Μπαρτολομέους Μπρέινμπερχ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπαρτολομέους Μπρέινμπερχ
Γέννηση13  Νοεμβρίου 1598[1][2] ή 1599[3]
Ντέβεντερ
Ντέβεντερ[4]
Θάνατος3  Οκτωβρίου 1657 και 5  Οκτωβρίου 1657[5]
Άμστερνταμ
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδία
Ιδιότηταζωγράφος[5], σκιτσογράφος[5], εικαστικός καλλιτέχνης[6] και χαράκτης[6]
Σημαντικά έργαLandschap met jachtnimfem (en Diana ?), The adoration of the magi και Jacob wrestling with the angel
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπαρτολομέους Μπρέινμπερχ (ολλανδικά: Bartholomeus Breenbergh, Ντεφέντερ, 1598 - Άμστερνταμ, 1657) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της Χρυσής Ολλανδικής Εποχής στη ζωγραφική, ο οποίος ζωγράφιζε τοπία σε ιταλικό ύφος.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν είναι γνωστά πολλά στοιχεία για τον πρώιμο βίο του. Ο Άρνολντ Χαουμπράκεν, ο οποίος τον αναφέρει στον πρώτο τόμο του έργου του Schouburg παροτρύνει τους αναγνώστες να συνειφέρουν, δίνοντάς του περισσότερα στοιχεία γι' αυτόν.[7] Γεννήθηκε στο Ντεφέντερ και ήταν γιος του φαρμακοποιού της πόλης Γιαν Μπρέντενμπερχ ή Μπρέινμπερχ (Jan Bredenberg ή Breenbergh) και της συζύγου του Άννα Μπέκερ (Anna Becker), η οποία προερχόταν από μια από τις πιο εύπορες οικογένειες της πρωτεύουσας του Οφεράισσελ. Ο Μπαρτολομέους, δεύτερος από τουλάχιστον οκτώ παιδιά, βαπτίστηκε στις 13 Νοεμβρίου 1598.[8] Στον Χαουμπράκεν είχε αναφερθεί ότι γεννήθηκε στην Ουτρέχτη και ότι διετέλεσε μαθητής του Κορνέλις φαν Πούλενμπουρχ, αλλά ο ίδιος το θεώρησε αδύνατον από τα όσα στοιχεία είχε ήδη στη διάθεσή του, γράφοντας "ο Πούλενμπουρχ γεννήθηκε το 1586 και ο Μπρέινμπερχ απεβίωσε το 1660".[7] Ο Χαουμπράκεν ποτέ δεν έλαβε τις πληροφορίες που αναζητούσε, ωστόσο μνημονεύει τον Μπρέινμπερχ και στον δεύτερο τόμο του έργου του, στον κατάλογο με τους 59 καλλιτέχνες που ήταν σύγχρονοι με τους Άμπραχαμ Μπλούμερτ και Πάουλους Πόττερ.[9]

Σύμφωνα με το Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης, όταν πέθανε ο πατέρας του το 1607 η οικογένεια μετοίκησε, πιθανόν στο Χόορν, λίγο βορειότερα του Άμστερνταμ.[10] Σε δικαστικό έγγραφο του 1619 μνημονεύεται ο Μπρέινμπερχ ως διαμένων στην πόλη αυτή.[11] Στο έγγραφο αναφέρεται ως "ζωγράφος".[8] Στο Χόορν ήταν σύγχρονος με τον προσωπογράφο Ζακ Βάμπεν (Jacques Waben) και πιθανόν αυτός να ήταν ο πρώτος του Δάσκαλος, αν και σήμερα υποτίθεται ότι πρέπει να ήταν "ένας από τους πολλούς λησμονημένους τοπιογράφους του Άμστερνταμ της δεκαετίας του 1610". Καταγεγραμμένοι Δάσκαλοί του φέρονται οι Πίτερ Λάστμαν και Γιάκομπ Πάυνας.[10]

Στα τέλη του 1619 καταγράφεται ως διαμένων στη Ρώμη (Ιταλία), όπου (μάλλον εσφαλμένα) καταγράφηκε στην απογραφή πληθυσμού του ίδιου έτους ως Καθολικός.[8] Εκεί διέμενε με τον Φλαμανδό τοπιογράφο Πάουλ Μπριλ, με τον οποίο έζησε επί επτά τουλάχιστον χρόνια, όπως έγραψε ο ίδιος το 1653, και επηρεάστηκε από το έργο του[8], ενώ επηρεάστηκε επίσης ιδιαίτερα από τα ιδιαίτερα ποιητικά τοπία που δημιουργούσε ο εξόριστος Γερμανός καλλιτέχνης Άνταμ Ελζχάιμερ. Ο Μπρέινμπερχ ανήκε στην πρώτη γενεά των Ολλανδών τοπιογράφων που ακολούθησαν το ιταλικό ύφος, δηλ. καλλιτέχνες που ταξίδεψαν στην Ιταλία κατά τη δεκαετία του 1620 και εμπνεύστηκαν από την ατμόσφαιρα και το φως της.[12] Σε άλλες πηγές αναφέρεται ότι ζούσε και συνεργαζόταν με τον Φλαμανδό καλλιτέχνη Φρανς φαν ντε Καστέιλε[13][14] και απλώς επηρεάστηκε από το έργο του Μπριλ.

Οι Άγιοι Παύλος και Βαρνάβας στα Λύστρα (Η θυσία στα Λύστρα), 1637, Μουσείο Τέχνης Πανεπιστημίου Πρίνστον

Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Bentvueghels, όπου του δόθηκε το προσωνύμιο "het fret" (= το κουνάβι).[10]. Μέσω αυτής γνώρισε τον συμπατριώτη του τοπιογράφο Κορνέλις φαν Πούλενμπουρχ, από τον οποίο επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό, τόσο που είναι δύσκολο κανείς να ξεχωρίσει τα έργα τους που χρονολογούνται κατά την περίοδο 1623 - 1630.[8] Μια ακόμη επιρροή ήταν ο Νικολάες Μούγιερτ.[10] Με τη σειρά του, ο Μπρέινμπερχ επηρέασε τον Γάλλο τοπιογράφο Κλωντ Λορραίν, ο οποίος είχε φθάσει στην πόλη περί το 1620. Εκτός από πίνακες, ο Μπρέινμπερχ δημιούργησε στην Ιταλία και πολλά σχέδια ρωμαϊκών τοπίων με ερείπια και κλασικά κτίσματα, όπου είναι εμφανής η επιρροή των Μπριλ και Πούλενμπουρχ.[11]

Η ακριβής χρονολογία επιστροφής του στο Άμστερνταμ δεν είναι γνωστή. Αναφέρονται οι χρονολογίες του 1630[8] και 1633, έτος κατά το οποίο καταγράφεται στην πόλη.[11] Το ίδιο έτος (1633) νυμφεύτηκε την Ρεμπέκκα Σέλλινγκβαου (Rebecca Schellingwou),[11] θυγατέρα εύπορου εμπόρου ενδυμάτων. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε αρχικά στην Ντάικστραατ (Dijkstraat), ενώ από το 1648 και ύστερα αλλάζει διευθύνσεις διαμένοντας στην Λάουρισχραχτ, στην Πρινσενχραχτ και στην Χέρενχραχτ.[8] Παράλληλα, έλαβε ετήσια πρόσοδο 60 λιρών από την Αυλή του βασιλέα Καρόλου Α΄ της Αγγλίας.[10] Το ζεύγος Μπρέινμπερχ απέκτησε δυο γιους, τον Πίτερ και τον Χέντρικ, κανένας από τους οποίους δεν ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του. Ο Μπρέινμπερχ απεβίωσε και τάφηκε στην "Παλαιά Εκκλησία" (Oude Kerk) στις 5 Οκτωβρίου 1657.[8]

Η σταδιοδρομία του καλλιτέχνη κορυφώθηκε κατά τη δεκαετία του 1630, οπότε δημιουργούσε πίνακες με σκηνές από τη Βίβλο (ειδικότερα από την Παλαιά Διαθήκη) και με μυθολογικές σκηνές, ενώ οι διαστάσεις των έργων του γίνονται όλο και μεγαλύτερες και οι συνθέσεις του περισσότερο φιλόδοξες.[12] Αν και η παλέτα και ο φωτισμός του είναι ιταλικού ύφους, οι απεικονίσεις του θυμίζουν πολύ αυτές του Πίτερ Λάστμαν και άλλων ζωγράφων ιστορικών θεμάτων που δραστηριοποιούνταν στο Άμστερνταμ. Είναι γνωστά και μερικά πορτρέτα του.[8][11]

Καταγεγραμμένος μαθητής του φέρεται μόνον ο Γιαν ντε Μπίσχοπ (Jan de Bisschop), κατά την περίοδο 1640 - 1648.[10] Με τη σειρά του, ο Μπρέινμπερχ επηρέασε τους Γιαν Λίνσεν, Σκιπιόνε Κομπάνιο, Λάουρενς Μπαράρα, Σαρλ Κορνέλισ. ντε Χόοχ, Πίτερ φαν Χρουνεβέχεν, Φρανσουά φαν Κνιμπέρχεν και Καταρίνα φαν Κνιμπέρχεν.[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. en.isabart.org/person/108974. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 10140598.
  3. collections-mba.nancy.fr/fr/search-notice/detail/1541-ruines-rom-87087.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0218065. Ανακτήθηκε στις 28  Ιανουαρίου 2023.
  5. 5,0 5,1 5,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/108974. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. 6,0 6,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0218065. Ανακτήθηκε στις 18  Δεκεμβρίου 2022.
  7. 7,0 7,1 (Ολλανδικά) Bartholomeus Breenbergh Biography in De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (1718) by Arnold Houbraken, courtesy of the Digital library for Dutch literature
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 8,8 Walter A. Liedtke, Metropolitan Museum of Art (New York, N.Y.), Dutch Paintings in the Metropolitan Museum of Art, Metropolitan Museum of Art, 2007 στα Google books, τ. Α΄, σελ. 94
  9. (Ολλανδικά) πλήρης κατάλογος 61 σύγχρονων καλλιτεχνών στη βιογραφία του Πάουλους Πόττερ, δεύτερος τόμος του Schouburg
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 Bartholomeus Breenbergh[νεκρός σύνδεσμος] στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 El Museo de Arte Thyssen - Bornemisza, Bartholomeus Breenbergh
  12. 12,0 12,1 The P. P. Getty Museum, Bartholomeus Breenbergh
  13. Francesco da Castello[νεκρός σύνδεσμος] in the RKD
  14. Artists in biographies by Giovanni Baglione, σελ 82

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Bartholomeus Breenbergh στο Wikimedia Commons