Χρήστος Δογιάμας
| Χρήστος Δογιάμας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 1880 Καστανερή Κιλκίς |
| Θάνατος | 1916 Ελλάδα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Μακεδονικός Αγώνας |
Ο Χρήστος (Ίτσος) Δογιάμας ήταν οπλαρχηγός Μακεδονομάχος από την Μπαροβίτσα (Καστανερή), Παιονίας της περιφερειακής ενότητας Κιλκίς.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Χρήστος (Ίτσος[Σημ. 1]) Δογιάμας γεννήθηκε κατά τα τέλη του 19ου αιώνα στην Μπαροβίτσα (Καστανερή), Παιονίας της περιφερειακής ενότητας Κιλκίς.
Συμμετείχε από νωρίς, ως οπλίτης στο Μακεδονικό Αγώνα, συνεργαζόμενος με τους συγχωριανούς ξαδέλφους του Τραϊανό, Λάζαρο, Δημήτριο και Γεώργιο Δογιάμα. Εξελίχθηκε σε υπαρχηγό και ομαδάρχη στο σώμα του Λάζαρου Δογιάμα και έδρασε κατά το 1907 στη λίμνη των Γιαννιτσών. Στη συνέχεια και έως το τέλος του Μακεδονικού Αγώνα δραστηριοποιήθηκε στις περιοχές της Παιονίας, του Πάικου, της Αλμωπίας και της Γευγελής, ερχόμενος σε σύγκρουση με Βούλγαρους κομιτατζήδες καθώς και οθωμανικά στρατιωτικά αποσπάσματα, όντας επικεφαλής δικής του ένοπλης ομάδας. Μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας και την είσοδο της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συγκρότησε ένοπλη ομάδα, από κοινού με τον ξάδελφό του, οπλαρχηγό Γεώργιο Δογιάμα προκειμένου να αντιμετωπίσουν Βούλγαρους κομιτατζήδες που εισήλθαν εκ νέου στη Μακεδονία. Σε μάχη που σημειώθηκε το 1916 μεταξύ της ένοπλης ομάδας του Χρήστου Δογιάμα και του Γεώργιου Δογιάμα με ομάδα Βουλγάρων κομιτατζήδων, έχασε τη ζωή του ο ίδιος και ο κουνιάδος του ξαδέλφου του, Γεώργιος Κεχαγιάς, αφού πρώτα εξόντωσαν δύο κομιτατζήδες.[1][2][3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Οι Μακεδονομάχοι Αδελφοί Δογιάμα, Κωνσταντίνος Δογιάμας, Εκδόσεις: University Studio Press, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, σσ. 6, 16
- ↑ "Αφανείς, Γηγενείς Μακεδονομάχοι", επιστημονική επιμέλεια: Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, εκδόσεις University Studio Press, 2008, σελ. 94
- ↑ Βλαχόφωνοι Έλληνες, από το βιβλίο του Γεώργιου Μόδη: Ο Μακεδονικός Αγών και η νεώτερη μακεδονική ιστορία, εκδ. Β’ Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2007
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Σε ορισμένα μέρη της Κεντρικής Μακεδονίας, ο Χρήστος αποκαλείται χαϊδευτικά (εκτός από Κίτσος), Ίτσος
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Μακεδονομάχο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |