Βίκτωρ Αμεδαίος Α΄ της Σαβοΐας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Βίκτωρ Αμεδαίος Α΄ | |
---|---|
Περίοδος | 1630 - 1637 |
Προκάτοχος | Κάρολος Εμμανουήλ Α΄ |
Διάδοχος | Φραγκίσκος Υάκινθος |
Γέννηση | 8 Μαΐου 1587 Τορίνο, Πεδεμόντιο |
Θάνατος | 7 Οκτωβρίου 1637 (ετών 50) Βερτσέλλι, Πεδεμόντιο |
Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Βερτσέλλι, Βερτσέλλι, Πεδεμόντιο |
Σύζυγος | Χριστίνα των Βουρβόνων (1619) |
Επίγονοι | Λουδοβίκος Αμεδαίος Λουίζα Χριστίνα Φραγκίσκος Υάκινθος Κάρολος Εμμανουήλ Β΄ Μαργαρίτα Ιολάνθη Ερριέττα Αδελαΐδα Αικατερίνη Βεατρίκη |
Οίκος | Σαβοΐας |
Πατέρας | Κάρολος Εμμανουήλ Α΄ |
Μητέρα | Αικατερίνη Μιχαέλα της Ισπανίας |
Θρησκεία | Καθολικός Χριστιανός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Βίκτωρ Αμεδαίος Α΄ (ιταλ. Vittorio Amedeo I di Savoia, 8 Μαΐου 1587 - 7 Οκτωβρίου 1637) ήταν δούκας της Σαβοΐας (1630-1637).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν το δεύτερο παιδί και ο δευτερότοκος υιός του Καρόλου Εμμανουήλ Α΄ της Σαβοΐας και της Αικατερίνης Μιχαέλας των Αψβούργων, κόρης του Φιλίππου Β΄ της Ισπανίας. Γεννήθηκε στο Τορίνο του Πεδεμοντίου και έζησε κατά την παιδική του ηλικία στην Αυλή της Μαδρίτης, κοντά στον πάππο του. Όταν εκείνος απεβίωσε το 1598, επέστρεψε στο Τορίνο και έγινε διάδοχος του δουκάτου το 1604 όταν απεβίωσε ο μεγαλύτερος αδελφός του, Φίλιππος Εμμανουήλ, σε ηλικία 18 ετών.
Έγινε δούκας της Σαβοΐας το 1630, αλλά με την πολιτική του προκάλεσε αστάθεια στις σχέσεις με τη Γαλλία και την Ισπανία και χρειαζόταν στράτευμα για να υπερασπιστεί το δουκάτο. Επειδή υπήρχε έλλειψη χρημάτων για να προσλάβει μισθοφόρους ή να εκπαιδεύσει εντόπιους, υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με την Ισπανία και τη συνθήκη του Κεράσκο με τη Γαλλία, στην οποία παραχωρούσε το Πινερόλο. Η στρατηγική αυτή περιοχή έδωσε στη Γαλλία μία δίοδο στην καρδιά της Σαβοΐας και μία αφετηρία προς την υπόλοιπη Ιταλία. Από τότε και στο εξής, οι δούκες της Σαβοΐας υπέφεραν από την απώλεια του Πινερόλο και εργαζόταν για την ανάκτησή του.
Ο Βίκτωρ Αμεδαίος Α΄ προσχώρησε στην αντι-ισπανική Ομάδα (League) του καρδινάλιου Ρισελιέ και επέτυχε δύο νίκες εναντίον της Ισπανίας: το 1636 στη μάχη του Τορναβέντο και το επόμενο έτος στη μάχη του Μομπαλντόνε. Ασθένησε και απεβίωσε στο Βερτσέλλι το 1637 σε ηλικία 50 ετών. Τον διαδέχθηκε ο 5ετής υιός του, Φραγκίσκος Υάκινθος, με αντιβασίλισσα τη μητέρα του, Χριστίνα. Μετά από ένα χρόνο, ο Φραγκίσκος Υάκινθος απεβίωσε και τον διαδέχθηκε ο νεότερος γιος του Βίκτωρος Αμεδαίου, Κάρολος Εμμανουήλ.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1619 νυμφεύτηκε τη Χριστίνα των Βουρβόνων, κόρη του Ερρίκου Δ΄ της Γαλλίας. Είχε οκτώ τέκνα:
- γιος (1621), θνησιγενής.
- Λουδοβίκος Αμεδαίος (1622 - 1628).
- Λουίζα Χριστίνα (1629 - 1692), παντρεύτηκε τον Μαυρίκιο της Σαβοΐας, καρδινάλιο.
- Φραγκίσκος Υάκινθος (1632 - 1638), Δούκας της Σαβοΐας.
- Κάρολος Εμμανουήλ Β΄ (1634 - 1675), Δούκας της Σαβοΐας.
- Μαργαρίτα Ιολάνθη (1635 - 1663), παντρεύτηκε τον Ρανούτσο Β΄ Φαρνέζε της Πάρμας.
- Ερριέττα Αδελαΐδα (1636 - 1676), παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Μαρία της Βαυαρίας.
- Αικατερίνη Βεατρίκη (1636 - 1637), δίδυμη της Ερριέττας Αδελαΐδας.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόγονοι του Βίκτωρα-Αμεδαίου Α΄ δούκα της Σαβοΐας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Storrs, Christopher (1999). War, Diplomacy and the Rise of Savoy 1690-1720. Cambridge University Press. ISBN 0521551463.