Χρήστης:PapaJohnWp/πρόχειρο/κλήμα λιδωρικίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Κλήμα Λιδωρικίου Φωκίδας
Διοίκηση
ΠεριφέρειαΣτερεάς Ελλάδας
ΔήμοςΔωρίδος
Γεωγραφία
ΝομόςΦωκίδας
Υψόμετρο730
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας33053

Το Κλήμα Λιδωρικίου είναι ορεινός οικισμός που βρίσκεται στη Δωρίδα του Νομού Φωκίδος, σε υψόμετρο 730 μέτρα[1]. Έχει πληθυσμό 4 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011 και μαζί με το Κάλλιο και το Τριβίδι συναποτελούν την Τοπική Κοινότητα Καλλίου της Δημοτικής Ενότητας Λιδωρικίου του Δήμου Δωρίδος[2].

Γεωγραφία - Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κλήμα Λιδωρικίου βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές των Βαρδουσίων, ΒΔ του Λιδωρικίου, ανάμεσα στα χωριά Κάλλιο, Διακόπι και Λευκαδίτι. Πριν την Επανάσταση του 1821 πολλοί καταδιωγμένοι από τους Τούρκους κατέφευγαν σε αυτό. Μετά την απελευθέρωση αρκετοί από τους κατοίκους του μετακινήθηκαν προς το Κάλλιο, το Λιδωρίκι, άλλα χωριά και αργότερα προς την Αθήνα με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν μόνο 15 περιποιημένα σπίτια και το χωριό σχεδόν να έχει ερημώσει από κατοίκους. Αξιοθέατα του χωριού είναι ο παλιός ναός των Τριών Ιεραρχών και τα ανακαινισμένα εκκλησάκια του Αγίου Νικολάου και Αγίου Γεωργίου. Σε κοντινό σπήλαιο και πάνω σε βράχια υπάρχουν τα ερείπια της μονής της Αγίας Μαρίνας, όπου 1826 φιλοξενήθηκαν προσωρινά επιζήσαντες από την έξοδο του Μεσολογγίου. Από τον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού διατίθεται ωραίος ξενώνας για φιλοξενία των επισκεπτών[3]. Σύμφωνα με αναφορά του Στέφανου Βυζαντίου ορισμένοι μελετητές ταυτίζουν το Κλήμα με την αρχαία πόλη της Υαίας[4], άλλοι όμως, αν και αποδέχονται τους Ύαντες, αμφισβητούν την ύπαρξη πόλης[5].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 240, τομ. 17. 
  2. Απογραφή Πληθυσμού-Κατοικιών 2011
  3. «Κάλλιο | Δήμος ΔωρίδοςMunicipality of Dorida». www.dorida.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2017. 
  4. Byzantinus, Stephanus (1849). Ethnica quae supersunt ex recensione Augusti Meinekii. Reimerus. 
  5. Archaiologikē ephēmeris. Archaiologikē hetairia en Athēnais. 1925.