.0 | 595 | 0.00 | Νέο | |||||
Βάζοντας το Κρου πρώτο | Μπράιαν Σιλβέστερ | 1 | 0 | Νέο | 0.0 | 588 | 0.00 | Νέο | |||||
Σκωτικό Ελευθεριακό Κόμμα | Ταμ Λαέρντ | 4 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 536 | 0.00 | |||||
Κόμμα Ειρήνης | Τζον Μόρις | 4 | 0 | 0 | 0 | 0.0 | 531 | 0.00 | |||||
Κόμμα Παίρνοντας την Πρωτοβουλία | Νίκολα Ζινγκουάρι | 1 | 0 | Δεν κατέβηκε στις εκλογές του 2019 | 0.0 | 503 | 0.00 | — | |||||
Κόμματα με λιγότερες από 500 ψήφους το καθένα | 51 | 0 | 0.0 | 11,163 | 0.04 | ||||||||
Λευκά και άκυρα | 116,063 | — | — | ||||||||||
Συνολικά | 4,515 | 650 | 0 | 100.0 | 28,924,725 | 100.00 | 0.0 | ||||||
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι και συμμετοχή | 48,208,507 | 59.90 | −7.52 |
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ο εν ενεργεία πρόεδρος Λίντσεϊ Χόιλ αποχώρησε από το Εργατικό Κόμμα το 2019 αφού εξελέγη πρόεδρος από τη Βουλή των Κοινοτήτων, η έδρα του Τσόρλεϊ δεν διεκδικήθηκε από τα περισσότερα μεγάλα κόμματα.
- ↑ Ο Ίμον ΜακΚαν αναφέρεται ως ηγέτης του κόμματος στη Βόρεια Ιρλανδία για τους σκοπούς της εγγραφής στη βρετανική Εκλογική Επιτροπή. Εγγραφές Εκλογικής Επιτροπής
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «UK general election results live: Labour set for landslide as results come in across country». BBC News. 4 Ιουλίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2024.
- ↑ «Former Prime Minister Liz Truss loses seat in U.K. election». Axios. 5 Ιουλίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2024.
- ↑ «Rishi Sunak apologises after historic Tory defeat». BBC News. 5 Ιουλίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2024.
- ↑ Walker, Peter (20 Φεβρουαρίου 2024). «Another Canada 93? Tory Sunak critics fear extinction-level election result». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2024. https://web.archive.org/web/20240615124840/https://theguardian.com/politics/2024/feb/20/canada-93-tory-sunak-critics-extinction-level-election-result. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2024.
- ↑ Hunt, Wayne (1 Ιουνίου 2024). «Can the Tories avoid the fate of Canada's Conservatives?». The Spectator. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2024. https://web.archive.org/web/20240614045916/https://www.spectator.co.uk/article/can-the-tories-avoid-the-fate-of-canadas-conservatives/. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2024.
- ↑ https://www.bbc.co.uk/news/election/2024/uk/results
- ↑ https://www.theguardian.com/politics/ng-interactive/2024/jul/04/uk-general-election-results-2024-live-in-full