Φρανσουά ντε Λα Ροσφουκώ
| Φρανσουά ντε Λα Ροσφουκώ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | François de La Rochefoucauld (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 15 Σεπτεμβρίου 1613[1][2][3][4][5] Παρίσι |
| Θάνατος | 17 Μαρτίου 1680[6][7][2][3][4][5] Παρίσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Σπουδές | Εθνική Στρατιωτική Πρυτανεία |
| Ιδιότητα | συγγραφέας απομνημονευμάτων, συγγραφέας[5] και στρατιωτικός[8] |
| Σύντροφος | Αν-Ζενεβιέβ των Βουρβόνων-Κοντέ |
| Τέκνα | François VII de La Rochefoucauld και Charles-Paris of Orléans |
| Γονείς | François V de La Rochefoucauld και Gabrielle du Plessis-Liancourt[9] |
| Συγγενείς | Fabio Brulart de Sillery (ανιψιός) |
| Σημαντικά έργα | Reflections; or Sentences and Moral Maxims και Mémoires |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος και Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φρανσουά ντε Λα Ροσφουκώ (François VI, duc de La Rochefoucauld, 15 Σεπτεμβρίου 1613 – 17 Μαρτίου 1680) ήταν Γάλλος συγγραφέας περίφημος για τα Αποφθέγματά του. [10]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολέμησε στην Ιταλία και στην Φλάνδρα κατά των Ισπανών και συμμετείχε με πάθος στους πολιτικούς αγώνες της εποχής. Πλήρεις πάθους και σκανδάλων ήταν επίσης οι ερωτικές του περιπέτειες, μία εκ των οποίων, αυτή με την κυρία ντε Λονγκβίλ, αδελφή του Μεγάλου Κοντέ, οδήγησε στην συμμετοχή του στην εξέγερση της Σφενδόνης (Fronde).[11]
Περί τα τέλη της δεκαετίας του 1650 αποσύρθηκε από τα κοινά και άρχισε να συχνάζει στα παρισινά σαλόνια, συνδεόμενος με ιδιαίτερη φιλία με τις κυρίες ντε Σαμπλέ, ντε Σεβινιέ και προ πάντων με την κυρία ντε Λαφαγέτ, που η ευγένεια του μυθιστορήματός της Πριγκίπισσα της Κλεβ απείχε τόσο πολύ από τον κυνισμό των Αποφθεγμάτων του.[12]
Την περίοδο αυτή έγραψε τα Απομνημονεύματά του τα οποία κρίνονται ενδιαφέροντα μεν, αλλά όχι ιδιαίτερα αξιόπιστα.
Την μεγάλη του φήμη την οφείλει στα Αποφθέγματά του. Ο Λα Ροσφουκώ πιστεύει ότι το συμφέρον και η φιλαυτία είναι τα μόνα κίνητρα των ανθρωπίνων ενεργειών και ότι η αρετή κρύβει πάντοτε ταπεινά και εγωιστικά ελατήρια. [13]
Ο οξύς σαρκασμός του, το πνεύμα του, η λακωνικότητα και η δύναμη της έκφρασης σ’ αυτό το βιβλίο του, τον ανέδειξαν σε έξοχο λογοτέχνη και διανοητή, που επηρέασε μεταξύ άλλων τον Τσέστερφηλντ, τον Νίτσε, τον Τόμας Χάρντυ, τον Σαιντ-Μπεβ και τον Αντρέ Ζιντ.
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μemoires (Απομνημονεύματα)
- Επιστολές
- Réflexions diverces (Σκέψεις διάφορες)
- Réflexions ou Sentences et maximes morales (Σκέψεις ή Ηθικά γνωμικά και αποφθέγματα, 1664)[14]
Τις Réflexions ou Sentences et maximes morales μετέφρασε στα Ελληνικά ως Αξιώματα ή Αφορισμοί και Αξιώματα Ηθικής ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης ("Άρκτος" 1993)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Project Gutenberg — Κείμενα του Φρανσουά ντε Λα Ροσφουκώ στο Project Gutenberg
- Αξιώματα του Φρανσουά ντε Λα Ροσφουκώ (Γαλλικά)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Francois-VI-duke-de-La-Rochefoucauld. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia Catalana. 0036569.
- ↑ 3,0 3,1 GeneaStar. rochefou.
- ↑ 4,0 4,1 Roglo. p=francois;n=de+la+rochefoucauld;oc=6.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /143981. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6nc6kj0. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. la-rochefoucauld-francois-vi. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ 9,0 9,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ . «geni.com/people/François VI, Duc de La Rochefoucauld».
- ↑ . «britannica.com/biography/Francois-VI-duke-de-La-Rochefoucauld».
- ↑ . «gutenberg.org/files/ReflectionsorSentences andMoral MaximsByFrancois Duc De La Rochefoucauld, Prince de Marsillac».
- ↑ . «kirjasto.sci.fi/François La Rochefoucauld (1613-1680)».
- ↑ . «gallica.bnf.fr/ Réflexions, ou Sentences et maximes morales de La Rochefoucauld : textes de 1665 et de 1678 / revus par Charles Royer».
|