Μετάβαση στο περιεχόμενο

18ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 48°53′31.74″N 2°20′40.01″E / 48.8921500°N 2.3444472°E / 48.8921500; 2.3444472

18ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία[1]
Διοικητική υπαγωγήΠαρίσι
 • Mayor of 18th arrondissement of ParisÉric Lejoindre (2014–2020)
Ταχυδρομικός κώδικας75018
Κωδικός Κοινότητας75118
Πληθυσμός188.446 (1  Ιανουαρίου 2021)[2]
Έκταση6,01 km²
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
18ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
48°53′32″N 2°20′40″E
Ιστότοποςhttps://mairie18.paris.fr/
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Linkedin

Το 18ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού (γαλλικά: Le 18e arrondissement de Paris) είναι ένα από τα 20 διαμερίσματα της πρωτεύουσας της Γαλλίας. Η περιοχή συνήθως αναφέρεται ως Δέκατο-Όγδοο.

Το διαμέρισμα, που ονομάζεται επίσημα διαμέρισμα Μπυτ-Μονμάρτρ[3], βρίσκεται στη δεξιά όχθη του ποταμού Σηκουάνα. Είναι κυρίως γνωστό για την περιοχή της Μονμάρτρης, έναν γραφικό λόφο γνωστό για την καλλιτεχνική του ιστορία, όπου βρίσκονται, μεταξύ άλλων, το Μπατώ-Λαβουάρ όπου πολλοί καλλιτέχνες, όπως ο Πάμπλο Πικάσο, ο Ζωρζ Μπρακ και ο Αμεντέο Μοντιλιάνι έζησαν και εργάστηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα,[4], το σπίτι της τραγουδίστριας Δαλιδά, το καμπαρέ Μουλέν Ρουζ, η μεγαλοπρεπής βασιλική της Σακρέ Κερ που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου.[5]

Εστιατόριο στη Μονμάρτρη

Το 18ο διαμέρισμα βρίσκεται στη δεξιά όχθη του Σηκουάνα. Συνορεύει με το 19ο Διαμέρισμα στα ανατολικά, το 9ο και το 10ο Διαμέρισμα στα νότια και το 17ο στα δυτικά.

Στα βόρεια βρίσκεται ο νομός Σεν-Σαιν-Ντενί με τις κοινότητες Σαιντ-Ουέν και Σαιν-Ντενί.

Το 18ο διαμέρισμα περιλαμβάνει την περιοχή Γκουτ ντ'Ορ με πολλούς Αφρικανούς κατοίκους, η οποία είναι γνωστή για την αγορά της, την Μarché Barbès, όπου μπορεί κανείς να βρει διάφορα προϊόντα από την αφρικανική ήπειρο.

Ο λόφος της Μονμάρτρης είναι ιδιαίτερα γραφικός με τα στενά δρομάκια, τις μικρές πλατείες, τους πλακόστρωτους δρόμους που αποπνέουν ατμόσφαιρα εποχής και είναι σημαντικός πόλος έλξης τουριστών.

Το 18ο διαμέρισμα δημιουργήθηκε το 1860, κατά τη διακυβέρνηση του Ναπολέοντα Γ΄, με την επέκταση και τον μετασχηματισμό του Παρισιού, σύμφωνα με το νόμο της 16ης Ιουνίου 1859, που διεύρυνε το Παρίσι και αύξησε τα δημοτικά διαμερίσματα από 12 σε 20. Δημιουργήθηκε από μεγάλα τμήματα των παλαιών κοινοτήτων της Μονμάρτρης και της Λα Σαπέλ, καθώς και μικρότερα τμήματα των κοινοτήτων Σαιντ-Ουέν και Μπατινιόλ-Μονσώ.

Δημογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Δημαρχείο του 18ου διαμερίσματος
Το καμπαρέ Μουλέν Ρουζ

Ο πληθυσμός του 18ου διαμερίσματος του Παρισιού κορυφώθηκε το 1931 με 288.810 κατοίκους. Σήμερα, το διαμέρισμα παραμένει πολύ πυκνοκατοικημένο και με σημαντική επιχειρηματική δραστηριότητα με 196.131 κατοίκους στην πιο πρόσφατη απογραφή (2017).[6]

Έτος απογραφής Πληθυσμός Πυκνότητα (κάτ. ανά χμ²)
1872 138.109 22.980
1931 288.810 48.095
1954 266.825 44.397
1962 254.974 42.460
1968 236.776 39.430
1975 208.970 34.799
1982 186.866 31.118
1990 187.657 31.250
1999 184.586 30.739
2009 200.631 33.383
2017 196.131 32.634
Οι 4 συνοικίες του 18ου διαμερίσματος

Κάθε ένα από τα 20 διαμερίσματα του Παρισιού χωρίζεται σε 4 συνοικίες. Οι 4 συνοικίες του 18ου διαμερίσματος:

  • Συνοικία Γκραντ-Καριέρ (Quartier des Grandes-Carrières)
  • Συνοικία Κλινιανκούρ (Quartier de Clignancourt)
  • Συνοικία Γκουτ-ντ'Ορ (Quartier de la Goutte-d’Or)
  • Συνοικία Σαπέλ (Quartier de La Chapelle)

Σύμφωνα με την επίσημη αρίθμηση των συνοικιών του Παρισιού, οι συνοικίες του 16ου διαμερίσματος έχουν τους αριθμούς από 69 έως 72.

Πλας ντυ Τερτρ
Η βασιλική της Σακρέ Κερ
  • Η πλατεία Τερτρ, (Πλας ντυ Τερτρ), μια από τις πιο γραφικές πλατείες του Παρισιού.
  • Το Μουλέν Ρουζ, ιστορικό καμπαρέ και αίθουσα χορού.
  • Το Μουλέν ντε λα Γκαλέτ, ιστορικός ανεμόμυλος και κέντρο διασκέδασης.
  • Το Λαπέν Αζίλ, ιστορικό καμπαρέ
  • Ο Μαύρος Γάτος, ιστορικό καμπαρέ
  • Η αγορά στην περιοχή Λα Σαπέλ
  • Ο αμπελώνας της Μονμάρτρης, [7]του οποίου το κρασί πωλείται σε σχετικά υψηλές τιμές. Τα έσοδα διατίθενται σε κοινωνικά προγράμματα.
  • Το Κοιμητήριο της Μονμάρτρης, τελευταία κατοικία προσωπικοτήτων της Τέχνης
  • Η Βίλα των Τεχνών
  • Η συνοικία Πιγκάλ
  • Το μουσείο της Μονμάρτρης με έργα διάσημων καλλιτεχνών της Μονμάρτρης και περιοδικές εκθέσεις.
  • Το μουσείο Νταλί Παρί, με έργα του Σαλβαδόρ Νταλί.
  • Το μουσείο Ναΐφ Τέχνης - Μαξ Φουρνί
  • Το Μπατώ-Λαβουάρ, κατοικία όπου έζησαν και εργάστηκαν πολλοί διάσημοι ζωγράφοι.
  • Η εκκλησία Σαιν-Ντενί ντε λα Σαπέλ, εκκλησία του 18ου αιώνα.
  • Η εκκλησία Σαιν-Πιέρ της Μονμάρτης, κατασκευάστηκε το 1134 και είναι μια από τις πιο παλιές εκκλησίες του Παρισιού.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]