Υπέρβιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Υπέρβιος, που ετυμολογείται από τις λέξεις υπέρ και βία, και εννοεί τον υπέρτερο σε δύναμη, είναι γνωστά τα παρακάτω πέντε πρόσωπα:

  1. Γιος του Οίνοπα, υπερασπιστής των Θηβών κατά των Επτά, ορισμένος από τον Ετεοκλή στην άμυνα της πύλης στην οποία επιτιθέμενος ήταν ο Ιππομέδοντας. Ο Υπέρβιος είχε τη μορφή του Δία ζωγραφισμένη πάνω στην ασπίδα του.[1]
  2. Γιος του Αιγύπτου (ένας από τους 50 Αιγυπτιάδες), που πήρε ως σύζυγό του τη Δαναΐδα Κελαινώ[2] (ή την Ευφήμη[3]), η οποία τον σκότωσε κατά την πρώτη νύχτα του γάμου τους, όπως έπραξαν με τους συζύγους τους και οι άλλες 48 από τις αδελφές της.
  3. Γιος του Άρεως, ο πρώτος άνθρωπος κατά τον μύθο που σκότωσε ζώο.[4]
  4. Αθηναίος, αδελφός του Αγρόλα ή του Ευρυάλου. Οι δύο αδελφοί θρυλείται ότι επινόησαν το κτίσιμο με τούβλα και έκτισαν τα πρώτα σπίτια με τούβλα στην Αθήνα.[4] Επίσης, ότι έκτισαν το τείχος γύρω από την Ακρόπολη των Αθηνών, καθώς αναφέρει ο Παυσανίας (Ελλάδος περιήγησις, 1.28.3).
  5. Κορίνθιος τεχνίτης ο οποίος κατά την παράδοση εφεύρε τον τροχό του αγγειοπλάστη.[4][5]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Αισχύλου Επτά επί Θήβας, στ. 505-520
  2. Ψευδοαπολλοδώρου Βιβλιοθήκη, 2.1.5
  3. Υγίνου Fabulae, 170
  4. 4,0 4,1 4,2 Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Φυσική Ιστορία, 7.57
  5. Σχόλια στην Ολυμπιακή Ωδή του Πινδάρου (στ. 27c)