Renault 18
| Renault 18 | |
|---|---|
.jpg) .jpg)  | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Renault |
| Εναλλακτική ονομασία | Renault Sportwagon (Βόρεια Αμερική) |
| Παραγωγή | Ιανουάριος 1978 — 1989 (Γαλλία) 1981 — 1998 (Αργεντινή) |
| Σχεδιαστής | Gaston Juchet |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεσαίο οικογενειακό αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 4-πορτο sedan 5-πορτο station wagon |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση / τετρακίνηση |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | Βενζίνη: 1.397 cm³ 1.565 cm³ turbo 1.647 cm³ 1.995 cm³ Ντίζελ: 2.068 cm³ 2.068 cm³ turbodiesel Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4) |
| Μετάδοση | 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο 3-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο |
| Χωρητικότητα καυσίμου | 53 λίτρα |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2.440 χιλιοστά |
| Μήκος | 4.390 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.690 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.400 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 940 - 1.190 κιλά |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Renault 12 |
| Επόμενο μοντέλο | Renault 21 Eagle Medallion (Βόρεια Αμερική) |
Το Renault 18 ήταν ένα μεσαίο οικογενειακό αυτοκίνητο της κατηγορίας D, που παρήχθη από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Renault, από τον Ιανουάριο του 1978 έως το 1989, αν και η συναρμολόγησή του ειδικά στη Λατινική Αμερική έφτασε έως το 1994. Το μοντέλο σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία, με την συνολική παραγωγή του στη Γαλλία να φτάνει τα 2.028.964 αντίτυπα. Αντικατέστησε το Renault 12 και αντικαταστάθηκε τον Μάρτιο του 1986 από το Renault 21, αν και η γαλλική παραγωγή του 18 συνεχίστηκε έως το 1989 για λίγες εξαγωγικές αγορές, ως μια φθηνότερη εναλλακτική λύση.
Μολονότι στα περισσότερα κράτη της Λατινικής Αμερικής κατασκευάστηκε έως το 1994, ειδικότερα στην Αργεντινή παρήχθη από το 1981 έως το 1998, όταν και έληξε οριστικά η διεθνής παραγωγή του. Το Renault 18 υπήρξε το πρώτο πραγματικά παγκόσμιο αυτοκίνητο στην ιστορία της εταιρείας, καθώς παρήχθη συνολικά σε 4 ηπείρους (Ευρώπη, Λατινική Αμερική, Αυστραλία και Αφρική) και σε 12 άλλες χώρες εκτός της Γαλλίας.
Άλλες ονομασίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
.jpg)
Τα αντίτυπα εξαγωγής στη Βόρεια Αμερική διατέθηκαν αρχικά μέσω του κοινού δικτύου των αντιπροσώπων της American Motors (AMC) και της Renault, και με την ονομασία Renault 18i και ειδικότερα η εκδοχή 18 station wagon ως Renault Sportwagon.
Για την ιστορία, αυτό συνέβη αρχικά και με τον διάδοχο Renault 21, που κυκλοφόρησε στην ήπειρο αυτή τη σεζόν (model year) του 1987 ως Renault Medallion τους πρώτους μήνες. Τον Αύγουστο του 1987 όμως, η Chrysler εξαγόρασε την American Motors και δημιούργησε την νέα εταιρεία Eagle. Μετά από αυτό, συνέχισε να εισάγει το Renault 21 έως το 1989, αλλά με το σήμα της εταιρείας αυτής, ως Eagle Medallion.
Εκδοχές αμαξώματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αρχική εκδοχή σεντάν του 18 μπήκε στη γαλλική παραγωγή τον Ιανουάριο του 1978 και παρουσιάστηκε επίσημα στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1978, ενώ κυκλοφόρησε στην ηπειρωτική Ευρώπη τον Απρίλιο.[1] Ειδικότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο έφτασε ως δεξιοτίμονο μόλις στα μέσα Δεκεμβρίου του 1978, ως μοντέλο 1979. Μάλιστα ήταν το πρώτο μοντέλο ευρείας παραγωγής της Renault όπου είχε προηγηθεί και αεροδυναμική μελέτη και ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd του 18 ήταν στο 0,40 - νούμερο καλό για τα τότε στάνταρ.
Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Οκτώβριο του 1978, εισήχθη μια νέα βασική έκδοση, με την ονομασία Renault 18 σκέτο, χωρίς γράμμα δίπλα, οι πίσω ζώνες ασφαλείας έγιναν στάνταρ (οι μπροστινές ήταν εξ αρχής στάνταρ), ενώ παρουσιάστηκε και μια εκδοχή 5-πορτο station wagon,[2] η οποία πάντως έφτασε στην αγορά μόλις τον Απρίλιο του 1979.
Μεταγενέστερες εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Επίσης, τον Ιούλιο του 1980 προστέθηκε για πρώτη φορά και ένας κινητήρας ντίζελ, κυβισμού 2.068 cm³ και ισχύος μόλις 67 hp στις 4.500 στροφές το λεπτό, ενώ τον Σεπτέμβριο του 1980 η κορυφαία έκδοση 18 Turbo, με βενζινοκινητήρα 1.565 cm³ turbo, ισχύος 110 hp στις 5.000 στροφές το λεπτό, με 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, στροφόμετρο, πίσω αεροτομή και τελική ταχύτητα 185 km/h.[3][4]
Τον Ιανουάριο του 1984, προστέθηκε στην αγορά και ένας κινητήρας turbodiesel, με τον κωδικό «Douvrin» και κυβισμό επίσης 2.068 cm³. Με ισχύ στους 88 hp στις 4.250 στροφές το λεπτό, σημείωσε μεγαλύτερη εμπορική απήχηση από τον ασθενέστερο ντίζελ. Είναι αξιοσημείωτο ιστορικά ότι ο ίδιος «Douvrin» τουρμποντίζελ χρησιμοποιήθηκε και στο Jeep Cherokee πρώτης γενιάς.
Τον Μάρτιο του 1984, ολόκληρη η παλέτα του Renault 18 υπέστη μια ελαφρά αισθητική ανανέωση, που έγινε γνωστή ως η Σειρά 2 και κυκλοφόρησε στην αγορά τον Απρίλιο. Τον Ιούλιο του 1984, για τη σεζόν (model year) του 1985, έφτασε στην αγορά η έκδοση 18 station wagon 4x4, που συνδυαζόταν αποκλειστικά με το 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, καθώς και οι εκδόσεις εξοπλισμού GTL, GTD και λίγους μήνες μετά η έκδοση TX.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
|
.jpg)
| |
Renault 18 GTD station wagon του 1986, Σειράς 2.
| ||
- ↑ Renault magazine n°85, avril 1978.
- ↑ Bellu, René (2006). «Toutes les voitures françaises 1979 (salon Paris, Oct 1978)». Automobilia. Paris: Histoire & collections. 84: 51.
- ↑ «Salon 1981: Toutes les Voitures du Monde». l'Auto Journal (in French). 15: 32. September 1981.
- ↑ G. Wößner: Renault 18 Turbo. In: ATZ Automobiltechnische Zeitschrift. 1981. Auflage. Franckh'sche Verlagshandlung, Stuttgart, S. 423.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Renault - Un siècle de creation automobile, Claude Le Mâitre, Jean-Louis Loubet, ETAI.
- Renault - L'aventure automobile, Hachette Collections.
- Revue Technique Automobile n°384, Renault 18 TL, GTL, 1 397 cm³ et Type 2.
- Revue Technique Automobile n°382, Renault 18 GTL, TS, GTS, GTX, moteurs 1 647 cm³ et 1 995 cm³.
- Revue Technique Automobile n°419, Renault 18 Turbo (110 et 125 ch).
- Revue Technique Automobile n°415, Renault 18 Diesel et Turbo Diesel.
- G. Wößner: Renault 18 Turbo. In: ATZ Automobiltechnische Zeitschrift. 1981. Auflage. Franckh'sche Verlagshandlung, Stuttgart, S. 423.
