Βαΐα Αίγινας
Συντεταγμένες: 37°46′10″N 23°31′54″E / 37.76944°N 23.53167°E
| Βαΐα | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Αττικής |
| Περιφερειακή Ενότητα | Νήσων |
| Δήμος | Αίγινας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
| Νομός | Αττικής |
| Υψόμετρο | 15 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 236 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 180 10 |
| Τηλ. κωδικός | 2297 |
Η Βαΐα ή Βαγία είναι οικισμός στην Αίγινα, στην περιφερειακή ενότητα Νήσων της περιφέρειας Αττικής. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, η Βαΐα έχει 291 κατοίκους. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 15.[2] Απέχει περίπου 14 χιλιόμετρα από την πόλη της Αίγινας.[3]
Η Βαΐα είναι κυρίως παραθεριστικός οικισμός και σε αυτόν λειτουργεί αλιευτικό καταφύγιο. Διαθέτει παραλία στην οποία εκβάλλει το ρέμα Γραμματικού σχηματίζοντας μικρό υγρότοπο. Κοντά στη Βαΐα βρίσκεται η μονή Ζωοδότου Χριστού και ο ναός του Προφήτη Ηλία και οι κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητρόπολης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης. Ανατολικά της Βαΐας βρίσκεται αμμώδης παραλία απέναντι από την οποία βρίσκεται νησίδα στην οποία είναι κτισμένο εξωκλήσι αφιερωμένο στη Ζωοδόχο Πηγή.[3]
Στην περιοχή Τούρλος κτίστηκε τη δεκαετία του 1930 βάση του πολεμικού ναυτικού, η οποία μαζί με τη βάση στην Πέρδικα και αυτές στις Φλέβες αποτελούσαν την κύρια αμυντική προστασία του Σαρωνικού κόλπου. Η βάση καταλήφθηκε από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Β΄ΠΠ και μεταπολεμικά επέστρεψε στο πολεμικό ναυτικό. Από το 1994 στεγάζει το τμήμα λήψεως σημάτων του πολεμικού ναυτικού.[3][4]
Η Βαΐα αναγνωρίστηκε ως οικισμός το 1951 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Μεσαγρού στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1997, οπότε και με το πρόγραμμα Καποδίστριας προσαρτήθηκε στον δήμο Αίγινας.[5]
Η πορεία του πληθυσμού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1940 | - [2] |
| 1951 | 41 [2] |
| 1961 | 46 [2] |
| 1971 | 60 [2] |
| 1981 | 107 [2] |
| 1991 | 175 [2] |
| 2001 | 239 |
| 2011 | 291 |
Στον λαϊκό πολιτισμό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Βαγία έγινε ευρέως γνωστή μετά την κυκλοφορία του βιβλίου της Ζωρζ Σαρή Ο θησαυρός της Βαγίας (1969, Κέδρος),[6] στο οποίο μια ομάδα παιδιών ξεκινούν ένα κυνήγι θησαυρού που υποτίθεται ότι είχαν κρύψει εκεί οι Γερμανοί κατά την κατοχή.[7]
- Το παραπάνω βιβλίο γυρίστηκε σε τηλεοπτική σειρά σε σενάριο και σκηνοθεσία Δημήτρη Δημογεροντάκη που πρωτοπροβλήθηκε το 1984 από την ΕΡΤ. Στη σειρά έπαιζαν οι Άννα Γεραλή, Γιώργος Γεωγλερής, Τέλης Ζώτος, Ειρήνη Κουμαριανού, Νίκος Κούρος και άλλοι.[8]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 120. ISBN 9603201332.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Πετροπούλου, Νέλλη (21 Σεπτεμβρίου 2017). «Βαγία: Το ήσυχο χωριό- θέρετρο της Αίγινας». saronicmagazine.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Κέντρο Λήψης Αίγινας». www.hellenicnavy.gr. Πολεμικό Ναυτικό. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Βαΐα (Αττικής)». ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών. www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Ζωρζ Σαρή». biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2023.
- ↑ «Ο θησαυρός της Βαγίας». biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2023.
- ↑ «Ο θησαυρός της Βαγίας - retroDB». retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2023.