Βάουτερ Κράμπετ ο νεότερος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βάουτερ Κράμπετ ο νεότερος
Γέννηση1594[1][2][3]
Χάουντα
Θάνατος18  Ιουνίου 1644
Χάουντα
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδία
Ιδιότηταζωγράφος[4]
ΓονείςPieter Woutersz. Crabeth
Σημαντικά έργαThe incredulity of St Thomas
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Βάουτερ Κράμπετ ο νεότερος (Wouter Pietersz. Crabeth ΙΙ, 1594 - περ. 18 Ιουνίου 1644) ήταν ζωγράφος της ολλανδικής Χρυσής Εποχής.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βάουτερ Κράμπετ γεννήθηκε στη Χάουντα το 1594, γιος του συγγραφέα και πολιτικού Πίτερ Βάουτερς Κράμπετ. Ονομάστηκε από τον παππού του Βάουτερ Κράμπετ τον πρεβύτερο, ο οποίος ήταν διάσημος Δάσκαλος υαλογραφίας. Ο Κράμπετ μαθήτευσε με τον Κορνέλις Κέτελ, ο οποίος ήταν γνωστός ζωγράφος πορτρέτων στο Άμστερνταμ. Είναι πιθανόν ότι ο Κράμπετ υπήρξε επίσης μαθητής του Άμπραχαμ Μπλούμερτ στην Ουτρέχτη.

Το 1613, ο Κράμπετ έκανε το Grand Tour του . Μια τέτοια περιοδεία, που τελείωνε στη Φλωρεντία και στη Ρώμη, θεωρήθηκε απαραίτητη τελετή για την ολοκλήρωση της κλασικής εκπαίδευσης ενός Φλαμανδού καλλιτέχνη, από τότε που δημοσιεύτηκε, το 1604, το Schilderboeck του Κάρελ φαν Μάντερ. Βρέθηκε στο Παρίσι το 1615 και στο Αιξ-αν-Προβάνς τον επόμενο χρόνο. Στη συνέχεια ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου μελέτησε τα τοπικά αριστουργήματα και εργάστηκε σε διάφορες σχολές ζωγραφικής και εργαστήρια. Το 1619, ενώ βρισκόταν στη Ρώμη, έγινε μέλος του Bentvueghels, με άλλους ζωγράφους όπως ο Κορνέλις φαν Πούλενμπουρχ Cornelius van Poelenburgh, ο Μπαρτολομέους Μπρέινμπερχ, ο Βαιμπραντ ντε Χέιστ και ο Λέονερτ Μπράμερ. Του έδωσαν το ψευδώνυμο " De Almanack " (Ο Καζαμίας). Ο Κρίμπετ εκπροσωπείται σε ανώνυμο σχέδιο που σχεδιάστηκε το 1620 και εκτίθεται στο Μουσείο Μπόιμανς - φαν Μπένινγκεν στο Ρότερνταμ. Ο Κρίβετ ήταν τότε γνωστός ως Wouter van der Gou (δηλαδή ο Βάουτερ από τη Χάουντα). Συχνά τον έβλεπαν μαζί με άλλα μέλη των Bentvueghels.

Το 1626, επέστρεψε στη Χάουντα ως schutter (στρατιώτης). Το 1628, παντρεύτηκε τη θυγατέρα του δημάρχου, Αντριάνα Χέρριτσντρ Φρούσεν (Adriana Gerritsdr Vroesen). Την ίδια χρονιά, όταν ο πατέρας του έγινε δήμαρχος, ορίστηκε λοχαγός της Schutterij ( Εθνοφυλακής), αξιωμα που διατήρησε μέχρι το θάνατό του το 1644. Σε αυτό το ρόλο, το 1629, συμμετείχε στην πολιορκία του Ντεν Μπος.

Πριν από αυτό, έλαβε παραγγελία από τον επιμελητή Petrus Purmerent για δύο ρετάμπλ για την Καθολική Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή (αργότερα η Παλαιοκαθολική Εκκλησία ) και την Catharinagasthuis, μια θρησκευτική κοινότητα. Αυτοί οι δύο πίνακες φυλάσσονται επί του παρόντος στο Μουσείο της Χάουντα (: Museum Het Catharina Gasthuis ) στη Χάουντα και στο Ρέικσμουζεουμ του Άμστερνταμ. Τα δύο έργα - Η Κοίμηση της Θεοτόκου ( Ten-Hemelopneming van Maria ) και το Ongelovige Thomas (ο Άπιστος Θωμάς ) - εμφανίζουν ισχυρή ιταλική επιρροή και είναι υφολογικά παραπλήσια με έργα του Καραβάτζο . Το 1631 και το 1641, ο Κρίβετ ζωγράφισε άλλα δύο ρετάμπλ για την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, τα οποία βρίσκονται επίσης στο Μουσείο της Χάουντα.

Εκτός από ρετάμπλ, ο Κράμπετ ζωγράφισε συχνά πίνακες με χαρτοπαίκτες και βοσκούς, οι οποίοι επίσης μοιάζουν πολύ με τα έργα του Καραβάτζο. Αυτοί οι πίνακες ζωγραφίστηκαν κυρίως μετά την επιστροφή του στη Χάουντα. Διασώζεται μόνον μικρός αριθμός από αυτά τα έργα.

Τον Βάουτερ Κράμπετ διαδέχθηκαν οι μαθητές του Γιαν Άριενς Ντάουφ (Jan Ariens Duif, Ντιρκ ντε Φράιε (Dirk de Vrije), Γιαν Χόβερτς Φερμπάιλ (Jan Govertsz Verbijl), Γιαν Φερζάιλ (Jan Verzijl) και Ερτ φαν Βάες (Aert Van Waes) .Ο Κράμπετ ήταν ο σημαντικότερος καλλιτέχνης της ολλανδικής Χρυσής Εποχής στην πόλη Χάουντα.

Η περιγραφή του Ιχνάτιους Βάλφις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κοίμηση της Θεοτόκου, 1628 (Μουσείο Χάουντα)
Ο Άπιστος Θωμάς, μετά το 1628 ( Ρέικσμουζεουμ, Άμστερνταμ)
Η μεταστροφή του Γκιγιώμ ντ' Ακιταίν (Guillaume d'Aquitaine) από τον Βερνάρδο του Κλαιρβώ, 1641 (Μουσείο Χάουντα)
Ο Harmanus Herberts και οι αξιωματικοί του, 1642 (Μουσείο Χάουντα)

Ο ιστορικός Βάλφις (Walvis), της Χάουντα, έγραψε το 1713:

Ένας από τους κύριους μαθητές του Κέτελ, ο Βάουτερ Κράμπετ, εγγονός του εικονογράφου και υαλογράφου Βάουτερ Πίτερς Κράμπετ. Αυτός ο Βάουτερ επισκέφθηκε τη Γαλλία, την Ιταλία και όλες τις σχολές ζωγραφικής της Ρώμης, μετά από αυτό το ταξίδι 13 ετών, επέστρεψε στη Χάουντα όπου, το 1628, παντρεύτηκε την Αντριάνα Φρέσεν. Τα σημαντικότερα έργα του είναι η Κοίμηση της Θεοτόκου, στον βωμό της μονής του IW [= Ignatius Walvis]. Το τελευταίο σπουδαίο έργο του προσωπογραφίας, το Πολεμικό Συμβούλιο ττης Χάουντα, το οποίο ήταν τότε στο γραφείο, χαρακτηριστικό για το μεγάλο του μέγεθος, κρέμεται στην αίθουσα Saint Joris Doelen.

-Ignatius Walvis [5]

Μερική λίστα έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η προσκύνηση των Μάγων (Aanbidding der Koningen), 1631 (Museum het Catharina Gasthuis Χάουντα).
  • Η διασκέδαση των ποιμένων (Herdersvermaak) (Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών Αμβέρσας, Αμβέρσα).
  • Η Κοίμηση της Θεοτόκου (Ten-Hemelopneming van Maria), 1628 (Museum het Catharina Gasthuis, Χάουντα).
    • Η Κοίμηση της Θεοτόκου αρχικά έγινε, το 1628, από τον Κράμπετ ως ρετάμπλ, το οποίο παραγγέλθηκε από τον ιερέα Πέτρους Πούρμεντ (Petrus Purmerent) για την εκκλησία του σχολείου (schuilkerk). Ξεχάστηκε εκεί για περισσότρους από τρεις αιώνες και ανακαλύφθηκε εκ νέου το 1970 από την τότε διευθύντρια του Μουσείου Catharina Gasthuis της Χάουντα, Δρα Γιαν Σχάουτεν (Dr. Jan Schouten). Το έργο εκτίθεται σήμερα στο νέο μουσείο.[6]
  • Οι πότες (αποδιδόμενο έργο. Άγνωστη τοποθεσία, πωλήθηκε στις 11 Μαρτίου 1999 από τον οίκο Marc-Arthur Kohn, Παρίσι).
  • Συντροφιά μουσικών.[α] (Szépmüvézeti Muzeum, Βουδαπέστη).
  • Η μεταστροφή του Γκιγιώμ ντ΄Ακιταίν από τον Βερβάρδο του Κλαιρβώ (Bernardus van Clairvaux bekeert Willem van Aquitanië, 1641 (Museum het Catharina Gasthuis Χάουντα).
  • Ζευγάρι παίζει φλογέρα (Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών Αμβέρσας
  • Θνήσκων πολεμιστής (Stervende krijgsman) (ιδιωτική συλλογή).
  • Οι χαρτοπαίκτες (Εθνικό Μουσείο Βαρσοβίας, Βαρσοβία).
  • Οι χαρτοπαίκτες (άγνωστη τοποθεσία, πωλήθηκε σε δημοπρασία στις 17 Ιανουαρίου 1992 από τον οίκο Sotheby στη Νέα Υόρκη).
  • Ο Harmanus Herberts και οι αξιωματικοί του, 1642 (Museum het Catharina Gasthuis Χάουντα).
  • La Mise au tombeau (Ο ενταφιασμός), πιθανότατα καταστράφηκε το 1945 (τελευταία θεάθηκε στο Kaiser-Friedrich-Museum στο Βερολίνο).
  • Οι γάμοι της Κανά (De Bruiloft te Kana), 1640 (Museum het Catharina Gasthuis Χάουντα).
  • Ο Άπιστος Θωμάς (Ongelovige Thomas), περί το 1628 (RΡέικσμουζεουμ, Άμστερνταμ– δανισμένο στο μουσείο της Χάουντα).
  • Les Tricheurs (Gemäldegalerie, Βερολίνο).

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Αρχικός τίτλος άγνωστος

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 140787194. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ «Wouter Pietersz Crabeth II». British Museum person-institution thesaurus. 23920.
  3. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 18924. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9  Αυγούστου 2021. 500000133. Ανακτήθηκε στις 7  Φεβρουαρίου 2024.
  5. ↑ «Een der voornaamste discipelen van Ketel, Wouter Crabeth, kleinzoon van den vermaarden Glasschilder Wouter Pietersz Crabet. Deze Wouter bezocht Vrankrijk, Italien, en de algemeene Schilderschoole Rome, van waar hij na eene dertienjarige reis na der Goude keerde, daar hij in 't jaar 1628 huwelijkte met Adriana Vroesen. – Onder sijne deftigste werken zijn een Maria Hemelvaart, het Altaar-stuk in de bidplaatse van I.W. En sijn laatste groot stuk in conterfeitzels de toenmaals bedienenden krijgsraad van der Goude, levensgrootte verbeeldende, 'tgeen op de zaal van St. Joris Doelen hangd.»
  6. ↑ D’après Xander Van Eck, Kunst, twist en devotie, cfr. Bibliographie.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (in Dutch) J. Schouten, Wie waren zij ? Een reeks van Goudse mannen en vrouwen die men niet mag vergeten, Repro-Holland, Alphen aan den Rijn, 1980.
  • (in Dutch) Xander Van Eck, Kunst, twist en devotie, Eburon, Delft, 1994 (ISBN 90-5166-408-7)
  • (in Dutch) De Gilden in Gouda, Museum Het Catharina Gasthuis Gouda - Waanders Zwolle, Gouda, 1996,(ISBN 90-400-9924-3)
  • (in Dutch) I. Walvis, Beschrijving der stad Gouda door I.W., 2 dln., Gouda, 1713, éd. fac-similée 1972
  • (in Dutch) Rudie Van Leeuwen, « Portretten op een contrareformatorisch altaarstuk : Wouter Pietersz. Crabeths Ten Hemelopneming van Maria uit 1628 », in Desipientia : Zin & Waan, année 14, nr. 2 (nov. 2007), p. 44-45.
  • (in English) Benedict Nicolson, Burlington Magazine, Caravaggism in Europe, 1989.


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βάουτερ_Κράμπετ_ο_νεότερος&oldid=9485756"