Αλεξάντερ Μπελόφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλεξάντερ Μπελόφ
Προσωπικά στοιχεία
ΕθνικότηταΡωσική
Γέννηση9 Νοεμβρίου 1951
Λένινγκραντ, Σοβιετική Ένωση
Θάνατος2 Οκτωβρίου 1978 (27 ετών)
Λένινγκραντ, Σοβιετική Ένωση
Ύψος2,01 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1975 / Γύρος: 10ος / Επιλογή: 161η από τους Νιου Ορλίνς Τζαζ
Αθλ. καριέρα1967 - 1978
ΘέσηΣέντερ
Καριέρα σε συλλόγους
1967 - 1978 0 Σταρτάκ Λένινγκραντ
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1969 - 1978 0 Εθνική Σοβιετικής Ένωσης
Τίτλοι
Ολυμπιακοί Αγώνες
Πρώτη θέση 1972 Μόναχο Εθνική ΕΣΣΔ
Τρίτη θέση 1976 Μόντρεαλ Εθνική ΕΣΣΔ
Παγκόσμιο Κύπελλο Καλαθοσφαίρισης
Τρίτη θέση 1970 Γιουγκοσλαβία Εθνική ΕΣΣΔ
Πρώτη θέση 1974 Πουέρτο Ρίκο Εθνική ΕΣΣΔ

Ο Αλεξάντερ Αλεξάντροβιτς Μπελόφ (ρωσικά: Алекса́ндр Алекса́ндрович Бело́в), γνωστός και ως Σάσα Μπελόφ[1] (9 Νοεμβρίου 1951 – 3 Οκτωβρίου 1978), ήταν Σοβιετικός καλαθοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως σέντερ. Μνημονεύεται περισσότερο για το νικητήριο καλάθι του στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972 στο Μόναχο, το οποίο έδωσε το χρυσό μετάλλιο στην Εθνική Σοβιετικής Ένωσης.

Ο Μπελόφ συμπεριλήφθηκε στους 50 Σπουδαιότερους Παίκτες της FIBA το 1991. Επιλέχθηκε στο FIBA Hall of Fame το 2007.[2]

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στο Λένινγκραντ, ο Μπελόφ ήταν το αστέρι της Σπαρτάκ Λένινγκραντ (αργότερα γνωστή ως Σπαρτάκ Αγίας Πετρούπολης), καθώς οδήγησε τον σύλλογο στην κατάκτηση του τίτλου του Πρωταθλήματος Σοβιετικής Ένωσης το 1975, καθώς και σε τρία Ευρωπαϊκά Κύπελλα Κυπελλούχων (Κύπελλο Σαπόρτα), τα έτη 1971, 1973 και 1975. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στο σύλλογο, ο Μπελόφ επιλέχθηκε δύο φορές σε FIBA All-Star Games, τα έτη 1971 και 1972.[1]

Ο τρόπος παιχνιδιού του δυνατός και έξυπνος του επέτρεπε να αντιμετωπίσει ψηλότερους αντιπάλους γεγονός που αποδείχθηκε χρήσιμο τόσο στις εγχώριες διοργανώσεις όσο και διεθνώς. Το 2016, ο σύλλογος στον οποίον αγωνίστηκε ο Μπελόφ μετονομάστηκε σε Κοντράσιν Μπελόφ, για μικρό χρονικό διάστημα. Ο σύλλογος μετονομάστηκε προς τιμή τόσο του Μπελόφ, όσο και του πρώην θρυλικού προπονητή του συλλόγου Βλαντίμιρ Κοντράσιν, με τον οποίο ο παίκτης χάνει ήταν στενά συνδεδεμένος κατά τη διάρκεια τηςκαριέρας του.[3]

Στον δέκατο γύρο του NBA Ντραφτ του 1975, οι Νιου Ορλίνς Τζαζ επέλεξαν τον Μπελόφ με την 161η επιλογή του ντραφτ. Όμως, όπως η συντριπτική πλειοψηφία των Σοβιετικών παικτών που επιλέχθηκαν σε αθλητικά πρωταθλήματα της Βόρειας Αμερικής, δεν θα κατέληγε ποτέ στην ομάδα που τον επέλεξε. Μόνο το 1989, ο πρώτος Σοβιετικός παίκτης, ο Λιθουανός Σαρούνας Μαρτσουλιόνις, θα έπαιζε στο NBA.

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκανε το ντεμπούτο του στη διεθνή σκηνή σε ηλικία 17 ετών, όταν έπαιξε στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα εφήβων στο Βίγκο της Ισπανίας το 1968. Ο μέσος όρος των 7 πόντων του δεν άφηνε να εννοηθεί ότι θα εξελιχθεί σε αστέρι, αλλά κέρδισε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο. Στον τελικό, η ΕΣΣΔ νίκησε την ισχυρή Γιουγκοσλαβία με καθοδηγούμενη από τον Ζόραν Σλάβνιτς, με 82–73. Ένα χρόνο αργότερα, έπαιζε ήδη με την ομάδα ανδρών στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Ιταλία. Είχε επίσης διακριτικούς αριθμούς (4 πόντους) αλλά δεν ήταν ακόμη 18 ετών. Ο Μπελόφ κέρδισε τέσσερα χρυσά μετάλλια με την Εθνική Σοβιετικής Ένωσης. Ενώ εκπροσωπούσε την ΕΣΣΔ, ο Μπελόφ κέρδισε χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 1969 και χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1970. Κέρδισε επίσης χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 1971.[1]

Η κορυφαία στιγμή της σταδιοδρομίας του ήταν κατά τη διάρκεια των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1972, όταν σημείωσε το νικητήριο καλάθι στον τελικό του Ολυμπιακού τουρνουά με αντίπαλο τις ΗΠΑ, που χάρισε στη Σοβιετική Ένωση το χρυσό μετάλλιο, στην πρώτη ήττα των Αμερικανών σε αντίστοιχη διοργάνωση μετά από 16 συνεχείς επιτυχίες.[4][5][6] Μέχρι σχεδόν το τέλος της συνάντησης η Σοβιετική Ενωση προηγούνταν (26–21 στο ημίχρονο, ενώ αργότερα άνοιξαν τη διαφορά στους δέκα πόντους, 48–38) φτάνοντας στα τελευταία τρία δευτερόλεπτα να βρίσκεται πίσω με ένα πόντο διαφορά (49–50). Η αμφιλεγόμενη επανάληψη των τριών τελευταίων δευτερολέπτων κατόπιν εντολής του τότε γενικού γραμματέα της FIBA παρατηρώντας λάθος του χρονόμετρου που έτρεξε σε χρόνο χωρίς αγωνιστική δράση, οδήγησε στο τελικό 51–50 στην κόρνα της λήξης από καλάθι με μακρινή πάσα στον Μπελόφ που δε δυσκολεύτηκε από μικρή απόσταση και με δύο αντιπάλους εξουδετερωμένους να δώσει την οριστική νίκη.[7][8][9] Σε εκείνο το παιχνίδι είχε 8 πόντους και 8 ριμπάουντ, ενώ ήταν πρώτος σκόρερ της σοβιετικής ομάδας στη διοργάνωση με 14,4 πόντους.[10] Μετά από αυτό, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1974, όπου ήταν από τους κορυφαίους της διοργάνωσης με μέσο όρο 14,6 πόντους συμπεριλαμβανομένος στην καλύτερη τιμή πεντάδα[11][3] το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 1975 και το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976.[2]

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπελόφ πέθανε στο Λένινγκραντ στις 3 Οκτωβρίου 1978, σε ηλικία 26 ετών. Η αιτία θανάτου του ήταν μια πολύ σπάνια νεοπλασματική ασθένεια, το αγγειοσάρκωμα.[12]

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης (1975)
  • 3 × Κύπελλο Κυπελλούχων (1971, 1973, 1975)
  • 2 × Μικτή Ευρώπης (1971, 1972)
  • Καλύτερη πεντάδα Παγκοσμίου Πρωταθλήματος (1974)
  • Οι 50 μεγαλύτεροι της FIBA (1991)
  • FIBA Hall of Fame (2007)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «101 Greats: Alexander "Sasha" Belov». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Aleksander Belov Bio». FIBA. 24 Φεβρουαρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2010. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Alexander Belov (Basketballspieler) - Biografie, Informationen, persönliches Leben. Alexander Belov Basketballspieler - Krankheit, neueste Nachrichten». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2021. 
  4. ↑ «Τα oλυμπιακά μετάλλια που έμειναν στα αζήτητα». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2022. 
  5. ↑ «Classic 1972 USA vs. USSR Basketball game». Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2021. 
  6. ↑ «Belov, Dead 14 Years, Not Forgotten by Coach». Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2021. 
  7. ↑ «Μόναχο 1972: Ο παρανοϊκός τελικός των 3 δευτερολέπτων!». Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2022. 
  8. ↑ ««Им занялись «компетентные органы» Грустная история главного героя «Движения вверх» Белова». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2021. 
  9. ↑ «La guerra fredda e la beffa di Monaco '72: tra Usa e Urss tre secondi folli». Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2021. 
  10. ↑ «1972 OLYMPIC TOURNAMENT FOR MEN : Alexander Belov». Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2021. 
  11. ↑ «1974 WORLD CHAMPIONSHIP FOR MEN : Alexander Belov». Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2021. 
  12. ↑ «Alexander Belov dies». The Free Lance Star. 5 Οκτωβρίου 1978. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αλεξάντερ_Μπελόφ&oldid=10211051"