Υπέρτατος Κυβερνήτης της Εκκλησίας της Αγγλίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Hans Holbein d. J. 049.jpg

Ο Υπέρτατος Κυβερνήτης της Εκκλησίας της Αγγλίας είναι ένας τίτλος που φέρεται από τους Βρετανούς μονάρχες που φανερώνει την κατ' όνομα ηγεσία τους στην Εκκλησία της Αγγλίας.[1] Αν και η εξουσία του μονάρχη στη Εκκλησία της Αγγλίας δεν είναι ισχυρή, η θέση είναι ακόμη πολύ σχετική με την εκκλησία και παρατηρείται περισσότερο σε μια συμβολική ιδιότητα. Ο Υπέρτατος Κυβερνήτης επίσημα διορίζει υψηλόβαθμα μέλη της εκκλησίας με την συμβουλή του Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος με την σειρά του συμβουλεύεται τους ηγέτες της εκκλησίας.[1]

Hans Holbein d. J. 049.jpgΙστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ερρίκος Η' συγκρούσθηκε με την Ρώμη κι όμως δεν κράτησε τον τίτλο του Ανώτατου Κυβερνήτη.

Hans Holbein d. J. 049.jpg

Η βασίλισσα Ελισάβετ Β' ήταν η μακροβιότερη μονάρχης της Εκκλησίας, από το 1952 έως το 2022 (70 χρόνια).

Ο τίτλος δημιουργήθηκε για την Ελισάβετ Α'. Ο πατέρας της, Ερρίκος Η', είχε τον τίτλο της Υπέρτατης Κεφαλής της Αγγλικής εκκλησίας, αποσπώντας την από την εξουσία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας μετά τον αφορισμό του Ερρίκου Η' από τον Πάπα το 1533 σχετικά με το διαζύγιο του από την Αικατερίνη της Αραγωνίας και την ένωσή του με την Άννα Μπολέιν.

Ο Βασιλιάς Κάρολος Γ΄ είναι ο Ανώτατος Κυβερνήτης της Εκκλησίας από τις 8 Σεπτεμβρίου 2022

Κατά το 1538 ο Ερρίκος είχε αποσπασθεί από τη Ρώμη, κατέσχε την ιδιοκτησία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην Αγγλία και κήρυξε την Εκκλησία της Αγγλίας ως καθιερωμένη εκκλησία με αυτόν επικεφαλής της. Ο Νομος της Υπεροχής του 1534 επιβεβαίωνε την θέση του Βασιλιά ως έχοντος υπεροχή στην εκκλησία και απαιτούσε η αριστοκρατία να ορκίζεται έναν όρκο που αναγνωρίζει την υπεροχή του Ερρίκου.[2] Η κόρη του Ερρίκου, Βασίλισσα Μαρία Α', προσπάθησε να αποκαταστήσει την υποταγή της Αγγλικής Εκκλησίας στον Πάπα και ανακάλεσε τον Νόμο της Υπεροχής το 1555.[3] Η Ελισάβετ πήρε το θρόνο το 1558 και το ίδιο έτος το Κοινοβούλιο ψήφισε τον Νόμο της Υπεροχής του 1558 ο οποίος αποκατέστησε τον αρχικό νόμο.[4] Παρ' όλα αυτά, για να μετριάσει τις κριτικές, οι ευγενείς του Όρκου της Υπεροχής απαιτείτο να δίνουν όρκο στον τίτλο του μονάρχη ως Υπέρτατου Κυβερνήτη της εκκλησίας παρά ως Υπέρτατης Κεφαλής. Αυτή η διατύπωση κατέρριψε την κατηγορία ότι η μοναρχία ισχυριζόταν θεϊκότητα ή ότι σφετερίζεται τον Ιησού Χριστό, τον οποίο η Βίβλος προσδιορίζει ως κεφαλή της εκκλησίας.[5]

Ο Υπερασπιστής της Πίστης είναι μέρος του τίτλου του Βρετανού μονάρχη από τότε που κατοχυρώθηκε στον Ερρίκο Η' από τον Πάπα Λέοντα Ι΄ το 1521 σε αναγνώριση του ρόλου του Ερρίκου στην αντίθεση στην Προτεσταντική Μεταρρύθμιση[2] Ο πάπας απέσυρε τον τίτλο, αλλά αργότερα απονεμήθηκε πάλι από το Κοινοβούλιο στην βασιλεία του Εδουάρδου ΣΤ' της Αγγλίας.

Τριάντα Εννέα Άρθρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο βασιλικός αυτός ρόλος αναγνωρίζεται στον Πρόλογο των 39 Άρθρων του 1562. Αναφέρει τα εξής:

"Όντας κατά τα Θεϊκά Μυστήρια, σύμφωνα με το δίκαιο τίτλο Μας, Υπερασπιστές της Πίστης και Υπέρτατοι Κυβερνήτες της Εκκλησίας εντός των κτήσεων Μας, βρίσκουμε σύμφωνο σε αυτό το Βασιλικό Μας Αξίωμα και το θρησκευτικό Μας ζήλο να διατηρούμε την Εκκλησία υπό την Ευθύνη Μας, σε Ενότητα της αληθινής Θρησκείας και εν Ειρήνη...

Hans Holbein d. J. 049.jpg Το Άρθρο 37 κάνει αυτόν τον ισχυρισμό για την βασιλική υπεροχή πιο σαφή[6]:

"Η Αυτού Μεγαλειότης ο Βασιλιάς έχει την υπέρτατη δύναμη στο Βασίλειο της Αγγλίας και στις κτήσεις του, μέσα στις οποίες βρίσκεται η Κυβέρνηση όλων των κτήσεων του βασιλείου είτε εκκλησιαστικών είτε δημοσίων, και δεν υπόκειται σε καμία ξένη δικαιοδοσία...Ο Επίσκοπος της Ρώμης δεν έχει καμιά δικαιοδοσία στο Βασίλειο της Αγγλίας.

Εκκλησία της Σκωτίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Εκκλησία της Σκωτίας, (μια Πρεσβυτεριανή εθνική εκκλησία), ο μονάρχης είναι αυτόματα μέλος, μα δεν έχει ηγετική θέση. Παρ' όλα αυτά, ο μονάρχης διορίζει τον Λόρδο Ύπατο Αρμοστή στην Γενική Συνελεύση της Εκκλησίας της Σκωτίας ως τον προσωπικό του αντιπρόσωπο, με έναν ευρέως επίσημο ρόλο. Όμως, η Βασίλισσα έχει περιστασιακά αναλάβει τον ρόλο προσωπικά, όπως όταν εγκαινίασε την Γενική Συνέλευση η ίδια το 1977 και το 2002 (τα έτη του Ασημένιου και του Χρυσού Ιωβηλαίου της).[7]

Λίστα Υπέρτατων Κυβερνητών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα Έτη Σημειώσεις
Ερρίκος Η' (1536-1547) Ως Υπέρτατη Κεφαλή μόνο
Εδουάρδος ΣΤ' (1547-1553) Ως Υπέρτατη Κεφαλή μόνο
Ελισάβετ Α' (1559-1603)
Ιάκωβος Α' (1603-1625)
Κάρολος Α' (1625-1649) εκτελέσθηκε
Όλιβερ Κρόμγουελ (1653-1658)
Ρίτσαρντ Κρόμγουελ (1658-1659)
Κάρολος Β' (1660-1685) Μεταστράφηκε στον Ρωμαιοκαθολικισμό στο νεκρικό του κρεβάτι.[8]
Ιάκωβος Β' (1685-1688) Ρωμαιοκαθολικός, εκθρονίσθηκε
Μαρία Β' (1689-1694) Από κοινού με τον Γουλιέλμο Γ'
Γουλιέλμος Γ' (1689-1702) Από κοινού με την Μαρία Β' (1689-1694)
Άννα Α' (1702-1714)
Γεώργιος Α' (1714-1727)
Γεώργιος Β' (1727-1760)
Γεώργιος Γ' (1760-1820)
Γεώργιος Δ' (1820-1830)
Γουλιέλμος Δ' (1830-1837)
Βικτωρία (1837-1901)
Εδουάρδος Ζ' (1901-1910)
Γεώργιος Ε' (1910-1936)
Εδουάρδος Η' (1936)
Γεώργιος ΣΤ' (1936-1952)
Ελισάβετ Β' (1952-2022)
Κάρολος Γ (2022- )

Queen Elizabeth II March 2015.jpg

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «The Monarchy Today > Queen and State > Queen and Church > Queen and Church of England». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2009. 
  2. 2,0 2,1 Catholic Encyclopedia: Henry Viii
  3. Catholic Encyclopedia: Mary Tudor
  4. Elizabeth's Supremacy Act (1559)
  5. Ephesians 5:23
  6. The Thirty Nine Articles
  7. BBC News "Royal Thanks at Church Assembly" http://news.bbc.co.uk/1/hi/scotland/2007449.stm
  8. Abbott, Jacob (1849). History of King Charles the Second of England" p. 302.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Supreme Governor of the Church of England της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).