Αντώνης Λιάκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντώνης Λιάκος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1947
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
διδάσκων πανεπιστημίου
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜυρσίνη Ζορμπά (έως 2023)

Ο Αντώνης Λιάκος (1947) είναι Έλληνας ομότιμος καθηγητής νεώτερης ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1969, ως φοιτητής, συνελήφθη από το καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών και φυλακίστηκε για να απελευθερωθεί τελικώς το 1973. Πραγματοποίησε, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. και του Συμβουλίου της Ευρώπης, τις μεταπτυχιακές σπουδές του στην Ιταλία και το 1984 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της νεώτερης και σύγχρονης ιστορίας του ΑΠΘ.[1] Το ίδιος έτος εξελέγη λέκτορας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, το 1990 αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1994 τακτικός καθηγητής αυτού.[2] Έχει υπάρξει επισκέπτης καθηγητής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, στην Ecole Normale Superieure των Παρισίων και στο Πανεπιστήμιο του Σύδνευ καθώς και επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον (2001, 2006).[2] Σήμερα είναι Ομότιμος καθηγητής νεώτερης ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ. των Ιστορικών Αρχείων του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής για την Ιστορία και Θεωρία της Ιστοριογραφίας, μέλος της εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους κ.α.[1][3] Το 2015 τοποθετήθηκε Πρόεδρος του Εθνικού διαλόγου για την Παιδεία.

Έχει συγγράψει πλήθος έργων και δημοσιεύσεων ενώ αρθρογραφεί τακτικά στον περιοδικό τύπο (εφημερίδα Το Βήμα κ.α.). Επιπλέον έχει διευθύνει ιστορικές σειρές στις εκδόσεις Θεμέλιο και Νεφέλη.[1] Το 2012 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το βιβλίο του «Αποκάλυψη, ουτοπία και ιστορία: Οι μεταμορφώσεις της ιστορικής συνείδησης» (εκδόσεις Πόλις, 2011).[1] Συζούσε με τη Μυρσίνη Ζορμπά μέχρι την εκδημία της, εκδότρια και υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού επί κυβέρνησης Αλ. Τσίπρα, με την οποία είχε υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η Ιταλική Ενοποίηση και η Μεγάλη Ιδέα (εκδόσεις Θεμέλιο, 1985)
  • Η Σοσιαλιστική και Εργατική Ομοσπονδία Θεσσαλονίκης (Φεντερασιόν) και η Σοσιαλιστική Νεολαία (εκδόσεις Παρατηρητής, 1985)
  • Η εμφάνιση των νεανικών οργανώσεων. Το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης (εκδόσεις Λωτός, 1988)
  • Εργασία και Πολιτική στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου (εκδόσεις της Εμπορικής Τράπεζας, 1993)
  • L’ Unificazione italiana e la Grande Idea (εκδόσεις Aletheia, 1995)
  • Πώς στοχάστηκαν το έθνος αυτοί που ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο (εκδόσεις Πόλις, 2005)
  • Πώς το παρελθόν γίνεται ιστορία (εκδόσεις Πόλις, 2007
  • Αποκάλυψη, Ουτοπία, Ιστορία (εκδόσεις Πόλις, 2011)
  • Η επιστροφή της Κοκκινοσκουφίτσας (εκδόσεις Νεφέλη, 2014)
  • Ο ελληνικός 20ός αιώνας, (εκδόσεις Πόλις, 2019)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Βιογραφικό Αντώνη Λιάκου». chronosmag.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2016. 
  2. 2,0 2,1 «Βιογραφικό Αντώνη Λιάκου». antonisliakos.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2016. 
  3. «Βιογραφικό Αντώνη Λιάκου». biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολυμέσα

  • Αντώνης Λιάκος - α μέρος [1]
  • Αντώνης Λιάκος - β μέρος [2]