Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λαγούσα Αίγινας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°48′52″N 23°28′9″E / 37.81444°N 23.46917°E / 37.81444; 23.46917

Λαγούσα
Γεωγραφία
ΑρχιπέλαγοςΑιγαίο Πέλαγος
Νησιωτικό σύμπλεγμαΝησιά Αργοσαρωνικού
Έκταση0,176 km²
Υψηλότερη κορυφή40
Χώρα
ΠεριφέρειαΑττικής
Περιφερειακή ΕνότηταΝήσων
ΔήμοςΑίγινας
Δημογραφικά
Πληθυσμός0 (απογραφής 2021)

Η Λαγούσα ή Λαγόνησος ή Ελεούσα[1] ή Μεγάλη Λαγούσα[2] είναι νησίδα του Αργοσαρωνικού με ψηλότερο σημείο στα 40 μέτρα[3]. Βρίσκεται στα βόρεια του Σαρωνικού κόλπου, ανάμεσα στην Αίγινα (Β.) και την Σαλαμίνα (Ν.) ενώ ανήκει στο μικρό σύμπλεγμα νησίδων Λαγούσες. Είναι η μεγαλύτερη σε έκταση νησίδα του συμπλέγματος (0,176 τ.χλμ.[1]) και η ανατολικότερη.[4]

Στη νότια πλευρά της νησίδας και σε βάθος 40 με 50 οργιές υπάρχει βυθισμένο το αντιτορπιλικό Ύδρα IV μετά από σκληρή μάχη με γερμανικά βομβαρδιστικά της Lufftwaffe, στις 22 Απριλίου 1941, Στη μάχη αυτή σκοτώθηκαν 4 αξιωματικοί, 11 υπαξιωματικοί και 27 ναύτες του Ελληνικού Ναυτικού.[5]

Διοικητικά ανήκει στον δήμο Αίγινας όπου απογράφεται ως ξεχωριστός οικισμός από το 1981.[6] Σύμφωνα με την απογραφή του 2021[7] δεν κατοικείται όπως και με αυτήν του 2011[8].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 Νέζης, Νίκος (2010). Τα ελληνικά βουνά - Γεωγραφική εγκυκλοπαίδεια. Αθήνα: Ε.Ο.Ο.Α. & Κληροδότημα «Αθ. Λευκαδίτη». σελ. 198. ISBN 978-960-86676-5-5. 
  2. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 11. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 120. 
  3. «ΛΑΓΟΥΣΑ (Νησάκι) ΑΙΓΙΝΑ - Greek Travel Pages». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2024. 
  4. «Islands of Greece». www.topoguide.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2024. 
  5. «Η Βύθιση του Αντιτορπιλικού Ύδρα». Πολεμικό Ναυτικό - Επίσημη Ιστοσελίδα. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2024. 
  6. «Λαγούσα Αττικής». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2024. 
  7. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2021». σελ. 21952 (σελ. 370 του pdf). 
  8. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10810 (σελ. 336 του pdf)