Ίμιτσα του Λουξεμβούργου
| Ίμιτσα του Λουξεμβούργου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1000 |
| Θάνατος | 1055 ή 1057[1][2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γουέλφος Β΄ της Σουαβίας[3] |
| Τέκνα | Γουέλφος της Καρινθίας[4] Κουνιγούνδη του Άλτντορφ |
| Γονείς | Φρειδερίκος του Λουξεμβούργου[4] και Irmentrude van de Wetterau[4] |
| Αδέλφια | Ογίβη του Λουξεμβούργου Γκίζελμπερτ του Λουξεμβούργου Ερμάνος Α΄ του Γκλάινμπεργκ Αντάλμπερο Γ΄ του Μετς Ερρίκος Ζ΄ της Βαυαρίας Φρειδερίκος Α΄ του Λουξεμβούργου |
| Οικογένεια | Οίκος του Αρντέν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ίμιτσα, γερμ.: Imiza / Irmentrude / Ermentrude von Luxemburg (π. 990/1000 - μετά το π. 1055/6) [5] ήταν Γερμανίδα ευγενής από τον Οίκο του Αρντέν-Λουξεμβούργου. Ήταν κόρη του κόμη του Mόζελγκαου και με τον γάμο της έγινε κόμισσα της Σουαβίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν κόρη του Φρειδερίκου κόμη του Μόζελγκαου και της Ερμεντρούδης, κόρης του κόμη του Γκλάιμπεργκ. [6] Ήταν άμεση απόγονος του Καρόλου Α΄ των Φράγκων, και η εκ πατρός θεία της Κουνιγούνδη του Λουξεμβούργου ήταν σύζυγος τον Ερρίκου Β΄ της Γερμανίας. [7]
Παντρεύτηκε τον Γουέλφο Β΄ κόμη της Σουαβίας, πιθανώς το 1017. [8] Η προίκα της Ίμιτσας περιελάμβανε τις ιδιοκτησίες Mέρινγκ αμ Λεχ (κοντά στο Άουγκσμπουργκ) και Ελιζίνα (σύγχρονο Σολεσίνο). [9] Η Ίμιτσα έλαβε πιθανώς αυτή την ιδιοκτησία με την παρέμβαση της θείας της, της βασίλισσας Κουνιγούνδης. [10] Πιθανότατα εξαιτίας αυτής της σύνδεσης, ο Ερρίκος Β΄ παραχώρησε επίσης το δουκάτο της Καρινθίας στον γιο της Ίμιτσας, τον Γουέλφο (στο παρελθόν η Καρινθία είχε κυβερνηθεί προσωπικά από τους Γερμανούς βασιλείς). [11]
Η Ίμιτσα επέζησε του γιου της Γουέλφου Γ΄, ο οποίος δεν παντρεύτηκε ποτέ και δεν είχε παιδιά. [12] Ο Γουέλφος Γ΄ κληροδότησε την ιδιοκτησία του στο μοναστήρι του Άλτντορφ, όπου η μητέρα του είχε γίνει ηγουμένη. [13] Με τη σειρά της έδωσε την ιδιοκτησία της στον Γουέλφο Α΄, τον εγγονό της από την κόρη της Κουνιγούνδη του Άλτντορφ. [14]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τον Γουέλφο Β΄ των Παλαιών Γουέλφων κόμη της Σουαβίας, η Ίμιτσα είχε δύο παιδιά:
- Κουνιγούνδη π.1020-1054, παντρεύτηκε τον Αλβέρτο-Άτσο Β΄ των Ομπερτιδών μαργράβο του Μιλάνου.
- Γουέλφος π.1007-1055, δούκας της Καρινθίας.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- K. Baaken, «Elisina curtis nobilissima. Welfischer Besitz in der Markgrafschaft Verona und die Datierung der Historia Welforum, « Deutsches Archiv 55 (1999), 63-94
- H. Dopsch, «Welf III und Kärnten», στο D. Bauer, et αϊ., Eds., Welf IV - Schlüsselfigur einer Wendezeit: Regionale und europäische Perspektiven (Μόναχο, 2004), σελ. 84–128.
- W. Glocker, Die Verwandten der Ottonen und ihre Bedeutung in der Politik (Böhlau Verlag, Κολωνία, Βιέννη, 1989).
- H. Renn, Das erste Luxemburger Grafenhaus (963-1136) (Βόννη, 1941).
- B. Schneidmüller: Die Welfen. Herrschaft und Erinnerung (819–1252). (Στουτγκάρδη, 2000), σελ. 119–123
- D. Schwennicke, Europäische Stammtafeln Neue Folge, τομ. I.1 (Φρανκφούρτη, Μάιν 1998).
- Ε. Steindorff, Jahrbücher des Deutschen Reichs unter Heinrich III., 2 τόμοι. (Λειψία, 1874-1881), προσβάσιμο στο διαδίκτυο στη διεύθυνση: archive.org
- W. Störmer, «Die süddeutschen Welfen unter besondere Berücksichtigung ihrer Herrschaftspolitik im bayerisch-schwäbischen Grenzraum», στο KL. Ay, L. Maier και J. Jahn, εκδόσεις, Die Welfen. Landesgeschichtliche Aspekte ihrer Herrschaft (Constance, 1998), σελ. 57–96.
- W. Störmer, «Die Welfen στο der Reichspolitik des 11. Jahrhunderts, « Mitteilungen des Instituts für Österreichische Geschichtsforschung 104 (1996), 252-265.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πρόγραμμα Μεσαιωνικών Χωρών: Λουξεμβούργο
- Irmengard von Luxemburg, Gräfin von Altdorf (στα γερμανικά)
Παραπομπές σε πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p67264.htm#i672633.
- ↑ «Dictionary of Women Worldwide» (Αγγλικά) Gale, Yorkin Publications. Ντιτρόιτ. 2006. ISBN-13 978-0-7876-7585-1.
- ↑ p67264.htm#i672633. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Glocker, Die Verwandten der Ottonen, p. 348.
- ↑ Schwennicke, Europäische Stammtafeln, table 17.
- ↑ Renn, Das erste Luxemburger Grafenhaus, pp. 137ff.
- ↑ Schneidmüller, Die Welfen, p. 120. See, however, Störmer, ‘Die Welfen in der Reichspolitik,’ p. 257, who suggests that the marriage may have taken place in 1015; and Glocker, Die Verwandten der Ottonen, p. 348 who suggests that the marriage took place as early as 1005.
- ↑ Baaken, ‘Welfischer Besitz in der Markgrafschaft Verona,‘ esp. pp. 73f.
- ↑ Schneidmüller, Die Welfen, pp. 121-122
- ↑ Dopsch, ‘Welf III und Kärnten,’ p. 101.
- ↑ Steindorff, Jahrbücher, II, p. 319.
- ↑ Schneidmüller, Die Welfen, p. 127
- ↑ Störmer, ‘Die Welfen in der Reichspolitik,’ p. 261.