Μετάβαση στο περιεχόμενο

Raven (συγκρότημα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Raven
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΝιούκασλ, Μεγάλη Βρετανία
Μουσικά είδηHeavy metal, New Wave of British Heavy Metal, Speed metal
Παρουσία1974 - σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαNeat, Megaforce, Atlantic, Combat
ΜέληΤζον Γκάλαχερ
Μαρκ Γκάλαχερ
Τζο Χασελβάντερ
Πρώην μέληΠολ Μπάουντεν
Πολ Σέριφ
Μάικ Κένγουορθι
Σιν Τέιλορ
Πιτ Σορ
Ρομπ Χάντερ
Ιστότοπος
www.ravenlunatics.com

Οι Raven είναι βρετανικό heavy metal συγκρότημα, το οποίο σχηματίστηκε το 1974 στο Νιούκασλ και συνδέθηκε με το μουσικό κίνημα του New Wave of British Heavy Metal.[1]

Δημιουργία και αλλαγές μελών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Raven σχηματίστηκαν το 1974 από τον μπασίστα Τζον Γκάλαχερ και τους κιθαρίστες Μαρκ Γκάλαχερ και Πολ Μπάουντεν. Έδωσαν την πρώτη τους συναυλία τον Δεκέμβριο του 1975, σε μία εμφάνιση όπου οι αδελφοί Γκάλαχερ έπεσαν από τη σκηνή. Τα τύμπανα του συγκροτήματος είχε αναλάβει ο Πολ Σέριφ, ο οποίος στα μέσα του 1976 αντικαταστάθηκε από τον Μάικ Κένγουορθι. Οι Raven έπαιζαν ζωντανά σε τοπικό επίπεδο ανοίγοντας τις εμφανίσεις των The Stranglers και των The Motors,[2] ενώ σε μία συναυλία τους σε συνέδριο των Hell's Angels τους ζητήθηκε να παίξουν το τραγούδι "Born to Be Wild" των Steppenwolf περισσότερες από δέκα φορές.

Στα τέλη του 1977, ο Κένγουορθι αποχώρησε, δίνοντας τη θέση του στον Σιν Τέιλορ, ενώ δύο χρόνια αργότερα αποχώρησε και ο Μπάουντεν, με τον Πιτ Σορ να παίρνει τη θέση του. Την ίδια χρονιά, ο Τέιλορ έγινε μέλος των Satan, με τον Ρομπ Χάντερ να τον αντικαθιστά. Οι Raven ηχογράφησαν το πρώτο τους ντέμο, το οποίο αποτελούνταν από τα κομμάτια "She Don't Need Your Money" και "Wiped Out" και με τη βοήθεια του μάνατζερ των Tygers of Pan Tang, Τομ Νομπλ, υπέγραψαν συμβόλαιο στη δισκογραφική εταιρεία "Neat Records".[3] Μέσα στο 1980, συμμετείχαν στη συλλογή "Brute Force" με το κομμάτι "Let It Rip", πριν ο Σορ αποχωρήσει, αφήνοντας τους ως τρίο.[4]

Πρώτες ηχογραφήσεις και επιτυχία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο τους σινγκλ με τίτλο "Don't Need Your Money" τράβηξε μεγάλο ενδιαφέρον προς το συγκρότημα, βοηθώντας τον δίσκο "Rock Until You Drop" να μπει στα βρετανικά τσαρτ.[5] Στο άλμπουμ συμπεριλήφθηκε το ποτ-πουρί "Hellraiser/Action" των Sweet.

Το "Wiped Out" που κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά περιελάμβανε τραγούδια σε γρηγορότερο ρυθμό, παρουσιάζοντας το ύφος που θα τους χαρακτήριζε.[6] Για την προώθηση του άλμπουμ, περιόδευσαν για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τους Riot και τους Anvil, με προώθηση από τον Τζόνι Ζαζούλα.[7]

Το "All for One" του 1983 είχε ως παραγωγούς τον Μίκαελ Βάγκενερ και τον τραγουδιστή των Accept, Ούντο Ντιρκσνάιντερ και παρουσίασε ένα πιο ώριμο σύνολο σε σχέση με τα πρώτα δύο άλμπουμ τους.[8] Αυτή ήταν η πρώτη κυκλοφορία του συγκροτήματος μέσω της "Megaforce Records", συμφωνία η οποία οδήγησε σε 36 συναυλίες στη Βόρεια Αμερική με τους Metallica να ανοίγουν τις εμφανίσεις τους,[9] ενώ σε μετέπειτα περιοδείες είχαν ως support συγκροτήματα τους Exodus και τους Anthrax.[10] Σε μία από τις συναυλίες τους στη Νέα Υόρκη, την εμφάνιση τους άνοιγαν οι Metallica και οι Anthrax και στη συνέχεια υπέγραψαν στην "Atlantic Records",[11] η οποία όμως τους υποχρέωσε να κινηθούν προς έναν πιο εμπορικό ήχο σε σχέση με το speed metal του παρελθόντος.

Οι οπαδοί του σχήματος δεν αποδέχτηκαν το νέο ήχο τους, ο οποίος έκανε την παρουσία του σε μία σειρά δίσκων, ξεκινώντας με το "Stay Hard" το οποίο υπήρξε και το μοναδικό τους άλμπουμ που μπήκε στο Top-100 του Billboard στις Ηνωμένες Πολιτείες.[12] Κατά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, άνοιγαν τις εμφανίσεις των Judas Priest και του Ted Nugent,[13] ενώ συμμετείχαν με τα κομμάτια "Hot Moves" και "Ladykiller" στο σάουντρακ της ταινίας "Hot Moves". Την ίδια περίοδο, η "Megaforce" κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "Live at the Inferno".[14]

Με παραγωγό τον Έντι Κρέιμερ, κυκλοφόρησαν το "The Pack Is Back", για την προώθηση του οποίου συνεργάστηκαν με τους Tank,[15] ενώ προγραμματισμένες εμφανίσεις με τους Twisted Sister αναβλήθηκαν λίγο πριν ξεκινήσει η περιοδεία. Το 1986, κυκλοφόρησαν το ΕΡ "Mad" και περιόδευσαν στη Βόρεια Αμερική ως support των Judas Priest,[16] ενώ η περιοδεία του άλμπουμ ολοκληρώθηκε ανοίγοντας για τον Yngwie Malmsteen.[17]

Το 1987, κυκλοφόρησε το "Life's a Bitch" και για την προώθηση του περιόδευσαν μαζί με τους Slayer και W.A.S.P..[18] Μέσα στη χρονιά αποχώρησε ο Χάντερ, με τον Τζο Χασελβάντερ να παίρνει τη θέση του πριν υπογράψουν νέο συμβόλαιο με την "Combat Records". Το συγκρότημα περιόδευσε και πάλι στην Αμερική, αυτή τη φορά για τον δίσκο "Nothing Exceeds Like Excess",[19] πριν συνεχίσουν για άλλη μία σειρά συναυλιών με τους Testament το 1989. Η πρώτη τους ευρωπαϊκή περιοδεία πραγματοποιήθηκε με τους Kreator, συνεργασία η οποία οδήγησε το συγκρότημα στο να υπογράψει συμβόλαιο με την "SPV".[20]

Επιστροφή στο speed metal

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο δίσκος "Architect of Fear" αποτέλεσε επιστροφή στον παλιότερο και πιο σκληρό ήχο και κατά την περιοδεία του οι Raven εμφανίζονταν στην Ευρώπη με τους Running Wild τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1991.[21] Παρ' όλα αυτά, το συγκρότημα πέρασε στον πάγο, με τον Τζον Γκάλαχερ να σχηματίζει τους Killers μαζί με τον Πολ Ντι Άνο, πρώην τραγουδιστή των Iron Maiden, τον κιθαρίστα των Tank, Κλιφ Έβανς, τον κιθαρίστα Ρέι Ντιτόουν και το ντράμερ Στιβ Χόπγκουντ των Persian Risk.[22]

Οι Raven επανήλθαν με το ΕΡ "Heads Up!" και περιόδευσαν στην Ευρώπη με τους Risk να ανοίγουν τις εμφανίσεις τους.[23] Το 1993, όμως, αποδείχτηκε καταστροφικό για το συγκρότημα, αφού το σπίτι του Τζον Γκάλαχερ κάηκε και του έκλεψαν όλες τις κιθάρες του. Την επόμενη χρονιά, πραγματοποίησαν μία ζωντανή εμφάνιση στο "Foundations Forum" του Λος Άντζελες με σκοπό να υπογράψουν ένα νέο συμβόλαιο, κάτι που πέτυχαν με την ιαπωνική "Zero Records", μέσω της οποίας κυκλοφόρησαν τον δίσκο "Glow".[24]

Στις αρχές του 1995, περιόδευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Widowmaker και τους Anvil, πριν πραγματοποιήσουν μερικές εμφανίσεις ως πρώτο όνομα στην Ιαπωνία. Μία από αυτές τις συναυλίες ηχογραφήθηκε και αποτέλεσε το άλμπουμ "Destroy All Monsters/Live in Japan". Στη συνέχεια, περιόδευσαν στη Γερμανία μαζί με τους Tank και Hammerfall.[25]

Ακολούθησαν τα άλμπουμ "Everything Louder" και "One for All", το οποίο εκδόθηκε στην Ευρώπη μέσω της "Massacre Records" και την επόμενη χρονιά στη Βόρεια Αμερική μέσω της "Metal Blade".[26] Για την προώθηση του άλμπουμ περιόδευσαν στη Γερμανία ως προσκεκλημένοι των U.D.O., με τους οποίους συνέχισαν το καλοκαίρι του 2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες.[27] Η προγραμματισμένη περιοδεία τους για το καλοκαίρι του 2002 αναβλήθηκε λόγω πολλαπλών τραυματισμών στα πόδια του Μαρκ Γκάλαχερ όταν ένας τοίχος ύψους έξι μέτρων κατέρρευσε επάνω του, τον προηγούμενο Νοέμβριο.

Walk Through Fire και συνεχείς περιοδείες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκρότημα επέστρεψε στην ενεργό δράση το 2003, περιοδεύοντας στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τους Seven Witches και έχοντας τον Γκάλαχερ σε αναπηρικό καροτσάκι.[28] Την επόμενη διετία πραγματοποίησαν μεγάλο αριθμό εμφανίσεων σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ και ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω στο νέο τους δίσκο, ο οποίος κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία τον Μάρτιο του 2009 με τίτλο "Walk Through Fire". Ακολούθησε συμφωνία με την "SPV" για την Ευρώπη και τη "Metal Blade" για τη Βόρεια Αμερική, ενώ κατά την περιοδεία του άλμπουμ εμφανίστηκαν και στη Λατινική Αμερική.[29]

Το 2013, κυκλοφόρησε το DVD "Rock Until You Drop - A Long Day's Journey", με σκηνές από συναυλίες του συγκροτήματος από το 1982 και έπειτα, συνεντεύξεις μουσικών που σχετίστηκαν με το συγκρότημα, κ.α..[30] Στα τέλη της χρονιάς περιόδευσαν στην Ευρώπη με τις Girlschool και τον Ιανουάριο του 2014 συμμετείχαν στην κρουαζιέρα "70000 Tons Of Metal", πριν περιοδεύσουν στη Νότια Αμερική τον Μάρτιο.[31]

Στις 22 Απριλίου 2015, κυκλοφόρησε το 13ο άλμπουμ τους με τίτλο "ExtermiNation".[32]

Στούντιο κυκλοφορίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Live at the Inferno (1984)
  • Destroy All Monsters/Live in Japan (1996)
  • Crash Bang Wallop (1982)
  • Mad (1986)
  • Heads Up! (1991)
  • The Devils Carrion (1985)
  • Unreleased Tracks (1990)
  • Unreleased Tracks (1990)
  • Mind Over Metal (1993)
  • Raw Tracks (1999)
  • All Systems Go!: The Neat Anthology (2002)
  1. Top 10 N.W.O.B.H.M. Bands - YouTube
  2. «80'S BRITISH HEAVY METAL BAND RAVEN!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015. 
  3. Neat Records - CDs and Vinyl at Discogs
  4. BRUTE FORCE rare N.W.O.B.H.M compilation LP[νεκρός σύνδεσμος]
  5. «Learn and talk about Rock until You Drop, 1981». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015. 
  6. Raven - Wiped Out CD Album - CD Universe
  7. «The ANVIL Homepage: My Personal Anvil Collection». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015. 
  8. Michael Wagener's Discography - Michael Wagener.com
  9. «ENCYCLOPEDIA METALLICA - Complete history». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015. 
  10. «Anthrax (`82 - `89) - Metallipromo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015. 
  11. «Thrash Incorporated with Metallica, Anthrax And Raven». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015. 
  12. Stay Hard - Raven | Awards | AllMusic
  13. JUDAS PRIEST INFO PAGES - DEFENDERS OF THE FAITH
  14. Raven (6) - Live At The Inferno (Vinyl, LP) at Discogs
  15. «HISTORY of TANK-legendary of the NWOBHM band». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015. 
  16. «Raven Official Website - Discography: Mad EP». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015. 
  17. Yngwie Malmsteen Tour Database - RockShowTrader.com
  18. Metal Insider Top 5: Weird Concert Bills | Metal Insider
  19. Raven - Nothing Exceeds like Excess
  20. Kreator - Metallipromo
  21. Running-Wild.ru - Tavern “Running Wild” - Tour History
  22. Killers - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives
  23. Raven (6) - Heads Up at Discogs
  24. Raven - Glow - Reviews - Encyclopaedia Metallum
  25. «TANK Tour Dates». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015. 
  26. Raven (6) - One For All (CD, Album) at Discogs
  27. HardRadio HardBoard :: View topic - Raven/UDO tour dates
  28. «Raven Survive Shattered Limbs, Re-Learn to Fly - Noisecreep». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015. 
  29. Raven: Walk Through Fire | PopMatters
  30. «RAVEN - Rock Until You Drop - A Long Day's Journey». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2015. 
  31. USA, Miami, FL - 70000 Tons Of Metal 2014 - Metal Storm
  32. Raven - ExtermiNation - Encyclopaedia Metallum
  33. raven - Official Charts Company
  34. Raven | Awards | AllMusic