Χέρτα Χέρτσογκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χέρτα Χέρτσογκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση14  Αυγούστου 1910[1]
Βιέννη[2]
Θάνατος25  Φεβρουαρίου 2010[1]
Leutasch[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακοινωνικός επιστήμονας
communication scholar
market researcher
Οικογένεια
ΣύζυγοςPaul Lazarsfeld (έως 1945)
Paul Massing
δεδομένα

Η Χέρτα Χέρτσογκ-Μάσινγκ(14 Αυγούστου 1910 - 25 Φεβρουαρίου 2010) ήταν Αυστροαμερικανίδα κοινωνική επιστήμονας με ειδίκευση στις μελέτες επικοινωνίας. Η πιο εξέχουσα συνεισφορά της στον τομέα αυτό, ένα άρθρο με τίτλο "Τι γνωρίζουμε πραγματικά για τους ακροατές των καθημερινών ραδιοφωνικών σειρών;" θεωρείται πρωτοποριακό έργο της χρησιμοποίησης της θεωρίας των χρήσεων και των ικανοποιήσεων και της γνωστικής επανάστασης στην έρευνα των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ήταν παντρεμένη με τον Πωλ Λαζάρσφελντ, και αργότερα με τον Πωλ Μάσινγκ, και ήταν μητριά της καθηγήτριας του MIT Λόττι Μπέιλιν, η οποία ήταν κόρη του Λαζάρσφελντ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά ήταν φοιτήτρια του Καρλ Μπούγλερ στο πανεπιστήμιο της Βιέννης. Όμως η Χέρτσογκ επέλεξε να κάνει τη διατριβή της υπό τον Πολ Λαζάρσφελντ, μια έρευνα σχετικά με το τότε νέο μέσο του ραδιοφώνου. Πήρε το διδακτορικό της στην ψυχολογία το 1932 παρά το γεγονός ότι είχε μια μορφή αναπηρίας λόγω πολιομυελίτιδας, εξαιτίας της οποίας το δεξί της χέρι δεν ανάρρωσε ποτέ πλήρως.

Το 1935, ακολούθησε τον Λαζάρσφελντ στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον παντρεύτηκε εκεί λίγο μετά το διαζύγιο του Λαζάρσφελντ από τη Μαρία Γιαχοντά. Μετά από μια σύντομη περίοδο ως ερευνητική βοηθός του Ρόμπερτ Στότον Λιντ, η Χέρτσογκ εντάχθηκε στο Ραδιοφωνικό Πρόγραμμα ως Αναπληρώτρια Διευθυντήντρια για συμβουλευτικές μελέτες. [3] Στο Ραδιοφωνικό Πρόγραμμα, ήταν μέρος της ομάδας που διεξήγαγε την πρωτοποριακή έρευνα για την εκπομπή του Όρσον Γουέλς του 1938 του πολέμου των κόσμων στη μελέτη Η εισβολή από τον Άρη. Στο πιο διάσημο έργο της, "Τι πραγματικά ξέρουμε για τους ακροατές των καθημερινών ραδιοφωνικών σειρών;"[4], ρώτησε τις νοικοκυρές σχετικά με τα κίνητρα τους για την ακρόαση ραδιοφωνικών σαπουνόπερων, προτείνοντας μια συνειδητή διαδικασία επιλογής από την πλευρά του ακροατή σε μια κίνηση μακριά από τις ακόμα κυρίαρχες θεωρίες συμπεριφοράς των επιπτώσεων των μέσων μαζικής ενημέρωσης της εποχής. Ενώ η Χέρτσογκ ήταν ειδική στις ποσοτικές πιλοτικές μελέτες και θεωρείται ότι ανέπτυξε τη σύγχρονη μεθοδολογία ομάδας εστίασης,[5] το έργο της χαρακτηρίζεται από ένα πραγματικό μείγμα ποιοτικών και ποσοτικών μεθόδων.

Το 1943, η Χέρτσογκ εγκατέλειψε το Ραδιοφωνικό Πρόγραμμα και εντάχθηκε στο τμήμα έρευνας αγοράς της McCann Erickson στη Νέα Υόρκη, όπου τελικά έγινε πρόεδρος της μονάδας έρευνας αγοράς McCann, Marplan. Χώρισε τον Λαζάρσφελντ το 1945 και παντρεύτηκε τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Ρούτγκερς Πωλ Μάσινγκ το 1954. [6] Το 1964, εντάχθηκε στο Jack Tinker and Partners, μια δημιουργική ομάδα σκέψης, που ιδρύθηκε από τον McCann. Αποσύρθηκε από την έρευνα αγοράς το 1970, για να περάσει περισσότερο χρόνο με τον σύζυγό της, ο οποίος είχε διαγνωστεί με τη νόσο του Πάρκινσον. Επέστρεψαν στην Ευρώπη το 1976.

Μετά το θάνατο του Μάσινγκ το 1979, η Χέρτσογκ επέστρεψε στο ακαδημαϊκό χώρο, διδάσκοντας στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν και της Βιέννης, και δημοσιεύοντας επιστημονικά άρθρα, πιο διάσημα για την αποδοχή των αμερικανικών τηλεοπτικών σαπουνόπερων (κυρίως του Ντάλας και της Δυναστείας) στη Γερμανία, καθώς και μια μελέτη για τον αντισημιτισμό στην Αυστρία.

Συνέχισε να κάνει ερευνητικό έργο μέχρι και τη δεκαετία του 1990, με έδρα το Λεουτάτς, Τιρόλο, κοντά στην οικογένεια της αδελφής της. Πέθανε εκεί το 2010 σε ηλικία 99 ετών. Ήταν η τελευταία επιζήσασα της γενιάς των θεμελιωτών της έρευνας αγοράς.[7]

Σημαντικότερες εργασίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μελέτη της Χέρτσογκ "Σχετικά με τη δανεισμένη εμπειρία: Μια ανάλυση της ακρόασης των καθημερινών ραδιοφωνικών σειρών" δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Studies in Philosophy and Social Science το 1941. Δημοσιεύθηκε μαζί με την μελέτη Διαχειριστική και Κριτική Έρευνα των Επικοινωνιών του Πωλ Λαζάρσφελντ, το άρθρο Σχετικά με τη δημοφιλή μουσική του Τέοντορ Αντόρνο, το άρθρο Τέχνη και Πολιτισμός των Μαζών του Μαξ Χορκχάιμερ, το άρθρο το Ραδιόφωνο ως ένα Εργαλείο Μείωσης της Προσωπικής Ανασφάλειας του Χάρολντ Λάσγουελ και τη μελέτη Μερικές Κοινωνικές Επιπτώσεις της Σύγχρονης Τεχνολογίας του Χέρμπερτ Μαρκούζε. Η Χέρτσογκ χρησιμοποίησε με πρωτοποριακό τρόπο τη θεωρία των χρήσεων και των ικανοποιήσεων στη μελέτη των ραδιοφωνικών εκπομπών. Στην έρευνά της Σχετικά με τη δανεισμένη εμπειρία εξέτασε τη μελέτη του γυναικείου ακροατηρίου για τις ημερήσιες ραδιοφωνικές σειρές.[8]

Η μελέτη της Χέρτσογκ περιελάμβανε την υποβολή ερωτημάτων σε γυναίκες που ακούγανε καθημερινά ραδιοφωνικά προγράμματα, με ερωτήσεις όπως "τι σημαίνουν τα προγράμματα για εσάς;" "γιατί ακούτε τα προγράμματα;" και "τι κάνετε με αυτό που ακούτε στα προγράμματα;"[9] Η Χέρτσογκ ήταν επίσης σε θέση να προσδιορίσει μια συσχέτιση μεταξύ του αριθμού των προγραμμάτων που άκουγε την ημέρα και της πολυπλοκότητας των προβλημάτων της ακροάτριας, "Όσο πιο περίπλοκα είναι τα προβλήματα της ακροάτριας ή όσο λιγότερο είναι σε θέση να τα αντιμετωπίσει, τόσο περισσότερα προγράμματα φαίνεται αυτή να ακούει". [10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 121640. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 Martin Schmid: «Biografien bedeutender österreichischer Wissenschafterinnen. »Die Neugier treibt mich, Fragen zu stellen«». (Γερμανικά) Biographies of important Austrian women scientists. Böhlau Verlag. 25  Μαρτίου 2018. ISBN-13 978-3-205-20238-7.
  3. ↑ Rowland, Allison L.; Simonson, Peter (January 1, 2014). «The Founding Mothers of Communication Research: Toward a History of a Gendered Assemblage». Critical Studies in Media Communication 31 (1): 3–26. doi:10.1080/15295036.2013.849355. ISSN 1529-5036. 
  4. ↑ [1] στα Google Books
  5. ↑ Rowland, Allison L.; Simonson, Peter (January 1, 2014). «The Founding Mothers of Communication Research: Toward a History of a Gendered Assemblage». Critical Studies in Media Communication 31 (1): 3–26. doi:10.1080/15295036.2013.849355. ISSN 1529-5036. 
  6. ↑ «Out of the Question: Women, Media, and the Art of Inquiry». 
  7. ↑ «Marktforschung.de: Pionierin der qualitativen Sozial- und Marktforschung Herta Herzog verstorben». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2010. 
  8. ↑ Katz, Elihu (2003). Canonic Texts in Media Research: Are There Any Should There be How About These. Wiley. ISBN 9780745629346. 
  9. ↑ Herzog, Herta (1941) 'On Borrowed Experience', Studies in Philosophy and Social Science, 11: 66
  10. ↑ Herzog, p. 69

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Herzog, Herta (1941) 'On Borrowed Experience', Studies in Philosophy and Social Science, 11: 65–95
  • Scannell, Paddy (2007) Media and Communication, London: Sage Publications.
  • Liebes, Tamar (2003) 'Herzog's "On Borrowed Experience": Its Place in the Debate over the Active Audience', in Katz et al. (eds.), Canonic Texts, 39–53.


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χέρτα_Χέρτσογκ&oldid=10506131"