Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 35°19′33.89″N 139°33′23.10″E / 35.3260806°N 139.5564167°E / 35.3260806; 139.5564167

Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου
鶴岡八幡宮
Χάρτης
ΕίδοςHachiman shrine
ΑρχιτεκτονικήIshi-no-ma-zukuri
Διεύθυνση神奈川県鎌倉市雪ノ下２丁目１−３１
Γεωγραφικές συντεταγμένες35°19′34″N 139°33′23″E
ΘρήσκευμαΣιντοϊσμός
Διοικητική υπαγωγήYukinoshita
ΧώραΙαπωνία
Έναρξη κατασκευής1063
Προστασίασημαντικό πολιτιστικό αγαθό της Ιαπωνίας και ιστορική τοποθεσία της Ιαπωνίας
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου (鶴岡八幡宮) (Λατινισμός Χέπμπορν: Tsurugaoka Hachimangū) είναι το πιο σημαντικό Σιντοϊστικό ιερό στην πόλη Καμακούρα, του νομού Καναγκάβα της Ιαπωνίας αν και τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε βουδιστικό ναό Τεντάι, τυπικό της ιαπωνικής βουδιστικής αρχιτεκτονικής. [1]

Το ιερό είναι πολιτιστικό κέντρο της πόλης της Καμακούρα και λειτουργεί ως τόπος διεξαγωγής πολλών σπουδαίων φεστιβάλ. Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του, χρησίμευσε και ως ιερό Χατσίμαν και τα τελευταία χρόνια.

Ένα πρώην δέντρο γκίνγκο χιλίων ετών κοντά στην είσοδό του ξεριζώθηκε από μια καταιγίδα στις 10 Μαρτίου 2010. Το ιερό έχει χαρακτηριστεί Σημαντικό Πολιτιστικό Αγαθό της Ιαπωνίας .

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτό το ιερό χτίστηκε αρχικά το 1063 ως υποκατάστημα του Ιερού Ιβασιμίζου στο Ζαϊμοκούζα, όπου ο μικροσκοπικός Μότο Χατσίμαν στέκεται τώρα και είναι αφιερωμένο στον αυτοκράτορα Ότζιν, (θεοποιήθηκε με το όνομα Χατσίμαν, φύλακας άγγελος κάμι των πολεμιστών), η μητέρα του αυτοκράτειρα Τζίνγκου και η σύζυγός του Χίμε-γκάμι. Ο Μινομότο νο Γιοριτόμο, ο ιδρυτής του σογκουνάτου Καμακούρα, το μετέφερε στη σημερινή του θέση το 1191 και κάλεσε τον Χατσίμαν [note 1] να διαμένει στη νέα τοποθεσία, για να προστατεύσει την κυβέρνησή του. [1] Το ιερό έπιασε μεγάλη φωτιά στις 14 Νοεμβρίου 1280, όπου πολλά τεχνουργήματα κλάπηκαν επίσης από το εσωτερικό ιερό του ιερού.

Δολοφονία του Μιναμότο νο Σανετόμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα από τα ιστορικά γεγονότα με τα οποία συνδέεται το ιερό είναι η δολοφονία του Σανετόμο, τελευταίου από τους γιους του Μιναμότο νο Γιοριτόμο.

Κάτω από σφοδρό χιόνι το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου 1219 (Jōkyū 1, 26η ημέρα του 1ου μήνα), ο σόγκουν Μιναμότο νο Σανετόμο κατέβαινε από το μεγάλο Ιερό του Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου, αφού βοήθησε σε μια τελετή για τον εορτασμό της υποψηφιότητάς του στο Ουνταϊτζίν. [2] Ο ανιψιός του Κούγκιο, γιος του δεύτερου σόγκουν Μιναμότο νο Γιοριίε, βγήκε από δίπλα στην πέτρινη σκάλα του ιερού, στη συνέχεια ξαφνικά του επιτέθηκε και τον δολοφόνησε με την ελπίδα να γίνει ο ίδιος σόγκουν. [2] Ο δολοφόνος περιγράφεται συχνά ότι κρύβεται πίσω από το γιγάντιο γκίνγκο, αλλά κανένα σύγχρονο κείμενο δεν αναφέρει το δέντρο και αυτή η λεπτομέρεια είναι πιθανόν μια εφεύρεση της περιόδου Έντο, που πρωτοεμφανίστηκε στο Σίνπεν Καμακουράσι του Τοκουγκάβα Μιτσουκούνι. Για την πράξη του ο Κούγκιο αποκεφαλίστηκε λίγες ώρες αργότερα, [2] φέρνοντας έτσι ξαφνικό τέλος στη σειρά Σέιβα Γκέντζι της φυλής Μιναμότο και την κυριαρχία τους στην Καμακούρα.

Ιερό και ναός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου και η dankazura κατά την περίοδο Έντο. Ξεκάθαρα ορατοί οι πολλοί βουδιστικοί ναοί του, που αργότερα καταστράφηκαν. Στην κάτω δεξιά γωνία, το μικροσκοπικό Μότο Χατσίμαν

Το Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου είναι τώρα απλώς ένα σιντοϊστικό ιερό, αλλά, για σχεδόν 700 χρόνια από την ίδρυσή του μέχρι το Διάταγμα για το Διαχωρισμό του Σίντο και του Βουδισμού (神仏判然令) του 1868, το όνομά του ήταν Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου-τζι (Tsurugaoka Hachimangū-ji, 鶴岡八幡宮寺) και ήταν επίσης Βουδιστικός ναός, ένας από τους παλαιότερους στην Καμακούρα. [3] Η ανάμειξη του βουδισμού και της λατρείας κάμι σε συγκροτήματα ιερών-ναών όπως η Τσουρουγκαόκα, που ονομάζεται τζίνγκου-τζι ήταν φυσιολογική για αιώνες μέχρι που η κυβέρνηση Μεϊτζί αποφάσισε, για πολιτικούς λόγους, ότι αυτό επρόκειτο να αλλάξει. (Σύμφωνα με τη θεωρία χόντζι σουιτζάκου, τα ιαπωνικά κάμι ήταν απλώς τοπικές εκδηλώσεις των συμπαντικών Βούδα και ο Χατσίμαν συγκεκριμένα ήταν ένας από τους πρώτους και πιο δημοφιλείς συγκριτικούς θεούς. Ήδη από τον 7ο αιώνα, για παράδειγμα σε Ούσα, στο Κιούσου, ο Χατσίμαν λατρευόταν μαζί με τον Μιρόκου Μποσάτσου (Μαϊτρέγια). [4] )

Η πολιτική διαχωρισμού (shinbutsu bunri) ήταν η άμεση αιτία σοβαρών ζημιών σε σημαντικά πολιτιστικά αγαθά. Επειδή η ανάμειξη των δύο θρησκειών ήταν πλέον απαγορευμένη, τα ιερά και οι ναοί έπρεπε να δώσουν μερικούς από τους θησαυρούς τους, βλάπτοντας έτσι την ακεραιότητα της πολιτιστικής τους κληρονομιάς και μειώνοντας την ιστορική και οικονομική αξία των περιουσιών τους. [3] Οι γίγαντες Νιό του Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου (οι δύο ξύλινοι φύλακες που βρίσκονται συνήθως στις πλευρές της εισόδου ενός ναού), που είναι αντικείμενα βουδιστικής λατρείας και επομένως παράνομα όπου βρίσκονταν, έπρεπε να πουληθούν στον Τζουφούκου-τζι, όπου βρίσκονται ακόμα. [note 2] [5] Το ιερό έπρεπε επίσης να καταστρέψει κτήρια, που σχετίζονταν με τον Βουδισμό, για παράδειγμα το σιτσίντο γκάραν (shichidō garan, 七堂伽藍) (ένα πλήρες συγκρότημα βουδιστικού ναού με επτά κτήρια), τον πύργο του ταχότο και το μίντο του (御堂, αίθουσα λατρείας ενός βούδα). [3]

Με σημαντικούς τρόπους, το Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου έγινε πιο φτωχό το 1868 ως συνέπεια αυτής της πολιτικής της εποχής Μεϊτζί. Η επιβληθείσα, άκαμπτη μεταρρυθμιστική ορθοδοξία αυτής της πρώιμης περιόδου Μεϊτζί είχε αναμφισβήτητα σκοπό να επηρεάσει τον Βουδισμό και τον Σιντοϊσμό. Ωστόσο, οι δομές και τα έργα τέχνης αυτού του αρχαίου ιερού-ναού δεν είχαν ακόμη ερμηνευθεί ως σημαντικά στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ιαπωνίας. [note 3] Αυτό που μένει να επισκεφτεί κανείς σήμερα είναι μόνο μια μερική εκδοχή του αρχικού ιερού-ναού.

Περίοδοι Μεϊτζί-Σόουα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1871 έως το 1946, το Τσουρουγκαόκα ορίστηκε επίσημα ως ένα από τα Κοκουχέι Τσούσα (国幣中社), που σημαίνει ότι βρισκόταν στη μεσαία κατηγορία κατάταξης των ιερών εθνικής σημασίας .

Διάταξη συγκροτήματος ιερού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τορίι στην είσοδο του ιερού. Η τοξωτή γέφυρα φαίνεται στα δεξιά.

Τόσο το ιερό όσο και η πόλη χτίστηκαν με γνώμονα το Φενγκ Σούι. [6] Η παρούσα τοποθεσία επιλέχθηκε με προσοχή ως το πιο ευνοϊκό μετά από την συμβουλή, που ζήτησαν από έναν μάντη, επειδή είχε ένα βουνό στα βόρεια (το Χοκούζαν, Hokuzan (北山)), ένα ποτάμι προς τα ανατολικά (το Ναμερικάβα), έναν μεγάλο δρόμο προς τα δυτικά (το Κοτό Κάιντο, Kotō Kaidō (古東街道)) και ήταν ανοιχτό προς τα νότια (στον κόλπο Σαγκάμι). [6] Κάθε κατεύθυνση προστατεύονταν από έναν θεό: ο Γκένμπου φύλαγε τον βορρά, ο Σεϊριού την ανατολή, ο Μπιάκκο τη δύση και ο Σουζάκου το νότο. [6] Οι ιτιές κοντά στις λίμνες Γκένπεϊ (βλ. παρακάτω) και οι κατάλπες δίπλα στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης αντιπροσωπεύουν αντίστοιχα το Σεϊριού και το Μπιάκκο. [6] Παρόλες τις αλλαγές που έχει υποστεί το ιερό όλα αυτά τα χρόνια, από αυτή την άποψη το σχέδιο του Γιοριτόμο εξακολουθεί να είναι βασικά άθικτο. [6]

Τρία μεγάλα τορίι στην προσέγγιση (sandō) του ιερού

Υπάρχει ένας ευθύς δρόμος 1,8 χιλιομέτρων στο μπροστινό μέρος του ιερού, που ονομάζεται "Βακαμίγια Ότζι (若宮大路)". Είναι η προσέγγιση (σάντο, sandō (参道)) του Τσουρουγκαόκα Χατσίμαν-γκου, υπάρχουν τρία μεγάλα Τορίι (Σιντοϊστική πύλη). Η πύλη Τορίι, που βρίσκεται πιο μακριά από το ιερό ονομάζεται Ίτσι-νο-Τορίι (το πρώτο Τορίι), αυτή στη μέση είναι Νι-νο-Τορίι (το δεύτερο Τορίι) και αυτή μπροστά από το ιερό είναι Σαν-νο-Τορίι. (το τρίτο Τορίι).

Καθώς μπαίνει κανείς, μετά το Σαν-νο-Τορίι (το τρίτο Τορίι) υπάρχουν τρεις μικρές γέφυρες, δύο επίπεδες στα πλάγια και μια τοξωτή στο κέντρο. Στις μέρες του σογκουνάτου υπήρχαν μόνο δύο, μία κανονική και μία άλλη τοξωτή, φτιαγμένη από ξύλο και βαμμένη κόκκινο. [1] Ο σόγκουν άφηνε τη συνοδεία του εκεί και προχωρούσε μόνος με τα πόδια στο ιερό. [1] Η τοξωτή γέφυρα ονομαζόταν Ακαμπάσι (Κόκκινη γέφυρα ) και ήταν αποκλειστική για αυτόν: οι απλοί άνθρωποι έπρεπε να χρησιμοποιούν την επίπεδη. [1] Οι γέφυρες εκτείνονται πάνω από ένα κανάλι, που ενώνει δύο λίμνες, που ονομάζονται ευρέως Γκενπέι-ίκε (源平池), ή "λίμνες Γκενπέι". [7] Ο όρος προέρχεται από τα ονόματα των δύο οικογενειών, της Μιναμότο ("Γκεν") και της Τάιρα ("Πέι"), που πολέμησαν μεταξύ τους την εποχή του Γιοριμότο. [7]

Η στήλη ακριβώς μετά και στα αριστερά του πρώτου Τορίι εξηγεί την προέλευση του ονόματος: [note 4]

Οι λίμνες Γκενπέι

  • Λίμνες Γκενπέι (Λίμνη Μιναμότο)
    Λίμνες Γκενπέι (Λίμνη Μιναμότο)
  • Λίμνες Γκενπέι (Λίμνη Τάιρα)
    Λίμνες Γκενπέι (Λίμνη Τάιρα)

Ο Αζούμα Καγκάμι λέει ότι «Τον Απρίλιο του 1182 ο Μιναμότο νο Γιοριμότο είπε στον μοναχό Σένκο και Όμπα Καγκεγιόσι να σκάψουν δύο λίμνες μέσα στο ιερό». Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή της ιστορίας, ήταν η σύζυγος του Γιοριμότο Μασάκο που, για να προσευχηθεί για την ευημερία της οικογένειας Μιναμότο, έβαλε να σκάψουν αυτές τις λίμνες και να φυτέψουν λευκούς λωτούς στην ανατολή και κόκκινους στη δυτική πλευρά, χρώματα που είναι αυτές των φυλών Τάιρα και Μιναμότο. Από αυτό προέρχεται και το όνομά τους.

Το κόκκινο αυτών των λωτών υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει το χυμένο αίμα της φυλής Τάιρα. [7]

Υποδεέστερα ιερά και υποδομές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Yui Wakamiya Yōhaijo, όπου μπορεί κανείς να προσευχηθεί στο Γιούι Βακαμίγια χωρίς να πάει πραγματικά εκεί.
Μουσική παράσταση στο Μάιντεν

Το Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου περιλαμβάνει πολλά μικρότερα ιερά, τα πιο σημαντικά από τα οποία είναι το Κατώτερο Ιερό ( Βακαμίγια, 若宮) στο κάτω μέρος της κατάταξης και το Ανώτερο Ιερό ( Χόνγκου, 本宮) 61 σκαλοπάτια παραπάνω. [7] Το σημερινό κτήριο του Ανώτερου Ιερού κατασκευάστηκε το 1828 από τον Τοκουγκάβα Ιενάρι, τον 11ο Τοκουγκάβα σόγκουν στο στυλ Χατσίμαν-ζουκούρι. [8] Ακριβώς κάτω από τη σκάλα υπάρχει ένα ανοιχτό περίπτερο, που ονομάζεται Μάιντεν, (舞殿), όπου γίνονται γάμοι, χοροί και μουσική. [7] Μερικές εκατοντάδες μέτρα στα δεξιά του Κατώτερου Ιερού βρίσκεται το Σιραχάτα τζίντζα (白旗神社), ένας Εθνικός Θησαυρός. [7] Στα αριστερά του Ανώτερου Ιερού βρίσκεται το ιερό Μαρουγιάμα Ινάρι (丸山稲荷社) με τα πολλά τορίι του. [7]

Κοντά στο Σιραχάτα τζίντζα μπορεί κανείς επίσης να βρει το Γιούι Βακαμίγια Γιοχάιτζο, (由比若宮遥拝所), κυριολεκτικά το "Γιούι Βακαμίγια προσευχή σε μακρινό τόπο" (βλ. φωτογραφία). Αυτή η εγκατάσταση, που αρχικά δημιουργήθηκε για το όφελος του σόγκουν, επιτρέπει σε κάποιον να προσκυνήσει στο μακρινό Γιούι Βακαμίγια (Μότο Χατσίμαν) χωρίς στην πραγματικότητα να πάει μέχρι το Ζαϊμοκούζα. [7] [9]

Ακριβώς δίπλα στο Γιούι Βακαμίγια Γιοχάιτζο (Yui Wakamiya Yōhaijo) υπάρχουν δύο πέτρες: ρίχνοντας νερό πάνω τους πρέπει να αποκαλύπτει σε καθεμία το περίγραμμα μιας χελώνας. Ένα από τα νησιά στη λίμνη Μιναμότο φιλοξενεί ένα υπο-ναό, που ονομάζεται Χαταάγκε Μπενζάιτεν αφιερωμένο στη θεά Μπενζάιτεν, μια βουδιστική θεότητα. Για το λόγο αυτό, ο υποναός διαλύθηκε το 1868 την εποχή του διατάγματος «διαχωρισμός Σιντοϊσμού και Βουδισμού» (βλ. παρακάτω) και ξαναχτίστηκε το 1956 [7]

Βακαμίγια Ότζι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ντανκαζούρα και οι κερασιές της σε πλήρη άνθιση

Ένα ασυνήθιστο χαρακτηριστικό του ιερού είναι το 1,8  km σάντο του (参道)(προσέγγιση), που εκτείνεται μέχρι τον ωκεανό στη Γιουιγκαχάμα και διπλασιάζεται ως τη λεωφόρο Βακαμίγια Ότζι, τον κεντρικό δρόμο της Καμακούρα. Χτισμένο από τον Μιναμότο νο Γιοριτόμο ως απομίμηση του Σουζάκου Ότζι του Κιότο (朱雀大路), το Βακαμίγια Ότζι ήταν πολύ πιο φαρδύ και πλαισιωνόταν τόσο από κανάλι βάθους 3 μέτρων όσο και από πεύκα. [10]

Περπατώντας από την παραλία προς το ιερό περνά κανείς από τρεις τορίι, ή πύλες Σιντοϊσμού, που ονομάζονται αντίστοιχα Ίτσι νο Τορίι (πρώτη πύλη), Νί νο Τορίι (δεύτερη πύλη) και Σαν νο Τορίι (τρίτη πύλη). Μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου βρίσκεται το Γκέμπα Γιοτσουκάντο (下馬四つ角) που, όπως υποδηλώνει το όνομα, ήταν το μέρος όπου οι αναβάτες έπρεπε να κατεβούν από τα άλογά τους σεβόμενοι τον Χατσίμαν και το ιερό του. [10]

Μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα, μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου τορίι, ξεκινά το ντανκαζούρα (段葛), ένα υπερυψωμένο μονοπάτι, που πλαισιώνεται από κερασιές. Το ντανκαζούρα γίνεται σταδιακά πιο φαρδύ, έτσι ώστε, όπως το κοιτάει κανείς από το ιερό, θα φαίνεται πιο μακρύ από ό,τι είναι πραγματικά. [10] Όλο το μήκος του ντανκαζούρα βρίσκεται υπό την άμεση διαχείριση του ιερού.

Γιγαντιαίο γκίνγκο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το γιγάντιο γκίνγκο πριν τον ξερίζωμά του
Το κούτσουρο του πεσμένου γκίνγκο έχει βγάλει φύλλα

Το δέντρο γκίνγκο, που βρισκόταν δίπλα στη σκάλα της Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου σχεδόν από την ίδρυσή του και που εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε παλιό χαρακτικό του ναού, ξεριζώθηκε εντελώς και υπέστη μεγάλη ζημιά στις 4:40 το πρωί της 10ης Μαρτίου 2010. Σύμφωνα με έναν ειδικό που ανέλυσε το δέντρο, η πτώση είναι πιθανό να οφείλεται σε σήψη. Τόσο το κούτσουρο του δέντρου όσο και ένα τμήμα του κορμού του που ξαναφυτεύτηκε εκεί κοντά έχουν δώσει φύλλα.

Το δέντρο είχε το παρατσούκλι κακούρε-ίτσο (隠れ銀杏, kakure-ichō), επειδή σύμφωνα με έναν αστικό μύθο της περιόδου Έντο, ένας διάσημος πλέον δολοφόνος κρύφτηκε πίσω από αυτό πριν χτυπήσει το θύμα του.

Δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γιαμπουσάμε στο Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου

Το Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου είναι το κέντρο πολλών πολιτιστικών δραστηριοτήτων και τόσο το γιαμπουσάμε (yabusame), (τοξοβολία από άλογο) όσο και το κιούντο (kyūdō) (ιαπωνική τοξοβολία) ασκούνται μέσα στο ιερό. [7] Διαθέτει επίσης εκτεταμένους κήπους με παιώνιες, τρία καφέ, ένα νηπιαγωγείο, γραφεία και ένα ντότζο. Στους χώρους του υπάρχουν δύο μουσεία, το Μουσείο Εθνικών Θησαυρών Καμακούρα, που ανήκει στην πόλη Καμακούρα, και το νομαρχιακό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης .

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ A kami is transferred to a new location through a process called kanjō.
  2. ↑ See article Jufuku-ji
  3. ↑ After 1897 when the Law for the Preservation of Ancient Shrines and Temples was enacted, a range of other factors would come to be considered.
  4. ↑ Original Japanese text available here

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Mutsu (1995/06: 102-104)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Azuma Kagami; Mutsu (1995/06: 102–104)
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Kamakura Shōkō Kaigijo (2008: 28)
  4. ↑ Bernhard Scheid
  5. ↑ Mutsu (1995/06:174)
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Ōnuki (2008:80)
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 Kamiya (2008: 17 - 23)
  8. ↑ Bocking, Brian (1997). A Popular Dictionary of Shinto - 'Hachiman-zukuri'. Routledge. ISBN 978-0-7007-1051-5. 
  9. ↑ Komachi, Nishi Mikado, by the Kamakura Citizen's Network, retrieved on July 23, 2008
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Kamakura Shōkō Kaigijo (2008: 56-57)

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τσουρουγκαόκα_Χατσιμάνγκου&oldid=9937077"