Χαρίλαος Μπούσιος
| Χαρίλαος Μπούσιος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 7 Νοεμβρίου 1921 Θεσσαλονίκη |
| Θάνατος | 26 Ιουνίου 2019 Θεσσαλονίκη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Ημαθίας) |
Ο Χαρίλαος Μπούσιος του Λαζάρου (1921-2019) ήταν Έλληνας πολιτικός από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος χρημάτισε βουλευτής Πιερίας με την ΕΔΑ και εν συνεχεία ήταν πολιτευτής με την Ενωμένη Αριστερά και με το ΚΚΕ. Εντάχθηκε στο ΚΚΕ το 1939 και για τη δράση του διώχθηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε επί 9 χρόνια.[1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1921. Γιος του κηροποιού Λάζαρου Μπούσιου (1892-1964), ο Χαρίλαος ήταν ο μεγαλύτερος από τα 6 αδέρφια και καταγόταν από το Λιβάδι Ολύμπου και έζησε τα δύσκολα (εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων) παιδικά του χρόνια στην Ελασσόνα, από όπου καταγόταν η μητέρα του.[2]
Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από πολύ νεαρή ηλικία ασπάστηκε τις ιδέες της αριστεράς και του σοσιαλισμού και οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ το 1939 και μετά στις αντιστασιακές οργανώσεις ΕΠΟΝ και ΕΛΑΣ. Μετά ανέλαβε υπεύθυνος στις οργανώσεις Ολύμπου του ΚΚΕ.[3]
Κλήθηκε στις τάξεις του στρατού τον Οκτώβριο του 1946 και έπειτα από δύο μήνες αφοπλίστηκε και εξορίστηκε στο 1ο τάγμα σκαπανέων στον Άγιο Νικόλαο και μετά στάλθηκε στον Αϊ-Στράτη, όπου παρέμεινε εκτοπισμένος ως το 1949. Στις εκλογές του 1951 παίρνει μέρος στην Πιερία με τη νεοσύστατη ΕΔΑ, λαμβάνοντας γύρω στις 2.000 ψήφους στον νομό. Το 1954 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Σολομώντα Παπαδόπουλου και ήρθε 1ος σε ψήφους (2.500). Εξελέγη μέλος της πρώτης νομαρχιακής επιτροπής Πιερίας της ΕΔΑ το 1956.[3]
Όταν κατήλθε υποψήφιος ήταν ιδιωτικός υπάλληλος. Εξελέγη βουλευτής με 4.559 ψήφους έπειτα από τις εκλογές του 1958, κατά τις οποίες η ΕΔΑ ήρθε δεύτερο κόμμα[4]. Ήταν ξανά υποψήφιος το 1961 χωρίς επιτυχία.
Στις εκλογές που έγιναν το 1963 και το 1964 κατήλθε υποψήφιος για μία ακόμη φορά με την ΕΔΑ, χωρίς να εκλεγεί, καθώς συγκέντρωσε 880 ψήφους. Το 1964 ήταν υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές, υποστηρίζοντας τον συνδυασμό "Καινούρια Εποχή" του Τάκη Τερζόπουλου σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Ως τη σύλληψή του μαζί με άλλους 84 συντρόφους του, εργάστηκε στη νομαρχιακή επιτροπή της ΕΔΑ.
Στη διάρκεια της χούντας του 1967-1974, παρέμεινε εκτοπισμένος αρχικά στη Γυάρο, έπειτα στο Παρθένι Πάρου και μετά στον Ωρωπό, αλλά και στη Λέρο, από όπου απολύθηκε το 1971.
Μετά τη Μεταπολίτευση έλαβε μέρος στις εκλογές του 1974 ως υποψήφιος βουλευτής Πιερίας με την Ενωμένη Αριστερά και έλαβε 1.672 ψήφους. Το 1975 μετατέθηκε στο γραφείο του νόμιμου πια ΚΚΕ Δυτικής Μακεδονίας, όπου παρέμεινε ως το 1978.[3] Στις επόμενες εκλογές το 1977 κατήλθε υποψήφιος με το ΚΚΕ και συγκέντρωσε 2.121 σταυρούς[5]. Την ίδια περίοδο οργάνωσε το γραφείο του ΚΚΕ Μακεδονίας-Θράκης, το 1986 το γραφείο Κεντρικής Μακεδονίας και το 1990 εντάχθηκε στην Κ.Ο. της Θεσσαλονίκης και τέλος στην Κ.Ο. Ανάληψης.
Στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 1981 ήταν υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ στο νομό Πιερίας, όπως και το 1985.[6].
Πέθανε σε ηλικία 98 ετών στη Θεσσαλονίκη στις 26 Ιουνίου 2019 και η πολιτική κηδεία του έγινε σε οίκο τελετών στη συμπρωτεύουσα.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ εφημερίδα "Ριζοσπάστης"[νεκρός σύνδεσμος], ΔΩΔΕΚΑ ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΟΥΝ], 30 Νοεμβρίου 2000, ανάκτηση 6 Μαΐου 2013.
- ↑ εφ. Νέα Εποχή, Νεκρολογία Λαζάρου Μπούσιου, 15 Απριλίου 1964, σελ. 2 (μέσω ΓΑΚ-Αρχεία Νομού Πιερίας).
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Μενέλαος Τερζόπουλος, , Συναντηθήκαμε..., Οι απόφοιτοι του Γυμνασίου Κατερίνης 1923-1970. εκδόσεις Μάτι 2013, σελ. 298-300, ISBN 978-960-6692-79-6
- ↑ εφ. Μακεδονία, 14 Μαΐου 1958, σελ. 6.
- ↑ εφ. Μακεδονία, 22 Νοεμβρίου 1977, σελ. 6.
- ↑ εφημερίδα Ριζοσπάστης, 20 Σεπτεμβρίου 1981, σελ.3
- ↑ «Εφυγε» από τη ζωή ο σ. Χαρίλαος Μπούσιος, Ριζοσπάστης, έντυπη έκδοση 29-30 Ιουνίου 2019, σελ. 29.