Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τόνι Πόλστερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τόνι Πόλστερ

2015
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης10 Μαρτίου 1964 (1964-03-10) (60 ετών)
Τόπος γέννησηςΒιέννη, Αυστρία
Ύψος1,88 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Ομάδες νέων
1973–1981Αούστρια Βιέννης
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1982→1. Σιμενρίνγκερ ΣΚ13(8)
1982–1987Αούστρια Βιέννης146(120)
1987–1988Τορίνο ΦΚ27(9)
1988–1991Σεβίλλη ΦΚ102(55)
1991–1992ΚΝ Λογρονιές38(14)
1992–1993Ράγιο Βαγιεκάνο31(14)
1993–1998ΦΚ Κολωνία150(79)
1998–1999Μπορούσια Μενχ.38(15)
1999–2000 Αούστρια Σάλτσμπουργκ12(2)
Σύνολο557(316)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1981–1982Εθνική Αυστρίας Κ-183(1)
1982–1983Εθνική Αυστρίας Κ-204(0)
1982–2000Αυστρία95(44)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Άντον «Τόνι» Πόλστερ (Anton "Toni" Polster, γεννήθηκε 10 Μαρτίου 1964) είναι Αυστριακός πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός. Είναι πρώτος σκόρερ στην ιστορία της εθνικής ομάδας της χώρας του, με 44 γκολ.[1]

Ως ταλαντούχος νέος, ο Πόλστερ ξεκίνησε αγωνιζόμενος με την ομάδα νέων της Αούστρια Βιέννης από την ηλικία των 9 ετών και στα 17 του έγινε διεθνής με την Εθνική ομάδα κάτω των 18 ετών της Αυστρίας. Το 1982 δόθηκε δανεικός για έξι μήνες στην Σιμενρίνγκερ της δεύτερης κατηγορίας, όπου σημείωσε 8 γκολ σε 13 αγώνες.[2] Επανήλθε στην Αούστρια και ξεκίνησε στην κορυφαία κατηγορία της χώρας, όπου χρειάστηκαν τρεις εβδομάδες για να βρει για πρώτη φορά δίχτυα και η συνέχεια ήταν ανάλογη με τη σεζόν 1984–85 να κερδίζει τον πρώτο από τους τρεις συνεχόμενους τίτλους πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος.[3] Το 1985–86 σημείωσε 33 γκολ στο πρωτάθλημα και ήταν τρίτος σκόρερ στην Ευρώπη (χάλκινο παπούτσι), ενώ την επόμενη χρονιά σκόραρε 39 φορές κερδίζοντας τελικά το Χρυσό Παπούτσι του κορυφαίου Ευρωπαίου σκόρερ.[4][5] Ο σύλλογος βρισκόταν σε περίοδο ακμής κατακτώντας παράλληλα και τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, με το πρώτο το 1984, ενώ το 1985 έκανε το νταμπλ.[6] Με την ομάδα της Βιέννης σημείωσε συνολικά 245 γκολ σε 286 αγώνες, από τα οποία 167 σε 202 επίσημους.[7]

Το 1987 ακολουθώντας την τότε κίνηση των μεγάλων ποδοσφαιριστών μεταγράφηκε στην Ιταλία και στην Τορίνο, όπου έμεινε για ένα χρόνο φτάνοντας στον τελικό του Κυπέλλου χωρίς επιτυχία. Στη συνέχεια πέρασε τα πέντε επόμενα χρόνια στις ισπανικές ομάδες Σεβίλλη, Λογκρονιές και Ράγιο Βαγιεκάνο, καταλήγοντας με αυτές τις ομάδες στη μέση του βαθμολογικού πίνακα, εκτός από μία χρονιά, το 1989–90, στην οποία η Σεβίλλη τερμάτισε στην έκτη θέση και έπαιξε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της επόμενης σεζόν, ενώ ο ίδιος ήταν δεύτερος σκόρερ στο ισπανικό πρωτάθλημα με 33 γκολ σε 35 αγώνες.[2][8] Το 1993, μετακόμισε στη Γερμανία για να περάσει πέντε χρόνια στην Κολωνία, καταλήγοντας πάλι στη μέση του πίνακα κάθε σεζόν, εκτός από την τελευταία στην οποία γνώρισε τον υποβιβασμό. Ο ίδιος όμως είχε επιτυχημένες εμφανίσεις: το 1996–97 ήταν δεύτερος σκόρερ της Μπουντεσλίγκα με 21 γκολ, ενώ δύο ακόμη φορές ήταν τρίτος.[9] Αυτό τον έκανε να ενταχθεί στην Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ την επόμενη χρονιά, αλλά υποβιβάστηκε επίσης στο τέλος της σεζόν και ο Πόλστερ επέστρεψε στην Αυστρία για να παίξει μία τελευταία σεζόν στην Αούστρια Σάλτσμπουργκ.[2][10]

Με την εθνική Αυστρίας κάτω των 20 ετών συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1983.[11] Έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική Αυστρίας των ανδρών στις 17 Νοεμβρίου του 1982 με αντίπαλο την Τουρκίας για την προκριματική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1984, σημειώνοντας το πρώτο του γκολ (αποτέλεσμα 4–0) και συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998. Συμπλήρωσε 95 συμμετοχές, σημειώνοντας 44 γκολ. Ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ τερμάτων, που είχε ο Χανς Κρανκλ, τον Νοέμβριο του 1996, σημειώνοντας το 35ο γκολ του με αντίπαλο τη Λετονία.[12][13] Η τελευταία του συμμετοχή κατέρριψε και το ρεκόρ διεθνών συμμετοχών-ήταν σε επίσημη αποχαιρετιστήρια συνάντηση την 1η Σεπτεμβρίου του 2000 σε αγώνα με το Ιράν,[14] στον οποίο αντικαταστάθηκε στο 21ο λεπτό (αποτέλεσμα 5–1).[15] Το ρεκόρ εμφανίσεών του ξεπεράστηκε το 2002.[12]

Το 2000 ψηφίστηκε 73ος καλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα από την IFFHS και έκτος Αυστριακός.[16] Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ακολούθησε προπονητική καριέρα για τέσσερα χρόνια (2010–2014) χωρίς επιτυχία.[6]

Τίτλοι και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αούστρια Βιέννης

  • Αυστριακό Πρωτάθλημα (3): 1983–84 , 1984–85 , 1985–86
  • Κύπελλο Αυστρίας: 1985–86

Ατομικές διακρίσεις

  • Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Αυστρίας (3): 1984–85, 1985–86, 1986–87
  • Αυστριακός ποδοσφαιριστής της χρονιάς: 1985–86, 1996–97
  • Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι: 1986–87
  • Ευρωπαϊκό Χάλκινο Παπούτσι: 1985–86
  • Αθλητής της χρονιάς στην Αυστρία: 1997
  1. «Austria - Record International Players». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Anton Polster (Player)». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  3. «Austria - List of Topscorers». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  4. «Golden Boot ("Soulier d'Or") Awards». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  5. «UEFA : ESM Golden Shoe: Makaay crowned». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  6. 6,0 6,1 «Anton "Toni" Polster». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  7. «Anton Polster». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  8. «Spain, Final Tables 1989-1999». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  9. «Toni Polster, Austria». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  10. «Toni Polster, the man who played the Golden Boot Hugo Sanchez». Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2022. 
  11. «FIFA U-20 World Cup». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  12. 12,0 12,1 «Anton "Toni" Polster - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  13. «French record falls to Pedersen». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  14. «Polster sagt laut "Servus"». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  15. «FRIENDLIES 2000 -INTERCONTINENTAL». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 
  16. «Europe - Player of the Century». Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]