Wipeout (βιντεοπαιχνίδι)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Wipeout
ΔημιουργόςSCE Studio Liverpool
ΣχεδιαστήςThe Designers Republic
ΠλατφόρμαMicrosoft Windows[1], DOS, PlayStation και Android
Ημ/νία κυκλοφορίας29  Σεπτεμβρίου 1995
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Wipeout είναι βιντεοπαιχνίδι αγώνων που αναπτύχθηκε και εκδόθηκε από την Psygnosis, θυγατρική εταιρία της Sony Computer Entertainment και κυκλοφόρησε το 1995 για το PlayStation και αργότερα για υπολογιστές MS-DOS και το Sega Saturn. Αποτελεί το πρώτο παιχνίδι της σειράς Wipeout καθώς και ένα από τα πρώτα παιχνίδια για το PlayStation στις ΗΠΑ και Ευρώπη.

Τοποθετημένο στο 2052, οι παίκτες ανταγωνίζονται στο διαγωνισμό αγώνων αντιβαρύτητας F3600, οδηγώντας ένα από μια επιλογή σκαφών σε αγώνες σε διάφορες πίστες από όλο τον κόσμο. Ως μοναδικό στην εποχή του, το Wipeout σημειώθηκε για το φουτουριστικό σκηνικό του, όπλα σχεδιασμένα τόσο για να σταματήσουν και να καταστρέψουν εχθρούς και την καμπάνια μάρκετινγκ που σχεδιάστηκε από τον Κέιθ Χόμπγουντ και The Designers Republic. Διαθέτει μουσική από τους CoLD SToRAGE, Leftfield, The Chemical Brothers και Orbital. Το παιχνίδι δέχτηκε θετικές κριτικές, έχοντας επαινεθεί για τη πρωτοτυπία του και το soundtrack του, αλλά επικρίθηκε για τις φυσικές του. Το παιχνίδι έχει δεχτεί διάφορα sequels, με το πρώτο να είναι το Wipeout 2097, το οποίο επίσης δέχτηκε θετικές κριτικές.

Τρόπος παιχνιδιού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στιγμιότυπο από το πρώτο επίπεδο του παιχνιδιού, στον Καναδά

Το Wipeout τοποθετείται στο 2052, όπου διάφοροι παίκτες ανταγωνίζονται μεταξύ τους στο διαγωνισμό αγώνων αντιβαρύτητας. Ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει ένα από μια ποικιλία σκαφών σε διαφορετικές κούρσες. Υπάρχουν τέσσερις ομάδες, το καθένα με δύο σκάφη. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, ο παίκτης μπορεί να συλλέξει power-ups, τα οποία επιτρέπουν στον παίκτη να προστατέψει το σκάφος του ή να διαταράξει το σκάφος του αντιπάλου του.[2]

Το παιχνίδι περιέχει συνολικά εφτά κούρσες, με έξι από αυτές να είναι τοποθετημένες σε μελλοντικές εμφανίσεις διάφορων χώρων.[3] Μετά την ολοκλήρωση όλων των έξι κουρσών στην υψηλότερη δυσκολία, μια επιπλέον κούρσα τοποθετημένη στον Άρη είναι διαθέσιμη.[4] Μια λειτουργία multiplayer είναι επίσης διαθέσιμη,[5] αποκλειστικά για την έκδοση PlayStation, και διαθέτει τη δυνατότητα στον παίκτη να έχει μια ανταγωνιστική λειτουργία για δύο παίκτες σε όλες τις εφτά κούρσες μαζί με έξι υπόλοιπους αντίπαλους.[6]

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Wipeout αναπτύχθηκε και δημοσιεύθηκε από τη Psygnosis (αργότερα ως SCE Studio Liverpool), με την παραγωγή να είχε αρχίσει από το δεύτερο εξάμηνο του 1994. Σύμφωνα με τον Lee Carus, ένας από τους καλλιτέχνες, το Wipeout χρειάστηκε 14 μήνες για να αναπτυχθεί, και η ιδέα ξεκίνησε ως μια συνομιλία μεταξύ του Νίκ Μπούρκομπ και Τζίμ Μπάουερς σε ένα παμπ στο Όξτον της Μέρσεισάιντ. Ο Μπάουερς τότε ξεκίνησε ένα φιλμ που έδειξε γύρω στα γραφεία της Psygnosis. Αποδείχθηκε ιδιαίτερα δημοφιλές, και το Wipeout εγκρίθηκε και ξεκίνησε η παραγωγή.[7] Η εμπορία και έργα τέχνης έχουν σχεδιαστεί από τον Κέιθ Χόμπγουντ και The Designers Republic στο Σέφιλντ.[8] Με στόχο ένα μοντέρνο κοινό, ο Κέιθ Χόμπγουντ και The Designers Republic δημιούργησαν το artwork για τη συσκευασία, branding και άλλα διαφημιστικά υλικά. Μια πρώιμη έκδοση beta εμφανίστηκε στην εφηβική καλτ ταινία Εισβολή στο δίκτυο το 1995, όπου οι δύο πρωταγωνιστές έπαιζαν το παιχνίδι σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης.[9] Λίγο μετά την κυκλοφορία της ταινίας, η Sony εξέφρασε το ενδιαφέρον της Psygnosis με βάση την "εντυπωσιακή δουλειά που έχει κάνει με τα 3D γραφικά του".[9] Τον Σεπτέμβριο του 1995, η Sony Computer Entertainment αγόρασε τη Psygnosis και αργότερα μετονομάστηκε σε SCE Studio Liverpool το 2000.[10]

Η ομάδα ήταν υπό πίεση, καθώς αποτελούταν από περίπου δέκα άτομα, και ήταν σε αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Ο Κάρους δήλωσε ότι ο κώδικας θα έπρεπε να ξαναγραφτεί στα τρία τέταρτα της διαδρομής μέσα από την ανάπτυξη, και ότι η ομάδα ήταν σίγουρη ότι θα μπορούσαν να ολοκληρώσουν το παιχνίδι στην ώρα τους.[7] Τα σχέδια του οχήματος βασίστηκαν στο Matrix Marauders, ένα 3D grid-based βιντεοπαιχνίδι στρατηγικής του οποίου η ιδέα αναπτύχθηκε από τους Μπάουερς και κυκλοφόρησε για το Amiga το 1994.[10][11] Ο Μπούρκομπ, ο μελλοντικός σχεδιαστής του παιχνιδιού, εμπνεύστηκε για να δημιουργήσει ένα παιχνίδι αγώνων χρησιμοποιούσε τους ίδιους τύπους οχημάτων αντιβαρύτητας από την εμπειρία του με το Powerdrome και το F-Zero. Το όνομα "Wipeout" δόθηκε στο παιχνίδι κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας παμπ, και εμπνεύστηκε από το τραγούδι Wipe Out από το The Surfaris. Σχεδιάζοντας τις κούρσες αποδείχθηκε δύσκολο λόγω της έλλειψης draw distance δυνατή για το σύστημα. Οι παίκτες έλαβαν εντελώς τυχαία όπλα, παρόμοια με το Super Mario Kart, στην ικανότητά τους να καθυστερήσουν αντί να καταστρέφουν τους αντιπάλους.[12] Ο Μπούρκομπ είπε ότι το Wipeout επηρεάστηκε από το Super Mario Kart περισσότερο από κάθε άλλο παιχνίδι.[7]

Το Wipeout απέκτησε ένα σημαντικό ποσό διαμάχης σχετικά με την αρχική κυκλοφορία του.[13] Μια καμπάνια μάρκετινγκ που δημιουργήθηκε από τους Keith Hopwood και The Designers Republic περιελάμβανε μια κακόφημη διαφημιστική αφίσα, που χαρακτηρίζει μια αιματοβαμμένη DJ της Radio 1 Σάρα Κόξ, η οποία είχε κατηγορηθεί από κάποιους να απεικονίζει μια υπερβολική δόση ναρκωτικών.[9] Η αφίσα ονόμασε το Wipeout ως "ένα επικίνδυνο παιχνίδι", με τον σχεδιαστή του Wipeout Νίκ Μπούρκομπ να υποδηλώνει πως το "Ε" στο Wipeout σημαίνει έκσταση.[9]

Το Wipeout εκδόθηκε για πρώτη φορά μαζί με το PlayStation στην Ευρώπη το Σεπτέμβριο του 1995.[14] Ήταν ένα μπέστ-σέλλερ του PlayStation στην Ευρώπη.[15] Το Νοέμβριο του 1995, κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες.[14] Το παιχνίδι πήγε στο νούμερο ένα σε όλα τα τσαρτς, με πάνω από 1,5 εκατομμύρια μονάδες του franchise που έχουν πωληθεί μέχρι σήμερα σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.[16] Το Wipeout μεταφέρθηκε στο Sega Saturn το 1996, ωστόσο, επειδή η εταιρεία πίσω από το PlayStation, η Sony, η οποία ανήκει τα ισχύοντα δικαιώματα για τους περισσότερους από soundtrack της έκδοσης του PlayStation, μια νέα μουσική καταγράφηκε για την έκδοση του Κρόνου από την ομάδα μουσικής της Psygnosis, CoLD SToRAGE.[15][17][18]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 Υποδοχή
Σκορ κριτικών
Δημοσίευση Σκορ
Edge 8/10 αστέρια (PS1)[19]
Electronic Gaming Monthly 7.125/10 (SAT)[20]
IGN 8/10 (PS1)[21]
Maximum 5/5 αστέρια (PS1)[22]
4/5 αστέρια (SAT)[23]
Next Generation 5/5 αστέρια (PS1)[24]

Το Wipeout δέχτηκε κριτική αναγνώριση μετά την κυκλοφορία του. Το IGN επαίνεσε τη πρωτοτυπία του και το soundtrack του, αλλά επιδοκίμασε τη δυσκολία χειρισμού του σκάφους και γενικά του παιχνιδιού, σχολιάζοντας ότι δεν υπάρχουν αρκετοί αντίπαλοι, και ότι ο παίκτης θα μπορούσε να "περάσει μπροστά από τους άλλους παίκτες χωρίς πρόβλημα".[21] Το GamePro επαίνεσε το προκλητικό gameplay και την ακρίβεια του χειρισμού. Ωστόσο, χαρακτήρισε τη χρήση του PlayStation Link Cable ως ένα μειονέκτημα, καθώς η κονσόλα τότε ήταν ακόμα σε χαμηλή βάση, και δεν θα ήταν μια καλή επιλογή για τους περισσότερους παίκτες.[25] Το Next Generation επαίνεσε τα γραφικά, το soundtrack και ιδιαίτερα τη συναρπαστική αίσθηση του αγώνα. Χαρακτήρισε τους χειρισμούς ως δύσκολους, αλλά σημείωσε ότι το παιχνίδι αξίζει τον κόπο, μαθαίνοντας τους.[24]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ (Αγγλικά) redump.org.
  2. ↑ «Why a 1995 PlayStation Game Still Looks Like It Came From The Future». Kotaku. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2014. 
  3. ↑ «Wipeout overview». IGN. IGN UK. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2014. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. ↑ «Retro Corner: 'WipEout'». Digital Spy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2014. 
  5. ↑ «Οπισθόφυλλο της Αμερικάνικης έκδοσης του PlayStation». MobyGames. Blue Flame Labs. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2014. 
  6. ↑ «Οπισθόφυλλο της Αμερικάνικης έκδοσης για PC». MobyGames. Blue Flame Labs. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2014. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «The Making Of: Wipeout». Retro Gamer (Bournemouth: Imagine Publishing) (35): 78–81. ISSN 1742-3155. 
  8. ↑ «The Designers Republic (Company)». Giant Bomb. Giant Bomb. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2014. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Yin-Pool, Wesley (2013). «WipEout: The rise and fall of Sony Studio Liverpool». Eurogamer. Eurogamer. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2014. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «A History Of Psygnosis in 12 Games». IGN. IGN UK. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2014. 
  11. ↑ Langshaw, Mark. «Retro Corner: 'WipEout'». Digital Spy. Digital Spy. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2014. 
  12. ↑ Edge staff writers (24 Φεβρουαρίου 2013). «The Making Of: Wipeout». Edge. Future plc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2017. 
  13. ↑ Clifford-Marsh, Elizabeth. «Sony pulls controversial in-game ads after player protests». marketingmagazine. Band Republic Group. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2014. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «The WipEout Legacy (Part I)». Tay.Kotaku. Kotaku. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2014. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Hickman, Sam (Μάρτιος 1996). «The Thrill of the Chase!». Sega Saturn Magazine (Emap International Limited) (5): σελ. 36–43. 
  16. ↑ «PlayStation Sales Showdown – Wipeout». IGN UK. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2014. 
  17. ↑ «Press Release – Archives 1997 – ATI's 3D RAGE technology, SOHO and home PC markets». ATI Technologies Inc. 9 Ιανουαρίου 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2002. 
  18. ↑ «WayBackMachine Internet Archive – What does the 3D XPRESSION+ PC2TV come with?». ATI Technologies Inc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 1997. 
  19. ↑ «Wipeout Review - Edge Online». Edge Online. Edge UK. 24 Αυγούστου 1995. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2014. 
  20. ↑ «Review Crew: Wipeout». Electronic Gaming Monthly (Ziff Davis) (84): 35. Ιούλιος 1996. 
  21. ↑ 21,0 21,1 «Wipeout review». IGN. 26 Νοεμβρίου 1996. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2014. 
  22. ↑ «Maximum Reviews: Wipeout». Maximum: The Video Game Magazine (Emap International Limited) (1): 148–9. Οκτώβριος 1995. 
  23. ↑ «Maximum Reviews: Wipeout». Maximum: The Video Game Magazine (Emap International Limited) (5): 148. Απρίλιος 1996. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «Classic». Next Generation (Imagine Media) (11): 169. Νοέμβριος 1995. 
  25. ↑ «ProReview: Wipeout». GamePro (IDG) (86): 52. Νοέμβριος 1995. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Wipeout
Παιχνίδια
Εταιρείες
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Wipeout_(βιντεοπαιχνίδι)&oldid=10102771"