Μετάβαση στο περιεχόμενο

Queens of the Stone Age

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Queens of the Stone Age
Ιστότοπος
qotsa.com
wikidata (π)

Οι Queens of the Stone Age (συντομογραφία: QOTSA) είναι ένα αμερικανικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1996 στο Σιάτλ της Ουάσινγκτον. Το συγκρότημα ιδρύθηκε από τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Τζος Χόουμ, ο οποίος παρέμεινε το μόνο σταθερό μέλος στις πολλές αλλαγές σύνθεσης του συγκροτήματος. Από το 2013, το συγκρότημα απαρτίζουν οι Τζος Χόουμ, Τρόι βαν Λίυβέν (κιθάρα, lap steel κιθάρα, πλήκτρα, κρουστά, δεύτερα φωνητικά), Μίχαελ Σούμαν (μπάσο, πλήκτρα, δεύτερα φωνητικά), Ντιν Φερτίτα (πλήκτρα, κιθάρα, κρουστά, δεύτερα φωνητικά), και Τζον Τέοντορ (τύμπανα, κρουστά). Το συγκρότημα συνεργάζεται, επίσης, μόνιμα με ποικίλους μουσικούς.[1] Οι Queens of the Stone Age είναι γνωστοί για τα μπλουζ, Krautrock και ηλεκτρονικά στοιχεία που προσδίδουν στα riff και στο ρυθμικό hard rock ύφος της μουσικής τους, σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα φωνητικά φαλτσέτα και τις ανορθόδοξες κλίμακες κιθάρας του Τζος Χόουμ.

Το συγκρότημα δημιουργήθηκε ύστερα από τη διάλυση του προηγούμενου συγκροτήματος του Χόουμ, των Kyuss,[2] και προήλθε από την εξάπλωση της μουσικής σκηνής του Palm Desert. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους, φέρει τίτλο ομώνυμο του συγκροτήματος και ηχογραφήθηκε με τη συμμετοχή των πρώην μελών των Kyuss, Αλφρέντο Ερνάντες στα ντραμς και Τζος Χόουμ, ο οποίος έπαιξε όλα τα υπόλοιπα μουσικά όργανα. Ο μπασίστας των Kyuss, Νικ Ολιβέρι, εντάχθηκε στο συγκρότημα για την πρωοθητική περιοδεία του άλμπουμ και έγινε ο συν-επικεφαλής τραγουδιστής του συγκροτήματος, δίπλα στον Χόουμ. Το δεύτερο στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος, Rated R, όπου συμμετείχε και ο Μαρκ Λάνεγκαν ως τραγουδιστής, κυκλοφόρησε από την Interscope Records. Θεωρήθηκε εμπορικά και κριτικά επιτυχημένο, και εμπεριείχε το πρώτο σινγκλ τους, το " The Lost Art of Keeping a Secret". Το τρίτο στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος, Songs for the Deaf, κυκλοφόρησε το 2002 και επέφερε στο συγκρότημα παγκόσμια αναγνώριση και περαιτέρω εμπορική επιτυχία, ενώ στην δημιουργία του συμμετείχαν και ο Ντέιβ Γκρολ των Nirvana στα ντραμς, ο Αλαίν Γιοχάννες και η Νατάσα Σνάιντερ.

Μετά την αποχώρηση του Ολιβέρι το 2004 και του Λάνεγκαν το 2005, ο Χόουμ έγινε ο μοναδικός τραγουδιστής του συγκροτήματος, με τον πολυοργανίστα Τρόι βαν Λίυβέν και τον ντράμερ Τζόι Καστίγιο να συνεργάζονται για τη δημιουργία των άλμπουμ Lullabies to Paralyze το 2005 και στο Era Vulgaris, το 2007, όπου πειραματίζονται με πιο ηλεκτρονικό ήχο. Μετά από αρκετά χρόνια αδράνειας, το 2013, το συγκρότημα υπέγραψε με την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία Matador Records και κυκλοφόρησε τρία άλμπουμ σε διάστημα δέκα ετών· πρόκειται για τα ...Like Clockwork (2013), Villains (2017) και In Times New Roman... (2023). Αυτά τα τρία άλμπουμ επέφεραν περαιτέρω αναγνώριση από τους κριτικούς και μεγάλη εμπορική επιτυχία για το συγκρότημα, με το . . . Like Clockwork να γίνεται το πρώτο τους νούμερο ένα άλμπουμ στις ΗΠΑ.

Το συγκρότημα έχει υπάρξει υποψήφιο επτά φορές στα βραβεία Grammy: τέσσερις φορές για την καλύτερη hard rock ερμηνεία, δύο φορές για το καλύτερο rock άλμπουμ και μία φορά για την καλύτερη rock ερμηνεία.[3]

Στην Ελλάδα εμφανίστηκαν ζωντανά συνολικά τρεις φορές· στις 15 Ιουλίου 1999, στα πλαίσια Φεστιβάλ Rockwave, έπαιξαν στο Εθνικό Αθλητικό Κέντρο στον Αγ. Κοσμά Αττικής [4] και το 2005 , μαζί με τους Eagles of Death Metal, έδωσαν δύο συναυλίες στην Αθήνα (Γήπεδο Beach Volley Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων Φαλήρου) και στη Θεσσαλονίκη (Μονή Λαζαριστών) στις 15 και 14 Ιουνίου, αντίστοιχα.[5]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχηματισμός και ντεμπούτο άλμπουμ (1996–1999)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1995, μετά τη διάλυση της προηγούμενης μπάντας του, Kyuss, ο Τζος Χόουμ συμμετείχε για σύντομο χρονικό διάστημα, στο συγκρότημα Screaming Trees ως περιοδεύων κιθαρίστας,[6] πριν αποφασίσει να σχηματίσει ένα νέο συγκρότημα, τους Gamma Ray. Το 1996, οι Gamma Ray κυκλοφόρησαν έναν ομώνυμο EP δίσκο, με τα τραγούδια "Born to Hula" και "If Only Everything" (το οποίο αργότερα θα εμφανιστεί στο ομώνυμο ντεμπούτο τους ως "If Only"). Στο EP συμμετείχαν ο Ματ Κάμερον των Soundgarden και Pearl Jam, ο Βαν Κόννερ από τους Screaming Trees και ο ντράμερ Βίκτορ Ιντρίτσο.[7]

Το 1997, οι Gamma Ray άλλαξαν το όνομά τους το, όταν το ομώνυμο γερμανικό power metal συγκρότημα, Gamma Ray, απείλησε με μήνυση. Το όνομα "Queens of the Stone Age" προήλθε από ένα παρατσούκλι που δόθηκε στο συγκρότημα Kyuss από τον παραγωγό τους Κρις Γκος.[8]

Το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησαν με το όνομα Queens of the Stone Age ήταν το "18 A.D.", στο συλλογικό άλμπουμ Burn One Up! Music for Stoners, όπου συμμετείχαν τα μέλη του ολλανδικού stoner rock συγκροτήματος Beaver . Η πρώτη ζωντανή εμφάνιση του συγκροτήματος πραγματοποιήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1997, στο OK Hotel στο Σιάτλ της Ουάσιγκτον, με τον Κάμερον στα ντραμς, τον Μάικ Τζόνσον του συγκροτήματος Dinosaur Jr. στο μπάσο και τον Τζον Μακμπάιν από τους Monster Magnet στην κιθάρα. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, το συγκρότημα κυκλοφόρησε ένα ξεχωριστό EP, το Kyuss/Queens of the Stone Age, όπου συμπεριλήφθηκαν τρία τραγούδια από τις ηχογραφήσεις των Gamma Ray, καθώς και τρία τραγούδια των Kyuss, που ηχογραφήθηκαν το 1995 πριν από τη διάλυσή τους.[9]

Οι Queens of the Stone Age κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους το 1998 με τη δισκογραφική Loosegroove Records των Στόουν Γκόσαρντ και Ρίγκαν Χαγκάρ και σε βινύλιο από την Man's Ruin Records. Ο Χόουμ έπαιξε κιθάρα και μπάσο στο άλμπουμ (το τελευταίο αποδίδεται στο επινοημένο alter-ego του Χόουμ, Carlo Von Sexron), ο Αλφρέντο Ερνάντες στα ντραμς και πολλές άλλες συνεισφορές των Κρις Γκος και Χατς. Ο Χόουμ φέρεται να ζήτησε από τον τραγουδιστή των Screaming Trees, Μαρκ Λάνεγκαν, να συμμετάσχει στον δίσκο, αλλά αυτός δεν τα κατάφερε λόγω άλλων υποχρεώσεων.[10]

Λίγο μετά την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων για το άλμπουμ, ο πρώην μπασίστας των Kyuss, Νικ Ολιβέρι εντάχθηκε στο συγκρότημα και έτσι στην πρώτη τους περιοδεία, η αρχική σύνθεση του συγκροτήματος αποτελούνταν εξ' ολοκλήρου από πρώην μέλη των Kyuss. Ο κιθαρίστας Ντέιβ Κάτσινγκ εντάχθηκε στο σχήμα λίγο αργότερα. Από αυτό το σημείο και ύστερα, η σύνθεση του συγκροτήματος δέχθηκε συχνές αλλαγές. Όταν ηχογραφήθηκε το δεύτερο άλμπουμ τους, ο Ερνάντες είχε ήδη φύγει από το συγκρότημα για να παίξει με άλλα σχήματα.[11]

Rated R (2000–2001)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το άλμπουμ Rated R κυκλοφόρησε το 2000 με τη συμμετοχή πολλών μουσικών, εξοικειωμένων με το έργο των Χόυμ και Ολιβέρι και του μουσικού είδους· μεταξύ άλλων, συμμετείχαν οι ντράμερ Νικ Λουσέρο και Τζιν Τράουτμαν, οι κιθαρίστες Ντέιβ Κάτσινγκ, Μπρέντον Μακνίκολ και ο Κρις Γκος, ενώ συνέβαλαν ακόμη και οι Judas Priest, καθώς ο τραγουδιστής τους, Ρομπ Χάλφορντ, που ηχογραφούσε στην διπλανή αίθουσα, έκανε μία guest εμφάνιση/ερμηνεία στο τραγούδι " Feel Good Hit of the Summer."

Ο Τζος Χομ τον Αύγουστο του 2003

Το άλμπουμ απέσπασε θετικές κριτικές και έλαβε πολύ περισσότερη προσοχή από το ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος, παρά το γεγονός ότι οι στίχοι του "Feel Good Hit of the Summer" θεωρήθηκαν, από την εταιρεία λιανικής Walmart, ότι προωθούσαν τη χρήση ναρκωτικών, με αποτέλεσμα ο δίσκος, παραλίγο, να αποσυρθεί από τα ράφια των καταστημάτων.[12] Η επιτυχία του δίσκου εξασφάλισε, επίσης, στο συγκρότημα, την ευκαιρία να ανοίξουν συναυλίες των The Smashing Pumpkins, Foo Fighters, Hole και μια θέση στο Ozzfest το 2000.

Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Rock in Rio, το 2001, ο μπασίστας Νικ Ολιβέρι συνελήφθη, καθώς εμφανίστηκε γυμνός στη σκηνή, με μόνο την κιθάρα του να καλύπτει τα γεννητικά του όργανα. Ο Ολιβέρι ζήτησε συγγνώμη από τις αρχές, υποστηρίζοντας ότι δεν γνώριζε πως η πράξη αυτή θεωρείται έγκλημα στη Βραζιλία.[13]

Μετά τη συμμετοχή του στο άλμπουμ Rated R, ο πρώην τραγουδιστής των Screaming Trees, Μαρκ Λάνεγκαν, εντάχθηκε στο συγκρότημα ως μόνιμο μέλος και παρέμεινε μέχρι και τις αρχές του 2005. Προς το τέλος της προωθητικής περιοδείας για το Rated R, η εμφάνιση του συγκροτήματος στο φεστιβάλ Rock am Ring το 2001 στη Γερμανία ήταν, σύμφωνα με τον Χόουμ, «η χειρότερη παράσταση που έχουμε παίξει ποτέ και ήταν μπροστά σε 40.000 κόσμο».[14] Τα μέλη του συγκροτήματος αποφάσισαν να κάνουν τατουάζ με την ώρα έναρξης της παράστασης, «Freitag 4:15».[15]

Songs for the Deaf και αποχώρηση του Νικ Ολιβέρι (2001–2004)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νικ Ολιβέρι, μπασίστας 1998–2004, εμφανίστηκε με το συγκρότημα στο V Festival το 2003

Στα τέλη του 2001, προσχώρησε στο συγκρότημα ο frontman των Foo Fighters και πρώην ντράμερ των Nirvana, Ντέιβ Γκρολ, στο ρόλο του ντράμερ για την ηχογράφηση του τρίτου τους άλμπουμ, με τίτλο Songs for the Deaf. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2002, και μετά την κυκλοφορία του, συμμετείχαν και πάλι ο Λάνεγκαν, μαζί με τον πρώην κιθαρίστα των A Perfect Circle, Τρόι βαν Λίυβέν, στα πλαίσια της προωθητικής του περιοδείας. Στο τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ Songs for the Deaf , με τίτλο "Mosquito Song", συμμετείχαν, επίσης η πρώην μπασίστρια των A Perfect Circle, Παζ Λέντσαντιν στη βιόλα και στο πιάνο, καθώς και ο Ντιν Βιν στην κιθάρα.

Το Songs for the Deaf σημείωσε μεγάλη επιτυχία και το 2003 έγινε χρυσό ξεπερνώντας τις 900.000 πωλήσεις.[16] Τα σινγκλ " No One Knows " και " Go with the Flow " έγιναν επιτυχίες στο ραδιόφωνο και στο MTV, με το πρώτο σχεδόν να μπαίνει στη λίστα Billboard Top 40 . Τα "No One Knows" και "Go with the Flow" συμπεριλήφθηκαν, επίσης, στα δημοφιλή βιντεοπαιχνίδια Guitar Hero και Rock Band, αντίστοιχα. Το τραγούδι "You Think I Ain't Worth a Dollar, But I Feel Like a Millionaire" εμφανίστηκε στο βιντεοπαιχνίδι Tony Hawk's Underground . Χρησιμοποιήθηκε, επίσης, ως θεματικό τραγούδι στο βιντεοπαιχνίδι " Jak X: Combat Racing " των Naughty Dog το 2005 μαζί με το τραγούδι του άλμπουμ, "Song for the Dead".

Η προωθητική περιοδεία του Songs for the Deaf κορυφώθηκε με μια σειρά από συναυλίες τον Ιανουάριο του 2004. Ο Γκρολ επέστρεψε στα άλλα μουσικά του σχήματα και αντικαταστάθηκε στο ευρωπαϊκό σκέλος της περιοδείας από τον πρώην ντράμερ των Danzig, Τζόι Καστίγιο, ο οποίος, έκτοτε, εντάχθηκε μόνιμα στο συγκρότημα. Μετά την περιοδεία, ο Χόουμ απέλυσε τον Ολιβέρι, καθώς ήταν πεπεισμένος ότι ο Ολιβέρι είχε κακοποιήσει σωματικά τη φίλη του, δηλώντας επί του θέματος: «Πριν από μερικά χρόνια, μίλησα στον Νικ σχετικά με μια φήμη που άκουσα. Είπα, "Αν μάθω ποτέ ότι αυτό είναι αλήθεια, δεν σε ξέρω, φίλε." Ο Χόουμ σκέφτηκε να διαλύσει το συγκρότημα μετά την αποχώρηση του Ολιβέρι, ωστόσο αποφάσισε να συνεχίσει.[17] Ο Ολιβέρι απάντησε στον Τύπο ότι το συγκρότημα είχε «δηλητηριαστεί από την πείνα για εξουσία» και ότι χωρίς αυτόν, το συγκρότημα ήταν όχι οι Queens of the Stone Age, αλλά οι «Queens Lite». Αργότερα μαλάκωσε τη γνώμη του, δηλώνοντας πως: «Η σχέση μου με τον Τζος είναι καλή. Ο νέος δίσκος των Queens of the Stone Age απογειώνεται." [18] Οι δυο τους φέρεται να είναι ακόμα φίλοι και από τον Οκτώβριο του 2006, ο Ολιβέρι ενδιαφέρθηκε να συμμετάσχει ξανά στο συγκρότημα και αργότερα συνέβαλε, για πρώτη φορά μετά από εννέα χρόνια, αναλαμβάνοντας τα δεύτερα φωνητικά στο έκτο άλμπουμ του συγκροτήματος, με τίτλο ...Like Clockwork.

Lullabies to Paralyze (2004–2006)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το συγκρότημα παίζει ζωντανά στις 25 Αυγούστου 2005, στο Παρίσι. Σε αυτή τη συναυλία συμμετείχαν δύο μέλη του συγκροτήματος Eleven, ο Αλαίν Γιοχάννες και η αείμνηστη Νατάσα Σνάιντερ, που συνεργάστηκαν με τους QOTSA για τη σύνθεση του άλμπουμ Lullabies to Paralyze και στην προωθητική περιοδεία.

Στα τέλη του 2004, ο Χόουμ, μαζί με τον πολυοργανίστα των Eleven, Αλαίν Γιοχάννες, καθώς και τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος Τρόι βαν Λίυβέν και Τζόι Καστίγιο ηχογράφησαν το τέταρτο στούντιο άλμπουμ των Queens of the Stone Age, Lullabies to Paralyze. Ο τίτλος του άλμπουμ προέρχεται από έναν στίχο του τραγουδιού "Mosquito Song" από το προηγούμενο άλμπουμ τους.[19] Στο άλμπουμ συμμετείχαν καλεσμένοι μουσικοί, όπως ο Mπίλι Γκίμπονς από τους ZZ Top. Παρά το γεγονός ότι ο Λάνεγκαν φέρεται να απέρριψε την πρόσκληση να παραμείνει με το συγκρότημα, συμμετείχε στα φωνητικά σε τραγούδια του άλμπουμ (κυρίως τα σόλο φωνητικά στο εισαγωγικό κομμάτι "This Lullaby") και εμφανίστηκε στην προωθητική περιοδεία, όπως και ήταν προγραμματισμένο.

Το Lullabies to Paralyze διέρρευσε στο διαδίκτυο τον Φεβρουάριο του 2005 και μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο Triple J στην Αυστραλία στις 3 Μαρτίου 2005 ως μια ανεπιβεβαίωτη «Παγκόσμια Πρεμιέρα». Στη συνέχεια, κυκλοφόρησε επίσημα την Τρίτη 22 Μαρτίου 2005 στις ΗΠΑ, κατακτώντας την 5η θέση στο Billboard Music Chart και θεωρήθηκε το καλύτερο ντεμπούτο οποιουδήποτε δίσκου των Queens of the Stone Age μέχρι και το άλμπουμ ...Like Clockwork, το οποίο έφτασε στο νούμερο 1 τον Ιούνιο του 2013.

Στις 14 Μαΐου 2005, το συγκρότημα εμφανίστηκε ως ο βασικός καλεσμένος στο Saturday Night Live, με οικοδεσπότη τον Γουίλ Φέρελ. Ένας από τους δημοφιλείς χαρακτήρες του Saturday Night Live που υποδύεται ο Φέρελ, ο φανταστικός καουμπελίστας των Blue Öyster Cult, Gene Frenkle, εμφανίστηκε ξανά στην εκπομπή, για να συμμετάσχει μαζί με τους Queens of the Stone Age στην ερμηνεία του πρώτου τους τραγουδιού για την βραδιά, το " Little Sister ". Ο Φέρελ έπαιξε το σημείο του τραγουδιού όπου κανονικά ακούγεται το μουσικό όργανο woodblock, χρησιμοποιώντας ένα κουδούνι αγελάδας.

Στις 22 Νοεμβρίου 2005, οι Queens of the Stone Age κυκλοφόρησαν ένα διπλό άλμπουμ/DVD, το Over the Years and Through the Woods, με μια ζωντανή συναυλία που γυρίστηκε στο Λονδίνο και μπόνους βίντεο με τραγούδια από το 1998 έως το 2005. Το 2005, το συγκρότημα συμμετείχε στην περιοδεία των Nine Inch Nails στη Βόρεια Αμερική, μαζί με τους Autolux (για το πρώτο μισό της περιοδείας) και τους Death from Above 1979 (για την υπόλοιπη περιοδεία). Ο κιθαρίστας των Nine Inch Nails, Άαρον Νορθ εμφανίστηκε ως καλεσμένος στη σκηνή με τους Queens of the Stone Age για τα τραγούδια "Born to Hula", "Regular John", " Avon ", " Monsters in the Parasol " και "Long, Slow Goodbye" στο Wiltern LG του Λος Άντζελες στις 19 και 20 Δεκεμβρίου.

Στις 20 Δεκεμβρίου εμφανίστηκε, επίσης, επί σκηνής μαζί με τους Queens of the Stone Age, το πρώην μέλος των Kyuss, Τζον Γκαρσία. Πρόκειται για την πρώτη κοινή εμφάνιση των Χόουμ και Γκαρσία επί σκηνής από το 1997 καιι ερμήνευσαν τρία τραγούδια των Kyuss, τα "Thumb", "Hurricane" και "Supa Scoopa and Mighty Scoop".[20] Ο Χόουμ δήλωσε ότι η χειρότερη περίοδος του συγκροτήματος ήταν εκείνη του Lullabies to Paralyze,[21] αλλά ο δίσκος συνέβαλε στο να συνεχίσει το συγκρότημα μετά την αποχώρηση του Ολιβέρι το 2004.[22]

Era Vulgaris και ο θάνατος της Νατάσα Σνάιντερ (2007–2008)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Τζόι Καστίγιο και Τζος Χόουμ, κατά τη διάρκεια ζωντανής εμφάνισης του συγκροτήματος Φεστιβάλ Southside στη Γερμανία τον Ιούνιο του 2007.

Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου το 2007, στην επίσημη ιστοσελίδα του συγκροτήματος ανακοινώθηκε ότι το νέο τους άλμπουμ και θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, φέροντας τον τίτλο Era Vulgaris.[23] Αργότερα μέσα στον Φεβρουάριο κυκλοφόρησαν διάφορα βίντεο με τους Χόουμ, Καστίγιο, Βαν Λίυβέν και Γιοχάννες στο στούντιο ηχογράφησης. Αρκετές ιστοσελίδες ανέφεραν ότι στο άλμπουμ θα συμμετέχουν πολλοί καλεσμένοι τραγουδιστές, όπως ο Τρεντ Ρέζνορ από τους Nine Inch Nails, ο Τζούλιαν Καζαμπλάνκας των The Strokes, ο Μαρκ Λάνεγκαν, ο Μπίλι Γκίμπονς των ZZ Top. Αρχικά, το μπάσο κατά την ηχογράφηση του άλμπουμ αναμενόταν να παίξει ο, μπασίστας των Death from Above 1979, Τζέσι Φ. Κίλερ, χωρίς όμως να συμμετέχει στην προωθητική περιοδεία.[24] Ωστόσο, λόγω διενέξεων στο πρόγραμμα του, δήλωσε ότι δεν θα καταφέρει να συμμετέχει στη δημιουργία του άλμπουμ.

Το Era Vulgaris ολοκληρώθηκε στις αρχές Απριλίου του 2007 [25] και κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις 12 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς.[26] Τα τραγούδια " Sick, Sick, Sick " και " 3's & 7's " κυκλοφόρησαν ως σινγκλ λίγο νωρίτερα στις αρχές Ιουνίου. Ο Χόουμ έχει περιγράψει τον δίσκο ως «σκοτεινό, σκληρό και ηλεκτρικό, όπως ένας εργάτης οικοδομών».[27]

Ο Μίχαελ Σούμαν (Wires On Fire, Jubilee and Mini Mansions) και ο Ντιν Φερτίτα (The Waxwings, The Dead Weather) διαδέχθηκαν στην προωθητική περιοδεία τους Αλαίν Γιοχάννες στο μπάσο και Νατάσα Σνάιντερ στα πλήκτρα, αντίστοιχα.[28] Τον Ιούλιο του 2007, ο Βαν Λίυβέν δήλωσε ότι το συγκρότημα είχε γράψει νέο υλικό,[29] το οποίο αργότερα ο Χόουμ πρότεινε να κυκλοφορήσει ως EP.[30] Σε συνέντευξη του στο The Globe and Mail, ο Χόουμ ανέφερε ότι το EP "θα μπορούσε να περιέχει έως και 10 κομμάτια που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του Era Vulgaris και που δεν θα συμπεριληφθούν στον δίσκο ".[31] Αργότερα, έγινε γνωστό πως το συγκεκριμένο EP δεν θα κυκλοφορούσε λόγω απροθυμίας της δισκογραφικής εταιρείας να κυκλοφορήσει επιπλέον υλικό των Queens Of The Stone Age εκείνη την περίοδο.

Οι Queens of the Stone Age παίζουν στο φεστιβάλ μουσικής Austin City Limits στο Zilker Park, 14 Σεπτεμβρίου 2007.

Το 2007, το συγκρότημα ξεκίνησε μια περιοδεία στην Βόρεια Αμερική, την οποία ονόμασαν "Duluth Tour" επειδή πήγαιναν σε πολλές μικρές πόλεις που δεν είχαν παίξει ποτέ πριν, όπως στο Ντουλούθ της Μινεσότα.[32] Η περιοδεία επεκτάθηκε και σε άλλες περιοχές, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου το συγκρότημα έδωσε περισσότερες συναυλίες από κάθε άλλη φορά που εμφανίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Από τις αρχές Απριλίου 2008 μέχρι και τα τέλη Μαρτίου, το συγκρότημα περιόδευσε στην Αυστραλία, για να συμμετάσχει, μεταξύ άλλων συναυλιών και στο φεστιβάλ V. Στις αρχές Μαΐου 2008, το συγκρότημα ολοκλήρωσε την προωθητική περιοδεία του άλμπουμ στον Καναδά.[33]

Τον Νοέμβριο του 2007, οι Queens of the Stone Age εμφανίστηκαν για ένα ημι-ακουστικό σετ σε ένα υπόγειο αλατωρυχείο στη Γερμανία, ερμηνεύοντας επιλεγμένες επιτυχίες τους, σπάνιες διασκευές και ένα ακυκλοφόρητο τραγούδι με το όνομα "Cathedral City".[34] Είχε προγραμματιστεί η κυκλοφορίας ενός DVD της συγκεκριμένης συναυλίας, ωστόσο εκτός από ένα διαφημιστικό τρέιλερ για το DVD και κάποιες φωτογραφίες, κανένα υλικό από τη συναυλία δεν έχει δημοσιευτεί.

Στις 2 Ιουλίου 2008, η πρώην κιμπορτίστρια των Queens of the Stone Age, Νατάσα Σνάιντερ, πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα σε ηλικία 52 ετών. Η είδηση του θανάτου της έγινε γνωστή ύστερα από ανάρτηση στο MySpace του συγκροτήματος Sweethead, μέλος του οποίου είναι ο στενός φίλος της Νατάσα και πρώην μέλος του συγκροτήματος Τρόι βαν Λίυβέν. Η αρχική σελίδα του συγκροτήματος ενημερώθηκε με ένα αναμνηστικό μήνυμα από τον Χόουμ, που αντικατέστησε την κανονική αρχική σελίδα. Το συγκρότημα πραγματοποίησε μια συναυλία εις μνήμην της Νατάσα Σνάιντερ στο Θέατρο Henry Fonda του Λος Άντζελες στις 16 Αυγούστου 2008. Μαζί τους στη σκηνή εμφανίστηκε ο σύζυγος της Σνάιντερ, Αλαίν Γιοχάννες, ο Τζακ Μπλακ, ο Κάιλ Γκας, ο Ματ Κάμερον, η Μπρόντι Νταλε, ο Τζέσι Χιουζ, ο Κρις Γκος και η PJ Harvey, ερμηνεύοντας τραγούδια των QOTSA και όχι μόνο, συμπεριλαμβανομένων διασκευασμένων τραγουδιών των Cream και των The Doors . Οι Tenacious D και η PJ Harvey ερμήνευσαν, επίσης, ακουστικά κομμάτια στην συναυλία. Τα έσοδα από τη συναυλία διατέθηκαν για την κάλυψη δαπανών που σχετίζονται με την ασθένεια της Νατάσα.

Στις 22 και 23 Αυγούστου 2008, οι Queens of the Stone Age πραγματοποίησαν τις τελευταίες συναυλίες της περιοδείας για το Era Vulgaris στα φεστιβάλ Reading και Leeds στο Ηνωμένο Βασίλειο και ο Χόουμ ανακοίνωσε, τόσο κατά τη διάρκεια της συναυλίας όσο και σε μια συνέντευξη του στο BBC ότι σχεδιάζει να επιστρέφει σύντομα στο στούντιο για δουλέψει το επόμενο άλμπουμ.[35]

Προβλήματα υγείας του Χόουμ, επανακυκλοφορία του Rated R (2009–2011)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2009 και 2010, τα μέλη της μπάντας δραστηριοποιήθηκαν σε άλλα μουσικά σχήματα· ο Τρόι βαν Λίυβέν ξεκίνησε ένα νέο συγκρότημα, τους Sweethead, ο Τζόι Καστίγιο συμμετείχε στους Eagles of Death Metal στην περιοδεία τους "Heart On", ο μπασίστας Μίχαελ Σούμαν συνέχισε ως ντράμερ και τραγουδιστής στους Mini Mansions, ενώ ο Ντιν Φερτίτα ανέλαβε την κιθάρα και τα πλήκτρα στο νεότερο σχήμα του Τζακ Γουάιτ, The Dead Weather. Ο Τζος Χόουμ δημιούργησε τους Them Crooked Vultures μαζί με τους Ντέιβ Γκρολ και Τζον Πωλ Τζόουνς.[36] Μετά το τέλος της περιοδείας των Them Crooked Vultures τον Ιούνιο του 2010, οι Queens of the Stone Age περιόδευσαν και κυκλοφόρησαν μια deluxe έκδοση με δύο CD του ντεμπούτου άλμπουμ τους, Rated R στις 3 Αυγούστου. Αυτή η έκδοση περιείχε το πρωτότυπο CD μαζί με έξι ακυκλοφόρητα κομμάτια και ζωντανές ηχογραφήσεις από την εμφάνιση του συγκροτήματος στο Φεστιβάλ Reading το 2000.

Το 2010, ο Χόουμ υπέφερε από επιπλοκές ύστερα από μια χειρουργικής επέμβαση στο γόνατο, κατά την οποία η καρδιά του σταμάτησε για μικρό χρονικό διάστημα λόγω ασφυξίας και οι γιατροί χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν απινιδωτή ωστέ να τον επαναφέρουν. Μετά από αυτό, έμεινε κλινήρης για τέσσερις μήνες, βυθίστηκε σε κατάθλιψη και σκέφτηκε να εγκαταλείψει εντελώς τη μουσική του καριέρα.[37] Αναλύοντας περαιτέρω αυτή του την εμπειρία σε μια συνέντευξη στο podcast του Μαρκ Μάρον, εξήγησε ότι είχε προσβληθεί από λοίμωξη χρυσίζων σταφυλόκοκκου ανθεκτικού στη μεθικιλλίνη, την οποία το ανοσοποιητικό του σύστημα δεν μπορούσε να καταπολεμήσει εξαιτίας του υπερβολικού στρες. Ο Χόουμ αναφέρει ότι αυτή του η εμπειρία συνέβαλε καταλυτικά στη δημιουργία του άλμπουμ ...Like Clockwork.[38]

Στις αρχές του 2011 και ύστερα από την ανάρρωση του Χόουμ, οι Queens of the Stone Age κυκλοφόρησαν μια remastered έκδοση του ομώνυμου άλμπουμ τους και ξεκίνησαν μία περιοδεία αποκλειστικά για την προώθηση του άλμπουμ.[39] Το συγκρότημα εμφανίστηκε στο δημοφιλή Talk-show Conan στις 14 Απριλίου [40] και αργότερα έπαιξε στο αυστραλιανό Φεστιβάλ Soundwave.[26] Καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2011, το συγκρότημα εμφανίστηκε σε διάφορα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένου του Glastonbury Festival, στο Somerset της Αγγλίας. Έπαιξαν, επίσης, στο Pearl Jam's 20th Anniversary Festival στο Alpine Valley στην East Troy του Γουισκόνσιν στις 3 και 4 Σεπτεμβρίου 2011· πρόκειται για την τελευταία εμφάνιση του ντράμερ Τζόι Καστίγιο με το συγκρότημα.

Τριλογία δίσκων από τη Matador Records (2011–σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

. . .Like Clockwork (2011–2014)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζος Χόουμ και ο Μίχαελ Σούμαν κατά τη διάρκεια ζωντανής εμφάνισης του συγκροτήματος το 2011.

Ήδη από το 2008 το συγκρότημα σχεδίαζε την ηχογράφηση μιας συνέχειας του άλμπουμ Era Vulgaris,[41] ωστόσο η συγκεκριμένη ηχογράφηση ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2012.[39] Τον Μάρτιο του 2011, ο Χόουμ δήλωσε: «Το να κάνεις τις πρόβες για τον πρώτο δίσκο καθορίζει πραγματικά τον καινούριο. Μετατρέπει το νέο δίσκο σε κάτι άλλο. Αυτό που κάναμε ήταν bluesy, και τώρα έχει μετατραπεί σε αυτό το σπασμένο πράγμα με στοιχεία trance. Τα ρομπότ έρχονται σπίτι!» [42] Σύμφωνα με τον Χόουμ, το άλμπουμ θα ήταν έτοιμο μέχρι το τέλος του 2012, αναφέροντας στο BBC Radio 1, πως: «Θα κάνουμε το τελευταίο μας διάλειμμα για έναν μήνα και όταν θα επιστρέψουμε θα εμφανιστούμε στο Glastonbury και μετά θα πηδήσουμε αμέσως στο στούντιο. Ο δίσκος μας θα γίνει μέχρι το τέλος του χρόνου. Έχουμε αρκετά τραγούδια».[43]

Τον Νοέμβριο του 2011, ο Αλαίν Γιοχάννες, που συνεργαζόταν συχνά με το συγκρότημα, δήλωσε σχετικά με τη δουλειά του στο στούντιο για το νέο άλμπουμ: «Καθίσαμε πάλι μέχρι αργά το βράδυ με τους Queens of the Stone Age. [. . . ] Απλά προσθέτω μέρες, εξαιρετικά άκρως μυστικό, αλλά θα είναι καταπληκτικό. Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος με αυτό. [. . . ] Μόλις ξεκινήσουμε τη διαδικασία, ολοκληρώνεται σιγά -σιγά. Οπότε δεν μπορώ να πω ακριβώς πότε, αλλά είναι μια πραγματικά καλή αρχή».[44]

Στις 20 Αυγούστου 2012, το συγκρότημα δήλωσε μέσω ανάρτησής στη σελίδα τους στο Facebook ότι «ηχογραφούσε» το νέο τους άλμπουμ.[45]

Τον Σεπτέμβριο του 2012, ανακοινώθηκε ότι ο Χόουμ και ο συνθέτης Ντέιβ Σάρντι συνέγραψαν και ηχογράφησαν ένα τραγούδι με τίτλο "Nobody To Love", για τους τίτλους τέλους της ταινίας End of Watch .[46][47]

Τον Νοέμβριο του 2012, ο Χόουμ είπε στον Ζέιν Λόου του BBC ότι ο Τζόι Καστίγιο είχε αποχωρήσει από το συγκρότημα και ότι στο νέο άλμπουμ στα ντραμς θα συμμετέχει ο Ντείβ Γκρολ, ο οποίος έπαιξε επίσης στο άλμπουμ Songs for the Deaf .[48] Ο Χόουμ επιβεβαίωσε, επίσης, ότι το άλμπουμ θα κυκλοφορούσε πριν από την εμφάνισή του συγκροτήματος στο Φεστιβάλ Download τον Ιούνιο του 2013. Εκτός από τον Γκρολ, για την ηχογράφηση του δίσκου συνεργάστηκαν και άλλα πρώην μέλη του συγκροτήματος, όπως οι μπασίστες Νικ Ολιβέρι [49] και Αλαίν Γιοχάννες,[50] και ο τραγουδιστής Μαρκ Λάνεγκαν.[51]

Επίσης, για στο ...Like Clockwork συμμετείχαν κι άλλοι μουσικοί, όπως ο frontman των Nine Inch Nails, Τρεντ Ρέζνορ,[52] ο frontman των Scissor Sisters, Τζέικ Σιρς,[53] η Μπρόντι Νταλε,[50] και ο Έλτον Τζον.[54]

Στις αρχές του 2013, ο Χόουμ και άλλοι συνεργάτες των Queens of the Stone Age, συμπεριλαμβανομένων των Αλαίν Γιοχάννες και Κρις Γκος, ηχογράφησαν τη μουσική για το soundtrack του ντοκιμαντέρ Sound City: Real to Reel του Ντείβ Γκρολ. Ο Γκος, ο Γιοχάννες και ο Χόουμ συνέβαλαν ερμηνεύοντας σε τρία μουσικά κομμάτια ο καθένας. Ο Χόουμ συγκεκριμένα συνεργάστηκε με τον Γκρολ και τον Τρεντ Ρέζνορ σε ένα κομμάτι με τίτλο Mantra, και εμφανίστηκε στο ντοκιμαντέρ στα πλαίσια συνέντευξης. Ο Γκος και ο Γιοχάννες συμμετείχαν στο Sound City Players, εκτελώντας τραγούδια των μουσικών σχημάτων Masters of Reality, Eleven και Desert Sessions, πέραν από τις δικές τους μελωδίες που συνέθεσαν για το soundtrack. Στο soundtrack συνέβαλε και ο πρώην μπασίστας των Kyuss, Σκοτ Ρίντερ.[55]

Οι Queens of the Stone Age στο Allstate Arena, 11 Δεκεμβρίου 2013.

Τελικά, τον Μάρτιο του 2013, οι Queens of the Stone Age ανακοίνωσαν ότι το νέο άλμπουμ, με τίτλο ...Like Clockwork, θα κυκλοφορούσε τον Ιούνιο του ίδιου έτους από τη Matador Records .[56] Στο δελτίο τύπου, που εκδόθηκε στις 26 Μαρτίου του ίδιου έτους, αποκαλύφθηκαν περαιτέρω λεπτομέρειες για το άλμπουμ, συμπεριλαμβανομένων των εμφανίσεων από μουσικούς όπως ο Άλεξ Τέρνερ των Arctic Monkeys και ο Τζέιμς Λαβέλ των UNKLE. Εκτός από τον Γκρολ, στον δίσκο συμμετέχει επίσης ο πρώην ντράμερ Καστίγιο, καθώς και ο νέος ντράμερ του συγκροτήματος Τζον Τέοντορ (πρώην μέλος των The Mars Volta και One Day as a Lion ).[57][58] Οι Queens of the Stone Age παρουσίασαν για πρώτη φορά ένα νέο τραγούδι από το άλμπουμ το "My God Is The Sun", στο φεστιβάλ Lollapalooza της Βραζιλίας στις 30 Μαρτίου 2013,[59] όπου ο Τέοντορ έκανε το ντεμπούτο του ως ντράμερ του συγκροτήματος. Η στούντιο έκδοση του τραγουδιού έκανε πρεμιέρα στο πρόγραμμα BBC Radio 1 του Λόου στις 8 Απριλίου 2013.[60]

Το ...Like Clockwork κυκλοφόρησε στις 3 Ιουνίου 2013 στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις 4 Ιουνίου στις ΗΠΑ. Πρόκειται για το πρώτο άλμπουμ των Queens of the Stone Age, όπου συμμετέχουν εξ' ολοκλήρου ο μπασίστας Μίχαελ Σούμαν και ο κιμπορντίστας και κιθαρίστας Ντιν Φερτίτα. Το άλμπουμ κατέκτησε την πρώτη θέση του Billboard στις ΗΠΑ και είναι το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος που αναδείχθηκε σε αυτή την κατάταξη.[61]

Μετά από την εμφάνιση των Queens Of The Stone Age στο Φεστιβάλ Made In America του Jay-Z το καλοκαίρι του 2013, ο Χόουμ σχολίασε επικριτικά τον ράπερ κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής συνέντευξης στο Strombo Show του CBC Radio 2. Ο Χόουμ κατείγγειλε ότι, πριν από την συναυλία, το συγκρότημά του είχε εξαναγκασθεί σε σωματική έρευνα από την ομάδα ασφαλείας του φεστιβάλ και αναφέρθηκε στην προσωπική αλληλεπίδραση του Jay-Z με το συγκρότημα ως κόλπο μάρκετινγκ.[62]

Η περιοδεία για την προώθηση του ...Like Clockwork κορυφώθηκε με την εμφάνισή τους σε ένα αποκριάτικο πάρτι στο The Forum στο Λος Άντζελες, με καλεσμένους μουσικούς όπως οι The Kills, ο Τζέιντι Εμζφερσον και το συγκρότημα Uncontrollable του Νικ Ολιβέρι.[63] Επί σκηνής μαζί με το συγκρότημα εμφανίστηκε και ο Ολιβέρι, που έπαιξε μαζί τους τραγούδια, όπως το "Auto Pilot" και το "Quick and to the Pointless", που δεν είχαν παιχτεί εδώ και μια δεκαετία.

Villains (2014–2018)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εμφάνιση του συγκροτήματος στο Wembley τον Νοέμβριο του 2017.

Το 2014 συγκρότημα εμφανίστηκε μαζί με τους Nine Inch Nails, Λίντσεϊ Μπάκιγχαμ και Ντέιβ Γκρολ στα 56α Ετήσια Βραβεία Γκράμι.[64] Την ίδια χρονιά, το συγκρότημα συμμετείχε σε μία κοινή περιοδεία στην Αυστραλία μαζί με τους Nine Inch Nails.[64]

Τον Ιανουάριο του 2014, ο Χόουμ δήλωσε στο περιοδικό Rolling Stone ότι το συγκρότημα θα ξεκινούσε να ηχογραφεί ένα νέο άλμπουμ όταν ολοκλήρωναν την περιοδεία τους. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους, ο Χόουμ συμμετείχε με μια σόλο ακουστική συναυλία στο Φεστιβάλ Meltdown του Τζέιμς Λαβέλ, όπου εμφανίστηκαν οι Τρόι βαν Λίυβέν και Μαρκ Λάνεγκαν μαζί του, επί σκηνής. Κατά τη διάρκεια αυτής της συναυλίας, ο Χόουμ έπαιξε ένα νέο τραγούδι με τίτλο "Villains of Circumstance", το οποίο δεν ξαναέπαιξε μέχρι και το 2016.[65] Τον Φεβρουάριο του 2015, όταν ανακοινώθηκε η εμφάνισή τους στο Φεστιβάλ Rock in Rio στο Ρίο ντε Τζανέιρο τον Σεπτέμβριο, δήλωσαν ότι επρόκειτο να ηχογραφήσουν ένα νέο άλμπουμ.[66] Παρόλα αυτά, τον Μάρτιο του 2016, ο Μίχαελ Σούμαν αποκάλυψε ότι το συγκρότημα έκανε ένα διάλειμμα.[67]

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα μέλη του συγκροτήματος δούλεψαν σε διάφορα άλλα μουσικά σχήματα. Το 2016 Ο Τζος Χόουμ και ο Ντιν Φερτίτα συνεργάστηκαν με τον Iggy Pop, στο άλμπουμ του τελευταίου Post Pop Depression και συμμετείχαν στην επακόλουθη περιοδεία, ενώ ο Τρόι βαν Λίυβέν εντάχθηκε στο ροκ supergroup Gone Is Gone, με το οποίο προγραμμάτιζε την κυκλοφορία ενός EP και ενός στούντιο άλμπουμ.[68] Τον Μάιο του 2016, ο Βαν Λίυβέν ανακοίνωσε τα σχέδιά των Queens of the Stone Age να ηχογραφήσου το έβδομο στούντιο άλμπουμ τους «κάποια στιγμή μέσα στην χρονιά».[69]

Τον Ιανουάριο του 2017, ο Τρόι Σάντερς, από τους Mastodon και Gone Is Gone, ανέφερε ότι οι Queens of the Stone Age αναμένεται να κυκλοφορήσουν ένα νέο άλμπουμ αργότερα μέσα στη χρονιά. Στη συνέχεια, το συγκρότημα δημοσίευσε αρκετές φωτογραφίες στα social media μέσα από το στούντιο ηχογράφησης [70] και ανακοίνωσε ότι θα εμφανιστεί στο φεστιβάλ Fuji Rock τον Ιούλιο, την πρώτη τους εμφάνιση στην Ιαπωνία από το 2003. Στις 6 Απριλίου του ίδιου έτους, το συγκρότημα ενημέρωσε τους λογαριασμούς του στα social media με ένα νέο λογότυπο και τις λέξεις "Coming Twentyfive" και ταυτόχρονα ανακοίνωσε μια περιοδεία στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, προγραμματισμένη για τον Ιούλιο.

Στις 14 Ιουνίου 2017, οι Queens of the Stone Age ανακοίνωσαν επίσημα το νέο τους άλμπουμ, με τίτλο Villains, το οποίο κυκλοφόρησε στις 25 Αυγούστου. Το διαφημιστικό τρέιλερ είχε τη μορφή κωμικού σκετς με το συγκρότημα να υποβάλλεται σε ένα τεστ πολυγράφου με τον Λίαμ Λιντς και τον παραγωγό του άλμπουμ Μαρκ Ρόνσον, ενώ ακουγόταν ένα απόσπασμα από το νέο τους τραγούδι "Feet Don't Fail Me". Το πρώτο σινγκλ, με τίτλο " The Way You Used to Do ", κυκλοφόρησε την επόμενη μέρα μαζί με την ανακοίνωση μιας παγκόσμιας περιοδείας.[71] Το δεύτερο σινγκλ από το άλμπουμ, "The Evil Has Landed", κυκλοφόρησε στις 10 Αυγούστου 2017.[72]

Στις 24 Οκτωβρίου 2017, στα πλαίσια της προωθητικής περιοδείας του Villains, το συγκρότημα εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως πρώτο όνομα στην Madison Square Garden, έχοντας ανοίξει εκεί στο παρελθόν τις συναυλίες των Nine Inch Nails το 2005 και για των Red Hot Chili Peppers το 2003.[73] Τρία πακέτα δωρεάν εισιτηρίων για την συγκεκριμένη συναυλία ήταν κρυμμένα σε τρεις σταθμούς κατά μήκος της γραμμής Q του μετρό της Νέας Υόρκης.[74]

Στις 9 Δεκεμβρίου 2017, ο Χόουμ, ενώ βρισκόταν επί σκηνής κατά τη διάρκεια της Χριστουγεννιάτικης συναυλίας που διοργάνωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός KROQ στο 'Ινγκλγουντ της Καλιφόρνια, κλώτσησε την κάμερα μίας φωτογράφου, με αποτέλεσμα να την τραυματίσει στο πρόσωπο.[75] Ο Χόουμ, που ήταν υπό την επήρεια αλκοόλ εκείνη την εποχή, ζήτησε, αργότερα, συγγνώμη μέσω ενός βίντεο στη σελίδα του συγκροτήματος στο Instagram.

In Times New Roman... (2019–σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε μια συνέντευξη στην eonmusic τον Ιούνιο του 2019, ο Μπίλι Γκίμπονς ανακοίνωσε ότι συμμετείχε σε ένα νέο άλμπουμ των Queens of the Stone Age, που επρόκειτο να ανακοινωθεί αργότερα στο μέλλον. Ο Γκίμπονς επιβεβαίωσε, επίσης, ότι και ο Ντέιβ Γκρολ συμμετέχει στις ηχογραφήσεις.[76] Ο Γκρολ διέψευσε τις φήμες, λέγοντας ότι αυτός και ο Χόουμ είχαν περάσει χρόνο μαζί, αλλά μόνο «οδηγώντας μοτοσικλέτες και τρώγοντας βάφλες».[77]

Στις αρχές Μαΐου του 2023, οι φήμες για το νέο άλμπουμ πυροδοτήθηκαν, καθώς εμφανίστηκε μια λίστα προϊόντων στον ιστότοπο του συγκροτήματος με τίτλο In Times New Roman..., συμπεριλαμβανομένου ενός εξώφυλλου και μίας λίστας τραγουδιών. Ωστόσο, η αρχική αυτή καταχώριση αφαιρέθηκε.[78]

Στις 11 Μαΐου κυκλοφόρησε το πρώτο σινγκλ, "Emotion Sickness", μαζί με την επίσημη ανακοίνωση για την κυκλοφορία του άλμπουμ.[79] Στις 31 Μαΐου κυκλοφόρησε το δεύτερο σινγκλ, με τίτλο «Carnavoyeur».[80] Στις 14 Ιουνίου κυκλοφόρησε το τρίτο και τελευταίο σινγκλ του άλμπουμ "Paper Machete",[81] ενώ δύο μόλις μέρες μετά, στις 16 Ιουνίου, κυκλοφόρησε και το νέο τους άλμπουμ, με τίτλο In Times New Roman....[82]

Στις αρχές Ιουνίου του ίδιου έτους, οι Queens of the Stone Age ανακοίνωσαν μια μεγάλη περιοδεία στη Βόρεια Αμερική που ονομάζεται "The End Is Nero Tour",[83] μαζί με μία ευρωπαϊκή περιοδεία, με ημερομηνίες μέχρι και τα τέλη Νοεμβρίου.[84]

Μουσικό στυλ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, το συγκρότημα έχει περιγραφεί ως εναλλακτικό ροκ, stoner rock, alternative metal,[85][86][87] hard rock,[1] και περιστασιακά nu metal.[88] Ο Χόουμ έχει περιγράψει το ομότιτλο ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος ως οδηγική μουσική, καθώς το άλμπουμ αποτελείται από σταθερά και επαναλαμβανόμενα riff στη δομή των τραγουδιών.[2] Το περιοδικό Rolling Stone σημείωσε, επίσης, μια «σύνδεση μεταξύ της αμερικανικής macho rock των αρχών της δεκαετίας του 70', όπως οι Blue Cheer και Grand Funk Railroad, και των χρονικά ακριβή drones της γερμανικής rock της ίδιας περιόδου»." Στοο επόμενο άλμπουμ του συγκροτήματος, Rated R, χρησιμοποιήθηκε μια ευρύτερη ποικιλία οργάνων, συμμετείχαν αρκετοί καλεσμένοι μουσικοί στις ηχογραφήσεις, ενώ τα φωνητικά μοιράζονταν οι Χόουμ, Ολιβέρι και Λάνεγκαν.[89] Ο Χόουμ σχολίασε επίσης ότι: "ο πρώτος μας δίσκος παρουσίασε τον ήχο μας. Αυτός ο δίσκος πρόσθεσε ότι είμαστε διαφορετικοί και περίεργοι." Το συγκρότημα συνέχισε να πειραματίζεται στο τρίτο του άλμπουμ, το Songs for the Deaf, το οποίο, επίσης, προήλθε από μια σύνθεση τριών βασικών τραγουδιστών, πολλές συμμετοχές προσκεκλημένων μουσικών και ευρύ φάσμα μουσικών οργάνων, όπως ποικίλων έγχόρδα και κόρνος.[90] Ο Χόουμ έχει περιγράψει το Lullabies to Paralyze ως ένα «σκοτεινό» άλμπουμ, το οποίο περιλαμβάνει εικόνες εμπνευσμένες από τα λαϊκά παραμύθια των αδελφών Γκριμ. Το συγκεκριμένο άλμπουμ άλλαξε το μέχρι πρότινος μουσικό ύφος του συγκροτήματος, λίγο πολύ εξαιτίας της αποχώρησης του Νικ Ολιβέρι.[91] Το συγκρότημα χρησιμοποίησε σχεδόν αποκλειστικά ηλεκτροακουστικές κιθάρες για τη δημιουργία του δίσκου. Στο Era Vulgaris το συγκρότημα συνέχισε να αναπτύσσει τον χαρακτηριστικό ήχο του με περισσότερα στοιχεία χορευτικής και ηλεκτρονικής μουσικής, ενώ ο Χόουμ ανέλαβε πλέον μόνος του τον ρόλο του τραγουδιστή, χρησιμοποιώντας πιο ξεχωριστές φωνητικές μελωδίες.

Ο Χόουμ έχει περιγράψει σε πολλές περιπτώσεις τη μουσική του ως "ροκ εκδοχές ηλεκτρονικής μουσικής", δηλώνοντας ότι εμπνέεται από την επαναλαμβανόμενη φύση της ηλεκτρονικής trance μουσικής, σε συνδυασμό με διάφορα είδη χορευτικής μουσικής, όπως τα hip hop, trip hop και Krautrock. Ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει αυτό το κράμα ηλεκτρονικής μουσικής και ροκ μουσικής ως "robot rock" [92]

Επίσης, σε συνέντευξη του, ο Χόουμ αναφέρθηκε σε μερικές από τις επιρροές του στο παίξιμό, συμπεριλαμβανομένων της κιθάρας του χορού πόλκα, αλλά και τις τεχνικές του Τζίμι Χέντριξ.[93]

Μέλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τρέχουσα σύνθεση

  • Τζος Χόουμ – κύρια φωνητικά, κιθάρα, πιάνο (1996–παρόν), μπάσο (1996–1998, 2004–2007)
  • Τρόι βαν Λίυβέν – κιθάρα, lap steel κιθάρα, πλήκτρα, συνθεσάιζερ, κρουστά, δεύτερα φωνητικά (2002–παρόν), μπάσο (2005–2006)
  • Μίχαελ Σούμαν – μπάσο, συνθεσάιζερ, δεύτερα φωνητικά (2007–παρόν)
  • Ντιν Φερτίτα – πλήκτρα, συνθεσάιζερ, κιθάρα, κρουστά, δεύτερα φωνητικά (2007–παρόν)
  • Τζον Τέοντορ – κρουστά, samplers (2013–παρόν)

Προηγούμενα μέλη

Συχνοί συνεργάτες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συμμετοχές ανά άλμπουμ
Μουσικός Queens of the Stone Age Rated R Songs for the Deaf Lullabies to Paralyze Era Vulgaris ...Like Clockwork Villains In Times New Roman... Σύνολο
Joey Castillo YesY YesY YesY 3
Dave Catching YesY YesY YesY YesY 4
Brody Dalle YesY YesY 2
Dean Ferreira YesY YesY YesY 3
Chris Goss YesY YesY YesY YesY YesY 5
Dave Grohl YesY YesY 2
Jesse Hughes YesY YesY 2
Alain Johannes YesY YesY YesY YesY 4
Mike Johnson YesY YesY 2
Mark Lanegan YesY YesY YesY YesY YesY 5
Troy Van Leeuwen YesY YesY YesY YesY YesY YesY 6
Nick Oliveri YesY YesY YesY 3
Michael Shuman YesY YesY YesY 3
Jon Theodore YesY YesY YesY 3
Gene Trautmann YesY YesY 2

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στούντιο άλμπουμ

  • Queens of the Stone Age (1998)
  • Rated R (2000)
  • Songs for the Deaf (2002)
  • Lullabies to Paralyze (2005)
  • Era Vulgaris (2007)
  • ...Like Clockwork (2013)
  • Villains (2017)
  • In Times New Roman... (2023)

Βραβεία και υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βραβείο Έτος Υποψήφιο/α Κατηγορία Αποτέλεσμα Παραπομπές
Kerrang! Awards 2000 Themselves Best International Newcomer Νίκη [94]
NME Awards 2001 Best Metal Act Υποψηφιότητα [95]
Žebřík Music Awards 2002 Best International Surprise Υποψηφιότητα [96]
MTV Video Music Awards 2003 "Go with the Flow" Best Visual Effects Νίκη [97]
Breakthrough Video Υποψηφιότητα
Best Art Direction Υποψηφιότητα
NME Awards 2004 Themselves Best Live Band Νίκη [98]
Grammy Awards 2014 ...Like Clockwork Best Rock Album Υποψηφιότητα [εκκρεμεί παραπομπή]
"My God Is the Sun" Best Rock Performance Υποψηφιότητα [εκκρεμεί παραπομπή]
2018 Villains Best Rock Album Υποψηφιότητα [εκκρεμεί παραπομπή]

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Queens of the Stone Age-Biography». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Old QOTSA Archived Interview on thefade.net». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2010. 
  3. ↑ «Queens of the Stone Age». Grammy Awards (στα Αγγλικά). 23 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2021. 
  4. ↑ «- rockwavefestival.gr». www.rockwavefestival.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  5. ↑ «Queens Of The Stone Age: Η συναυλία που ξεσήκωσε την Αθήνα το 2005». AthensVoice. 17 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  6. ↑ Christopher J. Kelter (1998). «Queens of the Stone Age Review». Rough Edge.com. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2007. 
  7. ↑ «Discography entry for Gamma Ray». thefade.net. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2007. 
  8. ↑ «Music To Strip To: Queens of the Stone Age Are the Only Rock Band That Understands Sex». Complex (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2017. 
  9. ↑ «Discography entry for Kyuss/Queens of the Stone Age». thefade.net. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2007. 
  10. ↑ Mark Lanegan: The Man Comes Around – MAGNET Magazine Inc. 2011
  11. ↑ «QOTSA History Page». thefade.net. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2010. 
  12. ↑ «Queens of the Stone Age Feel Good About Foos Tour». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-05-01. https://web.archive.org/web/20090501194509/http://qotsa.mskiteonline.com/site.php?page=article21. Ανακτήθηκε στις April 6, 2008. «Queens of the Stone Age Feel Good About Foos Tour». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-05-01. https://web.archive.org/web/20090501194509/http://qotsa.mskiteonline.com/site.php?page=article21. Ανακτήθηκε στις April 6, 2008. https://web.archive.org/web/20090501194509/http://qotsa.mskiteonline.com/site.php?page=article21
  13. ↑ Moss, Corey (22 Ιουνίου 2001). «Nude Queens Of The Stone Age Bassist Arrested In Rio». MTV.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  14. ↑ «Album Reviews: Era Vulgaris». FHM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-07. https://web.archive.org/web/20100107182742/http://fhmonline.com/site/content/article.aspx?ID=34373. Ανακτήθηκε στις December 7, 2007. «Album Reviews: Era Vulgaris». FHM. http://www.fhmonline.com/site/content/article.aspx?ID=34373. Ανακτήθηκε στις December 7, 2007. https://web.archive.org/web/20100107182742/http://fhmonline.com/site/content/article.aspx?ID=34373
  15. ↑ Crew, Tattoo Life (25 Ιουλίου 2021). «Nick Oliveri and a moment of pain for a lifelong pleasure». Tattoo Life (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  16. ↑ «Queens of the Stone Age: A Stone Unturned». MTV.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  17. ↑ «Josh Homme: 'I considered breaking up Queens after Nick Oliveri left' | News». Nme.Com. 2 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2014. 
  18. ↑ Jenkins, Sacha.
  19. ↑ «Queens of the Stone Age Interview». Vertigo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-21. https://web.archive.org/web/20110721121411/http://www.vertigo.fm/main.php?site=artist_texte&artist_id=1639. Ανακτήθηκε στις May 9, 2007. 
  20. ↑ «Queens Of The Stone age joined by unexpected guest». NME. 21 Δεκεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2007. 
  21. ↑ Josh Homme, Joey Castillo (interviewees) (9 Μαΐου 2007). Queens of the Stone Age interview (.wmv). Virgin Media. Συμβαίνει στα 05:43. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2007. The lowest point has been…like somewhere in Lullabies…that was very confusing… 
  22. ↑ «QUEENS OF THE STONE AGE: "THIS IS A DANCE RECORD"». NME: σελ. 1. May 5, 2007. 
  23. ↑ «I was at the Sizzler today». Queens of the Stone Age official website. 14 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2007. 
  24. ↑ «Mel in the Morning interview with Jesse Keeler» (mp3). Triple J. June 22, 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 10, 2016. https://web.archive.org/web/20160110203457/http://www.abc.ne.au/triplej/mel/listen/mp3s/dfa.mp3. Ανακτήθηκε στις May 9, 2007. 
  25. ↑ Scaggs, Austin (6 Απριλίου 2007). «Smoking Section: Playing poker with the Strokes, Foo Fighters album news, Marilyn Manson's "dirty" film, Roger Waters calls from the road». Rolling Stone.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2007. 
  26. ↑ 26,0 26,1 «Queens of the Stone Age official website». 2007. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2007. 
  27. ↑ «Ask the Band». qotsa.com. November 4, 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 5, 2007. https://web.archive.org/web/20070205175824/http://www.rekordsrekords.com/asktheband/100406/newrecord.mov. Ανακτήθηκε στις May 9, 2007. 
  28. ↑ «QUEENS OF THE STONE AGE Films 'Sick, Sick, Sick' Video». Blabbermouth.net. April 28, 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 6, 2007. https://web.archive.org/web/20070506035321/http://www.roadrunnerrecords.com/blabbermouth.net/news.aspx?mode=Article&newsitemID=71399. Ανακτήθηκε στις May 9, 2007. 
  29. ↑ «Queens Of The Stone Age discuss Duluth tour». NME. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (article) στις 7 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2007. 
  30. ↑ Coburn, Bob· Josh Homme· Troy Van Leeuwen (30 Ιουλίου 2007). «Queens new material». Rockline radio. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (radio interview) στις 20 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2007. 
  31. ↑ «Princes Charming – well, almost» (interview). Arts section (The Globe and Mail). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 26, 2007. https://web.archive.org/web/20070826192819/http://www.theglobeandmail.com/servlet/story/RTGAM.20070822.wqueens22/BNStory/Entertainment. Ανακτήθηκε στις August 25, 2007. 
  32. ↑ «Queens of the Stone Age: The "Duluth Tour" Details». Ultimate Guitar. 3 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2007. 
  33. ↑ «Pumpkins, JAMC, QOTSA, Air, CSS Rock Aussie V Fest». Pitchfork Media. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2008. 
  34. ↑ «QUEENS OF THE STONE AGE Performs At Former Salt Mine; Teaser Clip Available». Blabbermouth.net. http://www.blabbermouth.net/news/queens-of-the-stone-age-performs-at-former-salt-mine-teaser-clip-available/. Ανακτήθηκε στις July 12, 2016. 
  35. ↑ «Reading and Leeds Festivals 2008 - Queens of the Stone Age». BBC. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2015. 
  36. ↑ «JOSH HOMME, JOHN PAUL JONES, DAVE GROHL Collaborate On New Project». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2009. 
  37. ↑ «Home, sweet Homme - Independent.ie» (στα αγγλικά). Independent.ie. http://www.independent.ie/entertainment/music/home-sweet-homme-29293913.html. Ανακτήθηκε στις July 22, 2017. 
  38. ↑ «Episode 431 - Josh Homme». WTF with Marc Maron Podcast. 10 Οκτωβρίου 2013. 
  39. ↑ 39,0 39,1 «Queens of the Stone Age to begin recording in January». 30 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2010. 
  40. ↑ «Queens of the Stone Age performs on Conan». Roadrunner Records/Blabbermouth. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2011. 
  41. ↑ Lindsay, Andrew. «QotSA to reconvene next summer». Stereokill. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2009. 
  42. ↑ Homme, Josh (March 10, 2011). «Josh Homme: 'Queens of the Stone Age play trance robot music for girls'». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/music/musicblog/2011/mar/09/josh-homme-queens-stone-age. 
  43. ↑ «Queens Of The Stone Age: 'Our record will be done by the end of the year'». NME. 21 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2011. 
  44. ↑ «Alain Johannes Updates Fans On Eleven, Chris Cornell, QOTSA & More @ Antiquiet». Antiquiet.com. 14 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2012. 
  45. ↑ «Facebook page for Queens of the Stone Age». Facebook.com. 20 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2012. 
  46. ↑ «End of Watch (2012)». Soundtrack.Net. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2012. 
  47. ↑ «Kyuss Emails, Court Documents Tell a Damning Tale @ Antiquiet News». Antiquiet.com. 3 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2012. 
  48. ↑ Greg Cochrane (7 Νοεμβρίου 2012). «Dave Grohl joins Queens Of The Stone Age on new album». BBC News. 
  49. ↑ «Nick Oliveri Is Also on the New Queens of the Stone Age Record @ Antiquiet News». Antiquiet.com. 28 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2012. 
  50. ↑ 50,0 50,1 «Alain Johannes, Nick Oliveri, and Brody Dalle recording vocals for QOTSA». twitter.com. 18 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2013. 
  51. ↑ «Queens Of The Stone Age confirm Mark Lanegan's appearance on new album». NME. 28 Ιανουαρίου 2013. 
  52. ↑ «Trent Reznor to Guest on New Queens Of The Stone Age Album @ Antiquiet News». Antiquiet.com. 13 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2012. 
  53. ↑ «New QOTSA Album to Also Feature Scissor Sisters Frontman @ Antiquiet News». Antiquiet.com. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2012. 
  54. ↑ «Elton John is Also on the New QOTSA Record». Antiquiet.com. 6 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2012. 
  55. ↑ «Sound city: Reel to Reel». Buy.soundcitymovie.com. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2014. 
  56. ↑ Firecloud, Johnny (22 Μαρτίου 2013). «Queens of the Stone Age Tease New Album '...Like Clockwork'». Antiquiet. 
  57. ↑ «QOTSA name Jon Theodore as new drummer». Antiquiet.com. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2014. 
  58. ↑ «Matador records press release». Matadorrecords.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2014. 
  59. ↑ Maia, Diego (30 Μαρτίου 2013). «Queens of the Stone Age vai tocar música inédita em show de hoje» (στα Πορτογαλικά). Veja São Paulo. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2013. 
  60. ↑ Travis Keller (Απριλίου 2013). «Queens of the Stone Age will drop new single Monday». Buddyhead. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2013. 
  61. ↑ Christopher Morris (12 Ιουνίου 2013). «Queens of the Stone Age's 'Like Clockwork' Debuts At No. 1». Variety. Penske Business Media, LLC. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2013. 
  62. ↑ Nast, Condé (16 Σεπτεμβρίου 2013). «Queens of the Stone Age Criticize Jay Z Over Their Made in America Experience». Pitchfork (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  63. ↑ «NME News Queens Of The Stone Age to finish '...Like Clockwork' tour with Halloween party in LA - NME.COM». NME.COM. 7 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2014. 
  64. ↑ 64,0 64,1 «Trent Reznor says Grammys were "an utter waste of time"». 5 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. 
  65. ↑ «Josh Homme plays new song 'Villains of Circumstance' during Meltdown acoustic set». NME. 17 Ιουνίου 2014. 
  66. ↑ Keeble, Ed (16 Φεβρουαρίου 2015). «QOTSA, System of a Down and Johnny Depp for Rock in Rio 2015». 
  67. ↑ «Queens Of The Stone Age 'taking a break'». NME.COM. 19 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2015. 
  68. ↑ «Mastodon, Queens of the Stone Age, At the Drive-In Members Form Supergroup Gone is Gone, Tease New Song "Violescent": Listen - Pitchfork». pitchfork.com. 13 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2016. 
  69. ↑ «QOTSA's Troy Van Leeuwen Talks Gear Galore and the Joys of Touring with Iggy Pop « Guitar Aficionado». Guitaraficionado.com. 27 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2017. 
  70. ↑ Kennelty, Greg. «QUEENS OF THE STONE AGE Appears To Be In The Studio». Metal Injection. http://www.metalinjection.net/upcoming-releases/queens-of-the-stone-age-appears-to-be-in-the-studio. Ανακτήθηκε στις February 10, 2017. 
  71. ↑ Blais-Billie, Braudie (14 Ιουνίου 2017). «Queens of the Stone Age Announce New Album Villains, Preview New Song: Watch». Pitchfork. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2017. 
  72. ↑ «Listen To New QUEENS OF THE STONE AGE Song 'The Evil Has Landed'». Blabbermouth. http://www.blabbermouth.net/news/listen-to-new-queens-of-the-stone-age-song-the-evil-has-landed/. Ανακτήθηκε στις August 10, 2017. 
  73. ↑ Prato, Greg (19 Αυγούστου 2017). «Queens of the Stone Age Is MSG Bound». Long Island Pulse. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  74. ↑ Britton, Luke Morgan (23 Αυγούστου 2017). «Queens Of The Stone Age are giving away free tickets to Madison Square Garden show on the New York Subway». NME. 
  75. ↑ Oldham, Steve Baltin, Stuart (December 10, 2017). «Josh Homme Kicks Female Photographer in the Head at KROQ Acoustic Christmas (EXCLUSIVE)» (στα αγγλικά). Variety. https://variety.com/2017/music/news/josh-homme-kicks-female-photographer-in-the-head-at-kroq-acoustic-christmas-exclusive-1202635338/. Ανακτήθηκε στις October 5, 2018. 
  76. ↑ «EXCLUSIVE: ZZ Top's Billy Gibbons, Dave Grohl Set to Appear on new Queens of the Stone Age Album». eonmusic: music for life. 
  77. ↑ Trendell, Andrew (August 21, 2019). «Dave Grohl on Foo Fighters' return to Reading: "This festival is my first love"» (στα αγγλικά). NME. https://www.nme.com/music-interviews/dave-grohl-foo-fighters-reading-leeds-interview-qotsa-vultures-2539933. Ανακτήθηκε στις October 25, 2019. 
  78. ↑ wookubus (3 Μαΐου 2023). «Rumors Emerge Regarding Queens Of The Stone Age's New Album Details». ThePRP. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2023. 
  79. ↑ Anderson, Carys (11 Μαΐου 2023). «Queens of the Stone Age Announce New Album In Times New Roman…, Share "Emotion Sickness": Stream». Consequence. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2023. 
  80. ↑ Cohen, Jonathan (31 Μαΐου 2023). «Queens of the Stone Age Release Shimmering New Single, "Carnavoyeur"». Spin. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2023. 
  81. ↑ Bloom, Madison (14 Ιουνίου 2023). «Queens of the Stone Age Share New Song "Paper Machete": Listen». Pitchfork (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2023. 
  82. ↑ Schonfeld, Zach. «In Times New Roman...». Pitchfork (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2023. 
  83. ↑ Kaufman, Spencer (6 Ιουνίου 2023). «Queens of the Stone Age Announce 2023 North American Tour». Consequence. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2023. 
  84. ↑ Singh, Surej (13 Ιουνίου 2023). «Queens of the Stone Age announce 'The End Is Nero' 2023 UK and European tour dates». NME. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2023. 
  85. ↑ Dialing for dollars: Lollapalooza, sponsored by Verizon "Considerably harder-edged were the Queens of the Stone Age, another alt-metal band that preceded Incubus." Washington Times, August 5, 2003. Retrieved February 25, 2013. (απαιτείται συνδρομή)
  86. ↑ Wiederhorn, Jon (12 Ιουλίου 2002). «Queens Of The Stone Age Choose Single For The Deaf - Music, Celebrity, Artist News». MTV.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2013. 
  87. ↑ McPadden, Mike (8 Σεπτεμβρίου 2015). «Alt-Metal A To Z: 26 Bands That Define The Genre». VH1. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  88. ↑ Sendra, Tim. «Seek and Destroy: 16 Nu-Metal Extremes Review». Allmusic. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2022. This compilation from Empire Music indeed features 16 alt-metal tracks from bands who fall into the nu-metal sound. 
  89. ↑ Ben Ratliff (2000) Rated R Review Rolling Stone magazine Retrieved: July 20, 2009
  90. ↑ Daniel Yuri. «Songs for the Deaf Overview». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009. 
  91. ↑ Josh Homme Takes Us On a Tour of His 2 Decade Career Αρχειοθετήθηκε April 27, 2009, στο Wayback Machine. Retrieved: July 20, 2009
  92. ↑ «Queens of the Stone Age – The Vogue» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  93. ↑ Noisey (May 29, 2013), Josh Homme - Guitar Moves - Episode 3, https://www.youtube.com/watch?v=AJDUHq2mJx0, ανακτήθηκε στις April 19, 2016 
  94. ↑ Mancini, Robert (August 30, 2000). «Slipknot Steals Spotlight At Kerrang! Awards». MTV Networks. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-13. https://web.archive.org/web/20090113204805/http://www.mtv.com/news/articles/1434121/20000830/slipknot.jhtml. Ανακτήθηκε στις May 10, 2012. 
  95. ↑ «NME Awards - Best Metal Act». nme.com (στα English). 6 Φεβρουαρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  96. ↑ «Historie (2003–1997)». anketazebrik.cz (στα Czech). Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  97. ↑ «Best Visual Effects». IMDB (στα English). Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  98. ↑ «NME Awards - Best Live Band». nme.com (στα English). 12 Φεβρουαρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Queens_of_the_Stone_Age&oldid=10804823"